Slijmbeursontsteking heup is een veelvoorkomend probleem in de orthopedie dat resulteert in pijn in de buitenste dij en heup.
HSlijmbeursontsteking heup wordt gedefinieerd als een ontsteking van een van de bursae rond de heup, een klein zakje gevuld met gewrichtsvloeistof dat dient om de ruimte tussen de pezen en het bot te smeren, waardoor beweging wordt vergemakkelijkt.
Wat is Slijmbeursontsteking heup?
Er zijn twee hoofdzakken van de heup, de trochanteric bursa en de ischial bursa. Deze bevinden zich respectievelijk naast de randen van het dijbeen en het bekkenbeen. Ontsteking van beide kan gepaard gaan met stijfheid en pijn rond het heupgewricht. De trochanteric bursa bevindt zich aan de zijkant van de heup. Het is aanzienlijk gescheiden van het eigenlijke heupgewricht door weefsel en bot. Bursitis is geen artritis en is daarom geen oorzaak van daadwerkelijke gewrichtspijn.
Lees ook :-Longontsteking naar buiten
Wat is de oorzaak?
Dit probleem komt vaker voor bij vrouwen tussen de 40 en 60 jaar en kan verschillende oorzaken hebben. Een van de meest voorkomende zijn:
- Overmatig gebruik met verminderde biomechanica van het heupgewricht.
- Direct trauma of herhaald microtrauma (zoals de voetbalkeeper die zichzelf vaak op zijn zij gooit om te pareren)
- Predisponerende anatomische factoren die ook de juiste biomechanica veranderen (zoals een langere ledemaat, breder bekken, kleinere femurhoek …)
- Andere predisponerende factoren (zoals reumatoïde artritis, reumatische aandoeningen, eerdere chirurgische incisies, calciumafzettingen).
Wat zijn de symptomen van bursitis?
• Geïrriteerd, zal de slijmbeurs opzwellen en zich vullen met vloeistof. De huid wordt strak, rood, warm en pijnlijk. Oedeem komt vaak voor rond de aangetaste slijmbeurs.
• pijn gelokaliseerd in het buitenste deel van de dij die erger wordt bij elke beweging van de heup.
• palpatie van het trochantere gebied is pijnlijk. Er is hitte en gekraak.
• De pijn verergert ’s nachts en de patiënt kan niet op de aangedane zijde slapen.
• geleidelijke afname van het bewegingsbereik van de heup met kreupelheid.
Lees ook :- Bult op achillespees
Wie wordt getroffen door bursitis?
Iedereen kan worden beïnvloed door de ontwikkeling van bursitis. Niettemin lopen mensen die fysieke activiteit uitoefenen (sporten, op het werk, dagelijks, enz.) met een groot aantal herhaalde gebaren en bewegingen, een groter risico op het ontwikkelen van een dergelijke aanval.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose heup bursitis is meestal gebaseerd op een klinische evaluatie. Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg diagnosticeert heupbursitis in de kliniek na beoordeling van de geschiedenis van de locatie van de heuppijn en specifieke gevoeligheidsgebieden aan de buitenkant van de heup. Dit kan verder worden bevestigd wanneer een lokale injectie met verdoving de pijn verlicht. Patiënten merken vaak pijn aan de buitenkant van de heup bij het op- of afgaan van trappen en een sterk gevoel van het deel wanneer ze ’s nachts op de aangedane zijde liggen. Artsen kunnen pijnlijke gebieden lokaliseren waar de heupslijmbeurs zich bevindt. Af en toe worden röntgenfoto’s van de heup gebruikt om andere bot- en gewrichtsaandoeningen, zoals artritis, uit te sluiten. Soms kunnen röntgenfoto’s gebieden met kalkafzettingen in een ontstoken slijmbeurs laten zien. Deze gebieden van verkalking duiden op een verleden van bursale ontsteking.
Wat zijn de belangrijkste risicofactoren?
Deze ontstekingsaandoening van de heup kan iedereen treffen. Symptomen komen echter significant vaker voor bij vrouwen ouder dan 50 jaar, bij personen met ernstig overgewicht en bij sporters van beide geslachten. Bursitis wordt in feite veroorzaakt door stress die voortkomt uit herhaalde bewegingen die typisch zijn voor fietsers en hardlopers of door herhaald lokaal trauma dat typisch is voor voetbalkeepers of volleyballers. Als het vroeg wordt ingenomen en verzorgd, wordt het niet geassocieerd met heupartrose, hoewel het soms een secundair symptoom kan zijn van verkeerd lopen, op zijn beurt veroorzaakt door artrose van de knie of heup.
Wat zijn de behandelingen en huismiddeltjes?
De behandeling van een bursitis hangt af van het feit of het een infectie is of niet. Niet-infectieuze of aseptische heupbursitis kan worden behandeld met fysiotherapie en osteopathie, met huismiddeltjes zoals ijspakkingen, rust en ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen. Af en toe is aspiratie van bursitis-vloeistof vereist. Deze procedure omvat het verwijderen van de vloeistof met een naald en spuit onder steriele omstandigheden. Het kan worden gedaan in het kantoor van de dokter. Soms wordt de vloeistof naar het laboratorium gestuurd voor verdere analyse. Vloeistofophoping is vaak niet voldoende om af te zuigen. Niet-infectieuze heupbursitis kan worden behandeld met een cortisone-injectie, vaak met een verdovingsmiddel, in de gezwollen slijmbeurs. Cortison-injectie is meestal snel effectief. Hersteltijd is meestal binnen een paar dagen. Soms wordt het gelijktijdig met de aspiratieprocedure uitgevoerd. Huismiddeltjes omvatten vrij verkrijgbare medicijnen zoals ibuprofen.
