Slaapapneu gevaarlijk?

Slaapapneu is een ernstige slaapstoornis die het risico op het ontwikkelen van andere chronische en mogelijk fatale aandoeningen kan vergroten.
Het goede nieuws is dat slaapapneu te behandelen is. De eerste stap om uw gezondheid te verbeteren, is het vaststellen van uw risicoprofiel.

Slaapapneu: Wat is het?

Slaapapneu is een veel voorkomende slaapstoornis. Het wordt gekenmerkt door tijdelijke pauzes in de ademhaling (apneu) tijdens de slaap en gaat vaak gepaard met snurken. Deze adempauzes duren meer dan 10 seconden en kunnen zich tientallen of zelfs honderden keren per nacht herhalen.

Maar de meeste mensen die aan slaapapneu lijden, weten niet eens dat ze getroffen zijn… Dit syndroom kan echter tot complicaties leiden en de gezondheid in gevaar brengen.

Deze nachtelijke ademhalingsstilstanden verminderen inderdaad de kwaliteit van de slaap en verhinderen een goede zuurstofvoorziening van het bloed. Gevolg: een aanzienlijke impact op het lichaam.

• Op korte termijn veroorzaakt slaapapneu: vermoeidheid, slaperigheid, hoofdpijn, prikkelbaarheid …
• Op de langere termijn (en indien onbehandeld) kan slaapapneu ernstigere gevolgen voor de gezondheid hebben.

Lees ook :- Rugpijn rechts midden

Slaapapneu: Wat zijn de soorten en hoe worden ze geclassificeerd?

Er zijn drie soorten slaapapneu:

• Obstructieve slaapapneu (OSA: obstructieve slaapapneu) is het meest voorkomende type, treedt op wanneer het zachte weefsel achter in de keel zich ontspant tijdens de slaap en de luchtwegen blokkeert, waardoor de ademhaling tijdelijk stopt. Deze aandoening resulteert in luidruchtig snurken;
• Centrale slaapapneu (CSA Centrale Slaapapneu) is een van de minder voorkomende vormen van slaapapneu waarbij het centrale zenuwstelsel betrokken is en treedt op wanneer de hersenen de spieren die de ademhaling beheersen niet kunnen aansturen. Dit bevordert een langzamere ademhaling, maar patiënten snurken zelden;
• Gemengde of complexe slaapapneu is de combinatie van obstructieve slaapapneu en centrale slaapapneu.

Lees ook :- Syndroom van tietze ervaringen

Slaapapneu: De oorzaken

Slaapapneu kan worden veroorzaakt door verschillende fysieke en medische aandoeningen. Hiervan zijn de belangrijkste en meest voorkomende:

• Anatomische kenmerken: de grootte en plaatsing van de nek, kaak, tong, amandelen en andere weefsels nabij de achterkant van de keel kunnen de luchtstroom rechtstreeks beïnvloeden, wat bijdraagt ​​aan slaapapneu;
• Obesitas: dit is een veelvoorkomende oorzaak van slaapapneu bij volwassenen, in feite veroorzaakt het een toename van vetophopingen in de nek die de bovenste luchtwegen kunnen blokkeren;
• Familiegeschiedenis: mensen met een of meer naaste familieleden met slaapapneu hebben meer kans om het te ontwikkelen;
• Gebruik van sedativa, waaronder alcohol: Geneesmiddelen en sedativa kunnen het keelweefsel ontspannen, waardoor het gemakkelijker wordt om de luchtwegen te blokkeren, waardoor slaapapneu wordt veroorzaakt;
• Sigaretten roken: rokende mensen hebben in vergelijking met niet-rokers een hogere mate van slaapapneu;
• Liggend slapen: deze positie maakt het gemakkelijker voor het weefsel rond de luchtwegen om in te klappen, waardoor slaapapneu wordt veroorzaakt;
• Hart- of nierinsufficiëntie: in aanwezigheid van deze pathologieën is het vatbaarder voor slaapapneu, omdat vloeistoffen zich in de nek kunnen ophopen, wat zou leiden tot obstructie van de bovenste luchtwegen;
• Genetische syndromen die de structuren van het gezicht of de schedel aantasten, met name die syndromen die resulteren in kleinere gezichtsbeenderen of die de terugtrekking van de tong bevorderen, waaronder een hazenlip, een gespleten gehemelte, het syndroom van Down en hypoventilatiesyndroom centraal aangeboren.
• Neusverstopping: bij mensen bij wie het vermogen om door de neus te ademen is verminderd als gevolg van congestie, is er een grotere kans op slaapapneu;

