Te hoge hartslag

Een snelle hartslag met sterke hartkloppingen tot aan de keel is typerend voor een bonzend hart (med.: tachycardie). Dit is hoe het lichaam reageert op bijvoorbeeld angst, opwinding of anticipatie. Maar hartaandoeningen kunnen ook gepaard gaan met een hartkloppingen. Als het hart meer dan 100 keer per minuut blijft kloppen, moet een arts het zeker zien.

Te hoge hartslag : Definitie

Tachycardie wordt gedefinieerd als een versneld hartritme, met een aantal slagen per minuut van meer dan 100, maar dat kan oplopen tot 400. Bij zulke hoge snelheden is het hart niet in staat om zuurstofrijk bloed effectief naar binnen te pompen. van het cardiovasculaire systeem.

Tachycardie kan de bovenste hartkamers (atriale tachycardie) of de onderste kamers (ventriculaire tachycardie) aantasten.

Lees ook :-Bultjes achter op tong

Te hoge hartslag : Oorzaken

Lichamelijke inspanning (bijvoorbeeld tijdens het sporten), stress, vreugde en angst kunnen de polsslag al omhoogschieten. Dit is volkomen normaal en geen reden tot bezorgdheid. Hoe snel het hart normaal klopt, hangt ook af van de leeftijd. Kinderen hebben meestal een hogere hartslag dan volwassenen. Daarom is er bij peuters met een hartslag van 100 slagen per minuut meestal niets aan de hand.

Bij volwassenen met zo’n hoge pols is dat anders. Hier moet medisch worden opgehelderd wat de oorzaak is. Het wordt gevonden in het hart zelf, in een ander orgaan of in externe invloeden.

Het hart als oorzaak van tachycardie

Het hart zelf is voornamelijk verantwoordelijk voor tachycardie. Hiervoor moet je weten hoe de vitale spier werkt: Gespecialiseerde hartspiercellen wekken elektrische impulsen (excitaties) op. Deze worden via geleidingsbanen in het hart doorgegeven en veroorzaken een spiercontractie – de hartslag. De hoofdrol wordt gespeeld door de zogenaamde sinusknoop in het rechter atrium van het hart met een frequentie van 60 tot 80 excitaties per minuut. Als dit excitatiegeleidingssysteem wordt verstoord, bijvoorbeeld door verminderde bloedstroom, extra geleidingsroutes of storingen van de sinusknoop, kunnen hartkloppingen optreden.

De belangrijkste cardiale oorzaken van tachycardie zijn:

• Atriale flutter / atriale fibrillatie: Ongeordende elektrische prikkels zorgen ervoor dat de spieren van de boezems gaan fladderen of flikkeren. Het resultaat is meestal een versnelde, onregelmatige hartslag van meer dan 100 slagen per minuut. Maar dat is niet gevaarlijk, veel patiënten merken het fladderen of flikkeren niet eens op. Wel is er een verhoogd risico op trombose!
• Coronaire hartziekte (CHD): dit verwijst naar stoornissen in de bloedsomloop van het hart, die zijn gebaseerd op een vernauwing van de kransslagaders als gevolg van arteriosclerose. Ze kunnen onder andere leiden tot hartritmestoornissen (zoals tachycardie) en hartaanvallen.
• Ventriculaire flutter / ventriculaire fibrillatie: Hier trekken de hartkamers zeer snel samen (tussen 200 en 800 keer per minuut). Als gevolg hiervan wordt het bloed niet langer in de bloedsomloop gepompt – de gevolgen zijn bewusteloosheid, ademhalingsstilstand en bloedsomloop. Er is een acuut levensgevaar!
• Sinustachycardie: De sinusknoop werkt hier met een versnelde snelheid van meer dan 100 excitaties per minuut. Dit type snelle hartslag komt vaak tot uiting in angst, paniekaanvallen of koorts.
• AV-knoop terugkeertachycardie: tijdens terugkeer verspreiden circulaire excitaties zich tussen de ventrikels en oorschelpen en versnellen de hartslag. Plotselinge hartkloppingen, die vanzelf overgaan, zijn typisch. AV nodale re-entry tachycardie is niet gevaarlijk. Soms kunt u het zelf stoppen, bijvoorbeeld door kort op de halsslagader te drukken. Maar u moet dit vooraf door een arts laten zien!
• Ventriculaire tachycardieën: Extra impulsen in de kamers zorgen ervoor dat het hart sneller en inefficiënter klopt. Ventriculaire fibrillatie kan gevaarlijk zijn.
• Wolff-Parkinson-White-syndroom: vanaf de geboorte hebben de getroffenen extra prikkelgeleiding tussen het atrium en de ventrikel. Dit kan leiden tot een plotselinge snelle hartslag of zelfs bewustzijnsverlies. Vaak zijn de getroffenen echter symptoomvrij en is er geen behandeling vereist.
• Hoge bloeddruk: Niet alleen een hoge bloeddruk, maar ook een snelle pols kan leiden tot verhoogde hartkloppingen.

