Hoge koorts volwassenen gevaarlijk

Koorts is een hoge lichaamstemperatuur. De temperatuur wordt als verhoogd beschouwd wanneer deze hoger is dan 38 ° C, gemeten met een orale thermometer, of wanneer deze hoger is dan 38,2 ° C, gemeten met een rectale thermometer. Veel mensen gebruiken de term ‘koorts’ in het algemeen, vaak als ze het te warm, koud of bezweet hebben, zonder dat hun lichaamstemperatuur daadwerkelijk wordt gemeten.

Hoewel een temperatuur van 37°C als normaal wordt beschouwd, varieert de lichaamstemperatuur gedurende de dag. De temperatuur is lager in de vroege ochtend en hoger in de late namiddag, soms tot 37,7 ° C. Evenzo blijft de koorts niet constant. Soms bereikt de temperatuur dagelijkse pieken en keert dan terug naar normaal. Dit proces wordt intermitterende koorts genoemd. Of de temperatuur varieert maar keert niet terug naar het normale niveau. Dit proces wordt remitting koorts genoemd. Artsen geloven niet langer dat het patroon van koorts stijgt en daalt bijzonder belangrijk is voor de diagnose van bepaalde aandoeningen.

Gevolgen van koorts

Symptomen van de patiënt zijn voornamelijk het gevolg van de aandoeningen die worden veroorzaakt door de koorts, in plaats van de koorts zelf.

Hoewel velen denken dat koorts schadelijk kan zijn, worden de typische tijdelijke stijgingen van de lichaamstemperatuur tot 38-40 ° C veroorzaakt door de meeste kortdurende (acute) infecties goed verdragen door gezonde volwassenen. Een matige koorts kan echter enigszins gevaarlijk zijn voor volwassenen met hart- of longaandoeningen, omdat koorts een verhoging van het hart en de ademhaling veroorzaakt. Koorts kan ook de mentale toestand van mensen met dementie verergeren.

Extreme temperatuurstijgingen (meestal boven de 41°C) kunnen schadelijk zijn. Deze pieken in lichaamstemperatuur kunnen de storing en uiteindelijk het falen van veel organen veroorzaken. Dergelijke extreme verhogingen zijn soms te wijten aan zeer ernstige infecties (zoals sepsis, malaria of meningitis), maar worden meestal veroorzaakt door hitte-uitputting of het gebruik van bepaalde medicijnen.

Oorzaken van koorts bij volwassenen

De stoffen die koorts veroorzaken, worden pyrogenen genoemd en kunnen van binnen of buiten het menselijk lichaam komen. Micro-organismen en de stoffen die ze produceren (zoals toxines) zijn voorbeelden van pyrogenen die buiten het menselijk lichaam worden gegenereerd (exogene pyrogenen). De pyrogenen die in het menselijk lichaam worden gegenereerd, worden meestal geproduceerd door monocyten en macrofagen (twee soorten witte bloedcellen). Pyrogenen van buiten het lichaam kunnen koorts veroorzaken door het lichaam te stimuleren zijn eigen pyrogenen af te geven of door het gebied van de hersenen dat de temperatuur regelt direct te veranderen.

Infecties zijn niet de enige oorzaak van koorts. Koorts kan worden veroorzaakt door een ontsteking, een reactie op een medicijn, een allergische reactie, auto-immuunziekte (wanneer het menselijk lichaam abnormale antilichamen aanmaakt die zijn eigen weefsels aanvallen) en onopgemerkte kanker (vooral leukemie, lymfoom of nierkanker).

Koorts kan worden veroorzaakt door vele ziekten, over het algemeen als volgt ingedeeld:

• Besmettelijk (de meest voorkomende)
• Neoplastisch (kanker)
• Ontstekings

Een infectieuze oorzaak is het meest waarschijnlijk bij volwassenen die koorts krijgen die tot vier dagen aanhoudt. Een niet-infectieuze oorzaak veroorzaakt eerder koorts die lang aanhoudt of terugkeert.

Veel kankers veroorzaken koorts.

Ontstekingsstoornissen die koorts veroorzaken, zijn onder meer aandoeningen van de gewrichten, het bindweefsel en de bloedvaten, zoals reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus (lupus) en reuzencelarteritis.

Bovendien heeft een geïsoleerde en kortdurende (acute) koorts die optreedt bij mensen met kanker of een andere bekende ontstekingsziekte hoogstwaarschijnlijk een infectieuze oorzaak. Bij gezonde mensen is acute koorts zelden het eerste symptoom van een chronische ziekte.

