Tumor bijnieren symptomen

John
11 Min Read

De bijnieren behoren tot de endocriene klieren in het lichaam. Ze produceren verschillende vitale hormonen. Tumoren van de bijnier kunnen overmatige hormonen produceren (hormoonactieve tumoren) en zo tot klinische symptomen leiden. De meeste tumoren zijn echter asymptomatisch (hormonaal inactief) en worden bij toeval ontdekt tijdens abdominale echografie, computertomografie of magnetische resonantiebeeldvorming (incidentaloom, ziekte van de moderne technologie).

Bijniertumoren komen over het algemeen veel voor, waarbij drie procent van de bevolking knobbeltjes heeft in een van de twee bijnieren. Het meeste is goedaardig. Kwaadaardige bijniertumoren (bijnierschorscarcinomen) zijn zeldzaam.

Soorten bijnierkanker

Bijnieradenoom is de meest voorkomende goedaardige tumor in de bijnieren. Wanneer de tumor het corticale deel aantast, wordt deze verdeeld in afscheidende of niet-afscheidende hormonen.

In plaats daarvan, wanneer het het medullaire deel betreft, wordt het feochromocytoom genoemd.

Wat zijn de oorzaken tumor bijnieren?

Wat zijn de oorzaken tumor bijnieren?

De meest voorkomende tumoren van de cortex zijn, onder de goedaardige, bijnieradenoom en bijniernodulaire hyperplasie, terwijl, onder de kwaadaardige, bijnierschorscarcinoom. Tumoren van het bijniermerg worden voornamelijk vertegenwoordigd door feochromocytoom, ganglioneuroom, onder de goedaardige, en feochromoblastoom en neuroblastoom, onder de kwaadaardige. De bijniertumor treft meestal mensen tussen de 30 en 50 jaar. Een andere subgroep met een groter risico dan de algemene bevolking zijn kinderen onder de 5 jaar. De risicofactoren zijn onbekend. Er is geen gedocumenteerde relatie met roken of familiegeschiedenis. Er is echter een verband gevonden met sommige genetische mutaties en met sommige syndromen zoals de ziekte van Cushing. Het meest voorkomende type bijniertumor is een goedaardige tumor die bijnieradenoom wordt genoemd. Van de kwaadaardige tumoren is de meest voorkomende metastase afkomstig van tumoren in andere organen (zoals longen of borst), terwijl een kwaadaardige tumor zelden primair in de bijnier ontstaat.

Lees ook :- Wat is een cyste

Wat zijn de symptomen van bijniertumoren?

Hormoon-inactieve tumoren van de bijnier veroorzaken zelf geen symptomen. Alleen wanneer ze een bepaalde grootte bereiken en naburige organen of structuren verplaatsen, kunnen ze symptomen veroorzaken (bijv. pijn, vol gevoel, misselijkheid).

Hormoon-actieve tumoren van de bijnier leiden tot verschillende klinische beelden. De symptomen zijn afhankelijk van of de tumor afkomstig is uit cellen van de bijnierschors of het bijniermerg en welke hormonen worden aangetast.

feochromocytoom
Feochromocytoom is een tumor van het bijniermerg en wordt gezien bij ongeveer één tot twee per 100.000 inwoners. Hij is meestal goedaardig. Het feochromocytoom leidt tot een ongecontroleerde, verhoogde productie van de stresshormonen adrenaline en noradrenaline. Mogelijke symptomen zijn:

  • permanente of paroxysmale hoge bloeddruk,
  • hoofdpijn, duizeligheid,
  • zweet,
  • tachycardie of hartritmestoornissen,
  • Beven
  • suikerziekte ,
  • gewichtsverlies
  • nervositeit, angst,
  • angina pectoris.

Het symptoomcomplex van hoofdpijn, hartkloppingen en zweten is vaak de sleutel tot de diagnose. Hoge bloeddruk, die nauwelijks onder controle te krijgen is met medicijnen, is ook typisch. De bloeddruk kan soms waarden van meer dan 200 mmHg bereiken. In zeldzame gevallen kan een feochromocytoom asymptomatisch blijven.

