Zware depressie symptomen

De depressie is een wijdverbreide stemmingsstoornis. Ongeveer 15 op de 100 mensen hebben er last van. Geschat wordt dat van de 6 baby’s er minstens één tijdens hun leven aan een depressie zal lijden. Symptomen van depressie kunnen iedereen op elke leeftijd treffen, maar het komt het meest voor tussen de 25 en 44 jaar en komt twee keer zo vaak voor bij tiener- en volwassen vrouwen, terwijl meisjes en jongens evenveel lijken te lijden.

We hebben allemaal de ervaring gehad van een slechte dag, waar we in de put zitten, verdrietig, prikkelbaarder dan normaal en “een beetje depressief voelen”. Hoogstwaarschijnlijk is het geen depressieve stoornis, maar een voorbijgaande stemmingsdaling.

Klinische of ernstige depressies daarentegen hebben veel andere symptomen en duren in de loop van de tijd voort.

Soorten Zware depressie

• Depressieve toestand

Depressie is een psychische stoornis die wordt gekenmerkt door een kenmerkende depressieve toestand. Dit resulteert in een daling van de stemming, een gebrek aan interesse in activiteiten die meestal een bron van plezier zijn, een schuldgevoel en/of een daling van het gevoel van eigenwaarde. Depressie kan ook de slaap en het dieet beïnvloeden en tot zelfmoordgedachten leiden. ” In 60% van de gevallen worden depressieve toestanden behandeld door het nemen van antidepressiva “, specificeert Dr. Patrick Lemoine, psychiater in Lyon. Psychotherapie gaat vaak gepaard met medicamenteuze behandeling.

• Chronische depressie

Wanneer een depressie minstens twee jaar aanhoudt, wordt dit chronische depressie genoemd. Als het wordt behandeld met antidepressiva en psychotherapie, is soms ziekenhuisopname in een psychiatrische omgeving noodzakelijk.

• Reactieve depressie

Reactieve depressie is een vorm van depressie die wordt veroorzaakt door een bepalende gebeurtenis of overmatige psychische druk. Dit kan het gevolg zijn van een sterfgeval, een ongeval, een professioneel probleem… of soms zelfs gebeurtenissen die triviaal lijken. Mensen met een reactieve depressie zijn vatbaar voor ongewenst huilen, slaapstoornissen en vertonen de symptomen van een klassieke depressie: verdriet, verlies van interesse en motivatie, terugtrekking in zichzelf, psychische en motorische vertraging, gedragsveranderingen. Reactieve depressie wordt over het algemeen behandeld met antidepressiva, aangevuld met psychotherapeutische zorg.

• Postnatale depressie

Hoewel veel moeders een babyblues kunnen ervaren na de bevalling (tot 70% kan worden beïnvloed), moet dit niet worden verward met postpartumdepressie. “In het eerste geval zijn de jonge moeders verdrietig, hebben ze plotselinge huilbuien, zijn ze prikkelbaar, soms slapeloos en angstig, symptomen die verschijnen tussen één en drie dagen na de geboorte en spontaan verdwijnen na twee weken”, legt Dr. Lemoine uit. In het geval van postpartumdepressie zijn de symptomen een diepe en aanhoudende droefheid, een bijna totale desinteresse in dagelijkse activiteiten, slapeloosheid, prikkelbaarheid en angst, permanente vermoeidheid en verstoringen in de interactie tussen moeder en kind “. Het treft 10 tot 15 % van de moeders, en treedt op ongeveer 4 tot 6 weken na de bevalling.” Psychotherapie geassocieerd met het nemen van antidepressiva zal de basisbehandeling zijn. Indien nodig kan een ziekenhuisopname op een ouder-kind unit worden aangeboden”, zegt dr. Lemoine.