Soms veroorzaken medicijnen koorts. Bèta-lactam-antibiotica (zoals penicilline) en sulfamedicijnen kunnen bijvoorbeeld koorts veroorzaken. Stoffen die extreem hoge temperaturen kunnen veroorzaken zijn onder meer bepaalde medicijnen (zoals cocaïne, amfetaminen of fencyclidine), anesthetica en antipsychotica.

De meest voorkomende oorzaken

Vrijwel alle infectieziekten kunnen koorts veroorzaken. Over het algemeen zijn de meest waarschijnlijke oorzaken van infectieuze oorsprong:

• Bovenste en onderste luchtweginfecties
• Gastro-intestinale infecties
• Urineweginfecties (UTI’s)
• Huidinfecties

De meeste acute luchtweg- en gastro-intestinale infecties zijn viraal.

Risicofactoren

Sommige aandoeningen (risicofactoren) veroorzaken vaker koorts. Dergelijke factoren zijn onder meer:

• De gezondheidstoestand van de persoon
• De leeftijd van het onderwerp
• Bepaalde werkzaamheden
• Het gebruik van bepaalde medische procedures en medicijnen
• Blootstelling aan infecties (bijvoorbeeld door reizen of contact met besmette mensen, dieren of insecten)

Lees ook :- Rode strepen op huid

Koorts volwassenen : Symptomen

De meetbare stijging van de lichaamstemperatuur is het belangrijkste symptoom van koorts. Er zijn ook andere symptomen zoals:

• Bleke, vale huid
• uitputting, vermoeidheid
• pijn in het lichaam
• Glazige ogen
• rillingen
• verlies van eetlust
• dorst hebben
• rusteloosheid

Zogenaamde begeleidende symptomen geven de arts belangrijke informatie over de oorzaak van koorts. Hoofd- en lichaamspijnen, loopneuzen en hoesten zijn begeleidende symptomen van verkoudheid of griep.

Bij meningitis (meningitis) treden naast koorts ook ernstige hoofdpijn en een stijve nek op.

Als daarentegen koorts optreedt zonder begeleidende symptomen, moet dit als een positief teken worden beschouwd. Het organisme was toen in staat om de ziekteverwekkers met succes te bestrijden voordat verdere symptomen werden veroorzaakt.

Lees ook :- Zwanger van een symptomen

Koorts: Wanneer is het gevaarlijk?

Koorts zelf veroorzaakt meestal geen hersenbeschadiging, tenzij de temperatuur boven de 42 ° komt; temperatuurstijgingen als gevolg van infecties komen zelden boven 40,5 °, zelfs als ze niet worden behandeld, tenzij de patiënt overmatig bedekt is of de omgeving niet bijzonder heet is.

Vaker komen koortsstuipen bij kinderen voor; ongeveer 1 op de 25 kinderen heeft er minstens één keer mee te maken gehad, voornamelijk tussen 6 maanden en 5 jaar, hoewel de eerste aanval meestal vóór de leeftijd van 3 jaar optreedt. Hoe hoger de leeftijd van de eerste aanval, hoe kleiner de kans dat deze zich herhaalt zelf.

Tijdens de stuiptrekking kan de kleine patiënt het bewustzijn verliezen en onwillekeurig willekeurige spieren samentrekken, bijvoorbeeld in de benen en armen. Meer zelden wordt het lichaam, misschien alleen in sommige delen, stijf (bijvoorbeeld een been). Normaal gesproken duren deze aanvallen niet langer dan 2 minuten, maar in zeldzame gevallen varieert het interval van enkele seconden tot meer dan 15 minuten. Hoewel bijzonder indrukwekkend, brengen koortsstuipen nauwelijks echte gevaren met zich mee: de grootste risico’s houden verband met de mogelijkheid van trauma aan het begin van de aanval en met de mogelijkheid dat het speeksel misgaat.

De meeste kinderen met koortsstuipen hebben koorts van 39° of hoger en treden vooral op de eerste dag van koorts op.

In het geval van een aanval is het noodzakelijk om te proberen kalm te blijven, het kind op de grond te plaatsen uit de buurt van meubels of andere voorwerpen en om het risico op verstikking te voorkomen, zou de ideale houding op zijn zij zijn.

Na een crisis is het noodzakelijk om onmiddellijk over te gaan tot een medisch onderzoek en naar de eerste hulp te gaan als de duur langer is dan 10 minuten.

