Een neuroloog is een specialist in de diagnose, behandeling en revalidatie van ziekten van het centrale en perifere zenuwstelsel. Deze omvatten bijvoorbeeld hoofdpijnstoornissen zoals migraine of clusterhoofdpijn, maar ook beroertes, duizeligheid en degeneratieve ziekten zoals de ziekte van Parkinson of multiple sclerose. Er is een breed scala aan methoden voor lichamelijk onderzoek voor het diagnosticeren van neurologische aandoeningen.
De neuroloog heeft tal van vaardigheden: hij is hoog opgeleid in de anatomie en fysiologie van het zenuwstelsel; kent de ziekten van het zenuwstelsel, de onderzoeksmethoden om ze te diagnosticeren en de meest geschikte therapeutische benaderingen voor hun behandeling / beheer.
Indien nodig werkt de neuroloog samen met andere professionals in de medisch-gezondheidszorg; hij zou bijvoorbeeld kunnen werken als kinderarts, geriater, fysiotherapeut, fysiotherapeut, oncoloog of neurochirurg.
Definitie van Neuroloog
De neuroloog is de arts die gespecialiseerd is in de diagnose, behandeling en behandeling van ziekten en verwondingen die het hele zenuwstelsel kunnen aantasten, van de hersenen tot de perifere zenuwen.
Met andere woorden, de neuroloog is de arts die gespecialiseerd is in neurologie.
Wat is Neurologie?
Neurologie is de tak van de interne geneeskunde die de anatomie en fysiologie van het centrale en perifere zenuwstelsel bestudeert en die zich toelegt op de diagnose, behandeling en behandeling van mogelijke patiënten met bovengenoemde systemen.
Zenuwstelsel
Om de vaardigheden en activiteiten van de neuroloog volledig te begrijpen, is het noodzakelijk om in grote lijnen te bekijken waaruit het zenuwstelsel bestaat.
- Het zenuwstelsel, dat voornamelijk bestaat uit cellen die neuronen worden genoemd, is verdeeld in twee hoofdcomponenten: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel.
- Het centrale zenuwstelsel groepeert de organen die fungeren als een verwerkingscentrum voor zenuwsignalen, zowel voor inkomende als uitgaande; deze organen zijn de hersenen, die zijn samengesteld uit de grote hersenen, de kleine hersenen, het diencephalon en de hersenstam, en het ruggenmerg.
- Het perifere zenuwstelsel daarentegen omvat alle zenuwstructuren die verantwoordelijk zijn voor het overbrengen van zenuwsignalen van de periferie naar het centrale zenuwstelsel en vice versa; deze zenuwstructuren zijn de perifere zenuwen, ook wel eenvoudiger zenuwen genoemd.
- Het zenuwstelsel is een complex van fijn met elkaar verbonden structuren.
- De taak van het zenuwstelsel is om de werking van de verschillende organen van het menselijk lichaam te reguleren; denk bijvoorbeeld aan de zintuigen: de hersenen en zenuwen zijn fundamenteel voor de waarneming van geluiden, zien, voelen, proeven en ruiken.
Wat doet de neuroloog?
Neurologie is gewijd aan de studie en behandeling van aandoeningen van het centrale (hersenen en ruggenmerg) en perifere zenuwstelsel.
De neuroloog is dan ook dé referentiespecialist voor de diagnose en behandeling van aandoeningen van de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Waar een operatie moet worden uitgevoerd, ligt de verantwoordelijkheid echter bij de neurochirurg.
Wat zijn de symptomen die aanleiding zouden moeten zijn om deze specialist te raadplegen?
Verschillende symptomen kunnen u daarom wijzen op een neurologische aandoening. Het is beter om een neuroloog te raadplegen in geval van:
- gewelddadige en terugkerende migraine (zonder dat enige conventionele behandeling werkt)
- evenwichtsstoornissen
- moeite met lopen
- onwillekeurige bewegingen
- urine- of anale incontinentie
- verlamming
- trillingen
- zintuiglijke of zintuiglijke problemen (verlies van gevoeligheid van een ledemaat, verlies van smaak)
Welke diagnostische tests kan de neuroloog voorschrijven?
Diagnostische tests waarmee de neuroloog een verdachte of twijfelachtige situatie kan onderzoeken, zijn onder meer:
- CT, MRI en PET. Het zijn beeldvormende tests (of diagnostische beeldvorming), die een nauwkeurige beoordeling van de gezondheid van de verschillende organen en weefsels van het menselijk lichaam mogelijk maken, ook die van het zenuwstelsel.
- Elektromyografie, zenuwgeleidingsonderzoek en elektro-encefalogram. Elektromyografie wordt gebruikt om de reactie van spieren op de zenuwsignalen die hen bereiken te analyseren; de studie van zenuwgeleiding maakt het mogelijk om de functionele capaciteiten van de zenuwen te evalueren (NB: elektromyografie en de studie van zenuwgeleiding worden vaak samen uitgevoerd); ten slotte is het elektro-encefalogram een registratie van de elektrische activiteit van de hersenen, gevoelig voor eventuele afwijkingen.
