Syndroom van wallenberg

Wallenberg-syndroom is een aandoening die het zenuwstelsel aantast. Tekenen en symptomen kunnen zijn: slikproblemen, duizeligheid, heesheid, misselijkheid en braken, nystagmus en evenwichtsproblemen. Sommige mensen hebben oncontroleerbare hikken, verlies van pijn en temperatuurgevoel aan één kant van het gezicht, en/of zwakte of gevoelloosheid aan één kant van het lichaam. Wallenbergsyndroom wordt vaak veroorzaakt door een beroerte in de hersenstam.

Wat is het Wallenberg-syndroom?

Wallenbergsyndroom, ook bekend als “lateraal medullair syndroom” of “posterieur inferieur cerebellair slagadersyndroom (PICA)”, is het meest voorkomende posterieure ischemische beroerte-syndroom. Deze neurologische aandoening, genoemd naar Adolf Wallenberg in 1895, wordt gekenmerkt door een lateraal medullair infarct als gevolg van een occlusie van de posterieure inferieure cerebellaire slagader (PICA) of de wervelslagader. Meestal is dit te wijten aan een atherotrombotische occlusie, dat is wanneer een bloedstolsel een van de slagaders blokkeert die de medulla van bloed voorzien.

Veel voorkomende symptomen zijn ipsilaterale gehemeltezwakte, verminderde coördinatie en contralaterale sensorische stoornissen waarbij de contralaterale romp en ledematen betrokken zijn en die een verminderd lopen en vallen kunnen veroorzaken. Een andere veel voorkomende bevinding is het Horner-syndroom, dat wordt gekenmerkt door verminderde pupilgrootte, hangend ooglid en verminderd zweten aan één kant van het lichaam. Andere symptomen zijn duizeligheid, dubbelzien, pijn of verlies van pijn aan één kant van het gezicht, verlies van smaak aan één kant van de tong, moeite met slikken, onduidelijke spraak en heesheid.

Lees ook :- Maagpijn en misselijk

Oorzaken van wallenberg-syndroom

De belangrijkste oorzaken zijn laterale infarcten in het gebied tussen de medulla oblongata (of medulla) en de pons, met name in het laterale retro-olivaire gebied. Dit specifieke gebied wordt gevoed door de laterale fossa-slagader die uit de PICA of de wervelslagader kan komen.

Verschillende redenen kunnen leiden tot een infarct van het gebied. De belangrijkste oorzaak kan variëren afhankelijk van de bron:

• arterio-embolische trombus van de vertebrale en basilaire slagaders volgens het British Medical Journal;
• dissectie van de wervelslagader volgens de nationale academie voor geneeskunde

Maar het is ook mogelijk dat dit te wijten is aan een tumorale laesie (die de slagader kan samendrukken), een infectieuze, traumatische, inflammatoire oorzaak of, meer zelden, door demyelinisatie.

Het vasculaire systeem van deze regio kan van persoon tot persoon verschillen, wat verklaart dat veel onvolledige vormen mogelijk zijn via een gedeeltelijke handhaving van de vascularisatie. Of, integendeel, vormen die snel tot cerebrale verweking leiden.

Lees ook :- Vocht in hoofd

Tekenen en symptomen van het Wallenberg-syndroom

De symptomen van het Wallenberg-syndroom variëren afhankelijk van de oorzaak en de locatie van de hersenbeschadiging. Volgens GARD zijn de meest voorkomende symptomen: pijl-rechts omhoog

• Moeite met slikken (dysfagie)
• Zich schor voelen
• Duizeligheid
• Misselijkheid en overgeven
• Snelle onwillekeurige oogbewegingen (nystagmus)
• Moeite met evenwicht en lopen (lopen)
• Problemen met lichaamstemperatuurgevoel
• Gebrek aan pijn en temperatuurgevoel aan de ene kant van het gezicht en de andere kant van het lichaam
• Hoogtevrees
• hik
• Horner-syndroom (verminderde pupilgrootte, hangend bovenooglid en weinig of geen zweten aan één kant van het gezicht)

Wie loopt er risico op het Wallenberg-syndroom?

Onderzoekers hebben nog niet ontdekt wat de oorzaak is van dit type beroerte. Sommige onderzoekers hebben echter een verband gevonden tussen arteriële aandoeningen, hartaandoeningen, bloedstolsels of licht nektrauma door loopactiviteiten of het Wallenberg-syndroom. Lichte nekpijn is een veel voorkomende oorzaak bij mensen onder de 45 jaar. Vertel het uw arts als u een voorgeschiedenis heeft van een van deze problemen.

Diagnose van wallenberg-syndroom

Patiënten met een vermoeden van een lateraal medullair infarct hebben een snelle beoordeling nodig die de aanwezige symptomen kritisch evalueert en een tijdlijn vaststelt voor het begin van de symptomen. In eerste instantie moet een neurologisch onderzoek worden uitgevoerd om onderscheid te maken tussen een echte beroerte en aandoeningen die de presentatie van een beroerte kunnen nabootsen. Personen met een lateraal medullair infarct vertonen doorgaans vestibulaire symptomen, waardoor het een prioriteit is om deze symptomen te identificeren als gevolg van beschadigde structuren in de laterale medulla. Een driestaps oculomotorisch onderzoek genaamd HINTS (Head-Impulsive-Nystagmus-Test-of-Skew) is een valide en veelbelovend hulpmiddel gebleken voor het bepalen van de aanwezigheid van een lateraal medullair infarct bij patiënten met een acuut vestibulair syndroom.

