Sciatica and walking

Soms is lopen met ischias moeilijk of pijnlijk, zo niet mogelijk. Maar wandelen is een van de meest effectieve vormen van fysieke activiteit in een fysiek revalidatieprogramma en een van de gemakkelijkste om te doen.
Alleen lopen zal niet genoeg zijn om ischias te genezen, maar het is een grote stap op weg naar herstel, zowel letterlijk als figuurlijk.

Als de pijn het toelaat, is wandelen een van de beste dingen om te doen terwijl je wacht tot de dingen beginnen.
Als lopen moeilijk is, forceer het dan niet en laat het uw arts weten. U kunt misschien niet lopen omdat de ontsteking te veel is, in dat geval kunt u er zeker van zijn dat het overgaat, maar het is ook mogelijk dat de compressie van de heupzenuw te veel is, in welk geval de situatie delicaat is en u moet worden verzorgd door een specialist: neurochirurg of orthopedisch chirurg.

Deze operatie is zeer effectief en zal de patiënt snel ontlasten, pijnloos laten lopen en een normaal leven hervatten.

Afgezien van deze gevallen van verergerde ischias, die vrij zeldzaam zijn, is het raadzaam om niet stil te blijven zitten en vooral niet te zitten.

Wandelen met ischias: een fysieke activiteit op zich.

Wandelen met ischias helpt het genezingsproces te versnellen.

De voordelen van wandelen worden vaak onderschat. Wandelen is een geweldige manier om de bloedtoevoer naar pijnlijke delen van de onderrug, billen en benen te bevorderen. Lopen heeft weinig invloed op gewrichten, spieren en botten en is in de overgrote meerderheid van de gevallen een relatief comfortabele fysieke activiteit voor de patiënt die lijdt aan ischias, lumbale hernia of degeneratieve schijfziekte.

Wandelen geeft enige verlichting op pijnlijke plekken.
Dit zal niet voldoende zijn om het probleem op te lossen dat de basis is van ischias en is geen behandeling op zich.

Of het nu gaat om een lumbale hernia, het piriformis-spiersyndroom of om een andere reden, ischias moet op de juiste manier worden gediagnosticeerd en behandeld.

Lees ook :-Brok in keel gevoel

Ischias en wandelen: Oorzaken

De twee hoofdwortels van de heupzenuw ontstaan tussen de 4e en 5e lendenwervel (L4-L5), en tussen de 5e lendenwervel en de 1e sacrale wervel (L5-S1). Op beide niveaus kan de heupzenuw worden samengedrukt door een hernia, de meest voorkomende oorzaak van ischias. Een hernia wordt gevormd wanneer er overdruk is op de tussenwervelschijf, een vezelachtige ring die verantwoordelijk is voor het geven van flexibiliteit aan de wervelkolom en het absorberen van schokken. Maar soms verplettert de schijf en migreert hij naar het wervelkanaal waardoor de heupzenuw passeert. Een uitsteeksel dat de heupzenuw kan opsluiten. Merk op dat een hernia niet altijd gepaard gaat met ischias.

Artrose, fracturen of spinale compressie gerelateerd aan osteoporose kunnen ook verantwoordelijk zijn voor irritatie en / of compressie van de heupzenuw. “Infectieuze en tumoroorzaken worden ook gevonden bij een minderheid van de patiënten”, onderstreept Pr Aleth Perdriger, hoofd van de afdeling reumatologie van het Rennes University Hospital.

Lees ook :-Zeurende pijn onderrug

Ischias en wandelen: symptomen

De heupzenuw (heupzenuw) is de dikste zenuw in het menselijk lichaam. Het loopt op de achterkant van de dij en vertakt zich ter hoogte van de knie in beide takken van het onderbeen, de peronaeuszenuw (peroneuszenuw) en de scheenbeenzenuw (tibiale zenuw). Het voedt de spieren in het been en geeft met zijn sensorische componenten sensorische rapporten van de onderste ledematen door aan het centrale zenuwstelsel.

Ischias kan geleidelijk of plotseling ongemak veroorzaken. Artsen verwijzen naar typische ischiaspijn als neuropathische pijn. Veel patiënten drukken zich duidelijker uit: Symptomen van ischias zouden moeten aanvoelen als “een elektrische schok” of “mieren die tintelen in het been”. Bovendien kunnen gevoelloosheid en symptomen van verlamming optreden.