Een feochromocytoom kan ook buiten de bijnier optreden: net als het bijniermerg bestaat de zogenaamde sympathische stam uit cellen van het sympathische zenuwstelsel en loopt parallel aan de wervelkolom van de nek tot het bekken. Daar kan zich ook een feochromocytoom ontwikkelen, dat dan een extra-adrenaal feochromocytoom of een paraganglioom wordt genoemd. Dit komt voor bij ongeveer 10 procent van de volwassenen en 35 procent van de kinderen met feochromocytoom. Het leidt ook tot een verhoogde productie van adrenaline en noradrenaline en de genoemde symptomen.

Aldosteron-producerende tumor van de bijnierschors (Conn’s adenoom)
Het zogenaamde Conn-adenoom is een goedaardige tumor van de bijnierschors die een overproductie van het hormoon aldosteron vertoont. Aldosteron is betrokken bij de regulering van de waterhuishouding in de nieren; het verhoogt de uitscheiding van kalium, verlaagt de uitscheiding van water en heeft een algemeen bloeddrukverhogend effect. Overproductie van aldosteron gaat gepaard met slecht gereguleerde, permanent verhoogde bloeddruk, hoofdpijn, duizeligheid en een kaliumtekort. Andere mogelijke symptomen zijn spierzwakte, spierkrampen of verhoogde dorst. Men spreekt van het zogenaamde Conn-syndroom of primair (hyper)aldosteronisme.

Het syndroom van Conn is een van de meest voorkomende oorzaken van hoge bloeddruk. Er is echter niet altijd een tumor achter het syndroom van Conn; in ongeveer een derde van de gevallen wordt de overproductie van aldosteron veroorzaakt door vergrote bijnierschors aan beide zijden (bijnierschorshyperplasie).

Cortisol-producerende tumor van de bijnierschors
Deze tumoren van de bijnierschors leiden tot een verhoogde productie van het hormoon cortisol (hypercortisolisme). Ze zijn overwegend goedaardig (Cushing’s adenoom). Zelden vertonen kwaadaardige bijniercarcinomen een overproductie van cortisol.

De overmatige productie van cortisol leidt tot het zogenaamde Cushing-syndroom, een ziektebeeld dat zich op verschillende manieren manifesteert. Mogelijke symptomen zijn onder meer:

  • Sterke gewichtstoename met typische vetverdeling op de buik en borst (obesitas op de romp),
  • rond “full moon face”, dikke “bull neck”,
  • spierverlies met magere armen en benen,
  • roodachtige striae op de buik (vergelijkbaar met “striae”),
  • suikerziekte,
  • acne ,
  • Hoge bloeddruk,
  • toegenomen lichaamsbeharing (hirsutisme),
  • ook osteoporose
  • psychische aandoening.

Tumoren van de bijnierschors zijn niet de enige mogelijke oorzaak van een verhoogde cortisolconcentratie (hypercortisolisme). Tumoren in de hypofyse (hypofyse) of in de pancreas of langdurig gebruik van glucocorticoïden tijdens de therapie kunnen bijvoorbeeld leiden tot het “syndroom van Cushing”.

bijniercarcinoom
De meest voorkomende kwaadaardige tumor van de bijnier is bijnierschorscarcinoom (bijnierschorscarcinoom). Deze kwaadaardige tumor is overwegend hormooninactief, maar kan ook hormoonactief zijn en dus alle symptomen veroorzaken die gepaard gaan met hormoonoverproductie. Zo kunnen getroffen patiënten lijden aan symptomen van het syndroom van Cushing of aan een overmaat aan geslachtshormonen. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in toegenomen lichaamsbeharing, kaalheid en een verdieping van de stem bij vrouwen of in borstgroei bij mannen.

