Pijn in elleboog

Pijn in elleboog : Definitie

De elleboog is het tussenliggende gewrichtssysteem van de bovenste ledematen, gelegen tussen de arm en de onderarm.
Zoals alle gewrichten is ook de elleboog onderhevig aan trauma en spanning.
De meest voorkomende pijnlijke aandoening is epicondylitis, ook bekend als “tenniselleboog”; het is een ontsteking die voortkomt uit de herhaalde stimulatie van de pezen waardoor de spieren de vingers van de hand en de pols kunnen strekken. Het ontstekingsproces omvat met name de humerale epicondylus en de peesstructuren van de extensor (lang en kort) van de carpus. Bij epicondylitis treft de pijn het buitenste deel van de elleboog en wordt geaccentueerd wanneer de patiënt probeert een voorwerp stevig vast te pakken met de hand of met enkele bewegingen waarbij supinatie wordt toegevoegd of geforceerde pronatie (bijvoorbeeld het openen van een fles, het draaien van een deurklink of gewichtheffen). Pijn kan ook worden opgeroepen door druk op de epicondylus.
Wanneer u echter pijn voelt in de binnenste onderarm, kan dit een “golferselleboog” of epithrocleitis zijn. Ook in dit geval betreft de stoornis degenen die repetitieve bewegingen uitvoeren, vooral van het roterende type (bijvoorbeeld met een schroevendraaier om te schroeven) of die om beroepsredenen worden blootgesteld aan de herhaalde spanningen van een pneumatische hamer.

Als de patiënt pijn in de onderarm en tintelingen in de 4e en 5e vinger van de hand meldt, kan de nervus ulnaris aangetast zijn, die kan worden samengedrukt door de benige structuur van de elleboog. Deze aandoening treft vooral mensen met een valguselleboog (open naar buiten) of die lijden aan een trauma of reumatoïde artritis.
Elleboogpijn geassocieerd met een bepaalde stijfheid kan daarentegen het gevolg zijn van artrose , een proces dat wordt veroorzaakt door de progressieve verslechtering van de gewrichtsoppervlakken, waardoor beweging wordt beperkt.

Reumatische aandoeningen, trauma’s die bloedingen veroorzaken of afzettingen van kristallen (zoals zouten van calcium en urinezuur), kunnen echter de basis zijn van een ontsteking van een bursa (structuur die de benige uitsteeksels nabij de gewrichten bedekt). Naast elleboogpijn kan bursitis worden gevoeld als een “bal” onder de huid.

Elleboogpijn kan ook worden veroorzaakt door fracturen, cervicale pathologie (artrose, hernia, enz.) of schouder (scapulo-humerale periartritis).

Lees ook :-Aambeien na bevalling

Pijn in elleboog: Oorzaken en mogelijke ziekten

Pijn in de elleboog kan worden veroorzaakt door een blessure, overbelasting of het teken van een acute of chronische ziekte. Veelvoorkomende oorzaken van elleboogpijn zijn:

Tennis elleboog

Elleboogpijn aan de buitenkant wordt vaak veroorzaakt door zogenaamde epicondylitis radialis, in de volksmond bekend als “tenniselleboog” of “tenniselleboog”: de getroffenen voelen drukpijn in het gebied van het uitstekende bot aan de buitenkant van de elleboog. De pijn in de elleboog wordt vaak merkbaar wanneer de arm wordt gestrekt – hoewel volledig strekken meestal helemaal niet mogelijk is.

Bovendien is de aangedane hand niet meer zo sterk: de patiënt kan zijn hand niet krachtig tot een vuist sluiten, een beker vasthouden of stevig vasthouden bij het handen schudden. Het is ook behoorlijk pijnlijk om je vingers te strekken tegen weerstand.

