Acne huidziekten

Lelijke, soms besmettelijke huidproblemen zijn talrijk en vaak moeilijk te verhelpen. Van acne tot gordelroos, deze functie bespreekt de meest voorkomende huidaandoeningen en manieren om ermee om te gaan.

Definitie van acne huidziekten

De acne is een huidziekte die wordt gekenmerkt door de uitbarsting van rode puistjes, mee-eters en cysten. Het treft meestal het gezicht en de thorax, maar ook de rug, de romp of zelfs de hoofdhuid.

Acne is een weerspiegeling van reacties die plaatsvinden in de talgklieren. Deze klieren bevinden zich in de huid en produceren talg, een smerende substantie. Als het talg ontbreekt, zal de huid droog zijn en gemakkelijk kloven. Als er te veel van is, wordt de huid vetter en vatbaarder voor acne. Overtollig talg blokkeert inderdaad het kanaal van de talgklieren. Dit vergemakkelijkt de proliferatie van bacteriën die normaal in de huid aanwezig zijn en in het bijzonder de bacterie Propionibacterium acnes, die verantwoordelijk is voor ontstekingen (rode knoppen). Wanneer de geblokkeerde follikel te veel verwijdt, veroorzaakt dit retentielaesies (mee-eters en microcysten).

Lees ook :- Grote meeeters

Wat is acne?

L ‘ Acne is een van de meest voorkomende dermatologische ziekten; het is een chronisch terugkerende ontstekingsziekte die neigt naar zelfherstel, gekenmerkt door een specifieke lokalisatie: de pilo-talgfollikel; klinisch, waarvan de laesie comedo wordt genoemd, in zijn twee varianten gesloten en open (de zogenaamde witte punt en zwarte punt).

Acne wordt ook gekenmerkt door de constante aanwezigheid van een verhoogde afscheiding van talg en door een typische topografische locatie (gezicht en bovenste derde deel van de romp) en met een gebruikelijk begin in de puberteit.

Acne lijkt een genetisch bepaalde ziekte te zijn, veroorzaakt door een groot aantal etiologische agentia die huidlaesie veroorzaken door tussenkomst van talrijke pathogenetische mechanismen.

Acne verschijnt meestal op:

• Gezicht
• Nek
• Borst en romp
• Rug
• schouders.

Er zijn effectieve behandelingen beschikbaar, maar acne kan hardnekkig zijn. De zogenaamde puistjes (mee-eters, papels en puisten) genezen langzaam maar worden vaak vervangen door nieuwe uitbarstingen. Afhankelijk van de ernst kan acne emotionele stress en littekens op de huid veroorzaken; hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe kleiner het risico op blijvende fysieke en emotionele schade.

Wie heeft last van acne?

In westerse landen komt acne heel vaak voor bij adolescenten: naar schatting 80% tot 90% van hen heeft het ooit. Jongens worden meer getroffen dan meisjes. 10% tot 20% van hen gaat om deze reden naar een arts. In de meeste gevallen verdwijnt acne rond de leeftijd van 20 of 30 jaar, maar soms houdt het aan, dan spreken we van late acne.

Lees ook :-Talgkliertjes uitknijpen

Wat zijn de verschillende soorten acne?

Afhankelijk van de prevalentie van het type laesie, worden 4 soorten acne geïdentificeerd:

• mild of comedonisch (met een prevalentie van comedonen);
• papulo – pustulair (het is de meest voorkomende vorm met een prevalentie van papels en puisten);
• knobbeltje – cystisch (<10% van de gevallen, met onderhuidse knobbeltjes en cysten die littekens kunnen veroorzaken);
• conglobata (de meest ernstige vorm van acne, met knobbeltjes-cystische laesies, die tot 30 jaar aanhoudt, met de vorming van ernstige littekens).

Acne huidziekten : Oorzaken

Acne kan het gevolg zijn van een aantal verschillende oorzaken. Voor de meeste getroffenen worden de huidproblemen veroorzaakt door hormonale veranderingen – vooral tijdens de puberteit. In deze levensfase maken zowel jongens als meisjes in toenemende mate androgenen aan. Deze mannelijke geslachtshormonen bevorderen de ontwikkeling van acne.

