Vaak plassen stress

Urine-incontinentie is het onbedoeld urineverlies. Stressincontinentie treedt op wanneer fysieke beweging of activiteit – zoals hoesten, lachen, niezen, hardlopen of zwaar tillen – druk (stress) op uw blaas uitoefent, waardoor u urine verliest. Stressincontinentie is niet gerelateerd aan psychologische stress.

Stressincontinentie is anders dan urgentie-incontinentie en overactieve blaas (OAB). Als u aandrangincontinentie of OAB heeft, trekt uw blaasspier samen, waardoor u plotseling moet plassen voordat u naar de badkamer kunt. Stressincontinentie komt veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Als u stressincontinentie heeft, kunt u zich schamen, uzelf isoleren of uw werk en sociale leven beperken. U kunt ook lichamelijke en vrijetijdsactiviteiten vermijden. Met de behandeling zult u waarschijnlijk stressincontinentie kunnen beheersen en uw algehele welzijn kunnen verbeteren.

Wat zijn de soorten urine-incontinentie?

Urine-incontinentie is geen ziekte. Het is een symptoom van veel aandoeningen. Oorzaken kunnen verschillen voor mannen en vrouwen. Maar het is niet erfelijk. En het is niet alleen een normaal onderdeel van veroudering. Dit zijn de vier soorten urine-incontinentie:

Stress urine-incontinentie (SUI)

Bij SUI laten zwakke bekkenspieren urine ontsnappen. Het is een van de meest voorkomende vormen van urine-incontinentie. Het komt vaak voor bij oudere vrouwen. Bij mannen komt het minder vaak voor.

SUI treedt op wanneer de bekkenbodemspieren zijn uitgerekt. Lichamelijke activiteit zet druk op de blaas. Dan lekt de blaas. Het lekken van mijn gebeurt met sporten, lopen, bukken, tillen of zelfs niezen en hoesten. Het kan een paar druppels urine zijn tot een eetlepel of meer. SUI kan mild, matig of ernstig zijn.

Er zijn nog geen door de FDA goedgekeurde medicijnen om SUI te behandelen, maar er zijn dingen die u kunt doen. Manieren om SUI te beheersen zijn onder meer “Kegel” -oefeningen om de bekkenbodem te versterken. Veranderingen in levensstijl, vaginale en urethrale apparaten, pads en zelfs chirurgie zijn andere manieren om SUI te beheersen.

Met OAB vertellen uw hersenen uw blaas om te legen – zelfs als deze niet vol is. Of de blaasspieren zijn te actief. Ze trekken samen (knijpen) om te plassen voordat uw blaas vol is. Dit veroorzaakt de drang (behoefte) om te plassen.

Overactieve blaas (OAB)

OAB is een ander veelvoorkomend type urine-incontinentie. Het wordt ook wel urgentie-incontinentie genoemd. OAB treft meer dan 30% van de mannen en 40% van de vrouwen in de VS. Het beïnvloedt het leven van mensen. Ze kunnen activiteiten beperken. Ze zijn misschien bang dat ze plotseling moeten plassen als ze niet in de buurt van een badkamer zijn. Ze kunnen misschien niet eens een goede nachtrust krijgen. Sommige mensen hebben zowel SUI als OAB en dit staat bekend als gemengde incontinentie.

Het belangrijkste symptoom van OAB is de plotselinge drang om te plassen. Je kunt dit “moet gaan”-gevoel niet beheersen of negeren. Een ander symptoom is dat u overdag en ’s nachts vaak moet plassen.

OAB komt vaker voor bij mannen met prostaatproblemen en bij vrouwen na de menopauze. Het wordt veroorzaakt door veel dingen. Zelfs een dieet kan OAB beïnvloeden. Er zijn een aantal behandelingen. Ze omvatten veranderingen in levensstijl, medicijnen die de blaasspier ontspannen of een operatie. Sommige mensen hebben zowel SUI als OAB.

