Stekende pijn onder voet

Als het pijn doet onder de voet, kan dat heel verschillende oorzaken hebben. Een van de meest voorkomende redenen is datontstekingeen peesplaat onder de voetzool (fasciitis plantaris). Vooral hardlopers worden bijvoorbeeld vaak getroffen omdat hardlopen veel spanning op de pezen legt.

Een pees loopt als een brede band langs de voetzool: de fascia plantaris. Het ondersteunt de voet bij het lopen en rennen. Als het zwaar beladen is, kan het ontbranden. Hoe oncomfortabel de pijn van fasciitis plantaris ook is, voor de meeste mensen zal deze zonder behandeling binnen een jaar verdwijnen.

Vaak wordt vermoed dat een hielspoor de oorzaak is van voet- en hielpijn. Dit is een doornvormige ossificatie op de hiel, enkele millimeters groot, die op zich meestal geen pijn veroorzaakt. Bij plantaire fasciitis vormt zich echter vaak een hielspoor. Dit kan gebeuren wanneer het lichaam de geïrriteerde pees probeert te herstellen.

Pijn in de stekende : Wat is het?

Meer dan andere delen van het lichaam, vervult de voet de functie van ondersteuning en reguleert het evenwicht tijdens het lopen, waardoor een rechtopstaande positie en aanpassingsvermogen aan verschillende oppervlakken mogelijk is, ondanks het feit dat er in de natuur tal van krachten (zoals zwaartekracht) aanwezig zijn. ons dagelijks leven beïnvloeden. Bovendien werken alle belastingen die door de beweging worden gegenereerd op deze constructie.

De pijn in de voetzool kan van voorbijgaande aard zijn, maar als deze aanhoudend of frequent is, is het raadzaam om een zorgvuldige medische evaluatie te ondergaan om met zekerheid de oorzaak van de aandoening vast te stellen en om de juiste strategieën voor te stellen om in te grijpen.

Voetzool: korte introductie

Om de oorzaken te begrijpen die pijn in de voetzool kunnen veroorzaken, is het noodzakelijk om enkele noties te onthouden met betrekking tot de anatomie ervan.

• De voet is een uiterst complexe structuur die bestaat uit:

Enkel, die het verbindt met het been;
Hiel, d.w.z. de achterkant;
Middenvoet, het centrale deel;
Vingers.

• In de voet bevinden zich ongeveer 28 botten, talrijke spieren, gewrichten, zenuwen en bloedvaten. Wat de botcomponent betreft, kunnen volgens afspraak drie groepen worden onderscheiden:

Tarsus, inclusief de korte botten van de enkel en hiel;
Middenvoet, tussenliggend deel van de voet, gevormd door vijf middenvoetbeenderen;
Vingerkootjes van de vingers.

Pijn in de zool kan beide voeten betreffen; als dat zo is, is de etiologie waarschijnlijk een inflammatoire, traumatische of systemische ziekte. Soms kan de aandoening echter in slechts één voet voorkomen.

De pijn kan geconcentreerd zijn in de hiel (achtervoet), tenen (voorvoet), middenvoet (centraal deel) of zich uitstrekken tot de hele voetzool.

Lees ook :-Blauwe lippen kind

De meest voorkomende oorzaken van pijn in de voetzool

Pijn in de voetzool kan worden toegeschreven aan verschillende aandoeningen, niet alleen musculoskeletaal, maar ook neurologisch, vasculair, dermatologisch.

Een van de belangrijkste, zonder te beweren volledig te zijn, herinneren we ons:

• fasciitis plantaris, die bestaat uit een degeneratieve irritatie van de fascia plantaris, voornamelijk als gevolg van herhaalde inspanningen die microlaceraties veroorzaken, maar die ook kan optreden als gevolg van trauma. Enkele predisponerende factoren zijn: veranderingen in de conformatie van de voetzool (zoals platvoet of pes cavus), overgewicht, lang staan. Het is de meest voorkomende oorzaak van hielpijn, een symptoom dat vaak als acuut wordt omschreven en verergert bij de eerste stappen in de ochtend na het opstaan ​​of na een lange rustperiode (zoals een autorit). De pijn is ook merkbaar bij het aanraken van de voetzool voor de hiel. In veel gevallen wordt plantaire fasciitis geassocieerd met de aanwezigheid van een hielspoor (of hielspoor), een botformatie in het onderste deel van de hiel en gericht naar de plantaire boog;
• metatarsalgie, een pijnlijke aandoening die optreedt in het voorste deel van de voetzool, in overeenstemming met de botten waaruit het middenvoetsbeentje bestaat. Het wordt vaak beschreven als een brandende of scherpe pijn die kan variëren van mild tot ernstig en die erger wordt tijdens het lopen. Alles wat een overbelasting van de voorkant van de voet veroorzaakt, kan dit veroorzaken, zoals overgewicht, de gewoonte om lange tijd hoge hakken of schoenen met smalle tenen te dragen, het beoefenen van high-impact sporten (zoals hardlopen), vooral als met ongepast schoeisel. Het kan ook secundair zijn aan andere aandoeningen en pathologieën (zoals Morton’s neuroom, hamertenen, hallux valgus);
• tarsaaltunnelsyndroom, dat optreedt als gevolg van compressie van de scheenbeenzenuw in een kanaal ter hoogte van de enkel (de tarsale tunnel). Het veroorzaakt pijn, tintelingen, gevoelloosheid en veranderingen in het gevoel in de hiel, voetzool en tenen (waar de takken van de tibiale zenuw stromen). Factoren die zenuwcompressie kunnen veroorzaken, zijn ook de aanwezigheid van vergrote of abnormale structuren die ruimte innemen in de tarsale tunnel (bijvoorbeeld een gezwollen cyste of pees). De zogenaamde platvoet, waarbij de hiel naar buiten kantelt, is ook een risicofactor;
• hallux valgus, een vervorming van de grote teen die naar de andere tenen kantelt, waardoor een uitwendige bult ontstaat bij het gewricht aan de basis van de teen. De bult kan ontstoken raken, wat resulteert in pijn, zwelling en roodheid. Aan dit probleem lijkt een erfelijke defecte mechanische structuur van de voet ten grondslag te liggen. Bij gepredisponeerde personen kan het gebruik van hoge hakken of te strakke schoenen bovendien hun uiterlijk begunstigen en de symptomen verergeren. Hallux valgus kan na verloop van tijd verergeren, waardoor het moeilijk wordt om schoenen te dragen en te lopen. Na verloop van tijd kan eelt verschijnen op het uitsteeksel en / of tussen de nabijgelegen vingers en metatarsalgie;
• Morton’s neuroom, gekenmerkt door verdikking van de zenuw tussen de derde en vierde teen, als gevolg van compressie of irritatie. Factoren die het optreden ervan kunnen bevorderen, zijn onder meer: ​​het dragen van schoenen met smalle tenen of hoge hakken, sporten met herhaalde irritatie van de voetzool (zoals hardlopen), letsel of trauma aan het gebied, voetmisvorming (zoals hamertenen of platte voet). Veroorzaakt tintelingen, branderigheid of gevoelloosheid, een gevoel van een kiezelsteen onder de voetzool of in de schoen
• Lisfranc-verwondingen, d.w.z. verwondingen (breuken, dislocaties, verstuikingen) die het gelijknamige gewricht aantasten, voornamelijk als gevolg van direct trauma (zoals de val van iets zwaars op de voet) of indirect (zoals een verdraaiing van de voet) dat kan bepalen, in het algemeen, pijn in het middenvoetsbeentje bij het staan ​​of uitoefenen van druk, onvermogen om de voet te belasten, kneuzingen op de voetboog en zwelling van de voet;
• artrose, degeneratieve aandoening van het gewrichtskraakbeen die ook de gewrichten van de voet kan aantasten (met name de grote teen en het centrale deel van de voet), die pijn, zelfs chronische, en stijfheid veroorzaakt. Predisponerende factoren zijn onder meer een hogere leeftijd, zwaarlijvigheid en overgewicht, eerdere gewrichtsblessures;
• diabetische voet, een van de complicaties van diabetes, vooral als deze niet goed onder controle is. Deze aandoening wordt gekenmerkt door een verminderd gevoel, gevoelloosheid, tintelingen en pijn, en kan de bloedsomloop belemmeren, waardoor de bloedtoevoer naar de voeten wordt verminderd. Dit alles kan onder andere een verhoogd risico op breuken bevorderen – die ook onopgemerkt kunnen blijven – het verschijnen van zweren en wonden, die moeilijk te genezen zijn en zelfs geïnfecteerd kunnen raken, en vervorming van de voet. In ernstige gevallen kan het nodig zijn om een amputatie te ondergaan;
• blaren (met vloeistof gevulde zakjes, die altijd ontstaan als gevolg van wrijving), likdoorns en eelt (huidverdikking door druk en herhaaldelijk wrijven tegen de schoen of een sok). Ze kunnen zich ook vormen op de voetzool, worden begunstigd door het gebruik van ongeschikt schoeisel en/of voetmisvormingen en kunnen pijnlijk zijn;
• plantaire wratten, kleine huidgezwellen, van virale oorsprong, die zich op de voetzool vormen en pijnlijk kunnen worden als u loopt of uw lichaamsgewicht erop zet.

