Paracetamol tegen duizeligheid

Er zijn veel redenen waarom u last kunt hebben van duizeligheid. Om deze reden heeft elk van de verschillende gevallen zijn eigen specifieke behandeling.

Heel vaak, duizeligheid kan mild zijn en lichte duizeligheid veroorzaken of sterker zijn, wat leidt tot gebrek aan evenwicht, misselijkheid en zelfs braken. Maar wat zijn de redenen waarom je last hebt van duizeligheid en wat te nemen om het te verslaan?

De arts gaat, afhankelijk van de beschreven symptomen, over tot een vragenlijst en een lichamelijk onderzoek, waarna hij grondige onderzoeken voorschrijft om de oorzaak van duizeligheid te achterhalen. Het is duidelijk dat de arts het meest geschikte type behandeling zal kiezen op basis van de oorzaken die het hebben veroorzaakt.

Duizeligheid is een van de belangrijkste oorzaken van duizeligheid. Duizeligheid kan worden veroorzaakt door aandoeningen van het binnenoor of hersenproblemen, die soms kunnen worden veroorzaakt door complexere en ernstigere problemen.

In minder ernstige gevallen voert de arts de ” Epley-manoeuvre ” uit, 4 specifieke bewegingen om de kristallen in het oor te herpositioneren, terwijl in ernstigere gevallen medicijnen worden voorgeschreven. De medicijnen in kwestie hebben als taak:

• Controleer op symptomen en verzacht vervolgens misselijkheid, braken en evenwichtsverlies
• Duizeligheidssyndromen rehabiliteren en behandelen

Gewoonlijk worden benzodiazepinen gebruikt, d.w.z. depressiva van het centrale zenuwstelsel, antithetische en antistamica, noötropica en betahistine, een actief ingrediënt dat vasodilatatie veroorzaakt in de bloedvaten in het binnenoor, betrokken bij duizeligheidsproblemen.

Welke medicatie voor welke duizeligheid?

Veel te vaak worden nutteloze preparaten gebruikt om duizeligheidssymptomen te behandelen. Lees hier welke behandelmogelijkheden tegenwoordig worden aanbevolen en welke medicijnen meer kwaad (bijvoorbeeld door bijwerkingen) aanrichten dan helpen.

In een interview voor het vakblad Ars Medici beschrijft de neuroloog professor Michael Strupp, Universiteit van München, de huidige behandelingsopties die worden gebruikt voor verschillende vormen van duizeligheid.
Korte toelichtingen van de afzonderlijke vormen van duizeligheid (oorzaken, symptomen) werden toegevoegd door de redactie van de spreekkamer. Allereerst waarschuwt prof. Strupp voor het lukraak innemen van medicijnen bij duizeligheidsverschijnselen.

Antivertigineuze geneesmiddelen kunnen gedurende een korte tijd worden gebruikt voor de symptomatische behandeling van vele vormen van duizeligheid. Deze hebben een kalmerende en dempende werking op het braakcentrum in de hersenen en op het evenwichtscentrum.

Bij duizeligheid zijn stoffen die de bloedsomloop stimuleren vaak niet effectief (bijv. ginkgo biloba, pentoxifylline, laagmoleculaire dextranen, maar ook homeopathische middelen etc.). Injecties met lokale anesthetica in het nekgebied om bepaalde zenuwbanen te blokkeren (zogenaamde stellaatblokkades) zijn ook praktisch ondoeltreffend.

Neuroleptica (geneesmiddelen die psychosen behandelen) hebben veel bijwerkingen en zijn meestal niet effectief bij duizeligheid.

• Goedaardige positieduizeligheid
• Fobische (angstgerelateerde) duizeligheid
• Vestibulaire migraineaanvallen
• Actieve ingrediënten bij de ziekte van Menière
• Duizeligheid bij vestibulaire neuritis
• Vestibulaire paroxysmie
• Medicatie als oorzaak van duizeligheid

• Goedaardige positieduizeligheid

Bij goedaardige positieduizeligheid komen eerst therapeutische bevrijdingsmanoeuvres (positioneringsmanoeuvres>>). Hierdoor kunnen de stenen die duizeligheid veroorzaken uit de halfcirkelvormige kanalen worden gespoeld. Als de oefeningen correct worden uitgevoerd, zijn de meeste getroffenen uiterlijk na 3 dagen symptoomvrij.

Er zijn geen preparaten bekend waarmee de stenen in de halfcirkelvormige kanalen kunnen worden opgelost of op een andere manier kunnen worden verwijderd. Misselijkheid die optreedt tijdens de oefeningen is goed te behandelen met medicijnen (bijvoorbeeld antivertigo). Het is raadzaam om dergelijke medicijnen in te nemen voordat de manoeuvres beginnen. Betrokkene verliest ook de angst voor misselijkheid en dus voor de oefeningen.

• Fobische (angstgerelateerde) duizeligheid

Bij fobische houdingsduizeligheid is de eerste prioriteit het informeren van de betrokkene. Bij deze vertigopatiënten moet eerst de angst voor een ernstige organische ziekte worden weggenomen. Grondig onderzoek vooraf is noodzakelijk.

Belangrijk: Situaties die angst veroorzaken, moeten niet worden vermeden, maar bewust worden gezocht (= desensibilisatietherapie).

Regelmatige lichamelijke activiteit is veelbelovend. Dit versterkt het evenwichtsgevoel van de getroffen persoon. Een op de 30 getroffen mensen heeft aanvullende gedragstherapeutische maatregelen nodig.

