Vleesbomen zijn goedaardige spiertumoren in de baarmoeder (baarmoeder). Medisch worden deze ook wel baarmoederfibromen genoemd. De groei van de vleesbomen wordt gestimuleerd door het geslachtshormoon oestrogeen. Ongeveer elke vijfde vrouw wordt getroffen. De vleesbomen veroorzaken bij de meeste getroffenen geen symptomen. Ze verschijnen meestal tussen de 35 en 50 jaar.
Wanneer de vleesbomen een bepaalde grootte bereiken, kunnen ze symptomen veroorzaken zoals verhoogde menstruatiebloedingen, pijn, constipatie of vaak plassen. Als gevolg van de toegenomen menstruatiebloeding kan ijzertekort ontstaan. Als ze zich in de baarmoederhals bevinden, kunnen ze ook het risico op een miskraam vergroten of complicaties veroorzaken tijdens de bevalling.
Baarmoederfibromen worden vaak bij toeval ontdekt tijdens een bekkencontrole omdat ze vaak geen symptomen veroorzaken. Een echografisch onderzoek wordt uitgevoerd om de vleesboom precies te lokaliseren en de grootte ervan te bepalen.
De behandeling van de vleesboom hangt af van de symptomen, het aantal, de grootte en de locatie van de vleesbomen en de leeftijd van de getroffen vrouwen. Bij jongere vrouwen met vleesboomklachten wordt tijdens de therapie altijd geprobeerd de baarmoeder te behouden. Kleinere vleesbomen kunnen operatief worden verwijderd of specifiek worden vernietigd met hoogenergetische ultrasone golven. Een andere, niet-chirurgische behandelingsoptie is myoma-embolisatie. De kleine bloedvaten die de myoma voeden, worden gesloten (emboliseerd) door middel van een katheter die door de liesslagader wordt ingebracht.
In het geval van grote vleesbomen of meerdere vleesbomen (uterus myomatosus) en uitgesproken symptomen, staat de chirurgische verwijdering van de baarmoeder op de voorgrond. Zeker als er geen kinderwens meer is. U kunt meer te weten komen over chirurgische behandelingsopties in het gedeelte over baarmoederchirurgie.
Als alternatief voor chirurgische behandeling is hormoontherapie een optie voor vrouwen die op het punt staan door de menopauze te gaan. Dit bestaat uit de toediening van anti-oestrogenen en gestagenen.
Vleesboom : Definitie
De termen baarmoeder “fibroom” en “fibromyomen” zijn synoniem.
Een baarmoederfibroom is een goedaardige tumor die ontstaat uit de baarmoederspier (myometrium) en fibreus weefsel in de baarmoeder. Vleesbomen staan onder invloed van vrouwelijke hormonen.
Vleesbomen vormen min of meer ronde massa’s die enkele centimeters kunnen meten en enkele kilo’s kunnen wegen; er zijn drie hoofdlocaties met betrekking tot de wand van de baarmoeder:
- Submucosaal fibroom: het steekt uit in de holte van de baarmoeder. Het is verantwoordelijk voor bloedingen en onvruchtbaarheid;
- Interstitiële fibroom: het is ingebed in de baarmoederspier. Het kan pijn, zwaarte, onvruchtbaarheid veroorzaken …
- Subserous fibroom: het steekt buiten de baarmoeder uit. Het kan pijn en zwaarte geven.
Deze drie locaties kunnen aan elkaar worden gekoppeld. Een zogenaamde polymyomateuze of fibromateuze baarmoeder betekent dat deze meerdere vleesbomen draagt.
