Tips bij benauwdheid

Een normale, ongehinderde ademhaling is voor ons een vanzelfsprekendheid, zodat we er in ons dagelijks leven geen grote gedachten aan verspillen. En juist dit feit zorgt ervoor dat kortademigheid of kortademigheid (dyspnoe) door de getroffenen als een zeer ingrijpend symptoom wordt ervaren. Iets wat eigenlijk automatisch gebeurt, werkt ineens niet meer. Dit leidt onvermijdelijk tot angstige en zelfs paniekachtige gevoelens. De getroffenen spreken over het feit dat hun keel letterlijk “knijpt” en dat ze echte doodsangst voelen wanneer ze plotseling niet meer vrij kunnen ademen. Voordat de daadwerkelijke kortademigheid optreedt, zijn er echter vaak de eerste tekenen dat er een ernstig ademhalingsprobleem opdoemt. De truc hier is alleen om de tekenen des tijds correct te interpreteren.

Bij benauwdheid : Definitie

Dyspnoe, zoals de kortademigheid in medische terminologie wordt genoemd, beschrijft het gevoel van moeite met ademhalen. Volgens de definitie van de American Thoracic Society kan dit gevoel ook worden omschreven als een “subjectieve ervaring van ademhalingsmoeilijkheden, bestaande uit kwalitatief verschillende sensaties van verschillende intensiteit”. Deze subjectieve ervaring is te wijten aan aanhoudende kortademigheid, die op de lange termijn niet kan voldoen aan de zuurstofbehoefte van het lichaam. Hierdoor zijn de waarden van de bloedgassen zuurstof (CO²) en kooldioxide (O²) enorm uit balans. De respiratoire drive, die verantwoordelijk is voor het reguleren van de twee bloedgassen, reageert overeenkomstig met het alarmsignaal van kortademigheid.

Het exacte mechanisme dat leidt tot de perceptie van kortademigheid is nog niet medisch onderzocht. Er wordt echter aangenomen dat het gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor de ademhaling, het ademhalingscentrum, hier een beslissende rol speelt. Deze bevindt zich niet, zoals sommigen vermoeden, in de buurt van de longen, maar in de langwerpige medulla (medulla oblongata), die op zijn beurt deel uitmaakt van de hersenstam (truncus cerebri). Als schakel tussen de hersenen en het ruggenmerg vervult de hersenstam tal van essentiële taken op het gebied van lichaamsfuncties. Vooral het langgerekte merg is verantwoordelijk voor ademhalings-, slik-, hoesten-, niezen- en verstikkings- of braakreflexen. Bovendien is zelfs de cardiovasculaire functie gebaseerd op het langwerpige merg.

Al deze functies worden gecontroleerd door de reticulaire formatie (Formatio reticularis) die zich in de hersenstam bevindt. Een netwerk van zenuwcellen dat dient als een circuit voor hersenstamfuncties. Maar ook de hersenschors (cortex cerebri) heeft een beslissende invloed op de bovengenoemde functionele eenheden. Een studie van de Universiteit van Hamburg lijkt een beslissende aanwijzing te hebben gevonden voor het ontstaan van kortademigheid als gevolg van gestoorde hersenstamfuncties. De verantwoordelijke wetenschappers kwamen erachter dat schade aan een bepaald deel van de hersenschors, de zogenaamde insulaire cortex, het gevoel van kortademigheid vermindert. Hieruit kan worden geconcludeerd dat de insulaire cortex geassocieerd is met de ontwikkeling van dyspnoe in een gezonde toestand.

Daarnaast zijn er tal van beïnvloedende factoren die kortademigheid bevorderen. De belangrijkste zijn:

• ziekte factoren,
• psychologische factoren,
• fysiologische factoren en
• Omgevingsfactoren.

Lees ook :-Pijn in linkerarm

Bij benauwdheid : Oorzaken

Kortademigheid kan in verband worden gebracht met verschillende pathologieën, met name cardiale, respiratoire (pulmonale), metabolische (zoals obesitas) en soms zelfs psychologische (angst, angstaanvallen). De meeste oorzaken van kortademigheid hebben echter betrekking op problemen met de longen of het hart.

In geval van ongewone kortademigheid zal de arts een volledig onderzoek doen, luisteren naar het hart en de longen, de geschiedenis bestuderen en, indien nodig, aanvullende onderzoeken uitvoeren.

Een van de meest voorkomende oorzaken zijn:

• respiratoire pathologieën: astma, longontsteking, chronische obstructieve longziekte (COPD), longontsteking, idiopathische longfibrose, cystische fibrose (cystische fibrose), tuberculose, enz.
• roken
• longkanker
• hartpathologieën, en in het bijzonder hartfalen, aortastenose, pulmonale arteriële hypertensie, hypotensie, enz.
• longembolie
• Bloedarmoede
• koolstofmonoxidevergiftiging
• een slecht doorstaan verblijf op grote hoogte
• zeldzamere ziekten zoals het Guillain-Barré-syndroom of myasthenia gravis

Als de kortademigheid plotseling optreedt en het belangrijk is, is het beter om hulp in te roepen omdat het een hartaanval of een longembolie kan zijn.