Lees ook :- Duizelig en zweten

Symptomen stekende pijn onder voet

Plantaire fasciitis veroorzaakt ernstige brandende of pijnlijke pijn onder de hiel of voet. Het kan ook voelen alsof je op glas loopt. Typisch is dat

• de voetzool doet bijzonder veel pijn wanneer het ’s morgens voor het eerst optreedt na het opstaan of na lang zitten.
• de pijn verdwijnt na een tijdje lopen. Ze kunnen weer toenemen na zeer inspannende dagen of activiteiten, zoals na lang staan of het dragen van zware lasten.

Plantaire fasciitis kan tegelijkertijd in één voet of in beide voeten voorkomen. Bij ongeveer een derde van de getroffenen zijn beide fascia plantaris ontstoken.

Lees ook :- Pijn linkerkant buik vrouw

Diagnose van stekende pijn onder voet

De diagnose van de oorzaken van pijn in de voetzool wordt uitgevoerd door de huisarts, orthopeed en/of podotherapeut. Een analyse van de kenmerken en eventuele bijbehorende symptomen is nodig om deze manifestatie te interpreteren, de oorsprong en de ernst ervan te begrijpen.

Om de oorzaken van dit symptoom te onderzoeken, stelt de arts eerst een reeks vragen met betrekking tot de symptomatologie en persoonlijke klinische geschiedenis, en vraagt ​​dan de patiënt om de stoornis en de correlatie met andere bijkomende manifestaties duidelijk te beschrijven. Zodra de anamnestische gegevensverzameling is voltooid, wordt een zorgvuldig lichamelijk onderzoek uitgevoerd.

Artsen kijken naar de voeten om te controleren op eventuele veranderingen of tekenen die wijzen op een bepaalde ziekte.

Lichamelijk onderzoek kan de diagnose verder begeleiden door te focussen op:

• Tijdstip van aanvang;
• Soort pijn in de voetzool (continu, intermitterend, acuut, enz.);
• Plaats.

De resultaten van de anamnese en het lichamelijk onderzoek helpen om te beslissen of verdere tests nodig zijn om de oorsprong van pijn in de voetzool vast te stellen.

Andere onderzoeken

Als de diagnose onduidelijk is of de arts de oorzaak van de pijn in de voetzool niet met zekerheid kan bepalen, kan meer gedetailleerd onderzoek aangewezen zijn om belangrijke ziekten, zoals diabetes, uit te sluiten.

De arts kan bijvoorbeeld een echo aangeven om de toestand van de zachte weefsels, eventuele blauwe plekken, oedeem, laesies en verdikking van de fascia plantaris te beoordelen. Bij een vermoeden van een overbelastingsziekte wordt daarentegen een baropodometrisch onderzoek aanbevolen.

