Wondroos bij ouderen

John
11 Min Read

Definitie van Wondroos bij ouderen

“Erysipelas” is een term uit medische taal die een acute infectie van de huid identificeert, met duidelijke betrokkenheid van de dermis, de oppervlakkige lagen van de hypodermis en lymfevaten: erysipelas wordt gegenereerd door bacteriële infiltratie die verantwoordelijk is voor progressieve maceratie van de huid, op hun beurt begunstigd door micro-laesies op het niveau van de huid.

Wondroos bij ouderen : Oorzaken

Een Wondroos bij ouderen wordt meestal veroorzaakt door een bepaald type streptococcus: Streptococcus pyogenes. Maar andere streptokokken, minder vaak stafylokokken (zoals Staphylococcus aureus), kunnen de bacteriële infectie veroorzaken. De ziekte is een ontsteking van verschillende huidlagen die zich naar alle kanten uitbreidt en vervolgens leidt tot een rode ontstekingszone.

Streptokokken koloniseren van nature de menselijke huid en slijmvliezen zonder u ziek te maken. Als de bacteriën er echter in slagen om de huid binnen te dringen, bijvoorbeeld door een blessure, kan dit een ontsteking veroorzaken. Een klein krasje is vaak al voldoende. Bacteriën gebruiken ook een schaafwond of een snee in de huid als mogelijke ingang. Streptokokken kunnen ook in het weefsel komen via een droge en gebarsten huid of via voetschimmel. – Bij een blessure is het niet altijd mogelijk om een ​​pijnlijke roos te krijgen. Als het immuunsysteem intact is, kunnen schadelijke indringers vaak tijdig worden geëlimineerd.

De natuurlijke huidflora bestaat uit veel verschillende micro-organismen en werkt meestal als bescherming. Want schadelijke ziekteverwekkers die een infectie kunnen veroorzaken, slagen er niet in om door deze beschermende muur op de intacte huid heen te dringen.

Lees ook :-Snachts vaak plassen

Wondroos bij ouderen : Symptomen

Het belangrijkste symptoom van Wondroos bij ouderen is uitgebreide, meestal scherp gedefinieerde roodheid en gevoelige zwelling van de huid. De roodheid kan tongvormige uitlopers vormen. Dit komt omdat de ontsteking zich verspreidt langs lymfevaten.

In ernstige gevallen van Wondroos bij ouderen vormen zich ook blaren. Bovendien kunnen de aangrenzende lymfeklieren opzwellen en gevoelig worden.

Vaak zijn het niet de huidveranderingen die ervoor zorgen dat de getroffenen naar de dokter gaan, maar de aspecifieke begeleidende klachten van wonderen bij ouderen:

Zelfs aan het begin van de infectie kan er koorts, hoofdpijn en een sterk gevoel van ziekte zijn. De roodheid hoeft op dit moment nog niet zichtbaar te zijn, maar vaak is de aangetaste huid al branderig of pijnlijk. Kort daarna vormt zich de gezwollen, rode wondroos rond de ingang van de bacteriën.

Lees ook :-Wat te doen tegen roos

Wondroos bij ouderen : Risicofactoren

Voor wondroos bij ouderen zijn er verschillende situaties die het risico bevorderen:

  • Zweren of scheuren in de huid
  • Rhinitis of otitis
  • Veneuze ulcera van de onderste ledematen.
  • De voortzetting van zelf-pedicure, slecht uitgevoerd of slecht gedesinfecteerd
  • Lymfoedeem
  • Vervolg van kankerbehandeling, zoals bestralingstherapie
  • Veneuze insufficiëntie en bepaalde aandoeningen van de slagaders
  • Bepaalde chronische ziekten (diabetes, kanker, ondervoeding, enz.)
  • De achteruitgang van de afweer van het lichaam (bepaalde ziekten of bepaalde medicijnen)
  • Obesitas en overgewicht
  • Slechte persoonlijke hygiëne.

