Pijn in vagina

De oorzaken van vaginale pijn variëren voornamelijk afhankelijk van de leeftijd en zijn onderverdeeld in vaginitis (infectieus of niet-infectieus) bij jonge vrouwen en vaginale atrofie in geval van oestrogeendeficiëntie of -tekort.

Wat is vaginale pijn?

De vagina is een zeer gevoelig gebied omdat het erg geïnnerveerd is. Het kan onderhevig zijn aan verschillende pijnen die zijn gegroepeerd onder de naam “vaginitis” of “vaginale atrofie”, afhankelijk van de oorzaak (infectieus of niet-infectieus) en leeftijd.
De gezondheid van de weefsels van de vagina, de vulva, maar ook van de blaas, wordt sterk beïnvloed door de aan- of afwezigheid van vrouwelijke hormonen: oestrogeen.

• Wanneer de oestrogeenspiegels hoog zijn, wordt de weefselvernieuwing gestimuleerd. De wanden van de vagina worden dan dikker, sterker en flexibeler. Samen met weefselvernieuwing wordt de glycogeenproductie gestimuleerd door oestrogeen en helpt het om lactobacillen te voeden, dit zijn nuttige bacteriën: deze houden de pH van de vagina laag, wat beschermt tegen het optreden van vaginale en urineweginfecties.
• Wanneer het niveau van oestrogeen laag is (absoluut of relatief), tijdens de menopauze of tijdens bepaalde situaties of ziekten, neemt de productie van glycogeen af ​​en worden de wanden van de vagina dunner en kwetsbaarder, wat kan gaan tot atrofie van de vagina. Deze afname van oestrogeen veroorzaakt kleine scheurtjes of scheurtjes bij de ingang van de vagina, wat het kaliber kan verminderen en pijn kan veroorzaken tijdens geslachtsgemeenschap. Gerelateerd aan de daling van de glycogeenproductie, kan het gebrek aan lactobacillen ook de pH verhogen, waardoor de blaas en vagina meer risico lopen op infecties en schimmelinfecties (Candida albicans). Een afname van de kwaliteit (“trophicity”) van de weefsels van het kleine bekken kan een reeds bestaand probleem van stress-urine-incontinentie verergeren.

Lees ook :- Wat is een cyste

Wat veroorzaakt vaginale pijn?

