Wat is endometriose

Laten we eerst proberen te begrijpen wat endometriose is, hoe het verschilt en hoe het te behandelen. Het is een goedaardige pathologie, gekenmerkt door de aanwezigheid van het endometrium – het slijmvlies dat alleen de baarmoederholte zou moeten bedekken – buiten de baarmoeder (extra-uterien), zoals op de eierstokken (de meest voorkomende vorm is ovariële endometriose) of op andere bekken of buikstructuren, waaronder:

• het bekkenperitoneum (bekkenholte, rectum / vaginaal septum, blaas / baarmoederplooi);
• de bekkenorganen (blaas, urineleider, darm).

De abnormale aanwezigheid van dit slijmvlies neigt tot de vorming van cysten, waarvan de grootte in de meest ernstige gevallen kan variëren van enkele millimeters tot tien centimeter. Ze kunnen zowel lateraal als eenzijdig verschijnen, dat wil zeggen dat ze alleen op één eierstok of op beide kunnen worden gevonden.

De pijn kenmerkt endometriose: de abnormale aanwezigheid van slijm creëert een toestand van chronische ontsteking die in feite optreedt met pijnen die sterk genoeg kunnen worden om de normale activiteiten van het dagelijks leven te voorkomen.

De meest gevorderde stadia van endometriose (graad III en IV) geven recht op vrijstelling voor sommige gespecialiseerde controlediensten, aangezien de pathologie een van de chronische en invaliderende ziekten is.
Vaak houdt endometriose verband met de moeilijkheid om een ​​kind te verwekken en, in de meest ernstige gevallen, als het wordt verwaarloosd, kan dit leiden tot onvruchtbaarheid. Maar er zijn ook veel vrouwen die een zwangerschap hebben kunnen voldragen. Wanneer deze ziekte wordt gediagnosticeerd, is het goed om niet op te geven en niet op te geven, maar gebruik te maken van gespecialiseerde artsen die de juiste therapieën en de therapeutische procedure kunnen aanbevelen die het beste bij de persoonlijke behoeften passen.

Wat is endometriose?

Endometriose is een van de meest voorkomende buikaandoeningen bij vrouwen. De oorzaak is de ophoping van weefsel dat lijkt op het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder.

Deskundigen noemen dergelijke weefseleilanden ook “endometriose-foci”. Ze kunnen gebeuren zonder dat een vrouw het merkt. Voor anderen is endometriose een chronische aandoening die hevige pijn veroorzaakt en de vruchtbaarheid vermindert. Het duurt vaak jaren voordat endometriose wordt geïdentificeerd als de oorzaak van de symptomen. Tot die tijd proberen veel vrouwen hun pijn op de een of andere manier te beheersen. Ze geloven dat zelfs de meest ernstige pijn normaal is en deel uitmaakt van de menstruatie.

Tot nu toe kan endometriose niet volledig worden genezen – maar er zijn verschillende manieren om de symptomen te behandelen. Als de therapie is afgestemd op de persoonlijke omstandigheden en de ernst van de ziekte, kunnen veel vrouwen goed leven met endometriose.

Om manieren te vinden om met de symptomen om te gaan, is het belangrijk om je eigen lichaam en zijn reacties te leren kennen. Goede voorlichting en samenwerking met ervaren, ondersteunende artsen kan daarbij helpen.

Lees ook :-Wat doet een psycholoog

Wat zijn de oorzaken van endometriose?

Een van de meest erkende theorieën is dat endometriose ontstaat door een trans-tubale reflux van levensvatbare endometriumcellen tijdens de menstruatie: “retrograde menstruatie”. Andere theorieën beweren dat de ziekte het gevolg kan zijn van een verandering in het slijmvlies van het bekken of van een uitgezaaide verspreiding van endometriumcellen door lymfevaten of bloed. Er is ook een genetische aanleg voor de ontwikkeling van endometriose of een verandering van het immuunsysteem, waardoor de implantatie van deze cellen bij sommige vrouwen mogelijk is en bij anderen wordt voorkomen.

Lees ook :-Ziekte van ledderhose

Wat zijn de symptomen van endometriose?

De symptomen van endometriose kunnen generiek zijn, waardoor het moeilijk is om de ziekte te diagnosticeren en vertragingen te veroorzaken bij de meest geschikte behandeling. Hiervan zijn de meest voorkomende:

• dysmenorroe: bekkenpijn tijdens de menstruatiecyclus,
• dyspareunie: pijn tijdens geslachtsgemeenschap,
• chronische bekkenpijn,
• zware menstruatie,
• bloedverlies tussen stromen,
• constipatie,
• diarree,
• moeilijk zwanger worden.

Het bepalen van de aanwezigheid van ovariële endometriose is mogelijk niet onmiddellijk omdat deze symptomen lijken op die van het prikkelbare darm syndroom of andere ziekten.