Andere tests die nuttig zijn om de oorzaak van de pijn in de voetzool beter te begrijpen, kunnen zijn:

• Bloed Test ;
• Urine test
• Microbiologische culturen;
• Allergische testen;
• MRI van de wervelkolom
• Röntgenfoto van het been
• Angiogram.

Wat helpt bij pijn onder de voet?

Pijn onder de voeten wordt vaak veroorzaakt door fasciitis plantaris. Als rust-, koel-, rek- en krachtoefeningen de symptomen niet voldoende verlichten, kan cortisone-injecties of schokgolftherapie worden toegepast. De pijn verdwijnt meestal binnen een paar maanden zonder behandeling.

De ondersteunende peesplaat van de voetzool (fascia plantaris) kan door ongebruikelijke, zware of langdurige belasting zo worden belast dat deze ontstoken raakt. Deze ontsteking (fasciitis plantaris) komt vooral veel voor bij sporters. Typisch is een ernstige voet- of hielpijn wanneer deze ’s ochtends voor het eerst optreedt, die meestal na een tijdje verdwijnt. Als de voet overdag veel wordt belast, neemt de pijn weer toe.

Deskundigen adviseren om in eerste instantie activiteiten te vermijden die de pees overmatig belasten of die hebben bijgedragen aan de tendinitis. Deze omvatten bijvoorbeeld hardlopen, wandelen of ballet. De voet hoeft echter niet te worden geïmmobiliseerd. Als de symptomen verbeteren, is het ook mogelijk om weer meer druk uit te oefenen.

Zelfs een succesvolle behandeling biedt echter geen bescherming tegen hernieuwde fasciitis plantaris. Als de pees te veel wordt belast, keert de ontsteking terug. Daarom is het zinvol om tekenen van overbelasting altijd serieus te nemen en daarna de pees even rustig aan te doen.

Hoe pijn onder de voet te verlichten?

Hier zijn enkele tips die van toepassing zijn op de meeste pijn onder de voet:

• Vermijd volledige immobilisatie
• Matig uw activiteiten gedurende een paar dagen: ga door met wat niet pijnlijk is en vermijd gebaren of loopafstanden die pijn reproduceren.
• De pijn neemt vaak toe na een rustperiode of ’s ochtends bij het ontwaken. Neem de tijd om de kuit voorzichtig te strekken en na een rustperiode kleine stapjes te nemen om het been goed op te warmen en pijnpunten te voorkomen.

Hoe pijn in de voetzool te voorkomen?

Het voorkomen van pijn in de voetzool omvat vooral het aanpassen van enkele leefgewoonten. Dit kan zijn:

• let op de maat van de schoenen en hun kenmerken, kies voor comfortabele schoenen, die ondersteuning en demping bieden aan de voetboog en voldoende ruimte rond de voetzool en tenen, om compressie, irritatie, schuren en misvorming te voorkomen; in het algemeen worden schoenen met smalle tenen en hoge hakken niet aanbevolen;
• het dragen van schoeisel dat geschikt is voor de te verrichten activiteit, met name in het kader van sport;
• het dragen van orthopedische schoenen en/of aangepaste orthesen ook voor preventieve doeleinden, bij aanwezigheid van enkele structurele anomalieën van de voet;
• een gezond gewicht behouden, omdat overgewicht en obesitas de voetzolen overbelasten;
• als u aan diabetes lijdt, volg dan de voorgeschreven therapie op de juiste manier en zorg in het bijzonder voor uw voeten, vermijd blootsvoets lopen, inspecteer ze regelmatig en breng elke anomalie, zelfs schijnbaar onbeduidende, onmiddellijk onder medische aandacht;
• vermijd blootsvoets lopen op ruw terrein en in vochtige omgevingen, zoals kleedkamers en zwembaden, om het risico op letsel aan de voetzool of het oplopen van het virus dat verantwoordelijk is voor wratten te verminderen;
• de plantaire mechanica verbeteren door het leren en regelmatig uitvoeren van oefeningen om de voeten te versterken, te combineren met rekoefeningen voor de fascia plantaris en rekoefeningen voor de achillespees.