• Bij vrouwen onder de 50 jaar is vaginale pijn of “vaginitis” meestal van infectieuze oorsprong. In 50% van de gevallen is het meer specifiek gekoppeld aan mycose (infectie door een schimmel). Dit wordt “mycotische vaginitis” of “vaginale mycose” genoemd. Deze ziekte is te wijten aan een onbalans van de flora (set van bacteriën en schimmels (inclusief Candida albicans), aanwezig in de vagina. Normaal gesproken dient deze flora als bescherming tegen infecties. Maar het komt voor dat Candida albicans overmatig groeit, waardoor “mycotische vaginitis” ontstaat. Een tekort aan oestrogeen kan deze onbalans bevorderen Zelden wordt deze aandoening overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap Infectieuze vaginitis kan worden veroorzaakt door andere ziektekiemen tijdens geslachtsgemeenschap (= seksueel overdraagbare aandoeningen of soa’s): parasieten (trichomoniasis …), bacteriën (vooral mycoplasma en chlamydia) of virussen (genitale herpes)
Er zijn ook niet-infectieuze vaginitis, die niet te wijten is aan een infectie, maar aan een intolerantiereactie op chemische producten (douchegel, zeep, glijgel, zaaddodende anticonceptiva) of aan de aanwezigheid van een vreemd lichaam in de vagina (vergeten periodieke tampon).
Een afname van oestrogeen kan optreden vóór de leeftijd van 50 jaar, bijvoorbeeld tijdens een operatie met verwijdering van de eierstokken, met anti-oestrogeen medicijnen (borstkanker), tijdens chemotherapie tegen kanker, die vaginale atrofie kan veroorzaken.
Borstvoeding en pre-menopauze gaan ook gepaard met een afname van oestrogeen en kunnen vaginale atrofie veroorzaken.
Ten slotte kan roken of geen seks hebben ook het risico op vaginale atrofie en vaginitis verhogen.
• Vaginale pijn kan optreden na de bevalling en kan leiden tot angst voor een traumatische complicatie van de bevalling.
Het belangrijkste teken is intense pijn in de vagina, soms de grote schaamlippen, geassocieerd met “tenesmus” (pijnlijke spanning met een branderig gevoel en een drang om te duwen, zowel vaginaal als rectaal). De pijn is onmiddellijk of vertraagd (in het bijzonder bij epidurale analgesie).
De bloeding is meestal niet of weinig uitwendig (vulvaire, laterovaginale of subperitoneale hematoom) en er kunnen min of meer duidelijke tekenen van interne bloeding zijn die zo ver kunnen gaan als hypovolemische shock (zelden inaugureel).
• Bij postmenopauzale vrouwen of bij oestrogeendeficiëntie (ziekten of anti-oestrogeenbehandelingen) kunnen atrofie en droogheid van de genitale slijmvliezen optreden, waardoor ze gevoeliger worden voor irritatie: dit wordt “niet-infectieuze vulvovaginitis” genoemd. Vaginale atrofie wordt ook wel ‘atrofische vaginitis’ of ‘urogenitale atrofie’ genoemd.
Deze ziekte wordt gekenmerkt door droogheid en irritatie van de vagina en vulva, terugkerende urinaire of vaginale infecties, pijn tijdens geslachtsgemeenschap en tijdens het plassen. Vaginale atrofie kan worden vermeden, hoewel het heel gewoon is. Vroege oestrogeenbehandelingen kunnen voor de meeste vrouwen relatief eenvoudig en zeer effectief zijn.
Vulvovaginitis bij postmenopauzale vrouwen kan echter ook een infectieuze oorzaak hebben.
• De ” vaginale stenose ” wordt aangeduid wanneer de vagina smaller en korter wordt. Bestraling van het bekkengebied of bepaalde soorten operaties die de vagina beïnvloeden, kunnen stenose veroorzaken. Vaginale atrofie is ook een oorzaak van stenose. Vaginale stenose kan seks maken pijnlijk.
• “Psychogene vaginitis” wordt vaak opgeroepen wanneer de gebruikelijke verkenningen geen duidelijke oorzaak vinden, maar soms ten onrechte.
Vooruitgang in de geneeskunde heeft een oorzaak van pijn in het perineum en de vagina geïdentificeerd die verband houdt met compressie van de nervus pudendus (of interne nervus pudendus) in het “kanaal van Alcock (in contact met het bekken) dat kan worden samengedrukt in een zittende positie of op een fietszadel.
Het is dus een “pudendale neuralgie” of “Alcock’s kanaalsyndroom” die overeenkomt met pijn in de “zitplaats” of “perineum” (gebied van de anus tot het schaambeen) geaccentueerd in een langdurige zithouding en verlicht door rust (geen nachtelijke pijn ). De pijn wordt beschreven als brandend, trekkend, gevoelloosheid en heeft de neiging om overdag erger te worden en ’s nachts af te nemen. Het is vaker slechts aan één kant gelateraliseerd en kan gepaard gaan met een “vreemd lichaam” gevoel in de vagina of het rectum.

Lees ook :- Erytrocyten in urine

De gevolgen van vaginale problemen

Of het nu gaat om jeuk, abnormale afscheiding, pijn, vaginale aandoeningen zijn vaak erg onaangenaam.

Vaginale problemen kunnen ook het seksuele leven van de getroffenen veranderen, waardoor intieme omgang gênant en zelfs pijnlijk wordt.

Het is gebruikelijk dat vrouwen die last hebben van vaginale irritatie zelfmedicatie toepassen, met name door producten tegen mycose te gebruiken. Het is echter belangrijk om uw arts te raadplegen, omdat de symptomen kunnen worden veroorzaakt door andere micro-organismen of ziekten.

Het is des te belangrijker om te raadplegen in geval van zwangerschap (sommige aandoeningen zijn gevaarlijk voor de foetus), wanneer u last heeft van pijn of bloedingen.

Lees ook :- Pijn in balzak

Wat zijn de principes van het behandelen van vaginale pijn?

De behandeling wordt aangepast aan de oorzaak van de vaginitis (infectie, vaginale droogheid, intolerantie voor een product, enz.). Wanneer er sprake is van een infectie, zijn maatregelen essentieel om overdracht naar een seksuele partner te voorkomen.
In het geval van niet-infectieuze vaginitis bestaat de zorg uit het wegnemen van de oorzaak of de factoren die de irritatie bevorderen (ongeschikt product of toilet, te strakke kleding of ondergoed, gemaakt van synthetisch weefsel, enz.).