De huidveranderingen die typisch zijn voor de ziekte, vinden hun oorsprong in de talgklieren die overal op de huid te vinden zijn en meestal uitmonden in haarzakjes die de haarzakjes omringen. Ze produceren een vettige afscheiding, bekend als talg, die de huid beschermt en soepel houdt. De verhoogde androgeenproductie leidt tot een overactieve functie van de talgklieren. Tegelijkertijd wordt de vorming van hoornmateriaal gestimuleerd in de kanalen van de klieren, die deze blokkeren. Omdat de talg dan niet meer naar buiten kan stromen, ontstaan eerst de mee-eters, die gevuld zijn met een mengsel van talg en hoorn.

Als gevolg hiervan vindt een kiem genaamd Propionibacterium acnes daar verbeterde groeiomstandigheden en kan zich daarom goed vermenigvuldigen. De bacteriën, een van de natuurlijke bewoners van de huid, zorgen dan voor ontstekingen, wat te merken is aan puistjes, puistjes en papels.

Vorming van een puistje: Als geile schubben de afvoer van de talg verstoppen, bouwt de afscheiding zich op. Bacteriën vermenigvuldigen zich en doen de huid ontsteken (mee-eters). Pus dringt het oppervlak binnen en in het omliggende weefsel (puistjes).
Niet alle adolescenten krijgen de ziekte echter. En volwassenen van 30 jaar of ouder kunnen ook acne krijgen. Hieruit blijkt dat er naast de hormonale veranderingen tijdens de puberteit nog andere factoren moeten zijn die de huidziekte veroorzaken of verergeren.

Deze omvatten:

• bepaalde medicijnen zoals cortisonepreparaten, psychofarmaca, androgene stoffen (anabole steroïden), vitamine B-preparaten of anti-epilepsiemiddelen
• Verzorgings- en cosmetische producten, vooral met ingrediënten die de verstopping van de talgklieren bevorderen
• Stress en andere emotionele druk
• roken
• Obesitas – is een risicofactor, vooral voor acne-inversa
• mechanische prikkels, bijvoorbeeld van strakke kleding of de kinband van fiets- en motorhelmen
• Dieet – vooral hoog glycemische voedingsmiddelen die de bloedsuikerspiegel doen stijgen (chocolade, chips, zoete gebakjes, frisdranken, honing), maar ook een hoge consumptie van melk en zuivelproducten verslechteren de conditie van de huid naar de mening van sommige mensen . Het verband tussen voeding en acne is echter niet wetenschappelijk bewezen
• Genetische aanleg – als een of beide ouders acne hebben of hebben gehad, neemt het risico op de ziekte bij hun kinderen toe
• klimatologische invloeden – zoals een warm en vochtig klimaat

Ook tijdens de zwangerschap kan de huid van een vrouw verslechteren, ook wel zwangerschapsacne genoemd. Het is uiterst zeldzaam dat acne wordt veroorzaakt door de pil. Veel anticonceptiepillen hebben zelfs een positief effect op een onzuivere huid, mee-eters of puistjes en worden daarom gebruikt om acne te behandelen bij patiënten die de pil toch als anticonceptie willen gebruiken.

Lees ook :-Bultjes onder oksel

Acne huidziekten : Symptomen

Acne ontwikkelt zich vooral daar waar veel talgklieren zijn:

• in het gezicht,
• op de nek en zijhals,
• op de voorste borstdriehoek (decolleté),
• op de rug naar de billen
• op de buitenste bovenarmen en vooral schouders

Acne kan ook voorkomen onder de oksels, maar ook in de genitaliën, billen en liezen. Dit is echter geen ziekte van de talgklieren maar een van de haarzakjes (terminale haarzakjes), dus een heel andere ziekte (acne inversa of hidradenitis suppurativa). Dit heeft een ander behandelconcept en de getroffenen moeten worden verzorgd door gespecialiseerde huidcentra.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen van acne (acne vulgaris), die worden gekenmerkt door verschillende huidveranderingen, maar er zijn altijd vloeiende overgangen:

Acne comedonica: Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van open en gesloten mee-eters die niet of nauwelijks ontstoken zijn. Het aantal gesloten mee-eters is aanzienlijk groter dan het aantal open mee-eters, vooral bij vrouwen. Bij acne comedonica komen de mee-eters vooral voor op het gezicht, vooral in de laterale neus, kin en voorhoofd.
• Acne papulo-pustulair: bij deze vorm van acne zijn er mee-eters, inflammatoire puisten (met pus gevulde uitsteeksels in het kanaal) en papels (tot vijf millimeter groot) die pijnlijk zijn bij aanraking, evenals kleine knobbeltjes (vijf tot tien millimeter groot). Naast het gezicht kunnen ook de borst, rug en bovenarmen worden aangetast. De ontsteking kan snel of later leiden tot verschillende soorten littekens.
• Acne conglobata of cystische acne: Deze ernstige vorm van acne treft vooral mannen. Een tot twee centimeter grote, extreem inflammatoire en pijnlijke klonten vormen zich, die met elkaar versmelten tot kanalen of worden ingekapseld als diepe abcessen. Nadat de ontsteking is genezen, blijven er karakteristieke acnelittekens achter.

Er zijn ook verschillende andere vormen van acne, waarvan hier enkele voorbeelden worden gegeven:

• Acne fulminans komt voor als een complicatie van acne conglobata. Dit kan leiden tot koorts en de dood van aangetaste delen van de huid (huidnecrose), nierontsteking en gewrichtsontsteking.
• Acne neonatorum komt voor bij pasgeborenen, maar geneest snel na de bevalling. Mannelijke geslachtshormonen die van de moeder op het embryo worden overgedragen, worden als de oorzaak beschouwd.
• Acne infantum betekent dat acne aanhoudt bij kleine kinderen. Een mogelijke oorzaak is een aangeboren hormonale enzymdeficiëntie of plaatselijk een te vette huidverzorging.
• Acne medicamentosa: puistjes en puistjes veroorzaakt door medicatie, bijvoorbeeld cortisonepreparaten, vitamine B-complex, jodiumverbindingen, antidepressiva of moderne antitumorpreparaten.
• Acne venenata (beroepsacne/contactacne) treft mensen die werken met bijvoorbeeld oliën of teer, werken in een warme en vochtige omgeving (smeltoven, gebrek aan warmte) of het wordt veroorzaakt door ingrediënten in cosmetische artikelen die mee-eters veroorzaken.

Acne huidziekten : Diagnose en therapie

Om andere huidziekten (zoals ontsteking van de haarzakjes en verschillende schimmelziekten) uit te sluiten, is een bezoek aan een arts over het algemeen aan te raden. De dermatoloog herkent acne aan het typische uiterlijk. Om de oorzaak te vinden, stelt hij de patiënt enkele vragen over voeding, medicatie die hij heeft ingenomen en hoe de ziekte in de familie voorkomt. Als de acne ernstig is, neemt de dermatoloog etterende wondafscheidingen of bloed uit de puisten om ze nader te onderzoeken.

Bij milde acne is het meestal voldoende om de hoofdverzorging te optimaliseren om de teint te verbeteren. Lukt dit niet of is de acne hevig, dan schrijft de dermatoloog medicijnen voor. Als er een specifieke trigger voor de acne is, bijvoorbeeld een medicijn of een voedingsmiddel, moet dit vanaf nu worden vermeden.

Bij de uitwendige therapie van acne worden crèmes en zalven gebruikt die de ontsteking stoppen en voorkomen dat de huidziekte zich verder verspreidt. Actieve ingrediënten die zich in de behandeling hebben bewezen, zijn onder meer benzoylperoxide, dat bacteriën doodt, en het antibacteriële en ontstekingsremmende azelaïnezuur. Veel dermatologen schrijven ook antibiotica in zalfvorm voor om ontstekingen onder controle te houden. Antibiotica mogen echter nooit langer dan twee of drie maanden worden gebruikt en alleen onder medisch toezicht. Een ander actief ingrediënt dat wordt gebruikt om acne te behandelen, zijn retinoïden. Dit zijn preparaten met vitamine A-zuur die overmatige verhoorning tegengaan. Retinoïden hebben enkele bijwerkingen, dus ze hebben een recept nodig.