Hormoon-inactieve bijnierschorscarcinomen blijven lange tijd onopgemerkt. Ongemak (zoals een vol gevoel of pijn) treedt op wanneer de tumor groter wordt en uitgroeit tot aangrenzende structuren.

Lees ook :- Pijn in vagina

Tumor bijnieren van diagnose

De meeste bijnierneoplasmata worden bij toeval gediagnosticeerd tijdens diagnostische tests die om andere redenen worden uitgevoerd (vandaar ook bijnierincidentalomen genoemd).

Bijniertumoren worden soms gediagnosticeerd vanwege symptomen veroorzaakt door verminderde hormoonsecretie. Bij een verdacht klinisch beeld worden bloed- en urinetests besteld om de niveaus van bijnierhormonen te meten.

Er worden ook instrumentele onderzoeken uitgevoerd, zoals echografie en abdominale computertomografie (CT). Een ander onderzoek dat kan worden gebruikt voor het onderzoeken van de bijnieren is magnetische resonantie beeldvorming (MRI).

Voor een bepaalde diagnose is een biopsie noodzakelijk, dat wil zeggen het wegnemen van een klein stukje weefsel, en het histologisch onderzoek van het afgenomen staal.

Lees ook :- Erytrocyten in urine

Behandelingen voor bijnierkanker

Bijnierkanker kan met verschillende opties worden behandeld, afhankelijk van het bereikte stadium. Chirurgie is de enige oplossing in geval van kwaadaardige malformatie. De laparoscopische techniek wordt gebruikt wanneer er geen uitzaaiing is in omliggende organen.

Chemotherapie en radiotherapie worden gecombineerd met chirurgie bij kleine tumoren of als palliatief bij uitzaaiingen. Vervolgens wordt een specifieke medicamenteuze behandeling toegepast om de effecten van de overproductie van de verschillende hormonen tegen te gaan.

Preventie tumor bijnieren

Het is onmogelijk om een bijnieradenoom te voorkomen, omdat we de exacte oorzaken en predisponerende factoren nog niet kennen. We weten alleen dat de kans om zo’n tumor op te lopen toeneemt met de leeftijd. De piekfrequentie ligt tussen de 50 en 70 jaar. “In een context van goedaardige niet-afscheidende bijnieradenoom, wordt jaarlijkse monitoring door scanner en/of biologisch opgezet”, informeert Dr. Pierre Nys.

Wat zijn de ziekten die verband houden met de bijnieren?

(Primaire of chronische bijnierschorsinsufficiëntie) Bij de ziekte van Addison is de activiteit van de bijnieren onvoldoende, wat leidt tot een tekort aan bijnierhormonen. De ziekte van Addison kan worden veroorzaakt door een auto-immuunreactie, kanker, infectie of een andere ziekte.

Hoe bijniervermoeidheid te diagnosticeren?

Een algemene toestand van vermoeidheid, hoofdpijn, slaapstoornissen, donkere gedachten, spijsverteringsproblemen en duidelijke donkere kringen. Dit zijn de symptomen die worden gemeld door mensen die zeggen last te hebben van bijnieruitputting.

Hoe weten we of onze bijnieren goed werken?

Hoe weet u of de bijnieren goed werken en hoe stelt u de diagnose? We gaan een bloedonderzoek doen. “Je moet cortisol op een lege maag meten als je wakker wordt tussen 7.00 en 9.00 uur. Als dit niveau erg laag is, wordt de diagnose bevestigd.

Wat veroorzaakt een bijnieradenoom?

Als het bijnieradenoom echter te veel cortisol produceert, kunnen de symptomen gewichtstoename, vochtretentie, maangezicht, striae rubre, hirsutisme, diabetes en stemmingsstoornissen omvatten.

Hoe wordt een bijnieradenoom behandeld?

Inhoudsopgave. Bijnierverwijderingschirurgie is de oplossing voor bijnieradenoom die de afscheiding van verschillende soorten hormonen kan verhogen, geproduceerd door de bijnieren, die verschillende symptomen vertonen op basis van het begingebied.

Share This Article
Leave a comment