• Seizoensdepressie

Deze depressieve episode, die vaker voorkomt bij vrouwen en kinderen, treedt meestal op in de herfst of vroege winter en duurt tot de lente. Het wordt veroorzaakt door een afname van natuurlijk licht. “De symptomen zijn die van een depressieve episode: permanent verdriet, verlies van interesse in dagelijkse activiteiten, zoete boulimia, hypersomnia, slaperigheid en intense vermoeidheid bij het ontwaken”, legt Dr. Lemoine uit. Deze belangrijkste veranderingen kunnen ook worden geassocieerd met een daling van het libido, gewichtstoename, prikkelbaarheid en zelfspot”. Er is een specifieke therapie om het te stoppen: lichttherapie.” Het bestaat uit jezelf blootstellen aan fel licht, specificeert onze expert. De sessies duren een half uur. Maar lichttherapielampen zijn ook in de handel verkrijgbaar. ”Psychotherapiesessies kunnen het behandelprotocol vervolledigen.

Lees ook:-Ischias en wandelen

Zware depressie symptomen

Depressief voelen betekent de wereld zien door een bril met donkere lenzen: alles lijkt ondoorzichtiger en moeilijker om mee om te gaan, zelfs ’s ochtends uit bed komen of douchen. Veel depressieve mensen hebben het gevoel dat anderen hun gemoedstoestand niet kunnen begrijpen en dat ze onnodig optimistisch zijn. Meer specifiek manifesteert een depressieve stoornis zich door fysieke, emotionele, gedrags- en cognitieve symptomen.
De meest voorkomende lichamelijke symptomen zijn het verlies van energie, het gevoel van vermoeidheid, verminderde concentratie en geheugen, motorische agitatie en nervositeit, gewichtsverlies of -toename, slaapstoornissen, gebrek aan seksueel verlangen, lichamelijke pijnen, misselijkheid, overmatig zweten, licht gevoel in het hoofd, snelle hartslag en opvliegers of koude rillingen.
Typische emoties die depressieve mensen ervaren zijn verdriet, angst, wanhoop, schuldgevoel, leegte, gebrek aan hoop voor de toekomst, verlies van interesse in welke activiteit dan ook, prikkelbaarheid en angst.
Hieruit komen de belangrijkste gedragssymptomen voort, zoals het verminderen van dagelijkse activiteiten, moeite met het nemen van beslissingen en het oplossen van problemen, het vermijden van mensen en sociaal isolement, passief gedrag, het verminderen van seksuele activiteit en zelfmoordpogingen.

Bovendien hebben mensen met een depressieve stoornis een extreem gedesillusioneerde manier van denken, spontane negatieve gedachten over zichzelf, de wereld en de toekomst. Degenen die een periode van depressie doormaken, verwijzen naar “plichten” waarvan ze denken dat ze die moeten vervullen om hun waarden te respecteren (bijv. “Ik kan nooit ongelijk hebben”, “Als iemand me niet mag, kan ik’ niet geliefd zijn”, “Als ik ergens in faal, betekent dat ik een mislukkeling ben “,” Als ik een probleem heb voor een lange tijd, betekent dit dat ik het nooit zal kunnen oplossen “,” Ik kan niet zwak zijn “) .

De depressieve persoon heeft over het algemeen onrealistische verwachtingen: hij stelt zowel naar zichzelf als naar anderen te hoge eisen. Zo vindt hij dat fouten maken absoluut verboden is, dat er geen conflicten mogen zijn en dat je altijd in een goed humeur moet zijn. Anderen daarentegen vinden dat ze niets verdienen en accepteren alles wat hun wordt aangeboden zonder op zoek te gaan naar iets beters.
De spontane gedachten die door de hoofden van depressieve mensen gaan, tenslotte, weerspiegelen over het algemeen het negatieve beeld dat deze mensen hebben van zichzelf, van de wereld en van de toekomst (negatieve automatische gedachten).

De depressieve stoornis kan een grote impact hebben op het dagelijks leven. De school- of werkactiviteit van de persoon kan worden beïnvloed in kwantiteit en kwaliteit, vooral vanwege de problemen met concentratie en geheugen die doorgaans aanwezig zijn. Deze stoornis leidt ook tot sociale terugtrekking, wat op den duur kan leiden tot relatieproblemen met partners, kinderen, vrienden en collega’s.