Ook is het belangrijk om snel te overleggen als de kortademigheid gepaard gaat met:

• zwelling van de voeten of enkels
• moeite met ademhalen bij het liggen
• hoge koorts en hoesten
• het feit dat de lippen of de vingertoppen blauw worden
• een fluitend geluid bij het ademen
• plotselinge verergering van symptomen

Als de kortademigheid chronisch is, zal een volledige medische check-up de oorzaak opsporen.

Lees ook :-Kans op miskraam

Bij benauwdheid : Symptomen

De belangrijkste symptomen van kortademigheid zijn het gevoel van ademhalingsmoeilijkheden en dat van verstikking.

Bijkomende tekenen van luchthonger zijn onder meer:

• Dyspnoe
• Pijn op de borst
• Zweten
• Verstopte neus
• Hoofdpijn
• Tachycardie
• Misselijkheid
• Hij kokhalsde

Lees ook :-Zwetend wakker worden

Bij benauwdheid : Diagnose

De diagnose van kortademigheid begint met het lichamelijk onderzoek van een patiënt.

Het is zelfs mogelijk dat u geen piepende ademhaling voelt wanneer uw arts dit ziet, omdat de patiënt zal zitten en mogelijk weinig heeft gelopen, dus het is belangrijk om na te denken over hoe u de piepende ademhaling kunt beschrijven of iemand mee te nemen die kan helpen.

Het krijgen van een diagnose voor langdurig dagelijkse piepende ademhaling kan enige tijd duren, omdat alle mogelijke oorzaken moeten worden overwogen.

De arts of specialist kan vragen om de patiënt herhaaldelijk te laten testen en verschillende behandelingen te proberen voordat hij zeker is van de oorzaak.

Er is waarschijnlijk ook een reeks voorwaarden en factoren waar u op moet letten, dus u moet met uw arts praten en prioriteiten en doelen stellen.

De arts kan:

• Controleer de druk – Maar ook de temperatuur, hartslag en ritme, het aantal ademhalingen per minuut, het zuurstofgehalte in het bloed met een sensor op de huid.
• Ademtesten uitvoeren – Dit omvat een kooldioxidetest waarbij een monitor wordt gebruikt om te zien of u rook of vervuilde lucht heeft ingeademd en een test die microspirometrie wordt genoemd. U wordt gevraagd om gedurende enkele seconden hard in een machine te blazen. Het zal laten zien of de luchtwegen klein zijn.
• Ausculteer de borstkas – Vervolgens wordt gecontroleerd hoe deze beweegt of ademt.
• Controleer uw lengte, gewicht, taille – Eindelijk ook uw body mass index.
• Onderzoek het hoofd – Vervolgens de nek en oksels om te controleren op gezwollen lymfeklieren.
• Controleer het hart – Om te controleren of er zich geen vocht ophoopt in de enkels of longen.
• Kijk naar de nagels – Omdat ze soms aanwijzingen geven.
• Kijk naar de huid – Maar ook naar de gewrichten om andere ideeën op te doen.
• Controleer op angst en depressie – Uw arts kan tekenen van angst en depressie opmerken en u vragen een eenvoudige vragenlijst in te vullen.

Tips bij benauwdheid

Tip 1: Ontwikkel adembewustzijn

Een basiskennis van het ademhalingsproces is een belangrijke voorwaarde voor een beter begrip van de fysiologische processen in uw eigen lichaam. Naast de longen met hun stelsel van grotere en kleinere luchtwegen, zijn verschillende spieren zoals het middenrif en de hulpademhalingsspieren betrokken bij de ademhaling.

Bewustwording van deze interactie tussen organen en ademhalingsspieren zal je helpen om de omstandigheden waarin ademhalingsmoeilijkheden optreden te doorgronden en de ademhalingstechnieken en oefeningen beter toe te passen.

Tip 2: Gebruik liprem

De tuimelende lip moet u gebruiken wanneer u op uw lichaam duwt of acute ademnood voelt. Het zorgt ervoor dat de bronchiën wijd open blijven als je uitademt. De lucht ontsnapt gelijkmatig uit de longen, zodat ze zich weer kunnen vullen met zuurstofrijke lucht. Elke longpatiënt zou deze ademhalingstechniek moeten kennen en beheersen!

Zo werkt het: Leg je lippen licht op elkaar, met de bovenlip iets naar voren getrokken. Adem zo lang mogelijk uit tegen je lippen, die maar een klein beetje open zijn, zodat de lucht langzaam en gelijkmatig kan ontsnappen zonder deze te forceren. Hierdoor puilen de wangen een beetje uit. Bij correct gebruik duurt het langer om uit te ademen dan om in te ademen.

Tip 3: Hoest goed op

Bij COPD vormen zich stroperige afscheidingen in de bronchiën, die hoesten veroorzaken, de luchtwegen vernauwen en het ademen bemoeilijken. Daarom is het ophoesten belangrijk om de luchtwegen vrij te maken en kortademigheid en hoesten te verminderen.