Als de externe therapie niet het gewenste succes heeft, kan deze worden aangevuld met medicatie in tabletvorm. Er worden onder andere hormoonpreparaten voorgeschreven, zoals anticonceptiepillen voor vrouwen. Dit werkt echter pas op zijn vroegst na zes maanden. Als systemische antibiotica worden gebruikt, worden deze altijd gecombineerd met externe middelen bij de behandeling van acne. Het is ook mogelijk om retinoïden inwendig te gebruiken. Dit is echter geen optie voor zwangere vrouwen en vrouwen mogen niet zwanger worden gedurende ten minste drie maanden na het stoppen met het medicijn. Ondanks de lange lijst met bijwerkingen, hebben retinoïden zich bewezen in de behandeling van acne.

Lees ook :- Puist onder oksel

Acne huidziekten : Behandeling

Een tijdige en juiste therapiekeuze, aangepast aan het type patiënt en acne, stelt u in staat de ziekte te genezen en blijvende littekens te voorkomen.

Bij milde vormen van acne worden plaatselijke therapieën gebruikt, dwz crèmes, gels en zalven op basis van ontstekingsremmers, antibiotica, keratolytica (die de “pluggen” oplossen die de klieruitgangen afsluiten), retinoïden, benzoylperoxide, azelaïnezuur. Al deze producten kunnen alleen of in combinatie met elkaar worden gebruikt. De keuze van de lokale therapie moet daarom worden gepersonaliseerd, ook rekening houdend met de verdraagbaarheid van de verschillende preparaten en het huid “type” van de individuele patiënt.

Bij de meest ernstige vormen van acne, met een prevalentie van inflammatoire laesies zoals papulo-pustuleuze vormen, worden naast lokale behandelingen ook orale medicatie gebruikt, met name antibiotica, zoals tetracyclines of macroliden. Ook in dit geval is het noodzakelijk om de aanwezigheid bij het onderwerp van contra-indicaties (bijvoorbeeld blootstelling aan de zon voor tetracyclines) en / of allergieën uit te sluiten.

De vormen van acne bij de vrouwelijke patiënt die gepaard gaan met hormonale disfuncties (hyperandrogenisme) of die niet reageren op conventionele behandelingen, met papels en knobbeltjes die zich voornamelijk in het onderste deel van het gezicht, in de nek en in het periorale gebied bevinden, kunnen worden behandeld met een antiandrogeen geneesmiddel (cyproteronacetaat) of met orale oestrogeen-progestagenen (“pil”).

Bij vormen van nodulaire cystische of conglobaat acne, die niet reageren op “conventionele” therapieën of met het risico op ernstige blijvende littekens, kan systemische therapie met isotretinoïne worden voorgeschreven.

Isotretinoïne is een geneesmiddel dat is afgeleid van vitamine A. Aangezien isotretinoïne wordt belast door een aantal ongewenste en neveneffecten, waaronder de mogelijkheid om ernstige misvormingen van de foetus te veroorzaken, is het absoluut gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap (het is daarom noodzakelijk voor patiënten die zwanger zijn en anticonceptie testen tijdens de gehele duur van de therapie en tot 1 maand na stopzetting). Voorafgaand aan de start van de therapie en tijdens de therapie moeten regelmatig bloedchemische controles worden uitgevoerd.

De duur van de therapie varieert gewoonlijk van 16 tot 20 weken en is gecontra-indiceerd tijdens de zomer omdat het onverenigbaar is met blootstelling aan de zon (risico op ernstige fototoxische reacties op recept).

Acne huidziekten : Huismiddeltjes

Genezende klei, kamille stoombaden, honing, tea tree olie – er zijn een aantal huismiddeltjes die acne zouden helpen genezen of verlichten. Wat ze allemaal gemeen hebben, is dat er momenteel geen wetenschappelijk bewijs is voor hun effectiviteit. Als acnepatiënten hun toevlucht willen nemen tot een of ander huismiddeltje, moeten ze dit voor de zekerheid met hun arts bespreken.

Acne huidziekten video :-