De symptomen van depressie zijn gevarieerd en om hun identificatie te vergemakkelijken, kunnen ze worden gegroepeerd in:

Cognitieve symptomen van depressie

• Een verminderd vermogen om zich te concentreren of zelfs kleine beslissingen te nemen, waarbij er sprake kan zijn van afleiding of geheugenproblemen.
• Een zeer sterke neiging om zichzelf de schuld te geven, zichzelf te devalueren, zich onwaardig te voelen. Herkauwen over kleine fouten uit het verleden zijn alledaags en neutrale of triviale dagelijkse gebeurtenissen worden geïnterpreteerd als bewijs van persoonlijke gebreken of tekortkomingen.

Affectieve symptomen van depressie:

• Over het algemeen vertonen mensen die aan een ernstige depressie lijden, bijna dagelijks een depressieve stemming, een duidelijke droefheid, zo erg zelfs dat de stemming en gedachten altijd negatief zijn. Er lijkt een echte pijn van het leven te zijn, wat ertoe leidt dat je nergens meer van kunt genieten.
• In feite is het verlies van plezier bij het nastreven van hobby’s of activiteiten waar eerder actief naar werd gezocht, een altijd aanwezig kenmerk bij depressieve stoornissen. Er kan sprake zijn van sociale terugtrekking, het opgeven van plezierige bezigheden of verminderd seksueel verlangen.

Wilskrachtige / motiverende symptomen van depressie:

• Een duidelijke vermoeidheid, waarbij de persoon zich uitgeput en moe voelt, zelfs als er geen motorische activiteit is. Kleinere taken lijken aanzienlijke inspanning te vergen en hun efficiëntie kan afnemen (een persoon kan bijvoorbeeld klagen dat ontbijten vermoeiend is en twee keer zo lang duurt als normaal).

Gedragssymptomen van depressie:

• Een verhoogde of verminderde eetlust. Er is meestal gewichtsverlies en gewichtsverlies, sommige personen met een ernstige depressie melden dat ze zichzelf moeten dwingen om te eten. Anderen kunnen meer eten en hunkeren naar bepaald voedsel (bijv. snoep of andere koolhydraten), alsof ze troost zoeken in voedsel.
• Een toename of afname van de slaap. Sommige mensen worden vroeg wakker, worden vaak ’s nachts wakker of hebben moeite om in slaap te vallen, zonder zich ’s ochtends uitgerust te voelen, anderen slapen te veel (hypersomnie). Verstoorde slaap is soms de reden waarom het individu behandeling zoekt.
• Een duidelijke motorische vertraging die zich kan manifesteren als een grotere traagheid in het doen van dingen, in spraak, vertraagde gedachten en lichaamsbewegingen, of, omgekeerd, een duidelijke agitatie waarbij men niet kan zitten, heen en weer lopen, rimpelen in uw handen, trekken of wrijf over uw huid, kleding of andere voorwerpen.

Lichamelijke symptomen van depressie:

• Hoofdpijn, hartkloppingen of tachycardie, spier-, bot-, gewrichts- en buikpijn. Mensen kunnen zich duizelig of licht in het hoofd voelen. Soms kan er sprake zijn van constipatie of diarree.

Het kan ook voorkomen dat de persoon alleen de fysieke symptomen van depressie vertoont die hierboven zijn aangegeven zonder dat er enige perceptie is van het verlagen van de stemming door het individu. In feite, wanneer deze somatische aandoeningen niet te wijten zijn aan traumatische aandoeningen (ongevallen), pathologieën, metabole veranderingen of spierinspanningen en de arts een organische oorzaak heeft uitgesloten, kan het die aandoening zijn die “gemaskeerde depressie” wordt genoemd, waarvan de diagnostische bevestiging kan komen uit het feit dat de persoon positief reageert op antidepressiva of een familielid heeft die een zware depressie heeft of heeft gehad.