Vooral met de juiste hoesttechniek en het gebruik van bepaalde apparaten voor ademhalingstherapie kunnen de getroffenen dit proces effectief ondersteunen:

• Bij het ophoesten is het belangrijk om de afscheiding van de bronchiën los te maken en naar boven te bewegen. Buig hiervoor iets naar voren en hoest kort en krachtig, maar niet krachtig, tegen uw gesloten lippen zodat de wangen even opzwellen. De resulterende tegendruk verwijdt de luchtwegen en voorkomt verkramping van de bronchiën.
• Ademhalingstherapieapparaten zoals de RC-Cornet® PLUS of de VRP1® Flutter geven positieve druk en trillingen door aan de luchtwegen. Dientengevolge worden taaie bronchiale afscheidingen losgemaakt en uit de bronchiën getransporteerd.

Tip 4: Train uithoudingsvermogen

Longpatiënten met kortademigheid mogen een duurtraining in geen geval uit de weg gaan! Integendeel: alleen degenen die actief blijven, kunnen hun fysieke veerkracht behouden of verbeteren en het verlies van longfunctie stoppen.

• Heel belangrijk: sporten moet leuk zijn! Zoek een activiteit die bij jullie beiden past en die het plezier van je eigen mobiliteit niet verwaarloost. Wandelen, nordic walking, licht joggen, fietsen, dansen, zwemmen en gymnastiek zijn slechts enkele van de vele mogelijke sporten.
• Zelfs een dagelijkse wandeling kan helpen. Een positief effect is merkbaar na 2 uur wandelen per week. Een werklast van 3-6 kilometer per dag is ideaal.
• Ook werken in huis en in de tuin of de dagelijkse wandeling naar de bakker of de supermarkt houd je fit.

Hoeveel lichaamsbeweging en activiteit geschikt is, hangt natuurlijk af van de toestand van het individu. Patiënten met ernstige kortademigheid dienen de aard van de inspanning met een longarts te bespreken.

Opdrachten tips bij benauwdheid

Oefening 1: Ontlasten tijdens het staan

Als u kortademig bent of al last heeft van acute kortademigheid, dan:

• Ondersteun uw armen ergens, zoals een muur of een richel, om het gewicht van de schoudergordel te halen.
• De buik is vrij.
• Concentreer je op je ademhaling. Adem langzaam in door je neus en adem langzaam weer uit.
• Blijf in deze positie totdat je ademhaling kalmeert en de kortademigheid afneemt.
• Optioneel: Adem uit door de mond met behulp van de liprem of andere stenoses (bijv. PEP-systeem).

Oefening 2: De bestuurdersstoel

Dat is hoe je het doet:

• Ga op een kruk, stoel, bank, enz.
• Ondersteun jezelf met je ellebogen op je knieën zodat de schoudergordel wordt ondersteund en het gewicht van je armen wordt overgedragen.
• Als alternatief kunt u uw handen op uw knieën leggen.
• Open de broekknop.
• Adem zo ontspannen mogelijk in je buik. De buik puilt naar buiten wanneer je inademt, en wanneer je uitademt, gaat de buik terug.
• Adem uit met de liprem.
• Blijf in deze positie totdat je ademhaling kalmeert en de kortademigheid is afgenomen.

Oefening 3: Positie van het kind

Als uitputting zich vermengt met kortademigheid (en u bent thuis), kan de houding van het kind een aangename afwisseling zijn tussen de houdingen om de ademhaling te vergemakkelijken. De oefening vereist echter een zekere mate van mobiliteit.

Dat is hoe je het doet:

• Ga op vier poten staan.
• Ondersteun jezelf op je onderarmen.
• Laat je hoofd op je handen rusten. De rug en nek blijven ontspannen.
• De buik is vrij.
• Adem zo ontspannen mogelijk in je buik. De buik puilt naar buiten wanneer je inademt, en wanneer je uitademt, gaat de buik terug.
• Adem uit met de liprem.
• Blijf in deze positie totdat je ademhaling kalmeert en de kortademigheid is afgenomen.

Oefening 4: Keeperspositie

De keeperspositie draagt deze naam omdat deze vergelijkbaar is met de positie die een keeper inneemt tijdens het wachten op een schot om het doel te raken. Deze functie ken je vast wel van sporters. Atleten nemen de keeperspositie in na grote inspanning – bijvoorbeeld een sprint.

Dat is hoe je het doet:

• Sta met je benen uit elkaar en licht gebogen, zoals een keeper.
• Ondersteun jezelf met je handen op je dijen om het gewicht van je armen te verliezen.
• Zorg ervoor dat uw buik vrij is – open bijvoorbeeld de knoop van uw broek als deze te smal wordt.
• Adem zo ontspannen mogelijk in je buik. De buik puilt naar buiten wanneer je inademt, en wanneer je uitademt, gaat de buik terug.
• Adem uit met de liprem.
• Blijf in deze positie totdat je ademhaling kalmeert en de kortademigheid is afgenomen.