Andere, minder frequente oorzaken die de kans op slaapapneu ’s nachts kunnen bepalen of vergroten, zijn:

• Endocriene aandoeningen: het endocriene systeem produceert hormonen die de slaapgerelateerde ademhaling kunnen beïnvloeden. Onder de endocriene aandoeningen die verband houden met slaapapneu zijn: hypothyreoïdie, waarbij lage niveaus van schildklierhormonen worden geproduceerd. Deze aandoening treft het hersengebied dat de ademhaling regelt, evenals de zenuwen en spieren die verantwoordelijk zijn voor de ademhaling. Acromegalie, een genetische aandoening waarbij het lichaam hoge niveaus van groeihormoon produceert, deze aandoening wordt geassocieerd met veranderingen in de gezichtsbeenderen, zwelling van de keel en een toename van de tong. Zelfs vrouwen die lijden aan het polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), een endocriene pathologie die een correcte ovulatie verhindert, kunnen last hebben van slaapapneu omdat het wordt geassocieerd met overgewicht en obesitas;
• Neuromusculaire aandoeningen: aandoeningen die de hersensignalen naar de luchtwegen en borstspieren verstoren, kunnen slaapapneu veroorzaken. Sommige van deze aandoeningen zijn beroerte, amyotrofische laterale sclerose, Chiari-misvormingen, myotone dystrofie, post-poliosyndroom, dermatomyositis, myasthenia gravis en Lambert-Eaton myasthenisch syndroom;
• Vroeggeboorte: Baby’s geboren vóór 37 weken zwangerschap hebben een verhoogd risico op ademhalingsproblemen tijdens het slapen.

Lees ook :- Afvallen na zwangerschap

Wat zijn de symptomen van slaapapneu?

De klassieke symptomen van slaapapneu zijn:

• abnormale vermoeidheid bij het ontwaken na een nachtrust en hoofdpijn bij het opstaan.
• Abnormale en frequente slaperigheid gedurende de dag, na de maaltijd, voor de televisie, in de bioscoop, tijdens het lezen, tijdens vergaderingen of zelfs tijdens het rijden.
• Gedragsstoornissen kunnen worden waargenomen: prikkelbaarheid, concentratieproblemen, geheugenverlies, gebrek aan energie en depressie.
• Verminderd verlangen en erectiestoornissen kunnen worden waargenomen.
• Een afname van de bloedoxygenatie. Deze daling van de zuurstofopname heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid doordat het het optreden van arteriële hypertensie, myocardinfarct of cerebrovasculair accident bevordert.
• Snurken is vaak permanent. Het begint bij het begin van de slaap en wordt onderbroken door adempauzes, vaak beschreven door de echtgenoot. Het hervatten van de ademhaling is luidruchtig en gaat gepaard met lichaamsbewegingen.
• Nachtelijk zweten en slaapwandelen in ongeveer 10% van de gevallen.

Slaapapneu : De diagnose

Het is raadzaam om naar een instelling te gaan waar artsen zijn die zich bezighouden met slaapproblemen en vooral apneus. Het centrale onderzoek is polysomnografie, die vaak zelfs thuis wordt uitgevoerd, waarmee de ernstigste apneupathologieën kunnen worden vastgesteld en onderscheiden van de veel eenvoudigere en ongecompliceerde (eenvoudig snurken).

Slaapapneu: Waarom zijn ze gevaarlijk?

Obstructieve slaapapneu, dat wil zeggen tijdelijke onderbrekingen van de ademhaling tijdens de slaap, vertegenwoordigen een ernstige ademhalingsstoornis die na verloop van tijd leidt tot het ontstaan van verwante ziekten die voortijdig tot een beroerte of een hartaanval kunnen leiden.