Het is goed om in gedachten te houden dat de symptomen van depressie soms subtiel kunnen zijn, tot het punt dat niemand het probleem opmerkt, soms zelfs niet de persoon zelf, die de neiging heeft om ze toe te schrijven aan normale vermoeidheid, stress, nervositeit of werk, familie of koppelproblemen. Het komt in feite vrij vaak voor dat de depressieve persoon zijn eigen interne toestand niet wil herkennen, waardoor hij “alles zwarts” ziet, intolerant, prikkelbaar, pessimistisch, nerveus, afstandelijk, enz., en gelooft dat het alleen het gevolg is van externe factoren die moeten worden aangepast (werk, paar, geld, kinderen, enz.).

Alle symptomen van depressie die we hierboven hebben beschreven, kunnen zich op een acute manier manifesteren (met zeer acute en plotselinge fasen van depressie, die misschien vanzelf of met therapie verdwijnen) of constant, zelfs in een milde vorm, met enkele plotselinge momenten van verslechtering. In dit geval spreken we van dysthymie.

Lees ook :-Brok in keel gevoel

Oorzaken en zware depressie

De oorzaken die tot depressie leiden, zijn vandaag de dag nog steeds onduidelijk. Aanvankelijk waren er twee tegengestelde stromingen, de ene die meer belang hechtte aan biologische en genetische oorzaken, de andere aan ecologische en psychologische. De huidige beschikbare gegevens suggereren dat depressie een multifactoriële combinatie is van genetische, biologische, omgevings- en psychologische elementen.

Wat de biologische oorzaken betreft, wordt aangenomen dat het niet mogelijk is om een ​​direct verband vast te stellen tussen de kwaliteit van de stemming en een specifieke neurotransmitter, maar verschillende onderzoeken hebben bevestigd dat stressvolle gebeurtenissen, vooral als ze langdurig zijn, de snelheid van sommige neurotransmitters, zoals serotonine en noradrenaline, en om de hypothalamus-hypofyse-bijnieras te overactiveren met als gevolg een toename van het bloedcortisol.

Andere factoren die de ontwikkeling van een depressief beeld kunnen beïnvloeden, zijn omgevingsfactoren: het ontvangen onderwijs, de gebeurtenissen binnen het gezin en ervaringen buiten het gezin (zoals schoolervaringen en met vrienden). In het bijzonder lijkt het erop dat sommige vroege negatieve ervaringen (grote verliezen, gebrek aan sociale relaties, algemene ontevredenheid met het leven) de ontwikkeling van een kwetsbaarheid voor depressie en zonder hoop voor de toekomst kunnen vergemakkelijken.

De genoemde oorzaken zijn echter niet noodzakelijkerwijs factoren die een depressieve stoornis veroorzaken. Zoals eerder benadrukt in het begin van het depressieve beeld, speelt de manier waarop de persoon gebeurtenissen interpreteert en de middelen mobiliseert om ermee om te gaan (psychologische factoren) in feite een cruciale rol.

Lees ook :- Pijn in schouder

Zware depressie genezen

Psychotherapie voor depressie

De cognitieve gedragstherapie is zeer effectief gebleken bij de behandeling van depressie.

Aan de ene kant probeert het de negatieve gedachten te veranderen die depressie kunnen ondersteunen. Mensen die er last van hebben, hebben bijvoorbeeld de neiging om hyperkritiek op zichzelf te hebben, ze hebben de neiging zichzelf te beschuldigen zonder enig bewijs, ze hebben de neiging om meer negatieve gebeurtenissen in alledaagse situaties op te merken. De cognitieve gedragstherapie helpt de persoon om een ​​meer evenwichtige en rationele manier van denken te ontwikkelen.