Heel kenmerkend is ook dat de pijn uitstraalt. Men spreekt dan van radiculaire pijn (afkomstig van de zenuwwortel). Dit is wat bijvoorbeeld ischias onderscheidt van lumbago. Dit kan ook gebeuren door ongelukkig draaien of tillen en uit zich in plotselinge rugpijn. Maar dit trekt niet in het been.

Als met name de vezels van de vijfde zenuwwortel van de lumbale wervelkolom (L5) zijn aangetast, loopt de pijn van de billen over de achterste buitenste dij via de buitenste knie naar het voorste buitenste onderbeen. Het kan zelfs tot aan de enkel naar beneden trekken. Als de eerste zenuwwortel van het heiligbeen (S1) beschadigd is, strekt de ischiaspijn zich uit van het heiligbeen over de billen naar de achterkant van de dij. De pijn gaat door in de holte van de knie en in de voet.

Lees ook :- Pijn in schouder

Ischias en wandelen: Diagnostisch

Het interviewen van de patiënt is de eerste stap om te proberen de locatie van de pijn, de manier waarop de pijn begint, de uitlokkende, verbeterende of verzwarende omstandigheden te karakteriseren. Een klinisch onderzoek zal het mogelijk maken om de locatie van de eerste pijn in de rug te vinden, en vervolgens de precieze route. Een test genaamd het teken van Lasègue veroorzaakt pijn wanneer het been van de patiënt, terwijl hij ligt, geleidelijk wordt opgetild. ” Beeldvormende onderzoeken (radiologie, CT-scan of MRI) kunnen nuttig zijn wanneer een infectie of de aanwezigheid van een tumor wordt vermoed”, specificeert de reumatoloog. Evenzo kunnen deze beeldvormende tests nodig zijn voor patiënten met hardnekkige ischias.

Ischias en wandelen: Behandeling

De beste manier om ischiaspijn te behandelen hangt af van de oorzaak, de ernst en de duur van het ongemak. De eerste prioriteit van de behandeling van ischias is echter om zo snel mogelijk verlichting te krijgen, vooral als het gaat om nieuwe pijn. Dit om te voorkomen dat de pijn chronisch wordt en een zogenaamd pijngeheugen ontstaat. Artsen begrijpen dat dit betekent dat het centrale zenuwstelsel “leereffecten” gebruikt om later pijn te melden, zelfs als er geen oorzaak meer is.

Soms slaagt het lichaam erin zichzelf of de aangetaste zenuw zelf te genezen. Vaak verdwijnt de pijn na een paar dagen tot zes weken.

Als de pijn vanaf het begin niet verbetert of erg hevig is, kan de ischias op drie manieren worden behandeld: met medicatie, andere conservatieve therapieën (fysiotherapie, enz.) en chirurgie.

Medicamenteuze behandeling van ischias

Ischiaspijn kan worden verlicht met pijnstillers. Daarbij laat de behandelend arts zich meestal leiden door het pijntherapieniveauschema van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Dit schema bestaat uit de drie fasen:

• Niet-opioïde pijnstillers zoals paracetamol, ibuprofen of diclofenac
• Zwakke opioïde pijnstillers (zoals tramadol) in combinatie met niet-opioïden
• Sterke opioïde pijnstillers (bijv. morfine, buprenorfine of fentanyl) in combinatie met niet-opioïden.

Ten eerste worden pogingen ondernomen om ischiaspijn te verlichten met niet-opioïde pijnstillers. Als deze niet goed genoeg werken, kan de arts ook zwakke opioïden voorschrijven. Sterke opioïden worden alleen gebruikt bij ernstige pijn die moeilijk te behandelen is.

Soms kan de oorzaak van ischias ook specifiek met medicijnen worden behandeld. Dan spreekt men van een specifieke ischias therapie:

Als een infectie bijvoorbeeld de pijn veroorzaakt, kan de arts antibiotica (tegen bacteriën) of antivirale middelen (tegen virussen) voorschrijven. Antibiotica kunnen ook nodig zijn als er complicaties zijn, zoals een verzameling pus die op de heupzenuw drukt.

Meer conservatieve ischiasbehandeling

Naast medicatie zijn er andere conservatieve (niet-chirurgische) therapiemogelijkheden voor ischias. Fysiotherapie kan ischiaspijn verlichten en de prognose op lange termijn verbeteren. Afhankelijk van de methode kan het gespannen spieren losmaken, de wervelkolom stabiliseren en versterken en eventuele verkeerde of verlichtende houdingen corrigeren. Zo wordt er gebruik gemaakt van oefentherapie (fysiotherapie, rugtraining), warmtebehandelingen of massages. De therapeut zal voor elke patiënt de juiste behandeling kiezen.