Lees ook :- Ziekte van besnier-boeck

Koortsachtige toestand: Wanneer moet je je zorgen maken?

Tekenen dat de koorts niet goed verdragen wordt, zijn een temperatuur die te hoog is (39°C of meer) of die te lang aanhoudt en je uitgeput maakt. U kunt ook hevige pijn, spasmen, hevige hoofdpijn voelen of zelfs een episode van delirium ervaren waarbij uw woorden verward raken.

Wat zijn de behandelingen voor koorts bij volwassenen?

Koorts behandelen houdt in de eerste plaats in dat de oorzaak wordt behandeld. Bij volwassenen kunnen verschillende geneesmiddelen worden gebruikt om de temperatuur te verlagen naast de behandeling van de oorzaak: paracetamol, de voorkeursbehandeling, aspirine en bepaalde niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals ibuprofen. Een enkele medicatie is meestal voldoende om de koorts onder controle te houden. Gebruik koortsmedicatie niet langer dan drie dagen zonder medisch advies.

Tijdens de zwangerschap is de behandeling van koorts in wezen gebaseerd op het gebruik van paracetamol, waarvan de veiligheid ruimschoots is aangetoond. Bijwerkingen voor de zwangere vrouw en het ongeboren kind zijn aangetoond bij gebruik van aspirine en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) tijdens de laatste vier maanden van de zwangerschap; het risico bestaat zelfs bij een enkele dosis en zelfs als de zwangerschap voldragen is. Het gebruik ervan is daarom tijdens deze periode gecontra-indiceerd om koorts te behandelen.

Hoe om te gaan met hoge koorts?

Op volwassen leeftijd kan hoge koorts erg vervelend zijn, maar bij mensen met een goede algemene gezondheid kan het gemakkelijk worden behandeld en beheerd zonder ernstige complicaties. Echter, na de leeftijd van 60-65 jaar, naarmate we ouder worden, wordt het organisme steeds minder efficiënt door de veroudering van het immuunsysteem. Daarom, zelfs als de temperatuur stijgt als gevolg van de infectie, kan deze minder stijgen dan de stijging die zou worden waargenomen bij een jonge volwassene. Bij ouderen is het daarom beter om een ​​lichte temperatuurstijging niet te onderschatten. Een belangrijke factor waarmee rekening moet worden gehouden bij het beoordelen van de impact van koorts is de aanwezigheid van veranderingen in de mentale functieo een verminderd vermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren, en de aanwezigheid van bijkomende chronische ziekten, met name van het ademhalingstype (astma of chronische obstructieve longziekte – COPD) , cardiovasculaire (coronaire hartziekte, atherosclerose of voorgeschiedenis van myocardinfarct) of metabole zoals diabetes. De behandelend arts kan ouderen helpen bij het gebruik van koortswerende medicijnen om koorts te verlagen, analgetica en zelfmedicatie, aangezien deze gecontra-indiceerd kunnen zijn bij aanwezigheid van specifieke pathologieën of behandelingen.

In geval van hoge koorts is het voor ouderen, naast het toedienen van medicijnen om de koorts te verlagen, noodzakelijk:

• houd absolute rust, blijf in bed om te voorkomen dat u moe wordt en stel uzelf bloot aan plotselinge temperatuurschommelingen
• vermijd overdekking, om de lichaamstemperatuur te verlagen
• in het geval van koude rillingen, integendeel, bedekken
• neem veel vloeistoffen zoals water, vruchtensappen of sappen en minerale zouten om het verlies aan te vullen met zweten en zo uitdroging te voorkomen
• eet vers, voedzaam en verteerbaar voedsel, bij voorkeur lauw of op kamertemperatuur genomen
• de temperatuur verlagen met ijs of sponzen met koud water, te doen op het voorhoofd, polsen, nek en benen (in dit geval is het goed om de temperatuur regelmatig te controleren om een te abrupte daling te voorkomen)
• vermijd alcohol en rook niet.

Lees ook :- Rugpijn rechts midden

Koorts bij volwassenen : Conclusie

In het algemeen kan worden gezegd dat koorts bij volwassenen meestal een onaangename maar essentiële functie van het lichaam is die ziekteverwekkers met succes kan bestrijden. Wanneer koorts optreedt, wordt in eerste instantie rust en afwachtende observatie aanbevolen. De ondersteunende werking van huismiddeltjes geeft vaak verlichting, zodat een bezoek aan de huisarts alleen in uitzonderlijke gevallen nodig is.