Wanneer stoppen met reanimeren

Het acroniem CPR betekent Cardio Pulmonary Resuscitation, een reeks manoeuvres (hartmassage en beademing) die nodig zijn om de organen en weefsels van ons lichaam van zuurstof te voorzien wanneer het hart niet langer in staat is om effectief samen te trekken en daarom het bloed door het bloed te transporteren schepen. Deze manoeuvres kunnen, als ze snel en correct worden uitgevoerd, de levens van duizenden mensen redden.

Door middel van reanimatiemanoeuvres kan de hulpverlener, die de ademhaling en de bloedsomloop kunstmatig ondersteunt, de biologische dood van de patiënt vertragen in afwachting van geavanceerde redding of de komst van een defibrillator .

Het uitvoeren van reanimatie is dus geen garantie voor redding van de proefpersoon, maar vergroot de overlevingskans en bij herstel de kans dat de patiënt geen blijvend hersenletsel oploopt. Reanimatie alleen is namelijk niet voldoende om situaties zoals bijvoorbeeld een hartstilstand, waarvoor een defibrillator nodig is, op te lossen.

Wat is het?

Als je getuige bent van een ongeval en het slachtoffer is bewusteloos, dan telt elke seconde…

Cardiopulmonale reanimatie is noodzakelijk in het geval van een hartstilstand: wanneer een persoon bewusteloos is (niet spontaan beweegt, niet reageert op aanraking of stem) en niet ademt.

Het doel: een circulatie van zuurstofrijk bloed mogelijk maken dat voldoende is om de hersenen en de vitale organen te voeden in afwachting van de komst van hulp en het herstel van een normale longcariofunctie.

In combinatie met het gebruik van een automatische externe defibrillator (AED) kan het het leven van het slachtoffer redden en onherstelbare hersenschade voorkomen.

Cardiopulmonale reanimatie combineert twee acties:

• borstcompressies (hartmassage)
• mond-op-mond (kunstmatige beademing)

Als het slachtoffer een kind of een baby is, is de procedure hetzelfde. Alleen de gebaren, de impact en het ritme zullen iets verschillen.

Lees ook :- Herstel na cardioversie

Wanneer is reanimatie nodig?

CPR is het meest succesvol als het zo snel mogelijk wordt toegediend. Reanimatie is vereist wanneer een persoon:

• bewusteloos
• niet normaal ademen
• niet ademen.

Een persoon met een hartstilstand kan grommen, snuiven of hijgend ademhalen – dit is geen normale ademhaling. Ze hebben nog steeds reanimatie nodig – wacht niet tot ze stoppen met ademen.

Hoewel de reanimatiestappen voor volwassenen en oudere kinderen hetzelfde zijn, is de techniek voor baby’s en jonge kinderen (0-5 jaar) iets anders.

Kan het gevaarlijk zijn om borstcompressies te doen?

Soms zullen mensen hun ribben hebben gebroken door borstcompressies. Dit is nog steeds beter dan het alternatief om geen reanimatie te ondergaan.
Als dit gebeurt, pauzeer en herpositioneer uw handen voordat u verdergaat of laat iemand anders het overnemen.

Lees ook :- Torsade de pointes

Overweeg een EHBO-cursus om reanimatie en basisvaardigheden te leren

Als er een noodgeval is, kan het kennen van eenvoudige eerste hulp het verschil tussen leven en dood betekenen. Overweeg om een EHBO-cursus te volgen. Reanimatie kan levensreddende eerste hulp zijn – het vergroot iemands overlevingskansen totdat een ambulance arriveert.

EHBO-cursussen zijn beschikbaar in heel Australië. Een cursus duurt meestal een paar uur en kan online of persoonlijk worden gevolgd. Tijden zijn ook flexibel.

Deelnemers leren elementaire EHBO-vaardigheden (inclusief reanimatie) en ontvangen meestal een certificaat. Vervolg opfriscursussen worden elke 3 jaar aanbevolen.

Veel organisaties houden regelmatig cursussen, vraag uw arts of kraamverzorgende om meer informatie.

