Vocht in longen

John
13 Min Read

Longoedeem, of acuut longoedeem, is een ophoping van water in de longen. Er zijn twee vormen, de meest voorkomende is cardiogeen longoedeem. Het is een cardiovasculaire complicatie die vooral ouderen treft. Longoedeem kan leiden tot ademhalingsfalen en levensbedreigend zijn.

Wat is vocht in longen ?

Bij vocht in longen (longoedeem, waterlong), verzamelt vocht zich in de longen, wat de uitwisseling van zuurstof beïnvloedt. Afhankelijk van hoe uitgesproken het longoedeem is, hebben de getroffenen aanvankelijk slechts milde symptomen tot levensbedreigende aandoeningen. Indien onbehandeld, leidt het zogenaamde “water in de longen” tot de dood.

De term “water in de longen” is medisch onjuist: in feite is de vloeistof die zich heeft opgehoopt bloedplasma – het vloeibare bestanddeel van bloed. Het plasma komt uit de bloedvaten en wordt in het longweefsel gedrukt. De redenen hiervoor zijn verschillend.

De zuurstofuitwisseling vindt plaats in de longblaasjes: de zuurstof bereikt de bloedvaten eronder door de dunne wand van de zak. Terwijl het bloed door het lichaam stroomt, voorziet de zuurstof alle lichaamsweefsels en behoudt daardoor hun functie.

Bij vocht in de longen verzamelt het vocht zich in de longblaasjes. Het bloedplasma dat uit de bloedvaten is ontsnapt, bevochtigt de binnenkant van de longblaasjes, die anders gevuld is met lucht, en verhindert zo de doorgang van zuurstof naar het bloed. Er is kortademigheid en onvoldoende toevoer van zuurstofrijk bloed naar het lichaam. Indien onbehandeld, bestaat het risico op ademhalingsfalen en als gevolg daarvan meervoudig orgaanfalen (verschillende organen verliezen hun functie).

Lees ook :-Puistjes op kin

Stadia van longoedeem

  • Interstitiële longoedeem: Ten eerste verzamelt het “water” zich in het longweefsel. Op dit punt is de zuurstofuitwisseling slechts licht gestoord, maar de eerste symptomen zoals hoesten en kortademigheid kunnen al optreden.
  • Alveolair longoedeem: Als gevolg hiervan bereikt de vloeistof uit het longweefsel de longblaasjes en ontwikkelt zich “alveolair longoedeem”. De uitwisseling van zuurstof in de longblaasjes is al verstoord en de symptomen worden heviger.
  • Schuimvorming: De eiwitrijke oedeemvloeistof vermengt zich met de lucht in de luchtwegen. Er vormt zich een “schuim” dat een hoest veroorzaakt. Getroffen mensen hoesten soms het schuim op. Dit is witachtig of – vermengd met bloed – roodachtig.
  • Asfyxie: In het eindstadium van het longoedeem is er zuurstofgebrek door onvoldoende gasuitwisseling. Medische professionals noemen deze aandoening asfyxie. Als de getroffenen nu geen zuurstof krijgen, bestaat het risico op ademstilstand. De organen krijgen geen zuurstof meer en werken niet meer. De patiënten overlijden uiteindelijk aan meervoudig orgaanfalen.

Lees ook :-Slijmbeursontsteking heup

Vocht in longen : Oorzaken

Er zijn talloze oorzaken en mechanismen die vocht in de longen kunnen uitlokken. Allereerst moet u bedenken dat uw longen talrijke kleine, elastische luchtzakjes bevatten die alveoli worden genoemd. Bij elke ademhaling absorberen deze luchtzakken zuurstof en geven ze koolstofdioxide af. Dit mechanisme kan worden belemmerd door:

  • Congestief hartfalen: treedt op wanneer het hart het bloed niet langer goed door het lichaam kan pompen.
  • Hartaanval
  • Hartkleppen die lekken, vernauwd of beschadigd zijn
  • Plotselinge hoge bloeddruk
  • Longontsteking
  • Nierfalen
  • Longschade veroorzaakt door ernstige infectie
  • ernstige bloedsepsis of bloedvergiftiging veroorzaakt door infectie
  • Blootstelling op grote hoogte
  • ik gebruik drugs
  • Inademing van toxines
  • Ernstig trauma
  • Verdrinking

Vocht in longen : Symptomen

De eerste tekenen van een mogelijk vocht in longen worden van nature geassocieerd met de luchtwegen, de longen, daarom komen ze voor:

  • Dyspnoe, wat ademhalingsmoeilijkheden of kortademigheid is, die kan verergeren door verstikking en piepende ademhaling. Dyspnoe kan optreden of verergeren in liggende positie (orthopneu);
  • Hoesten – met bloed (hemoftoe) als er een ruptuur is van de pulmonale venulen;
  • Bleke huid
  • Overmatig zweten en hartkloppingen – vooral veroorzaakt door het gevoel van angst en verdriet dat de eerdere symptomen opwekken;
  • Pijn op de borst, ook al is die niet altijd aanwezig, als gevolg van angina pectoris (afsluiting van de kransslagaders en/of verhoogde vraag naar bloedtoevoer, onvoldoende);
  • Pulmonale hypertensie, voornamelijk na cariogeen oedeem als gevolg van decompensatie van het linkerhart;

Met betrekking tot chronisch oedeem is er echter sprake van ademhalingsmoeilijkheden, voornamelijk bij lichamelijke activiteit en komen vaak ontwaken tijdens de slaap door gebrek aan lucht voor.

Oedeem op grote hoogte daarentegen geeft een groter gevoel van vermoeidheid en slaperigheid, waterretentie en hoofdpijn.

Lees ook :-Ontstoken ooglid huismiddel

Vocht in longen : Diagnose

Pleurale effusie moet worden beschreven in zijn uiterlijk en geur.

  • Verrotte vloeistof → de kans op een bacteriële infectie – met name opgelopen door anaëroben – is zeer groot: in dit geval spreken we van empyeem.
  • Melkachtig of troebel pleuravocht → we spreken van chylorax, d.w.z. de abnormale aanwezigheid van de kilo in de pleuraholte.
  • Bloedig pleuravocht → meet de hematocrietwaarde van het pleuravocht. Als deze waarde > 50% van het perifere bloed is, wordt dit hemothorax genoemd, die onmiddellijke drainage vereist.
  • Sereuze vloeistof → sereuze vloeistof die zich ophoopt in de pleuraholte kan een klinische aandoening veroorzaken die bekend staat als hydrothorax. Sereuze effusie is een uiting van ascitische cirrose.

Om van daadwerkelijke pleurale effusie te spreken, moet de hoeveelheid vocht die zich in de pleuraholte heeft opgehoopt minimaal 300-500 ml bedragen.

De meest gebruikte DIAGNOSTISCHE TESTS om een pleurale effusie vast te stellen zijn:

  • CT-scan op de borst: nuttig voor het identificeren van uitlokkende oorzaken. Deze diagnostische test wordt ook gebruikt als richtlijn om de katheter in de pleuraholte te plaatsen.
  • Röntgenfoto van de borst
  • Analyse van het pleuravocht
  • Thoracentese: diagnostische test waarbij een monster van pleuravocht wordt geanalyseerd dat wordt genomen met een naald die rechtstreeks in de pleuraholte wordt ingebracht. Dit onderzoek – uitgevoerd onder plaatselijke verdoving – maakt het mogelijk om een exsudatieve effusie te onderscheiden van een transudatieve effusie.
  • Echografie: diagnostische test die nuttig is voor het lokaliseren van pleurale micropassages en als een uiteindelijke gids voor thoracentesemanoeuvres
  • CT-geleide biopsie (handig bij herkenbare laesies)
  • Videothoracoscopie
  • Spirometrie: typische diagnostische test die wordt gebruikt voor ademhalingsfunctietests. Spirometrie is ook geïndiceerd om de mogelijke functionele gevolgen van een pleurale effusie te analyseren.

Vloeistoffen in de longen: Wat zijn de gevolgen?

Stagnatie van vocht in de longen is een klinische aandoening die bekend staat als longoedeem.

Het wordt veroorzaakt door een overmatige ophoping van vocht die het ademen moeilijk kan maken, in gebieden die dat normaal niet doen.

Het belangrijkste gevolg van de aanwezigheid van water in de longen is kortademigheid, die zich meestal manifesteert door een gevoel dat lijkt op een echte “honger naar lucht”, benadrukt door de toename van de ademhalingsfrequentie (tachypneu).

Longoedeem kan acuut of chronisch zijn.

De eerste aandoening treedt plotseling op: de ademhaling verslechtert snel en is nog moeilijker in een liggende positie.