Gemengde incontinentie (SUI en OAB)

Sommige mensen lekken urine met activiteit (SUI) en voelen vaak de drang om te urineren (OAB). Dit is gemengde incontinentie. De persoon heeft zowel SUI als OAB.

Overloopincontinentie

Bij overloopincontinentie maakt het lichaam meer urine aan dan de blaas kan bevatten, of de blaas is vol en kan niet geleegd worden, waardoor er urine lekt. Bovendien kan er iets zijn dat de stroom blokkeert of de blaasspier niet samentrekt (knijpt) zoals zou moeten.

Een symptoom is frequent urineren van een kleine hoeveelheid. Een ander symptoom is een constant infuus, dat ‘dribbelen’ wordt genoemd.

Dit type urine-incontinentie komt zelden voor bij vrouwen. Het komt vaker voor bij mannen die prostaatproblemen hebben of een prostaatoperatie hebben ondergaan.

Lees ook :- Wit puntje op tong

Vaak plassen stress : Oorzaken

Stressincontinentie treedt op wanneer het weefsel dat uw urethra ondersteunt zwak wordt.

• De blaas en urethra worden ondersteund door de bekkenbodemspieren. Urine stroomt van uw blaas door uw urethra naar buiten.
• De sluitspier is een spier rond de opening van de blaas. Het knijpt om te voorkomen dat urine door de urethra lekt.

Wanneer een van beide spieren zwak wordt, kan de urine passeren wanneer er druk op uw blaas wordt uitgeoefend. U merkt het misschien wanneer u:

• Hoesten
• Niezen
• Lachen
• Oefening
• Hef zware voorwerpen op
• seks hebben

Verzwakte spieren kunnen worden veroorzaakt door:

• Bevalling
• Letsel aan het urethra-gebied
• Sommige medicijnen
• Operatie in het bekkengebied of de prostaat (bij mannen)
• Overgewicht hebben
• Onbekende oorzaken

Lees ook :- Eiwitten in bloed

Vaak plassen stress : Symptomen

Veel mensen ervaren af en toe een klein beetje urineverlies. Anderen kunnen vaker kleine tot matige hoeveelheden urine verliezen.

Soorten urine-incontinentie zijn onder meer:

• Stressincontinentie. Urine lekt wanneer u druk uitoefent op uw blaas door te hoesten, niezen, lachen, sporten of iets zwaars op te tillen.
• Aandrangincontinentie. U heeft een plotselinge, intense drang om te plassen, gevolgd door onvrijwillig urineverlies. Het kan zijn dat u vaak moet plassen, ook ’s nachts. Aandrangincontinentie kan worden veroorzaakt door een lichte aandoening, zoals een infectie, of een ernstigere aandoening, zoals een neurologische aandoening of diabetes.
• Overloopincontinentie. U ervaart frequent of constant druppelen van urine vanwege een blaas die niet volledig wordt geleegd.
• Functionele incontinentie. Een lichamelijke of geestelijke beperking zorgt ervoor dat u niet op tijd op het toilet bent. Als u bijvoorbeeld ernstige artritis heeft, kunt u uw broek misschien niet snel genoeg losknopen.
• Gemengde incontinentie. U ervaart meer dan één type urine-incontinentie – meestal verwijst dit naar een combinatie van stress-incontinentie en aandrangincontinentie.

Wanneer naar een dokter gaan?

Het kan zijn dat u zich ongemakkelijk voelt om incontinentie met uw arts te bespreken. Maar als incontinentie vaak voorkomt of uw kwaliteit van leven beïnvloedt, is het belangrijk om medisch advies in te winnen, omdat urine-incontinentie:

• Zorgt ervoor dat u uw activiteiten beperkt en uw sociale interacties beperkt
• Een negatieve invloed hebben op uw kwaliteit van leven
• Verhoog het risico op vallen bij oudere volwassenen als ze zich naar het toilet haasten
• Een ernstiger onderliggende aandoening aangeven