De tenniselleboog is een pijnlijke irritatie van de peesaanhechting van de hand- en vingerstrekspieren in de elleboog, wat kan leiden tot ontstekingen. Mogelijke oorzaak kan een overbelasting zijn door ongebruikelijke belasting of eenzijdige activiteit (tennis, strijken, computermuis gebruiken, instrument bespelen, schilderen, etc.) of een ligamentinstabiliteit bij het ellebooggewricht.

Golferselleboog

Als de elleboogpijn aan de binnenkant optreedt, d.w.z. in het gebied van het onderste uitsteeksel van het bot op de elleboog, is mediale epicondylitis (“golferselleboog”) aanwezig. Dit is een pijnlijke irritatie van de peesaanhechting van de hand- en vingerbuigers op een uitstekend bot aan de binnenkant van de elleboog.

De pijn in de elleboog is vooral merkbaar wanneer de betrokkene zijn hand en onderarm strekt – vooral wanneer hij de bewegingen tegen weerstand in moet uitvoeren. Het sluiten van de hand tot een vuist of het verplaatsen van de handpalm naar de pols is ook pijnlijk.

De “golferselleboog” is veel zeldzamer dan de tenniselleboog en kan vaak worden waargenomen bij werpers. Maar het komt bijvoorbeeld ook voor bij gymnasten en mensen die veel met losse gewichten trainen.

Irritatie van de nervus ulnaris

Trillende, opwindende pijn in de elleboog kan optreden wanneer de nervus ulnaris geïrriteerd is. Deze belangrijke armzenuw loopt aan de onderzijde van de elleboog in een botgroef (cubitale tunnel) dicht onder de huid en is hier relatief onbeschermd. Deze plaats staat in de volksmond bekend als een grappig bot. Een duw daarentegen veroorzaakt de hierboven beschreven pijn in de elleboog. Deze kunnen uitstralen langs het toevoergebied van de zenuw naar de 4e en 5e vinger en gepaard gaan met paresthesie.

De elleboogzenuw kan ook chronisch geïrriteerd zijn op dit gevoelige punt op de elleboog en zo de beschreven uitstralende elleboogpijn en abnormale sensaties veroorzaken. Artsen spreken van het sulcus ulnaris-syndroom (cubitaal tunnelsyndroom).

Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld herhaalde lichte blessures door overbelasting van de zenuwen, zoals die met name voorkomen bij werpsporten. Zelfs langer rusten van de elleboog, botveranderingen in het gewricht, die de ulnaire zenuw in zijn bottrog vernauwen, en een dislocatie van de zenuw (“uitglijden” van het botkanaal) kan de reden zijn voor dergelijke elleboogpijn.

Chassagnac verlamming

Als je kleine kinderen met hun handen in een cirkel door de lucht laat “vliegen” of ze onder andere omstandigheden met de uitgestrekte arm omhoog trekt, laat de hevige trekkracht vaak het hoofd van de radius (spaak van de onderarm) uit de ringligament waarin het is gescherpt, naar buiten schuiven. Dit fenomeen, de verlamming van Chassaignac genoemd, veroorzaakt plotselinge pijn in de elleboog. De kinderen houden hun arm gestrekt en gebruiken hem niet meer – hij lijkt verlamd.

Gebroken botten (breuken)

Een gebroken bot rond het gewricht kan ook pijn in de elleboog veroorzaken.

Bursitis

Soms is de elleboogpijn merkbaar bij het steunen. Bovendien kan het gebied op de elleboog dan gezwollen, rood worden en oververhit raken. In dergelijke gevallen is acute bursitis meestal de oorzaak van de symptomen.

Bursae zijn kleine, met vocht gevulde “kussentjes” die de wrijvings- en drukbelasting tussen spieren, botten, pezen en gewrichtsbanden verminderen – bijvoorbeeld op het gebied van gewrichten zoals het ellebooggewricht. Bij overmatige stress, (mechanische) irritatie of blessures kan deze slijmbeurs ontstoken raken (bursitis olecrani).