Een andere belangrijke benadering in de zogenaamde multimodale behandeling is gedragstherapie. Het moet de patiënt helpen om beter met de symptomen om te gaan. Daarnaast is het doel om te voorkomen dat de patiënt te veel zorg besteedt en minder gaat bewegen uit angst voor de ischiaspijn. Dat brengt het succes van de behandeling op lange termijn in gevaar. Bij de moderne ischiasbehandeling speelt de gedragsmatige benadering dan ook een belangrijke rol.

Chirurgische ischias behandeling

Een operatie is zelden nodig voor ischias. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als een hernia ernstige symptomen veroorzaakt (zoals defecatiestoornissen, verlammingsverschijnselen of hevige pijn die moeilijk te behandelen is). Soms is ischias ook het gevolg van een vernauwing van het wervelkanaal in de lumbale regio (lumbale spinale stenose). Dan kan onder bepaalde omstandigheden ook een operatie zinvol zijn.

Tegenwoordig worden dergelijke operaties meestal op een minimaal invasieve manier uitgevoerd. De chirurg maakt geen grote incisie om direct zicht te hebben op het te opereren gebied. In plaats daarvan maakt hij verschillende kleine incisies waardoor hij fijne optische en chirurgische instrumenten in het lichaam brengt.

Ischias en wandelen: Ziekteverloop en prognose

De trigger is bepalend voor het verloop van de klacht bij ischias. Als de therapie vroeg wordt gestart, is de prognose voor heupzenuwpijn goed. Als een operatie niet nodig is, kan een goede pijntherapie in combinatie met een tijdig gestarte fysiotherapie het ziekteverloop meestal aanzienlijk verkorten.

Het is belangrijk om met regelmatige oefeningen en sport specifiek de rug- en buikspieren te versterken. Een sterk spierkorset ontlast en stabiliseert de wervelkolom. Dit kan rugklachten verlichten of voorkomen.

Patiënten moeten ook leren hoe ze zich op de rug moeten gedragen (bijvoorbeeld bij het werken aan een bureau of het tillen van zware lasten). Dit kan bestaande symptomen verlichten en nieuwe ischiasproblemen voorkomen.

Daarnaast beïnvloeden ook sociale en psychologische factoren het beloop en de prognose van rugpijn, waaronder ischias. Zo kunnen eenzaamheid, depressieve stemming en stress de symptomen veroorzaken of verergeren. Ze kunnen er ook toe bijdragen dat rugpijn chronisch wordt en pijnstillers minder effectief maken. Dat betekent:

Een intact sociaal leven, de steun van familie en vrienden, goede omstandigheden op de werkplek, een vertrouwensrelatie met de behandelend arts en een positieve algemene stemming kunnen de prognose voor ischiaspijn aanzienlijk verbeteren.

Tips om te wandelen met ischias

• Begin langzaam, loop niet te snel of te ver: het is werk dat na verloop van tijd loont, door de moeite die je erin steekt.
• Verhoog uw afstand en wandeltijd geleidelijk en zonder te forceren.
• Loop op plaatsen waar u zich veilig voelt (onverharde wegen, parken, winkelcentra, enz.)
• Loop op gladde, vlakke oppervlakken (vermijd kasseien of slecht aangelegde paden)
• Gebruik goede schoenen met comfortabele zolen.
• Let op je houding: vergeet niet om altijd recht te blijven.
• Houd je telefoon binnen handbereik, voor het geval dat…
• Blijf gehydrateerd
• Eet licht voordat je gaat wandelen
• Praat met uw fysiotherapeut of arts

Om goed te kunnen lopen (met of zonder ischias), moet je oppassen dat je niet op je tenen landt, maar op je hiel. Daarna “rollen” we de voet plat op de grond en nemen we steun op het hele voorste deel van de voet, niet alleen op de tenen.

Het komt neer op

Ischiaspijn kan invaliderend zijn, maar in de meeste gevallen zijn de vooruitzichten op herstel zeer goed.

Met mate wandelen kan u helpen flexibel en in een betere conditie te blijven als u zonder pijn kunt lopen.

Er zijn veel pijnverminderende technieken beschikbaar. Nieuw bewijs suggereert dat gerichte fysiotherapie die vroeg is begonnen, kan helpen bij uw herstel.

Ischias en wandelen video :-