Patiënten kunnen vaak baat hebben bij gewichtsvermindering, rekoefeningen en het gebruik van geschikt schoeisel voor lichamelijke activiteit. Fysiotherapieprogramma’s onder leiding van een fysiotherapeut kunnen soms nuttig zijn. Over het algemeen moeten patiënten zoveel mogelijk traplopen vermijden en waar mogelijk directe druk uitoefenen op de aangedane heup (slapen aan de andere kant) wanneer de symptomen aanwezig zijn. Mensen met heupbursitis moeten ook oefenen op hellende oppervlakken en trappen vermijden totdat de symptomen zijn verdwenen.
Infectieuze (septische) bursitis (zeldzaam in de heup) vereist verdere evaluatie en behandeling door een arts. Dit is ongebruikelijk bij heupbursitis, maar het komt wel voor. De bursitisvloeistof kan in het laboratorium worden onderzocht om de precieze bacteriën te identificeren die de infectie veroorzaken. Septische bursitis vereist antibiotische therapie, vaak intraveneus. Herhaalde aspiratie van de geïnfecteerde vloeistof kan nodig zijn. Chirurgische drainage en verwijdering van de geïnfecteerde slijmbeurszak (bursectomie) kan ook nodig zijn.
Lees ook :-Rode vlekken op huid zonder jeuk
Wat is de prognose voor heup bursitis? Kun je heup bursitis voorkomen?
Meestal reageert heupbursitis volledig met conservatieve behandelingen. Orale of injecteerbare anti-inflammatoire geneesmiddelen lossen de symptomen vaak binnen een week op. Behandeling door een fysiotherapeut kan het herstel van resistente heupbursitis versnellen. Infectieuze bursitis moet worden genezen met een antibioticabehandeling, vaak met chirurgische drainage.
Heupbursitis kan vaak worden voorkomen door uit te rekken voor het sporten en door geschikt schoeisel te dragen voor activiteiten. Yoga kan nuttig zijn. Het vermijden van heuvels en trappen kan het risico op heupbursitis minimaliseren.
Bursitis voorkomen: Oefeningen om thuis te doen
Rek- en versterkingsoefeningen versterken de heupspieren en kunnen bursitis voorkomen en de genezing van een bestaande bursitis versnellen. Om effect te bereiken moet je de oefeningen ongeveer 2 tot 3 keer per week doen. Je moet echter niet trainen in pijn. Bij acute pijn ligt de focus op de bescherming van het heupgewricht.
- Wielersport
Deze oefening wordt gebruikt om de heupspieren op te warmen aan het begin van de training. Om dit te doen, ga op je rug liggen zodat je hele ruggengraat in contact is met de vloer. Til je benen schuin van de grond en boots de beweging van het fietsen na.
- Het strekken van de heupbuigers
Deze oefening rekt de flexoren van de heup. Loop met een recht bovenlichaam in een stappositie (links achter, rechts voor). De knie van het achterbeen is gestrekt, het voorbeen is licht gebogen. Verplaats nu het zwaartepunt van uw lichaam naar het voorste been en duw uw bekken naar voren. Je zou de rek in de lies van je achterste been moeten voelen. Strek nu je linkerarm omhoog en leun je bovenlichaam naar de andere kant. Houd het stuk ongeveer 20 seconden vast en wissel dan van kant.
- Versterking van de heupbuigers
De oefening dient om de heupbuigers te versterken. Loop in de paspositie met je romp recht. Het achterste been en de tegenovergestelde arm zijn recht. Het steunbeen en de tegenoverliggende arm zijn gebogen. Duw nu je achterste been stevig naar voren terwijl je je armen verandert zodat het been buigt. Herhaal de oefening met elk been ongeveer 15 keer.
- Het strekken van de iliotibiale band
Kruis het te strekken been achter het staande been. Strek de arm aan dezelfde kant over het hoofd, kantel de wervelkolom naar één kant en schuif het bekken naar de zijkant van het te strekken been. Houd de positie aan elke kant ongeveer 20 seconden vast. De oefening rekt de iliotibiale band, een structuur in de fascia aan de buitenkant van de dij.
- Mobilisatie van het heupgewricht
Deze oefening rekt de ontvoerders in het heupgewricht. Sta met beide benen op heupbreedte uit elkaar. Er is een handdoek onder de te verplaatsen voet. Terwijl u uw voet naar buiten schuift, houdt u het andere been licht gebogen. Breng vervolgens je voet terug en herhaal de beweging ongeveer 15 keer met elk been.
Slijmbeursontsteking heup video :-
Ontstekingsremmende medicijnen zoals aspirine, ibuprofen, naproxen en cox-2-remmers (Celebrex) kunnen zwelling en ontsteking verminderen en pijn verlichten die gepaard gaat met heupbursitis.
Chronische pijn: onbehandelde bursitis kan permanente verdikking of vergroting van de bursitis veroorzaken, wat kan leiden tot chronische ontsteking en pijn. Spieratrofie: Langdurig verminderd gebruik van het gewricht kan leiden tot verminderde fysieke activiteit en verlies van de omliggende spieren.
Rennen en springen kan heuppijn verergeren door artritis en bursitis, dus het is het beste om ze te vermijden. Wandelen is de betere keuze, adviseert Humphrey.