Omdat met name studenten vaak hun ellebogen steunen tijdens colleges of tijdens het studeren, wordt dit ziektebeeld in de volksmond “studentenelleboog” genoemd.

Ontsteking van de gewrichten

Bij ziekten als reuma (reumatoïde artritis) en jicht treden ontstekingen op in veel gewrichten, gecombineerd met gewrichtspijn. Ook ellebooggewrichten kunnen hier worden aangetast.

Ziekte van Panner (juveniele osteochondrose)

De ziekte van Panner wordt gekenmerkt door het afsterven van botweefsel in het gebied van het ellebooggewricht (botnecrose). Het verloopt in fasen en kan ook gepaard gaan met de vorming van vrije gewrichtslichamen. Vooral jongens tussen de 6 en 10 jaar worden getroffen. Symptomen zijn pijn in de elleboog, soms gepaard gaande met zwelling.

Lees ook :-Zware benen en moe

Wat zijn de symptomen van pijn in elleboog

De pijn in de elleboog kan plotseling ontstaan, bijvoorbeeld kort na het starten van een nieuwe baan, of geleidelijk, na meerdere jaren hetzelfde werk. Meestal treft het slechts één arm, meestal de werkende arm (de dominante arm).

De elleboog wordt pijnlijk: de epicondylus begint zacht te worden bij aanraking, dan verschijnt een echte pijn bij de minste aanraking. De pijn breidt zich uit naar de buitenkant van de elleboog en onderarm.

De elleboogpijn keert terug wanneer de persoon:

• herhaal het gebaar dat de epicondylitis veroorzaakte;
• ontvouwt de arm;
• buig de pols terwijl u de elleboog recht houdt;
• grijpt voorwerpen met de hand vast terwijl de arm gestrekt blijft;
• draait, bijvoorbeeld om een deur te openen.

Pijn in elleboog is een zeer pijnlijke aandoening die het dagelijkse en professionele leven beïnvloedt. Het vormt echter geen risico van evolutie naar een gevaarlijke toestand.

De evolutie naar spontane genezing is lang, tussen 9 en 24 maanden met een gemiddelde van 12 maanden. Vroegtijdige behandeling versnelt de genezing.

Diagnose van elleboogpijn

Het is belangrijk om een juiste diagnose van elleboogpijn te stellen. Het is een pijn die meestal vanzelf overgaat en van korte duur is; als het echter aanhoudt en als de patiënt een zwelling bemerkt die gepaard gaat met warmte in het gewricht, moet een specialist worden geraadpleegd. Eerst moet een anamnese worden afgenomen om te bepalen wat de pijn veroorzaakte en om te controleren op een reeds bestaande ziekte. De specialist zal dan controleren op ontsteking in het gewricht, lekkage van gewrichtsvloeistof of beperking van mobiliteit met bewegingstesten. Daarnaast kan de specialist aanvullende onderzoeken aanvragen, waaronder röntgenfoto’s, bloedonderzoek, echografie, artroscopie, arthrocentese bij gewrichtseffusie of magnetische resonantie.

Lees ook :-Gele afscheiding zwanger

Elleboogpijn: Wanneer moet je naar de dokter?

U dient een arts te raadplegen als u ernstige en/of aanhoudende pijn in uw elleboog ervaart. Dit is vooral het geval als er bijkomende symptomen zijn zoals zwelling en oververhitting van het gewricht, een verkeerde uitlijning van de elleboog of een aanzienlijk beperkte mobiliteit van de onderarm.

In dergelijke gevallen kunt u advies inwinnen bij uw huisarts, orthopedisch chirurg of sportgeneeskundig specialist.