Acuut longoedeem gaat meestal gepaard met symptomen zoals angst, piepende ademhaling, hoesten (soms met uitzetting van bloed), zweten, hartkloppingen, bleekheid en pijn op de borst.

Chronisch longoedeem daarentegen heeft de neiging om na verloop van tijd te verergeren; aanvankelijk veroorzaakt het meer merkbare ademhalingsmoeilijkheden na lichamelijke inspanning.

Het kan leiden tot ontwaken door kortademigheid, vermoeidheid, piepende ademhaling, verminderde eetlust, oedeem in de benen en voeten.

Maar waar komt de vloeistof die zich in de longen nestelt vandaan? De vloeistoffen die de ademhaling bemoeilijken en de longfunctie verslechteren, komen uit de bloedvaten die de regio bevoorraden.

De oorzaak van deze lekkage kan schade zijn aan het vasculaire endotheel dat de bloedvaten bekleedt, of een verhoging van de bloeddruk in de longcirculatie, zoals gebeurt bij hartfalen.

Vocht in longen : Mensen in gevaar

Alle hartpathologieën kunnen overgaan in hartfalen, of het nu gaat om de kleppen van het hart, de wand of zelfs de slagaders van het hart. Niemand is dus immuun voor hartdecompensatie.

  • Het hartfalen is verdwenen en daarom kan iedereen bij de PAO betrokken zijn, van volwassenen (kinderen hebben zelden een vergevorderde hartziekte).
  • Over het algemeen zijn het vooral ouderen die al een hartinfarct hebben gehad, of zelfs jongere mensen met meerdere risicofactoren zoals roken, dagelijks alcoholgebruik van meer dan 2 glazen wijn. , diabetes , leeftijd boven de 50, mannelijk geslacht (vrouwen worden tot de menopauze beschermd door hun hormonen), overmatige slechte cholesterol, lichamelijke inactiviteit en hoge bloeddruk .

Vocht in longen : Behandeling

Vocht in long vereist een snelle en passende medische behandeling. Dit kan op basis van:

  • het opzetten van beademingshulp;
  • diuretische behandeling door infusie en vervolgens via de mond om water in de longen te verwijderen;
  • behandeling gericht op de oorzaak van longoedeem;
  • operatie in de meest ernstige gevallen.

Vocht in longen : Preventie

Aangezien Vocht in long door verschillende oorzaken wordt getriggerd, zijn er geen specifieke preventieve maatregelen. In ieder geval helpt het om onderliggende ziekten zoals hart- en vaatziekten te voorkomen. Algemene voorzorgsmaatregelen zoals een evenwichtige voeding, regelmatige lichaamsbeweging en het vermijden van alcohol en nicotine zijn hiervoor geschikt.

Als u reeds bestaande aandoeningen heeft, is het belangrijk om de voorgeschreven medicatie gewetensvol in te nemen en regelmatig op controle te gaan. Ademhalingsmoeilijkheden met onbekende oorzaken moeten zo vroeg mogelijk worden onderzocht.

Voor bergbeklimmers geldt: Om longoedeem te voorkomen, is het belangrijk om langzaam op te stijgen en je lichaam te laten wennen aan de hoogte. Van een hoogte van ongeveer 2.500 tot 3.000 meter mag niet meer dan 300 tot 500 meter hoogte worden afgelegd. We raden aan om elke drie tot vier dagen een vrije dag te nemen.

Vocht in longen video :-

Wat kun je doen aan water in de longen?

Bij een pleurale punctie wordt met een steriele punctienaald de pleuraholte – de kleine ruimte tussen de longen – en het borstvlies geprikt. Op deze manier kan bijvoorbeeld opgehoopt vocht (pleurale effusie) worden verwijderd of voor analyse worden verkregen.

Waar komt water vandaan in de longen?

Longoedeem, in de volksmond waterlong genoemd, betekent verhoogde ophoping van vocht in de longen. De meest voorkomende oorzaken van longoedeem zijn hartaandoeningen zoals hartfalen of zich op grote hoogte bevinden (longoedeem op grote hoogte).

Hoe weet je dat het water in je longen zit?

Het lichaam reageert met een hoest en oppervlakkige, snellere ademhaling. Hierdoor ontstaan ratelende geluiden in de longen die vaak met het blote oor te horen zijn. In ernstige gevallen gaat de hoest vaak gepaard met schuimend sputum. Opvallend zijn ook een uitgesproken bleek gezicht en blauwachtig verkleurde lippen.

Share This Article
Leave a comment