Aan de andere kant worden mensen voor de behandeling van depressie geholpen om betere vaardigheden op te bouwen om het hoofd te bieden aan de dagelijkse moeilijkheden, die waarschijnlijk hebben geleid tot de depressieve persoon. Zo kan de persoon bijvoorbeeld effectievere manieren van communiceren of strategieën leren voor het oplossen van de problemen waarbij hij betrokken is.

De behandeling van depressie nodigt daarom de persoon uit om geleidelijk de activiteiten te hervatten die zijn verlaten, misschien te beginnen met de meest plezierige, om meer functioneel gedrag te ontwikkelen om hun problemen op te lossen, om op een meer evenwichtige en rationele manier te denken.

Cognitieve gedragstherapie verschilt sterk van andere soorten psychotherapieën: het is gericht op het heden, op de symptomen van depressie en heeft de neiging om effectieve oplossingen voor de gepresenteerde problemen te produceren.

Geneesmiddelen voor depressie

Tegenwoordig is er een breed gebruik van antidepressiva die nu de meest gebruikte medicijnen in de geneeskunde zijn geworden, maar helaas zijn de resultaten vaak bescheiden en/of tijdelijk. Als we niet ingrijpen met een geldige psychotherapie die de persoon helpt om functionele strategieën te verwerven voor het oplossen van acute depressieve episodes en voor het voorkomen van terugvallen, is het zeer waarschijnlijk dat de persoon terugkerende terugvallen zal ervaren.

Bij de farmacologische behandeling van depressie worden talrijke klassen antidepressiva gebruikt: tricyclische en tetracyclische (bijv. desipramine, nortriptyline, maprotiline, chloorimipramine, imipramine, amitriptyline, nortriptyline); multisystem noradrenaline-serotonine-agonisten (bijv. venlafaxine, trazodon); gesubstitueerde benzamiden (bijv. amisulpiride); agonisten van het noradrenerge systeem (bijv. mianserin, mirtazapine, reboxetine); serotonineheropnameremmers – SSRI’s – (bijv. fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine, sertraline, citalopram, escitalopram, buspiron); donoren van methylgroepen (S-adenosyl-L-methionine).

Van alle geneesmiddelklassen is aangetoond dat ze effectief zijn bij de behandeling. In resistente vormen kunnen combinaties met stemmingsstabilisatoren (bijv. lithium, valproaat, carbamazepine, oxcarbamazepine, gabapentine) en in sommige gevallen met schildklierhormonen worden gebruikt.

Een paar jaar geleden is er een nieuwe molecule op de markt gebracht, agomelatine (Tymanax, Valdoxan), die ingrijpt op melatonine en die een matige effectiviteit lijkt te hebben bij depressieve symptomen, met minder bijwerkingen dan de andere hierboven genoemde geneesmiddelen.

Behandeling van zware depressie

Er zijn verschillende behandelmethoden voor depressieve stoornissen. Deze benaderingen omvatten psychotherapie, antidepressiva, elektroconvulsiebehandeling (ECT) en andere somatische therapieën. ECT wordt echter over het algemeen vermeden, behalve in extreme omstandigheden, ten gunste van zowel psychotherapie als antidepressiva. Een medisch psychiater kan zowel psychotherapiediensten verlenen als antidepressiva voorschrijven, die voor elke persoon verschillen op basis van individuele behoeften.

Als u merkt dat u een van de symptomen ervaart of op enigerlei wijze verband houdt met een ernstige depressiestoornis, moet u hulp zoeken bij een medische professional. Gelukkig is depressieve stoornis de laatste jaren veel minder gestigmatiseerd. Er is veel diepgaande informatie beschikbaar over depressie, en de door u gekozen medische professional zal deze waarschijnlijk vaak met u doornemen, zodat u de beste behandeling voor uw levensstijl kunt kiezen.

Je moet het gevoel hebben dat je opties hebt. U zult hoogstwaarschijnlijk niet gebukt gaan onder deze ziekte en de negativiteit die vaak gepaard gaat met symptomen van depressie. Praten met een counselor en een medische professional is de eerste stap naar een gelukkiger, meer bevredigend leven.