Lees ook :- Stekende pijn onder voet

Vaak plassen stress : Diagnose

De eerste stap bij het diagnosticeren van SUI is om met uw zorgverlener te praten over uw symptomen. Als u denkt dat u SUI heeft, vertel uw provider dan wat er aan de hand is. Dat is de enige manier om het zeker te weten en verlichting te vinden. Begin met een eerstelijnszorgaanbieder die de behandeling vaak kan starten zonder u naar een specialist te sturen. Indien nodig kunnen zij u doorverwijzen naar een uroloog of gynaecoloog. Dit zijn artsen die meer ervaring hebben met bekkenbodemaandoeningen zoals urine-incontinentie. Sommigen hebben mogelijk een aanvullende certificering behaald in vrouwelijke bekkengeneeskunde en reconstructieve chirurgie (FPMRS).

Als u zich niet op uw gemak voelt om over uw symptomen te praten, zal een beetje planning u meer zelfvertrouwen geven. Hier zijn enkele tips om een gesprek met uw provider te beginnen om hulp te krijgen:

Wees voorbereid

Schrijf voor je bezoek je ervaringen en vragen op en neem deze mee. Je aantekeningen helpen je herinneren wat je wilt zeggen. Maak lijsten van:

• Uw symptomen, hoe ze u beïnvloeden en hoe vaak
• Geneesmiddelen op recept, vrij verkrijgbare medicijnen, vitamines en/of kruiden die u neemt
• Vroegere en huidige ziekten, operaties of verwondingen
• Vragen die je wilt stellen

Breng het onderwerp ter sprake

Als uw zorgverlener u niet naar SUI-symptomen vraagt, breng het onderwerp dan ter sprake. Wacht niet tot het einde van uw bezoek. Praat er vroeg over. Zo is er tijd voor vragen. Als een verpleegkundige u eerst ontmoet, vertel de verpleegkundige dan over uw symptomen.

Spreek vrijuit en stel vragen

Vertel uw zorgverlener over uw symptomen en gevoelens. Praat over hoe uw leven wordt beïnvloed. Je provider is gewend om over allerlei problemen te horen. Het is oké om vrijuit te praten.

Sommige mensen vinden het handig om vragen als deze te gebruiken om het gesprek te beginnen:

• Ik ben bang om te ver van een badkamer of andere kleding te zijn vanwege lekken. Wat kan ik doen om dit probleem beter te beheren?
• Ik heb mijn dagelijkse gewoonten veranderd omdat ik bang ben voor “ongelukjes”. Wat kan ik doen om mijn leven terug te krijgen?
• Ik ben gestopt met sporten of sporten omdat ik urine verlies. Kun je me helpen om weer de dingen te doen die ik leuk vind?
• Ik voel me ongemakkelijk met mezelf en mijn lichaam omdat ik urine verlies. Wat kan ik doen om de controle terug te krijgen?
• Ik vermijd seks omdat ik bang ben dat ik ga lekken. Help me alstublieft enkele strategieën te leren om hierbij te helpen.

Complicaties van vaak plassen stress

Complicaties van stress-incontinentie kunnen zijn:

• Emotionele nood. Als u stress-incontinentie ervaart bij uw dagelijkse activiteiten, kunt u zich schamen en van streek raken door de aandoening. Het kan je werk, sociale activiteiten, relaties en zelfs je seksleven verstoren. Sommige mensen schamen zich dat ze maandverband of incontinentiekleding nodig hebben.
• Gemengde urine-incontinentie. Gemengde incontinentie komt vaak voor en betekent dat u zowel stress-incontinentie als urgentie-incontinentie heeft – het onbedoelde urineverlies als gevolg van samentrekkingen van de blaasspier (overactieve blaas) die een dringende behoefte om te urineren veroorzaken.
• Huiduitslag of irritatie. Huid die constant in contact is met urine kan geïrriteerd of pijnlijk worden en kan afbreken. Dit gebeurt bij ernstige incontinentie als u geen voorzorgsmaatregelen neemt, zoals het gebruik van vochtbarrières of incontinentiemateriaal.

Wat is de behandeling voor frequent urineren?