Lees ook :- Alternatief voor amlodipine

4 criteria voor wanneer u moet stoppen met reanimeren

We concentreren ons meestal op wanneer we iemand moeten reanimeren en het wordt uitgevoerd. Wat veel mensen niet leren, is wanneer ze moeten stoppen met reanimeren, of omstandigheden die reanimatie ongepast kunnen maken. Het is duidelijk dat hoe eerder met reanimatie wordt begonnen, hoe beter. Het is echter onrealistisch om te zeggen dat reanimatie gedurende 3 uur of langer moet worden uitgevoerd. Hier zijn 4 algemene criteria om te bepalen wanneer u moet stoppen met reanimeren:

• Duidelijke dood

Wanneer u getuige bent van een hartstilstand, geeft het starten van reanimatie onmiddellijk het slachtoffer de grootste overlevingskans. Soms is er echter geen sprake van een hartstilstand en wordt het slachtoffer na een onbekend aantal uren niet meer gereageerd. Het is ook mogelijk dat de overledene niet-levensvatbare verwondingen heeft, zoals catastrofaal hersentrauma. Bij het ontdekken van een niet-reagerend slachtoffer moet men de persoon beoordelen om te zien of het starten van reanimatie nodig is. Hier zijn de tekenen om naar te zoeken:

Koud om aan te raken
Als u een persoon aanraakt en hij of zij voelt erg koud aan, is dit meestal een indicatie dat hij niet meer kan worden gereanimeerd door reanimatie. Er moet echter rekening worden gehouden met de omgeving. Als een persoon buiten is bij koud weer of een verdrinkingsslachtoffer is, kunnen dit voorbeelden zijn van waar het voelen van de huid valse aanwijzingen kan geven.

Daarentegen worden lichamen vaak in bed gevonden met meerdere lagen dekens eroverheen. Hoewel ze misschien al uren dood zijn, zal hun huid over het algemeen erg warm aanvoelen. Met deze zaken moet rekening worden gehouden bij het beoordelen wanneer met reanimatie moet worden begonnen.

Rigor mortis
Wikipedia’s definitie van rigor mortis is “(Latijn: rigor “stijfheid”, mortis “van de dood”), de derde fase van de dood, is een van de herkenbare tekenen van overlijden, veroorzaakt door chemische veranderingen in de spieren post mortem, die ervoor zorgen dat de ledematen van het lijk te verstijven. Bij mensen kan rigor mortis al binnen 4 uur na het overlijden optreden.”

Dit is een zeer laat teken van overlijden. Als je een slachtoffer helemaal stijf vindt met ledematen die niet vrij kunnen bewegen, is het helaas te laat om te beginnen met reanimeren. Een persoon zal verstijven in welke vorm dan ook. Af en toe worden mensen zittend op het toilet neergezet nadat de rigor mortis is ingetreden. Dit betekent dat hun lichaam verstijfd zal zijn in zittende positie.

Livor Mortis (Lividiteit)
“Livor” verwijst naar de blauwachtige kleur die je aantreft bij iemand die enkele uren is overleden. Het wordt veroorzaakt doordat het bloed zich bezinkt en uiteindelijk doordringt in de huid. Het lijkt op blauwe plekken, maar zal grote delen van het lichaam bedekken.

Lividiteit treedt altijd op in het zwaartepunt van een persoon. Als iemand bijvoorbeeld met zijn gezicht naar beneden ligt, zal hij over het algemeen bleekheid op zijn gezicht en voorste romp hebben. Dit teken kan gewoonlijk worden verborgen door kleding of wordt alleen gezien als de persoon wordt omgedraaid. Hoe dan ook, als bleekheid wordt herkend, is dit een definitief teken van overlijden.

Verwondingen die niet verenigbaar zijn met het leven
Dit soort verwondingen zijn aanzienlijk en zullen zelfs de beste pogingen tot reanimatie tenietdoen. Voorbeelden hiervan zijn onthoofding, amputaties van de romp, enz. Sommige EMS-diensten hebben protocollen die paramedici ontmoedigen om te beginnen met reanimeren bij grote traumatische arrestaties.

Een traumatische arrestatie is wanneer iemand een trauma heeft, zoals een amputatie, waardoor hij overmatig bloedt en tot het punt dat zijn hart een hartstilstand krijgt. Het uitvoeren van reanimatie is in deze omstandigheid contra-intuïtief omdat er geen bloed is om te circuleren met compressies en geen rode bloedcellen om zuurstof uit beademingen te transporteren.