Lees ook :-Vocht in de knie

Wat is het normale ritme van het hart?

Een volwassen persoon heeft in rust een frequentie tussen 60 en 100 slagen per minuut. Wanneer u 100 slagen overschrijdt, bent u in de aanwezigheid van tachycardie. Er zijn zoveel situaties die het hart sneller laten kloppen.

In de meeste gevallen is de toename van het ritme te wijten aan een verhoogde vraag naar bloed in de weefsels (tijdens lichamelijke activiteit) of als reactie op stimulatie door drugs of voedsel (cafeïne of alcoholische dranken) of, nogmaals, in reactie op een sterke psychofysieke emotie, niet alleen door angst, maar ook mooie muziek of een bijzondere ontmoeting.

De postprandiale tachycardie treedt meestal op na het eten, meestal een grote maaltijd. Aan de andere kant, wanneer tachycardie in rust optreedt, kan de reden plotseling de meest uiteenlopende zijn.
Overmatige vasodilatatie, bijvoorbeeld veroorzaakt door medicamenteuze behandeling voor een te sterke hypotensie, kan de hartslag versnellen om de normale bloeddruk te herstellen. Een hart kan sneller pompen omdat het decompenseert: met minder contractiekracht (hartfalen) probeert het de snelheid te verhogen om er toch voor te zorgen dat het bloed alle weefsels bereikt.
De verhoogde hartslag kan ook een symptoom zijn van andere ziekten die het hart niet direct aantasten. L’hyperthyreoïdie, bijvoorbeeld, of l’anemie behoren tot deze, terwijl het verband met het obstructieve slaapapneusyndroom controversieel is.

Lees ook :-Ingegroeide haar verwijderen

Te hoge hartslag : Symptomen

De verhoging van de hartslag als gevolg van een hart dat te hard of te snel klopt (tachycardie), wat de oorzaak ook is, geeft de perceptie van een hart in de keel.

Deze sensaties kunnen worden gevoeld in de borst, keel of nek en kunnen optreden tijdens een activiteit of zelfs tijdens het zitten of liggen. In de meeste gevallen is dit symptoom goedaardig. Als het echter vaak voorkomt of als er andere aandoeningen optreden, is het goed om het probleem niet te onderschatten.

Klinische symptomen waarmee rekening moet worden gehouden zijn: duizeligheid, verwardheid, duizeligheid, flauwvallen, flauwvallen, kortademigheid of kortademigheid, pijn, gevoel van druk of spanning op de borst, kaak of arm, toegenomen zweten. Bij sommige mensen veroorzaakt tachycardie geen specifieke symptomen en wordt het alleen ontdekt tijdens een doktersbezoek of met een elektrocardiogram.

Lees ook :- Droge ogen oorzaak

Wanneer moet u uw arts raadplegen?

In alle gevallen waarin sprake is van een veranderde hartslag (afgezien van de fysiologische toename door lichamelijke inspanning of intense stress) is het goed om contact op te nemen met een arts om de oorzaken te achterhalen en de meest geschikte behandelingen te starten.

Alleen de specialist zal in feite in staat zijn om een meer diepgaande beoordeling en nauwkeurige monitoring van de werkelijke hartslag uit te voeren, tot de diagnose van een mogelijke aandoening te komen en de meest geschikte behandeling voor te stellen.

Te hoge hartslag : Diagnose

De arts, meestal de cardioloog, houdt bij het bepalen van de oorzaken van tachycardie rekening met een reeks elementen: huidige aandoeningen (volgende medische geschiedenis), de gezondheidstoestand in de loop van de tijd (medische geschiedenis in het verleden) en de mogelijke aanwezigheid van het symptoom zelfs in de familie leden (familiegeschiedenis).
Een reeks tests kan nuttig zijn bij het meten van de hartslag en het leggen van een verband tussen de mogelijke oorzaken van de verhoogde hartslag.