De vertraging in de diagnose kan ook het gevolg zijn van een asymptomatische endometriose, dat wil zeggen een endometriose die geen bijbehorende symptomen heeft en die pas wordt ontdekt na onderzoek naar andere lopende problemen.

Tegenwoordig zijn we geneigd te geloven dat de pijnen van de menstruatiecyclus normaal zijn, in werkelijkheid zijn ze dat niet: de pijnen die dichtbij of tijdens de menstruatie verschijnen, zijn de indicator van een probleem dat het lichaam aantast. De menstruatiecyclus is in feite een fase in het leven van een vrouw, geen ziekte. Als u last heeft van een of meer symptomen is het goed deze niet te onderschatten en geen toevlucht te nemen tot vrij verkrijgbare pijnstillers, die niet verdwijnen; spreek liever zonder angst met uw arts. Indien verwaarloosd, heeft endometriose zelfs ernstige gevolgen, niet in de laatste plaats vrouwelijke onvruchtbaarheid.

Lees ook :-Ziekte van sever

Diagnose stellen endometriose

De diagnose endometriose wordt gesteld tijdens een gynaecologisch onderzoek en na onderzoeken en onderzoeken.

Een van de meest voorkomende endometriosetests zijn:

• transvaginale echografie,
• MRI van het bekken,
• laparoscopie.

De magnetische resonantie beeldvorming voor endometriose wordt alleen gemaakt als het endometrium de darmorganen of de urineleider niet aantast. In het geval van endometriose kan echografie of magnetische resonantiebeeldvorming niet altijd de aanwezigheid van cysten benadrukken, vooral als ze erg klein zijn.

Om deze reden is laparoscopievoor endometriose het beste diagnostische hulpmiddel, omdat het zelfs de kleinste cysten kan identificeren. Het wordt echter nauwelijks als het eerste onderzoek gekozen omdat het invasief is en onder algemene anesthesie wordt uitgevoerd. Na een incisie van de huid, ter hoogte van de buik, wordt een glasvezelinstrument ingebracht waarmee de aanwezigheid van endometriumweefsel buiten de baarmoeder kan worden gevisualiseerd.

Zijn er risicofactoren voor het ontwikkelen van endometriose?

Verschillende factoren verhogen het risico op het ontwikkelen van endometriose:

• De eerste menstruatie op jonge leeftijd;
• Ernstige menstruatiepijn (resistent tegen analgetica en/of anticonceptie) in de adolescentie;
• Langdurige periodes;
• Zware menstruatie;
• Bepaalde genitale misvormingen

Behandeling van endometriose

Endometriose therapie hangt altijd af van de omvang van de symptomen. Endometriose die bij toeval wordt gevonden en geen problemen veroorzaakt, hoeft niet per se te worden behandeld. Behandeling is aan te raden bij:

• aanhoudende pijn,
• onvervulde kinderwens en/of
• een stoornis van een orgaanfunctie (eierstokken, urineleiders, darmen, enz.) veroorzaakt door endometriosefoci.

Gebruikte operationele en/of medicamenteuze maatregelen. Hoe deze endometriosebehandeling er in elk individueel geval uitziet, hangt af van verschillende factoren. Naast de omvang van de symptomen spelen de locatie van de endometriosefocus en de leeftijd van de vrouw een rol. Bij het plannen van de therapie houdt de arts er ook rekening mee of de patiënt graag kinderen wil of niet.

Naast chirurgie en/of medicatie kunnen psychosomatische therapiemethoden zeer nuttig zijn bij endometriose: Emotionele problemen en psychosociale stress kunnen de pijn bij endometriose verergeren of juist ontstaan of in ieder geval begunstigd worden door de ziekte. Dit kan leiden tot een vicieuze cirkel die de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk beperkt. Vroegtijdige ondersteuning en advies (bijvoorbeeld van een psycholoog, pijntherapeut, seksuoloog, etc.) kan dit tegengaan.

Endometriose medicamenteuze behandeling

U kunt verschillende medicijnen gebruiken voor endometriose met verschillende doeleinden: Pijnstillers worden gebruikt om pijn en krampen in de buik te verlichten. Aan de andere kant kunnen hormoonpreparaten de groei van de endometriosekudde vertragen.

Pijnstillers: Veel endometriosepatiënten nemen zogenaamde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zoals acetylsalicylzuur (ASA), ibuprofen of diclofenac. Van deze actieve ingrediënten is aangetoond dat ze helpen bij ernstige menstruatiepijn. Het is nog niet wetenschappelijk bewezen of ze ook effectief zijn bij andere endometriosepijnen. Mogelijke bijwerkingen van NSAID’s zijn maagklachten, misselijkheid, hoofdpijn en een stoornis in de bloedstolling. De preparaten mogen daarom niet vaker of voor langere tijd zonder medisch toezicht worden ingenomen.