Hoe vaginale atrofie te behandelen?

In geval van oestrogeendeficiëntie (borstvoeding) of oestrogeendeficiëntie (premenopauze, menopauze, eierstokchirurgie, anti-oestrogeenbehandeling, chemotherapie), is de behandeling gebaseerd op oestrogeeninname. De toediening kan gebeuren in de vorm van hormoonvervangende therapie na de menopauze, maar HST is gecontra-indiceerd in geval van hormoonafhankelijke kanker, persoonlijk of bij de moeder, of in geval van hoog trombo-embolisch risico. Bovendien is de duur ervan beperkt tot enkele jaren na de menopauze.
De toevoer van oestrogeen vindt daarom meestal plaats in lokale vorm (eicellen of oestrogene ringen): dit zal atrofie en vaginale droogheid behandelen. Het is ook mogelijk om vaginale moisturizers in combinatie te gebruiken, verkrijgbaar in apotheken.

Hoe het Alcock-kanaalsyndroom te behandelen?

Om de pijn van het kanaalsyndroom van Alcock te verlichten, is het mogelijk om medicijnen te gebruiken, toevlucht te nemen tot infiltraties of een operatie.
Medicijnen die gewoonlijk worden gebruikt om pijn onder controle te houden, zijn soms voldoende (paracetamol, ontstekingsremmers). Sommige medicijnen kunnen een meer gerichte werking hebben op pijn die verband houdt met zenuwbeschadiging (“neurogene pijn”).
Corticosteroïde-infiltraties, indien correct uitgevoerd, verlichten 30 tot 70% van de vrouwen met het Alcock-syndroom. Het pad van de zenuw en de veronderstelde conflictzone worden geïdentificeerd op een scan van het kleine bekken die wordt uitgevoerd bij een persoon die op zijn buik ligt. De punctie is niet erg pijnlijk en vereist geen algemene anesthesie. De effectiviteit kan pas na een maand worden gewaardeerd en kan na verloop van tijd verslijten en verschillende infiltraties vereisen.
Chirurgie wordt meestal voorgesteld voor recidieven na een of meer infiltraties. Het bestaat uit het “loslaten” van de zenuw op de belangrijkste geïdentificeerde compressiepunten en het verplaatsen van de zenuw op een ander pad om verdere compressie te voorkomen (“neurolyse-transpositie”). Verbetering na de operatie is meestal traag en de effectiviteit van de procedure wordt vaak beoordeeld aan het einde van het eerste jaar van follow-up.

Remedie voor a pijn in vagina

Als u last heeft van pijn of een branderig gevoel in de vagina of vagina, kunt u zelf veel doen om het probleem op te lossen. Omdat de pijn vaak wordt veroorzaakt door droogheid bij de vaginale opening, is het belangrijk om je vagina niet verder te laten uitdrogen.

Een goede intieme hygiëne is belangrijk, maar als je het overdrijft met hygiëne, loop je het risico de vagina te irriteren. Was jezelf daarom één keer per dag en gebruik bij voorkeur alleen water – of een geschikte intieme waslotion, zoals Intim Wash van Australian Bodycare.

Als je al last hebt van een branderig gevoel en jeuk in de vagina, dan kun je hier ook eerste hulp krijgen van Australian Bodycare. De Femigel heeft een snel, kalmerend en verkoelend effect op de uitwendige geslachtsorganen.

De FemiGel op waterbasis bevat natuurlijke stoffen die dermatologisch getest zijn, dus je kunt hem zonder aarzelen gebruiken. Onze testers voelden geen pijn, jeuk of brandend gevoel in de vagina na gebruik van FemiGel. In een vier weken durende klinische studie zeiden 9 van de 10 vrouwen dat de pijn en droogte weggingen. De folder voor Femigel vindt u hier.

Breng indien nodig een kleine hoeveelheid Femigel® aan op de ingang van de vagina. Als u ernstig last heeft van brandende pijn, moet u de gel maximaal twee keer per dag gebruiken. Voor mildere symptomen is eenmaal daags voldoende. Ga door met de behandeling totdat de symptomen verbeteren. U kunt Femigel® ook gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap, of voor en na het zwembad, waar u bijzonder wordt blootgesteld aan bacteriën.

Voor de dagelijkse intieme verzorging raden wij onze Femi Daily aan. Zoals de naam al doet vermoeden, kan het dagelijks worden gebruikt om problemen met droogheid en brandende pijn in de vagina te voorkomen.