Soorten vleesbomen
Baarmoederfibromen zijn gezwellen die zich ontwikkelen vanuit een cel in de baarmoederspier. Ze worden ook wel leiomyomen of vleesbomen genoemd. De grootte, vorm en locatie van de vleesbomen kan sterk variëren. De vleesbomen kunnen zich in de baarmoeder, op het oppervlak of in de baarmoederwand bevinden, maar ze kunnen er ook buiten de baarmoeder alleen door een pedikel mee verbonden zijn. Vleesbomen variëren in grootte van zeer klein tot 9-10 cm groot. Naarmate ze groeien, kunnen ze zowel de baarmoederholte als de buitenkant van de baarmoeder aantasten. Sommige vleesbomen groeien, al dan niet herkend, totdat ze het hele bekken of zelfs een groot deel van de buik vullen. Een vrouw kan slechts één vleesboom of meerdere vleesbomen van verschillende groottes hebben. Het is moeilijk te voorspellen of de vleesbomen individueel of in groepen zullen verschijnen. Ze kunnen lange tijd heel klein blijven en ook plotseling snel groeien of over een langere periode continu langzaam groeien.
Vleesboom : Oorzaken
De oorzaak van het ontstaan van vleesbomen is niet bekend. Volgens sommige auteurs is er een directe correlatie met een familiegeschiedenis van fibromatose; een hogere incidentie van vleesbomen is gedocumenteerd bij personen met een zwarte huid en bij al die mensen die onderhevig zijn aan herhaald trauma van de lichaamsoppervlakken en bij zwaarlijvige personen.
Lees ook :-Verstandskies komt door
Vleesboom symptomen
De meerderheid van de vrouwen met fibroom van de baarmoeder heeft geen specifieke symptomen. Hun arts ontdekt het bestaan van dit fibroom:
- tijdens een routine gynaecologisch onderzoek;
- tijdens een echo of beeldvormend onderzoek om andere redenen (bijv. zwangerschap).
Indien aanwezig, zijn de symptomen:
- overvloedig bloedverlies tijdens de menstruatie (menorragie). De menstruatie komt geleidelijk dichterbij, duurt langer en kan gepaard gaan met bloedstolsels.
- bloeding tussen menstruaties (metrorragie)
- een gevoel van gewicht in het kleine bekken, min of meer pijnlijk,
- frequente aandrang om te plassen (polakiurie),
- de perceptie van een massa in de onderbuik,
- een constipatie,
- van aambeien,
- pijnlijke geslachtsgemeenschap.
Raadpleeg uw arts als u een of meer van deze symptomen opmerkt.
Vleesbomen kunnen ook worden ontdekt tijdens een controle:
- van bloedarmoede die het gevolg is van overvloedige verliezen,
- of onvruchtbaarheid.
Lees ook :-Zuurstofgehalte in bloed
Vleesboom : Onderzoeken en diagnose
Symptomen zoals verhoogde menstruatie of een verhoogde drang om te urineren kunnen wijzen op vleesbomen. Om een dergelijk vermoeden te onderzoeken, vraagt de gynaecoloog eerst uitgebreid naar bestaande klachten en eventuele eerdere ziektes (anamnese).
Na het afnemen van de anamnese volgt een gynaecologisch palpatieonderzoek (eenmaal via de vagina en eenmaal gelijktijdig via het rectum en de buikwand). De arts kan een groter myoom voelen, evenals de aanwezigheid van meerdere myomen (uterus myomatosus symptomen).
Het vermoeden van vleesbomen kan meestal worden bevestigd met een echografisch onderzoek (echografie). Daarnaast kan de exacte positie en grootte van de myoma of myoma worden bepaald. Het echografisch onderzoek kan via de buikwand of via de vagina worden uitgevoerd (vaginale echografie). Meestal wordt de variant gekozen via de vagina.
Als de echo geen precieze diagnose geeft (bijvoorbeeld in het geval van een vleesboom in het baarmoederslijmvlies of in de spierwand), kan de arts een reflectie van de baarmoeder (hysteroscopie) of de buik (laparoscopie) uitvoeren.
Als de vleesboom op de urineleider drukt, kan het nodig zijn om de nieren en de lagere urinewegen te onderzoeken met behulp van echografie en een röntgenfoto met een contrastmiddel (pyelogram).
Als de testresultaten onduidelijk zijn, zal de arts soms magnetische resonantie beeldvorming (MRI) bestellen. Indien nodig wordt een bloedonderzoek (bij vermoeden van bloedarmoede) en een meting van de hormoonspiegel uitgevoerd.