Wondroos bij ouderen : Complicaties

Gelukkig zijn complicaties zeldzaam, zij het mogelijk: naar schatting ontaardt de ziekte bij slechts 1% van de patiënten met erysipelas in endocarditis ter hoogte van de aortaklep.
In andere gevallen kunnen wondroos bij ouderen zich ontwikkelen tot abcessen, glomerulonefritis (nierontsteking) of secundaire longontsteking (uiterst zeldzaam). We hebben vermeld dat Wondroos bij ouderen de lymfevaten kan aantasten, daarom kan elke verergering van de ziekte elefantiasis veroorzaken bij ernstige patiënten.
Bovendien kunnen de navelstrenglittekens van de pasgeborene fungeren als toegangspoorten voor de proliferatie van stafylokokken: bijgevolg kan het geïnfecteerde litteken een ernstige infectie veroorzaken bij de pasgeborene, die cyanotisch, lijdend en geelzuchtig lijkt.
Wanneer de bacteriën in de bloedbaan terechtkomen, kunnen ze ernstige sepsis (septicemie) veroorzaken als gevolg van de kolonisatie van streptokokken in het bloed en de proliferatie van toxines daarvan.
De ernstigste complicatie van erysipelas is ongetwijfeld necrotiserende fasciitis (zeldzame bacteriële ontsteking van de diepe huid en onderhuidse lagen).
Andere complicaties van wondroos bij ouderen zijn onder meer: ​​osteïtis, artritis, tendinitis, trombose van de veneuze sinussen. [overgenomen uit dermatologie op basis van de werkzaamheidstesten van Luigi Naldi, Alfredo Rebora].

Lees ook :-Pijn in benen

Wondroos bij ouderen : Diagnose

Door de kenmerkende symptomen, zoals de uitgebreide, beperkte roodheid, is een pijnlijke roos zeer snel te herkennen. De arts kan ook het bloed onderzoeken om een betrouwbare diagnose van de infectie te stellen. Als het aantal witte bloedcellen wordt verhoogd en de sedimentatiesnelheid wordt verhoogd, kan een ontsteking worden aangenomen. De ingang voor de bacterie is vaak te vinden op het gezicht bij een wondroos. Dan zouden de bacteriën mogelijk via een puistje of een klein scheurtje in de mondhoek kunnen binnendringen. Andere plaatsen op het lichaam, zoals het been, kunnen ook als toegangspunten fungeren. Soms zijn de huidlaesies zo klein dat ze helemaal niet opgemerkt kunnen worden. Bijvoorbeeld met een klein scheurtje in de ruimte tussen de tenen.

Om andere ziekten uit te sluiten die symptomen kunnen veroorzaken die lijken op erysipelas, is een grondige differentiële diagnostiek aangewezen. De volgende andere ziekten komen ook voor bij roodheid en zwelling van de huid:

  • Ontsteking van de aderen (tromboflebitis)
  • phlegmon
  • Ziekte van Lyme (na een tekenbeet)
  • Herpes zoster (begin van de ziekte)
  • Congestieve dermatitis (ontsteking van de huid veroorzaakt door veneuze congestie)
  • Erysipeloid (vergelijkbaar met erysipelas, maar met een milder verloop en veroorzaakt door een andere ziekteverwekker)
  • inflammatoire borstkanker (zeldzame vorm van borstkanker)

Wondroos bij ouderen : Behandelingen

Antibiotica verminderden de sterfte, complicaties en de duur van de infectie. In feite herstelt 90% van de erysipelas met antibiotica. Het nemen van een preventief antibioticum kan het aantal recidieven verminderen, als de uitlokkende factoren niet volledig kunnen worden gecontroleerd. Ontstekingsremmende medicijnen en aspirine worden niet aanbevolen omdat ze waarschijnlijk de vorming van abces bevorderen. De standaardbehandeling is penicilline, indien mogelijk via een infuus, gevolgd door orale inname. De behandeling moet worden voortgezet totdat lokale ontstekingsverschijnselen verbeteren. Als u allergisch bent voor penicilline, kunnen andere antibiotica worden gebruikt. Uw verwijzer, die uw dossier kent, schrijft de juiste medicatie voor.