- Lumbaalpunctie (of ruggenprik). Het bestaat uit de bemonstering van een deel van het hersenvocht uit de subarachnoïdale ruimte van het lumbale kanaal van het ruggenmerg en de daaropvolgende analyse in het laboratorium; lumbale punctie maakt het mogelijk om infectieuze en inflammatoire toestanden te identificeren die het ruggenmerg aantasten.
- Test de Tensilon (of Tensilon-test). Het omvat de injectie van edrofoniumchloride en vertegenwoordigt een specifiek onderzoek voor de detectie van een auto-immuun neuromusculaire ziekte genaamd myasthenia gravis.
- Polysomnografie. Het is een diagnostische test die de trend en variaties van sommige fysiologische parameters registreert tijdens de REM- en NON-REM-slaapfasen; polysomnografie is geïndiceerd bij personen met vermoedelijke slaapstoornissen.
Lees ook :-Bloedarmoede symptomen nagels
Wat zijn de pathologieën die het vaakst worden behandeld door de neuroloog?
De pathologieën die het vaakst door de neuroloog worden behandeld, zijn:
- hoofdpijn en andere vormen van hoofdpijn
- spraakstoornissen
- bewegingsstoornissen
- epilepsie
- infecties van de hersenen en het perifere zenuwstelsel, zoals encefalitis, meningitis en hersenabcessen
- cerebrovasculaire aandoeningen, zoals een beroerte
- neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, Parkinson en amyotrofische laterale sclerose
- ziekten die leiden tot het verlies van myeline in het centrale zenuwstelsel, zoals multiple sclerose
- ruggenmergproblemen, waaronder ontstekings- en auto-immuunziekten
Welke procedures worden het meest gebruikt door de neuroloog?
Het neurologisch onderzoek begint met een anamnesefase, waarin de specialist in dialoog met de patiënt een beeld van de patiënt maakt in het licht van de door hem gerapporteerde leefstijl, klinische voorgeschiedenis en symptomen.
Daarna volgt een lichamelijk en neurologisch onderzoek van de patiënt, waarbij de specialist rekening houdt met spierkracht, reflexen en coördinatievaardigheden.
Examens zoals:
angiografie;
elektro-encefalogram;
elektromyografie;
HUISDIER;
lumbale punctie;
magnetische resonantie;
CT-scan;
Spanning test.
Welke studies zijn nodig om neuroloog te worden?
Personen die neuroloog willen worden, moeten eerst een doctoraat in de geneeskunde behalen. Na het behalen van het universitair diploma van de 3e cyclus, moeten ze hun studie voortzetten door een residentieprogramma in de neurologie te volgen.
Met de opleiding neurologie kun je je specialiseren in het functioneren van het zenuwstelsel van volwassenen en kinderen.
De specialisatie neurologie wordt aangeboden aan de volgende universiteiten:
- Universiteit van Montreal
- McGill University
- Universiteit van Laval
- Universiteit van Sherbrooke
Een neuroloog is een medisch specialist die patiënten met problemen met betrekking tot het centrale of perifere zenuwstelsel onderzoekt en behandelt. Hij kan zich specialiseren om zijn expertise te vergroten met bepaalde aandoeningen zoals epilepsie, de ziekte van Alzheimer of beroertes. Om een diagnose te kunnen stellen, voert hij verschillende onderzoeken uit, waaronder elektro-encefalogrammen, MRI’s en elektromyogrammen. Dankzij zijn geduld en probleemoplossend vermogen is hij in staat om complexe en moeilijk te diagnosticeren ziekten of aandoeningen te identificeren.
Wanneer contact opnemen neuroloog ?
De symptomen die het vaakst aanleiding geven tot consultatie van een neuroloog zijn:
- Aanhoudende spierzwakte zonder duidelijke reden
- Tintelingen en/of gevoelloosheid in een deel van het lichaam
- Verlies van controle over blaas en/of anale sluitspier
- Aanhoudende problemen met coördinatie en evenwicht, en terugkerende duizeligheid;
- Verstoorde of overmatige slaap
- Plotseling flauwvallen;
- Terugkerende hoofdpijn.
De neurologie ondersteunt motiliteitsstoornissen – verlamming van cerebrale oorsprong of gekoppeld aan een laesie van het ruggenmerg of perifere zenuwen, of een spierziekte (myopathie), abnormale bewegingen (tremoren, tics, bijv. Torticollis ), krampen – en gevoeligheid: …
hij kan een elektro-encefalogram (EEG), een elektroneuromyogram (ENMG) of evoked potentials (PE) uitvoeren; en kan een beroep doen op aanvullende onderzoeken (scanner, MRI, enz.).
Het neurologisch onderzoek begint met het zorgvuldig observeren van het gedrag van de patiënt bij het betreden van de spreekkamer tijdens het verhoor. De patiënt moet zo min mogelijk worden geholpen, zodat de problemen met het functioneren optreden.
De consultatie van deze specialist is noodzakelijk bij hoofdtrauma’s, na een cerebrovasculair accident (CVA), hematomen of bloedingen in de schedeldoos of hersentumoren.