Risicofactoren voor pijn in elleboog

Bepaalde beroepen of activiteiten maken ons vatbaarder voor het ontwikkelen van bepaalde pathologieën dan andere. Op elleboogniveau zijn de volgende beroepen of activiteiten predisponerende factoren:

• Racketsporten (tennis, badminton, squash);
• Golf-, honkbal- en bowlingspelers;
• Handarbeiders (timmerlieden, renovatie, lopende band, verhuizers, onderhoud, enz.);
• Kantoorpersoneel (veel computers);
• Het herhaaldelijk vervoeren van ladingen op armlengte (koffer, aktetas);
• Muzikanten (repetitieve bewegingen);

Naast het soort activiteiten kunnen werkmethoden ook bijdragen aan elleboogpathologieën:

• Niet-ergonomische werkplek
• Onvoldoende werkhouding (op armlengte, ongepaste werkvlakhoogte)
• Gebruik van slechte arbeidsmiddelen
• Gespierde inspanning groter dan zijn capaciteiten
• Overbelasting in de tijd of bij herhaling van bepaalde bewegingen met een te hoog tempo

Behandelingen voor elleboogpijn

Effectieve therapieën om van elleboogpijn af te komen, kunnen verschillen, afhankelijk van de oorzaken die het veroorzaken. In het bijzonder, wanneer het pijnlijke gevoel verband houdt met een abnormale inspanning om een ​​overmatige last op te tillen, is het mogelijk dat het binnen korte tijd spontaan verdwijnt, simpelweg door de beweging die het veroorzaakt te vermijden.

Wanneer er sprake is van een ontsteking van de pezen, zoals in het geval van epicondylitis, zijn er verschillende behandelingsmogelijkheden. Allereerst wordt rust aanbevolen, die bestaat uit het vermijden van repetitieve bewegingen die de blessure kunnen veroorzaken; om pijn te verlichten, kunnen niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) worden gebruikt, die via de mond kunnen worden ingenomen of rechtstreeks op het getroffen gebied kunnen worden aangebracht in de vorm van een gel, zalf of medicinale pleisters. Cold packs met ijs en het gebruik van een speciale brace kunnen ook nuttig zijn, die de pezen helpen om spanning te verlichten en pijn te verlichten.

Andere opties voor gewrichtsontsteking en elleboogpijn zijn instrumentele fysieke therapieën, zoals lasertherapie, echografie of schokgolftherapie, die worden uitgevoerd op voorschrift van een arts.
Als de pijn ondanks deze therapieën aanhoudt, kunnen infiltraties met hyaluronzuur of bloedplaatjesconcentraten worden uitgevoerd, die het herstel van de laesie stimuleren en de symptomen verlichten.

De fysiotherapie is erg belangrijk, zowel om elleboogpijn te verlichten, zowel tijdens revalidatie (om de gewrichtsfunctie te herstellen zodra het symptoom is opgelost), zowel als beleid om nieuwe pijnlijke episodes op de lange termijn te voorkomen. Het is nuttig om onder begeleiding en controle van de fysiotherapeut een specifiek programma te volgen dat rekoefeningen omvat om samengetrokken spieren los te maken, oefeningen om de arm- en onderarmspieren te versterken en functionele gymnastiek om verkeerde houdingen te corrigeren en repetitieve bewegingen te leren vermijden die kunnen gewrichtsontsteking en elleboogpijn veroorzaken.

Ten slotte, in het geval van een elleboogdislocatie, is het noodzakelijk om naar de eerste hulp te gaan om de “reductie” -procedure te ondergaan, die moet worden uitgevoerd door een orthopedisch of traumatologisch specialist.

Kan het worden voorkomen?

Elleboogpijn kan niet worden voorkomen, hoewel de symptomen kunnen worden verlicht door de pijn draaglijker te maken. Hiervoor moet bij deze bestelling de volgende procedure gevolgd worden:

• Bescherm het gebied;
• Rust, vermijd activiteiten die het letsel kunnen hebben veroorzaakt
• ijs aanbrengen;
• Breng een compressieverband aan;
• Hef uw arm op om zwelling te verminderen.

Pijn in elleboog video :-