Naast het klinische onderzoek kan het gebruik van computertomografie (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) helpen bij het bepalen of bevestigen van de exacte locatie van het infarct. Hoewel CT op grotere schaal beschikbaar is, is MRI de geprefereerde beeldvormingsstandaard voor de detectie van een acute beroerte, die over het algemeen een grotere gevoeligheid en specificiteit biedt.

Er moet echter worden opgemerkt dat deze beeldvormende hulpmiddelen onbetrouwbaar kunnen zijn voor het lokaliseren van een infarct ter hoogte van de medulla; dit nadeel onderstreept de belangrijke rol die een vroeg en nauwkeurig klinisch onderzoek speelt bij het stellen van een diagnose voor het Wallenberg-syndroom .

Lees ook :- Nieren pijn linkerzij

Hoe wordt het Wallenberg-syndroom behandeld?

Er is geen remedie beschikbaar voor deze aandoening, maar uw arts zal de behandeling waarschijnlijk richten op het verlichten of elimineren van uw symptomen. Ze kunnen spraak- en sliktherapie voorschrijven om u te helpen weer te leren slikken. Ze kunnen ook een voedingssonde aanbevelen als uw toestand ernstig is. Dit kan je helpen om de voedingsstoffen te krijgen die je nodig hebt.

Uw arts kan medicijnen voorschrijven. Pijnstillers kunnen helpen bij de behandeling van chronische of langdurige pijn. Als alternatief kunnen ze een bloedverdunner voorschrijven, zoals heparine of warfarine, om de blokkade in de slagader te verminderen of op te lossen. Dit kan ook helpen om toekomstige bloedstolsels te voorkomen. Soms kan een anti-epilepticum of anti-epilepticum, gabapentine genaamd, helpen bij uw symptomen.

In extreme gevallen kan een operatie een optie zijn om het stolsel te verwijderen. Dit is niet zo gebruikelijk bij een behandeling vanwege de moeilijkheid om naar dat deel van de hersenen te gaan.

Zorg ervoor dat u uw behandelingsopties met uw arts bespreekt en volg het plan zorgvuldig.

Welke remedie voor het syndroom van Wallenberg?

Helaas is er vanwege de zeldzaamheid van het syndroom nog geen genezing beschikbaar voor deze aandoening. Een mogelijke therapie zal zich echter vooral richten op het verlichten of wegnemen van de verschillende symptomen. In sommige gevallen zal de arts daarom kiezen voor het toedienen van geneesmiddelen die direct op de symptomen kunnen inwerken, in plaats van op de werkelijke oorzaak. Op andere momenten kan het nemen van een antistollingsmiddel dat helpt de verstopping van de slagaders te verminderen of los te maken, effectief zijn, waardoor toekomstige stolsels worden voorkomen.

Preventie van Wallenberg-syndroom

De volgende tips voor een gezonde levensstijl kunnen een beroerte helpen voorkomen, volgens de Mayo Clinic:

• Beheers hoge bloeddruk met gezonde veranderingen in levensstijl en medicijnen.
• Verminder de hoeveelheid cholesterol en verzadigd/transvet in uw dieet, wat de ophoping in uw bloedvaten kan verminderen.
• Als je tabak gebruikt, stop dan. Roken verhoogt het risico op een beroerte voor zowel rokers als niet-rokers die worden blootgesteld aan passief roken.
• Beheer diabetes met een dieet, lichaamsbeweging en gewichtsverlies of medicatie indien nodig.
• Zorg voor een gezond gewicht om risicofactoren voor een beroerte zoals hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten en diabetes te voorkomen.
• Eet vijf of meer dagelijkse porties fruit of groenten om het risico op een beroerte te verminderen. Het mediterrane dieet, dat rijk is aan olijfolie, fruit, noten, groenten en volle granen, kan gunstig zijn.
• Oefen regelmatig om uw bloeddruk te verlagen, uw goede cholesterolgehalte te verhogen, de gezondheid van uw bloedvaten en hart te verbeteren, uw gewicht te verliezen of te behouden, diabetes onder controle te houden en stress te verminderen.
• Als u alcohol drinkt, doe dit dan met mate. Zware alcoholconsumptie verhoogt het risico op hoge bloeddruk en ischemische beroertes. Aan de andere kant kunnen kleine tot matige hoeveelheden alcohol, zoals één drankje per dag, ischemische beroerte helpen voorkomen, merkt de Mayo Clinic op.
• Zoek een behandeling als u vermoedt dat u obstructieve slaapapneu (OSA) heeft, een slaapstoornis die ervoor zorgt dat u gedurende korte perioden stopt met ademen terwijl u slaapt.
• Vermijd illegale drugs, zoals cocaïne en methamfetamine, die risicofactoren zijn voor een beroerte.
• Als u al een ischemische beroerte heeft gehad, neem dan voorgeschreven medicijnen om een ​​volgende te voorkomen.