• Lichamelijke vermoeidheid

Anders dan in de films, brengt reanimatie iemand meestal niet weer tot leven na slechts een paar pompjes op de borst. Het is niet ongebruikelijk dat reanimatie 30 minuten tot 1,5 uur duurt voordat een persoon reageert. Onderzoek heeft zelfs aangetoond dat langere reanimatie-inspanningen de hersenfunctie bij overlevenden verbeteren.

Reanimatie is erg vermoeiend. Een persoon verbrandt 165 calorieën na 15 minuten reanimatie. De American Heart Association zegt echter dat reanimatie gedurende 38 minuten voor grote verbeteringen kan zorgen. In feite, hoe jonger iemand is, hoe langer u moet proberen om reanimatie uit te voeren vanwege de grotere kans op reanimatie. In 2015 werd een peuter tot leven gewekt na 1 uur en 41 minuten reanimeren. Als u echter zelf aan het reanimeren bent, kunt u maar zo lang doorgaan voordat u misschien moet stoppen vanwege vermoeidheid.

Als u fysiek niet verder kunt met het uitvoeren van compressie, is het aangewezen om te stoppen met reanimeren. Hoewel mensen voor alles kunnen aanklagen, zijn er geen juridische gronden om een ​​persoon in deze situatie aansprakelijk te stellen. Het stoppen van reanimatie vanwege vermoeidheid wordt in elke Amerikaanse staat beschermd door de barmhartige Samaritaanwet.

• Tekenen van leven

Wanneer reanimatie wordt uitgevoerd buiten geavanceerde medische zorg om, raden de richtlijnen niet aan om elke 2 minuten een nieuwe hartslag te geven. Als met reanimatie wordt begonnen, moet de reanimatie zo lang mogelijk zonder onderbreking worden voortgezet totdat duidelijke tekenen van leven verschijnen.

Er zijn enkele belangrijke tekenen van leven waar u op moet letten als indicatie wanneer u moet stoppen met reanimeren. Dit zijn de belangrijkste tekenen om naar te zoeken bij een slachtoffer:

• Doelgerichte beweging. Als een persoon zijn arm beweegt, zijn hoofd opheft, grimassen enz.
• Geluiden maken. Er kunnen onwillekeurige geluiden optreden tijdens reanimatie, zoals inconsistente ‘agonale ademhalingen’. Om de reanimatie te stoppen, luistert u echter naar meer voor de hand liggende geluiden zoals kreunen of spreken.
• Oog beweging. Het openen van de oogleden is niet voldoende reden om te stoppen met reanimeren, tenzij er oogbewegingen zijn. U zoekt of het slachtoffer met de ogen knippert, rondkijkt en/of zich concentreert

Deze tekenen van leven zijn zeldzaam in een omgeving buiten het ziekenhuis, maar kunnen voorkomen. Als u stopt met reanimeren nadat u deze tekenen van leven heeft gezien en de persoon reageert niet meer, ga dan verder met reanimeren.

• Geavanceerde hulp arriveert

Ten slotte, als geavanceerde hulp arriveert en de reanimatie overneemt, kan men de reanimatie stopzetten. Geavanceerde hulp wordt over het algemeen beschouwd als een professionele eerstehulpverlener, zoals een paramedicus of brandweerman. Ze kunnen je vragen om door te gaan met het doen van compressies als je bereid en in staat bent terwijl ze hun apparatuur op hun plaats krijgen. Andere keren kan u worden gevraagd om te stoppen, zodat ze het onmiddellijk kunnen overnemen.

In stedelijke gebieden arriveert geavanceerde hulp over het algemeen binnen 5-10 minuten. In landelijke gebieden kan de responstijd echter 30 minuten of aanzienlijk langer zijn.

Wanneer stoppen met reanimeren?

Cardiopulmonale reanimatie moet worden gestopt als een van de volgende aandoeningen zich voordoet:

• het kind/baby gaat zelfstandig ademen;
• zodra een automatische of semi-automatische externe defibrillator (AED) beschikbaar is, niet gebruiken bij kinderen jonger dan één jaar;
• CPR kan worden uitgevoerd door gekwalificeerd personeel;
• de hulpverlener is zo uitgeput dat hij niet verder kan met de manoeuvres.