Tests die zijn geïndiceerd voor de diagnose van tachycardie zijn:

• Elektrocardiogram (ECG). Het is het examen bij uitstek, omdat het het ritme en de elektrische activiteit van het hart registreert. Het helpt daarom om het type tachycardie te identificeren;
• Holter: aangezien de episode van tachycardie moeilijk te detecteren is, kan de arts u ook vragen om gedurende 24 uur een draagbaar ECG-apparaat (Holter) te dragen tijdens de normale gang van zaken;
• Elektrofysiologisch onderzoek: dit is een onderzoek dat het elektrische systeem van het hart bestudeert en wordt gebruikt om het mechanisme en de locatie van het probleem dat tachycardie veroorzaakt te identificeren;
• Echocardiogram: dit is een echografie (echografie) die een bewegend beeld van het hart produceert. Door middel van het echocardiogram is het mogelijk om gebieden met een slechte bloedcirculatie, abnormale hartkleppen en veranderingen in het functioneren van de hartspier te identificeren;
• Kanteltest of passieve orthostatische stimulatietest: helpt uw arts beter te begrijpen hoe tachycardie bijdraagt aan flauwvallen.. Artsen observeren hoe het hart en het zenuwstelsel reageren op positieveranderingen.

De cardioloog kan ook andere tests uitvoeren om de niet-cardiale oorzaak van de aandoening te identificeren. Het volgende kan daarom nuttig zijn: magnetische resonantie beeldvorming (MRI), computertomografie (CT), coronaire angiografie, thoraxfoto.

Wat te doen als de polsslag te hoog is?

Het is heel normaal dat de pols af en toe sneller is dan normaal. Het hart past zich aan aan de belasting van het lichaam en, afhankelijk van hoe vaak het al aan deze belasting is blootgesteld, reageert het erop.

Dus als je net de trap naar de metro bent gesprint, is het prima dat je hartslag omhoog gaat. Het is belangrijk dat het weer normaal wordt. Als dit niet het geval is en uw polsslag zelfs minuten na het sporten nog even snel blijft, dient u een arts te raadplegen voor advies.

Er zijn een paar dingen die u eerst kunt doen om uw hartslag op natuurlijke wijze te verlagen. Dit bevat:

• Kalmeer, want angst en stress zijn contraproductief
• Stop de stress
• Adem gelijkmatig in en uit
• Verminder het gebruik van cafeïne, alcohol en nicotine
• Regelmatige lichaamsbeweging
• Afwisselende douches

Als deze maatregelen niet helpen, is er ook de mogelijkheid om de pols te stabiliseren met medicatie. Deze maatregelen kunnen en mogen alleen onder medisch toezicht worden uitgevoerd, daar hiervoor gedetailleerde diagnostiek en advies nodig is.

Te hoge hartslag : Behandeling

Als duidelijk is wat de hartkloppingen veroorzaakt, zal de arts een passende behandeling starten. Een paar voorbeelden:

Medicatie helpt vaak tegen toevallen of langdurige hartkloppingen. Zo worden bij atriumfibrilleren vaak zogenaamde antiaritmica (middelen tegen hartritmestoornissen) voorgeschreven. De patiënt moet dit nemen wanneer het hart uit de pas loopt. Meestal krijgt hij ook antistollingsmiddelen om het verhoogde risico op trombose (zoals een beroerte) bij atriumfibrilleren tegen te gaan. Als psychologische factoren zoals stress of angsten de hartkloppingen veroorzaken, helpen kalmerende middelen zoals benzodiazepinen vaak.

Medicatie is niet altijd voldoende om een ​​tachycardie onder controle te krijgen. Dan kunnen, afhankelijk van de oorzaak, andere therapieën worden overwogen. In het geval van het WPW-syndroom kan het bijvoorbeeld nodig zijn om de overmatige geleidingsroute uit te wissen (katheterablatie). Als het hartkloppingen gebaseerd is op levensbedreigende ventriculaire fibrillatie, probeert men dit zo snel mogelijk te beëindigen met behulp van elektrische schokken (elektrocardioversie).