De oorzaak is de lagere aanwezigheid van zuurstof in de bloedsomloop veroorzaakt door de herhaalde onderbrekingen van de ademhaling voor elk uur slaap.

De symptomen die zich in de loop van de tijd ontwikkelen variëren van het constante gevoel van vermoeidheid gedurende de dag tot wakker worden met hoofdpijn die soms de hele ochtend aanhoudt, van moeite met concentreren op het werk tot in slaap vallen bij het besturen van een auto, trein, schip of vliegtuig , met catastrofale gevolgen.

Andere belangrijke symptomen die kunnen verwijzen naar obstructieve slaapapneu zijn meer nachtelijk zweten, een gevoel van verstikking, verhoogde prikkelbaarheid, problemen met het hebben van bevredigende geslachtsgemeenschap tot totale impotentie (bij mannen) en verlies van seksueel verlangen (bij vrouwen).

Als bij volwassenen het hierboven beschreven beeld een alarmerend beeld is voor de effecten van obstructieve apneus, is dit nog meer het geval wanneer de ademhalingsonderbrekingen tijdens de slaap optreden bij kinderen, voor wie er tegenwoordig speciale diagnostische en gepersonaliseerde therapieën zijn.

De Oxystore biedt voorlopige tests om te beoordelen of een persoon obstructieve slaapapneu heeft (Polysomnografie) en kan vervolgens de juiste machines (CPAP) van het bijbehorende masker voorzien.

Hoe slaapapneu wordt behandeld

Slaapapneu kan op verschillende manieren worden behandeld, maar het hangt altijd af van het individuele geval.

• Als u lichte slaapapneu heeft, is het raadzaam om overtollig gewicht te verliezen.
• Alcohol, nicotine en slaappillen moeten worden vermeden.
• Gebruik hulpmiddelen om te voorkomen dat u op uw rug slaapt. Zo zijn er apparaten die een alarm afgeven zodra de betrokkene op zijn rug ligt. Of een tennisbal die in de achterkant van een pyjama is genaaid, waardoor de slaper gedwongen wordt om te rollen. Een hoger kussen kan ook helpen om het bovenlichaam hoger te leggen.
• Als andere therapieën niet werken, kunnen op maat gemaakte bijtspalken die ’s nachts worden gedragen nuttig zijn.
• De meest effectieve manier om het slaapapneusyndroom te behandelen is met een speciaal ademmasker, een zogenaamd CPAP-masker (Continuous Positive Airway Pressure). CPAP-maskers gebruiken positieve druk om te voorkomen dat de luchtwegen bezwijken. Voorwaarde is wel dat er ’s nachts een ademmasker met bandjes om het hoofd wordt vastgemaakt.

Behandeling van slaapapneu met een ademmasker

Vaak zal de arts beademing met een speciaal masker aanraden: de betrokkene zet ’s nachts een ademmasker op. Het is aangesloten op een apparaat dat met lichte overdruk kamerlucht in de neus en soms ook in de mond blaast. Dit voorkomt dat de luchtweg instort en de luchtstroom afsnijdt.

Er zijn verschillende soorten maskers. Welke het beste bij u past, moet u met uw arts bespreken. Er zijn ook verschillende ventilatiemethoden, afhankelijk van de ventilatiedruk:

CPAP = continue positieve luchtwegdruk
BiPAP = Bilevel Positive Airway Pressure, de druk wordt aangepast voor inademing en uitademing
APAP = auto CPAP, de druk wordt bij elke ademhaling opnieuw berekend door het apparaat

Als patiënten last hebben van een droge neus en keel, kan de lucht worden verrijkt met water met behulp van een luchtbevochtiger. In bepaalde gevallen wordt er extra zuurstof aan de lucht toegevoegd.

Patiënten moeten onder deskundige begeleiding leren hoe ze het masker moeten gebruiken. Instructie wordt meestal gegeven in een slaaplaboratorium door personeel dat is opgeleid in de slaapgeneeskunde. Veel patiënten wennen snel aan nachtelijke ventilatie en voelen zich overdag al snel productiever en uitgeruster. Anderen vinden het aanvankelijk moeilijk om met de vorm van behandeling om te gaan. Dan is vooral een goede opleiding en advies belangrijk. Soms helpt het om verschillende modellen maskers of apparaten te testen. Het uitwisselen van ideeën met andere patiënten in een slaapapneu-steungroep kan ook nuttig zijn.