Lees ook :- Slaapapneu gevaarlijk?
Evolutie van baarmoederfibromen
Vleesbomen evolueren op verschillende manieren, zonder dat het mogelijk is om hun toekomst van tevoren te voorspellen.
Periodes zonder symptomen kunnen worden afgewisseld met perioden met symptomen. Deze worden veroorzaakt door veranderingen in de hormonale status (verhoogde oestrogeenspiegels).
Als ze niet worden behandeld, kunnen complicaties optreden:
- bloeding die kan leiden tot bloedarmoede door ijzertekort;
- bezuinigingen:
-blaas (resulterend in pollakisurie of urineretentie),
-rectum (resulterend in constipatie),
-aderen in het bekkengebied (die aambeien veroorzaken),
-bekkenzenuwen (die pijn veroorzaken);
- brute bekkenpijn door verdraaiing van een gesteelde vleesboom of door vernietiging van een deel van de vleesboom (aseptische necrobiose van de baarmoederfibroom) als gevolg van de stopzetting van de bloedtoevoer;
- onvruchtbaarheid; _
- in geval van zwangerschap, spontane miskraam of vroeggeboorte.
Na de menopauze en bij afwezigheid van hormoonvervangende therapie gaan baarmoederfibromen echter meestal spontaan achteruit.
Vleesboom : Risico’s
De verschillende soorten vleesbomen hebben een zeer langzame evolutie en hebben niet de neiging om te transformeren in kwaadaardige laesies, soms zelfs asymptomatisch. Als hun aanwezigheid echter wordt vastgesteld, is een zorgvuldige analyse van hun aard noodzakelijk om zeldzame degeneratie uit te sluiten.
Vleesboom : Genezingen en behandelingen
Gezien hun niet-invasieve aard en langzame groei, hebben de meeste vleesbomen geen medische therapie nodig, waarbij chirurgische behandeling alleen wordt gereserveerd voor vormen met expansieve groei die compressieverschijnselen veroorzaken op aangrenzende organen. Aan de andere kant is de benadering voor baarmoederfibroom anders, die gebruik kan maken van medische en chirurgische therapie om de evolutie ervan te beheersen. Farmacologische therapie van baarmoederfibroom is gericht op het tegengaan van de ontwikkeling van de tumor en het verminderen van bloedingsepisodes, die vaak pijnlijk zijn.
Over het algemeen worden progestagenen gebruikt, verbindingen die een functie of structuur hebben die vergelijkbaar is met die van progesteron, het hormoon dat na de ovulatie wordt uitgescheiden door het corpus luteum van de eierstok en door de placenta. Deze producten veroorzaken een involutie van de vleesboom die wordt uitgeoefend door de hormonale stimulus. Chirurgische therapie bestaat uit het verwijderen van de tumor ( myomectomie ) of, in de meest ernstige gevallen, het verwijderen van de baarmoeder ( hysterectomie ), een oplossing die de voorkeur verdient bij een aanzienlijke omvang van de formatie of bij postmenopauzale vrouwen. De chirurgische techniek kan min of meer invasief zijn met laparoscopische of laparotomische chirurgie en over het algemeen snelle hersteltijden.
Vleesboom : Preventie
Het bleek dat werkende vrouwen minder vatbaar waren voor vleesbomen. Het is daarom raadzaam om regelmatig te sporten.
Omdat vleesboomziekte leeftijdsgebonden is, hebben oudere vrouwen vaak een ernstigere vleesboomziekte in vergelijking met jongere vrouwen, vaak met een grotere tumorlast.
De meeste deskundigen zijn van mening dat een diameter van ongeveer 9-10 centimeter (ongeveer 4 inch) de grootste vleesboom is die laparoscopisch moet worden verwijderd.
Voor vrouwen met vleesboomsymptomen en kinderwens is myomectomie de beste behandelingsoptie. Myomectomie is zeer effectief, maar vleesbomen kunnen teruggroeien. Hoe jonger u bent en hoe meer vleesbomen u heeft op het moment van de myomectomie, hoe groter de kans dat u in de toekomst weer vleesbomen krijgt.