Bij zeer ernstige endometriosepijn schrijft de arts soms zogenaamde opioïden voor. In principe zijn dit zeer krachtige pijnstillers. Hun effectiviteit bij endometriosepijn is echter niet duidelijk bewezen. Bovendien kunnen opioïden bijwerkingen veroorzaken zoals misselijkheid en braken, constipatie en schommelingen in de bloeddruk. Bij langdurig gebruik bestaat ook het risico dat er een afhankelijkheid ontstaat.

Hormoonpreparaten: Hormonale endometriosebehandeling is geschikt voor patiënten die geen kinderen willen. De toegediende hormonen onderdrukken de hormoonproductie in de eierstokken en daarmee ook de eisprong en menstruatie. In het bijzonder wordt de productie van oestrogenen geremd. Omdat de kuddes endometriose afhankelijk zijn van oestrogeen, worden ze ‘geïmmobiliseerd’ tijdens hormoontherapie. De klachten nemen af. Het is tot nu toe onduidelijk of de hormoonbehandeling er ook voor kan zorgen dat de endometriosehaarden verdwijnen en de endometriose volledig verdwijnt. Er worden verschillende hormoonpreparaten gebruikt:

Soms adviseert de arts bepaalde hormonale anticonceptiva zoals de anticonceptiepil of de anticonceptiepleister voor endometriosepatiënten. Sommige anticonceptiepilpreparaten kunnen continu (zonder pauze) worden ingenomen. Dit kan een voordeel zijn bij endometriose omdat de onttrekkingsbloeding (bloeding na het einde van een cyclus = een pillendoosje) erg pijnlijk kan zijn voor de patiënt. Deze lange cyclus is in Duitsland niet officieel goedgekeurd en vindt dus “off label” plaats.

Andere hormoonpreparaten die kunnen worden gebruikt voor endometriosetherapie zijn zogenaamde GnRH-analogen. Net als hormonale anticonceptiva kunnen ze de symptomen van endometriose helpen verlichten. Ze hebben echter meer ernstige bijwerkingen: Symptomen treden vaak op tijdens de menopauze (stemmingswisselingen, opvliegers, slapeloosheid, droge vagina). Bovendien kunnen GnRH-analogen de botdichtheid verminderen bij langdurig gebruik.

Progestageenpreparaten (luteale hormonen) zoals dienogest of dydrogesteron kunnen ook endometriosepijn verlichten. Ze worden continu in tabletvorm ingenomen. Als de pijn ook na een endometriose-operatie aanhoudt, kan een progestageenhoudend spiraaltje (hormoonspiraaltje met levonorgestrel) in de baarmoeder worden ingebracht. Soms helpt dit beter tegen de klachten dan de operatie alleen. Mogelijke bijwerkingen van progestagenen zijn intermenstruele bloedingen, hoofdpijn, stemmingswisselingen en verminderde seksuele interesse (verlies van libido).

Chirurgische endometriosebehandeling

Een operatie kan aangewezen zijn als de endometriose ernstig ongemak en/of onvruchtbaarheid veroorzaakt. Zelfs bij “chocoladecysten” van de eierstokken kan een operatie meestal niet worden vermeden (hormoonbehandeling alleen is hier niet voldoende). Hetzelfde geldt als de endometriose de darmen of de blaas heeft aangetast en de functie van deze organen verstoort.

Het doel van een operatie voor endometriose is om de verspreide baarmoederslijmvlieseilanden zo volledig mogelijk te verwijderen – met behulp van een laser, elektrische stroom of scalpel. Soms is het ook nodig om enkele aangetaste organen (eileiders, enz.) te verwijderen. De operatie wordt meestal gedaan als onderdeel van een laparoscopie (laparoscopie). Een grote abdominale incisie (laparotomie) is zelden nodig.

Als de endometriose zeer ernstige symptomen veroorzaakt, andere behandelingen niet helpen en er geen kinderwens is, kiezen sommige vrouwen voor een volledige verwijdering van de baarmoeder (hysterectomie). Soms stoppen de symptomen, maar niet altijd. Dan kunnen ook de eierstokken worden verwijderd. Dit berooft alle kuddes endometriose van de oestrogenen die nodig zijn voor groei (eierstokken zijn de belangrijkste productieplaatsen voor deze hormonen).

Het verwijderen van de eierstokken brengt de patiënt plotseling in de menopauze. Daarom moet deze radicale interventie zeer zorgvuldig worden overwogen. Als er na de operatie zeer ernstige overgangsklachten optreden, kan de vrouw daar oestrogeenpreparaten tegen nemen. Deze kunnen er echter ook voor zorgen dat de symptomen van endometriose terugkeren.