De arts zal regelmatig controles uitvoeren om het succes van de behandeling te verzekeren.

Risico’s van slaapapneu, een te behandelen aandoening

Slaapapneu is veel ernstiger dan je denkt. De gevolgen zijn niet beperkt tot luid snurken of een gevoel van vermoeidheid bij het ontwaken. In sommige gevallen kan slaapapneu een kwestie van leven of dood zijn. Hier is een overzicht van de levensbedreigende aandoeningen die slaapapneu kan veroorzaken. Als u denkt dat u het slaapapneusyndroom heeft, raadpleeg dan onmiddellijk een arts voor een diagnose. Het behandelen van uw obstructieve slaapapneusyndroom (OSAS) kan uw leven redden.

slaapapneu zorgt ervoor dat uw ademhaling kort stopt wanneer u slaapt, omdat uw keelspieren ontspannen en uw luchtwegen blokkeren. Symptomen die medische aandacht vereisen, zijn onder meer luid snurken, hoofdpijn, overmatige slaperigheid overdag en ’s nachts hijgen of hijgen. Als u aan apneu lijdt, loopt u het risico getroffen te worden door de volgende aandoeningen.

• Hoge bloeddruk

Hoge bloeddruk is een van de belangrijkste risico’s van slaapapneu. Het kan leiden tot hartaandoeningen, beroertes en hartaanvallen. Ongeveer 50-70% van de mensen met slaapapneu heeft een hoge bloeddruk. Als uw bloeddruk moeilijk te behandelen is, is het een goed idee om te controleren of u geen slaapapneu heeft.

• Hartinfarct

Een beroerte is een reëel risico op slaapapneu. Bovendien zou de correlatie tussen de twee vergelijkbaar kunnen zijn met die tussen roken en beroerte. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de bloedvaten in de hersenen verwijden wanneer het zuurstofgehalte daalt.

• Verhoogde hartslag

Slaapapneu heeft invloed op uw cardiovasculaire systeem. Het verhoogt uw hartslag (het aantal slagen per minuut) naast uw bloeddruk. ‘S Nachts, wanneer u stopt met ademen, daalt uw hartslag even en neemt dan snel toe.

Bovendien kan slaapapneu andere gevolgen hebben dan het versnellen van je hartslag. Het kan ook leiden tot atriale fibrillatie, namelijk een hartritmestoornis.

• Ademhalingsstilstand ’s nachts

Wanneer u aan slaapapneu lijdt, zijn herhaalde perioden van ademstilstand tijdens de nacht een van de klassieke symptomen. Deze situatie op zich is gevaarlijk, omdat het kan leiden tot een verlaging van het zuurstofgehalte en een toename van het kooldioxidegehalte in het bloed.

• Hartaanval

Omdat slaapapneu uw bloeddruk verhoogt en uw hartslag verhoogt, verhoogt dit het risico op een hartaanval. Dit is wat er gebeurde met Carrie Fisher, die stierf op 60-jarige leeftijd, vier dagen na een hartstilstand tijdens een vliegreis. Haar assistente verklaarde dat ze tijdens de vlucht verschillende slaapapneus had, wat haar vaak overkwam. Na onderzoek concludeerde de lijkschouwer dat de doodsoorzaak was “slaapapneu geassocieerd met andere aandoeningen: arteriosclerotische hartziekte en drugsgebruik.

Slaapapneu : Preventie

Preventie van slaapapneu, OSAS en complicaties omvat:

• Vermijd overgewicht.
• Uiteindelijk kunt u afvallen met een uitgebalanceerd caloriearm dieet en lichamelijke motoriek.
• Eet ’s avonds weinig en vermijd contraproductieve praktijken (alcohol, sigaretten, enz.).
• Voer de meest geschikte diagnostische analyses uit.
• Profiteer van medicamenteuze therapieën en andere medische behandelingen.
• Verwijder indien nodig de bovenste luchtwegobstructies operatief.