De behandeling van pathologisch toegenomen plassen hangt af van de onderliggende oorzaken van de urinaire urgentie. Als de frequente aandrang tot urineren wordt veroorzaakt door een andere onderliggende ziekte, zoals een vergrote prostaat of diabetes, is het noodzakelijk om de onderliggende ziekte gericht te behandelen.

Als er geen organische oorzaken zijn, kan blaastraining helpen. Betrokkene probeert bewust de aandrang tot urineren te onderdrukken of te reguleren om de blaas geleidelijk weer aan grotere volumes te laten wennen.

Een psychologische drang om te urineren kan worden behandeld met psychotherapie of ontspanningstechnieken (bijvoorbeeld autogene training of progressieve spierontspanning).

Medicatie voor meer plassen
Er zijn ook enkele effectieve en goed verdragen medicijnen verkrijgbaar bij apotheken om verhoogd of nachtelijk plassen te behandelen. Met hun hulp kunnen de getroffenen de drang om te plassen verminderen, onderdrukken of beter onder controle krijgen.

Deze omvatten de zogenaamde anticholinergica en spasmolytica, die de bereidheid van de blaasspieren om samen te trekken verminderen, of actieve ingrediënten van zaagpalmettovruchten en brandnetelwortels, die zowel de drang om te urineren verminderen als de controle over de drang om te urineren verbeteren.

Alfablokkers, die de spiercellen in de prostaat ontspannen, worden ook aanbevolen voor mannen. En bij vrouwen kan het nemen van oestrogenen de drang om te plassen helpen onderdrukken.

Manieren om frequent urineren te voorkomen en te behandelen

Veel mannen maken zich pas zorgen over de onopvallende spieren in de bekkenbodem als ze niet meer sterk genoeg zijn. Dus neem voorzorgsmaatregelen! De beste manier voor mannen om frequente aandrang tot urineren – en dus langdurige incontinentie – te voorkomen, is door regelmatige medische controles en oefeningen om de bekkenbodemspieren te versterken. Het is logisch om deze kleine oefeningen te integreren in de dag voordat de symptomen optreden – maar uiterlijk wanneer je langzaam een toename merkt in het aantal keren dat je per dag naar het toilet gaat.

Een frequente aandrang tot urineren en een zwakke blaas zijn echter niet altijd het gevolg van verzwakte bekkenbodemspieren. Afhankelijk van de oorzaak kunnen verschillende tegenmaatregelen helpen:

• Ontspanningsoefeningen: wanneer stress de oorzaak is van meer plassen
• Psychotherapie: wanneer stress of andere spanningen al een grotere impact op de psyche hebben gehad
• Medicatie: bijvoorbeeld om de prostaat te ontspannen (in het geval van een vergrote prostaat die op de urethra drukt) of om andere onderliggende aandoeningen zoals diabetes te behandelen
• Blaastraining: om de spieren te versterken en om de drang om te plassen en weer naar het toilet te gaan bewust te kunnen plannen en uitstellen
• Lichaamsbeweging: kan naast bekkenbodem- en blaastraining op de agenda staan. Zelfs langere wandelingen verbeteren de doorbloeding van de bekkenbodemspieren.
• Chirurgie: als de prostaat vergroot is en de symptomen niet op een andere manier onder controle kunnen worden gehouden of als de gevolgen ernstiger zijn. De procedure is meestal minimaal invasief en de kans op succes is goed.
• Stent: Het houdt de urinebuis kunstmatig open en gaat de druk van de prostaat ertegenover tegen. Een stent is echter geen blijvende oplossing en wordt meestal alleen gebruikt als de levensverwachting laag is of het risico op een operatie te hoog is.

Om de juiste behandelmethode te bepalen, is een bezoek aan een arts noodzakelijk. Alleen hij kan zonder twijfel vaststellen hoe het urineverlies verklaard kan worden. Met een prostaatonderzoek, echografie, cystoscopie en bloedonderzoek kan hij een vergrote prostaat, prostaatkanker, diabetes of andere ziekten betrouwbaar opsporen of uitsluiten.