Om herhaling te voorkomen, is het noodzakelijk om de toegangsdeuren (wonden, mycose van de plooien …) die vaak de oorzaak van de infectie zijn, te behandelen. Sommige artsen bevelen antistollingstherapie aan met heparine in verschillende vormen voor preventie. Dit wordt voornamelijk gedaan wanneer de patiënt een voorgeschiedenis van flebitis heeft. De patiënt moet absolute rust respecteren totdat de roodheid, oedeem en pijn verdwijnen. Een geschikte compressie voor de benen, als veneuze insufficiëntie (compressiekousen) vaak wordt gebruikt. Het is duidelijk dat het beheer van geassocieerde of bevorderende ziekten, evenals persoonlijke en huidhygiëne, van fundamenteel belang zijn.

Preventie van wondroos bij ouderen

Als je roos eenmaal verdwenen is dankzij een geschikte shampoo, zijn er verschillende manieren om herhalingen te voorkomen:

  • Beperk het gebruik van chemicaliën (stylinggels, sprays, lakken, enz.)
  • Gebruik altijd zachte gebaren bij het wassen van je haar
  • Was je haar af met een straal koud water
  • Blijf af en toe een antiroosshampoo gebruiken (bijvoorbeeld eens in de 15 dagen)
  • Zorg voor een uitgebalanceerd dieet (niet te rijk of zuur)
  • Voer niet te vaak agressieve behandelingen uit (ontkrullen, permanenten, kleuren, etc.)

Lees ook :- Syndroom van tietze ervaringen

Wondroos bij ouderen : Natuurlijke remedies

De benadering van traditionele geneeskunde voor de behandeling van roos omvat het gebruik van producten die verschillen naargelang het actieve ingrediënt dat ze bevatten: teer, seleniumsulfaat, zinkpyriton, ketoconazol . Vooral de laatste is een breedspectrum antischimmelmiddel dat nuttig is wanneer alle andere oplossingen hebben gefaald. Maar de aandoening kan ook worden bestreden met natuurlijke remedies:

  • Tea Tree etherische olie: met schimmeldodende en antibacteriële eigenschappen, giet twee druppels in de hoeveelheid shampoo die normaal wordt gebruikt;
  • brandnetel : de infusie kan worden bereid om een lotion te verkrijgen die op de hoofdhuid kan worden gewreven;
  • citroensap en olijfolie: de eerste helpt om de huid te bevrijden van droge schilfers, de tweede helpt om haar te hydrateren en te voeden;
  • aloë vera-gel : een kleine hoeveelheid masseren voor het wassen helpt de jeuk te verzachten;
  • lijnzaadolie: een effectieve preventie van de aandoening en een geldige strategie om ongemak te verlichten, bestaat uit het wrijven van een paar druppels op de hoofdhuid vóór het wassen.
Welke zalf voor erysipelas?

De bètalactams (familie van penicilline), actief op streptokokken, is de gebruikelijke behandeling van de erysipelas: penicilline G (benzylpenicilline) en amoxicilline.

Wat te doen met erysipelas

De standaard erysipelas-therapie bestaat uit 10 tot 14 dagen antibiotica. Omdat erysipelas meestal worden veroorzaakt door streptokokken (groep A, C, G), is het antibioticum penicilline bijzonder geschikt voor erysipelas-therapie. De symptomen verbeteren al na een paar dagen.

Welke zorg voor erysipelas?

Lokale therapie moet worden gegeven in het gebied van de erysipelas. Er worden verkoeling, antiseptische kompressen of baden en antibiotische crèmes gebruikt. Het zieke deel van het lichaam moet worden verhoogd en geïmmobiliseerd.

Share This Article
Leave a comment