Wanneer deze methoden niet voldoende zijn, worden een lage dosis selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s)* aanbevolen. *SSRI’s worden voornamelijk gebruikt om depressie te behandelen).

In plaats van psychofarmaca kan als alternatief sint-janskruid worden gebruikt. Het effect is waarschijnlijker te wijten aan een placebo-effect.

Vestibulaire migraineaanvallen – hoe te voorkomen?

In het geval van terugkerende symptomen van duizeligheid die gepaard gaan met ernstige hoofdpijn, moet een aanvullende migraineziekte worden overwogen. Een dergelijke vestibulaire migraine wordt echter vaak niet onmiddellijk herkend, aangezien ongeveer een derde van de aanvallen gepaard gaat met hoofdpijn. Duizeligheid, gevoeligheid voor licht en geluid zijn typerend voor een vestibulaire migraineaanval.

Dergelijke aanvallen kunnen preventief worden behandeld met bètablokkers of valproïnezuur*. *wordt onder andere ook gebruikt tegen epilepsie.

Lees ook :- Pijn in borstbeen

Actieve ingrediënten bij de ziekte van Menière

Betahistine: Bij de ziekte van Menière wordt betahistine met succes gebruikt om aanvallen gedurende een lange periode te voorkomen. Het actieve ingrediënt vermindert de endolymfatische druk in het binnenoor. Het is belangrijk dat de werkzame stof regelmatig wordt ingenomen gedurende ten minste 6 maanden, bij voorkeur tot 24 maanden. De dosis mag niet worden verlaagd, vooral niet in de eerste zes maanden.

Vaak kan de hoeveelheid van het actieve ingrediënt echter na zes maanden worden verminderd en in sommige gevallen zelfs na 24 maanden worden stopgezet. Als deze behandeling het aantal en de ernst van de aanvallen niet vermindert, worden vaak ook waterafstotende medicijnen (diuretica) gebruikt. Het effect van de diuretica is echter nog niet voldoende gedocumenteerd.

Gentamicine: Gentamicine is een antibioticum dat via het trommelvlies in het binnenoor wordt geïnjecteerd. Dit is bedoeld om bepaalde haarcellen in het binnenoor te beschadigen en zo duizeligheidsaanvallen te voorkomen. Deze behandeling kan leiden tot gehoorverlies en tegelijkertijd kunnen sensorische cellen worden beschadigd. Nogmaals, goed gecontroleerde studies ontbreken.

Cortison in de acute fase: ook hier is er een gebrek aan wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit ervan.

Antivertiginiosa: deze medicijnen verminderen de drang om te braken. Ze kunnen als zetpil worden toegediend. In ernstige gevallen en bij acuut vochtverlies kan de medicatie naast vocht ook intraveneus worden gegeven.

Benzodiazepinen (sedativa): Door de kalmerende werking kunnen deze medicijnen een gunstig effect hebben op duizeligheid en misselijkheid. Nadeel: er is een hoog risico op afhankelijkheid.

Duizeligheid bij vestibulaire neuritis

Een lokale infectie met herpesvirussen wordt vermoed de oorzaak te zijn van vestibulaire neuritis. De meest voorkomende symptomen: blijvende duizeligheid met duidelijke bewegingen van de omgeving (oscillopsie), onvastheid in staan ​​en lopen met een gerichte neiging tot vallen, evenals misselijkheid en braken. De aanvallen beginnen plotseling en kunnen dagen of zelfs weken aanhouden.

Bij deze vorm van duizeligheid is een vroege toediening van glucocorticoïden belangrijk. Verschillende onderzoeken hebben het succes aangetoond van de toediening van cortisone bij vestibulaire neuritis. Glucocorticoïden zijn natuurlijke hormonen die in de bijnierschors worden geproduceerd.

Antivertiginosa: Deze actieve ingrediënten mogen alleen in de acute fase worden gebruikt en niet langer dan drie dagen. De medicijnen hebben een kalmerende werking en kunnen onder omstandigheden het genezingsproces remmen. Belangrijk: Blijf indien mogelijk niet te lang in bed, maar word zo snel mogelijk weer actief zodat uw evenwichtsgevoel wordt getraind.

Zelfs als het een virusinfectie is, zijn antivirale middelen, zogenaamde antivirale middelen, waarschijnlijk niet effectief. In de meeste gevallen komt de patiënt pas relatief laat naar de dokter, dat wil zeggen als er al symptomen zijn opgetreden. Omdat het virus zich op dit moment al heeft vermenigvuldigd, werken de antivirale middelen niet meer.

Vestibulaire paroxysmie

De oorzaak is vermoedelijk een zenuw-vat contact (compressie) van de 8e hersenzenuw.

Symptomen: Veroorzaakt door bepaalde hoofdposities, korte aanvallen van duizeligheid van seconden tot enkele minuten, met of zonder oorsymptomen. In het ergste geval kunnen deze aanvallen tot 30 keer per dag worden herhaald. Hier is een aanvalspreventieve behandeling noodzakelijk. Carbamazepine, een anti-epilepticum, wordt meestal gebruikt.

Medicatie als oorzaak van duizeligheid

Medicijnen zijn een vrij zeldzame oorzaak van duizeligheid.

Werkzame stoffen tegen hoge bloeddruk, tegen epilepsie of tegen de ziekte van Parkinson zijn mogelijke veroorzakers van symptomen van duizeligheid. Meestal is het een kwestie van duizeligheid of orthostatische problemen – bloeddrukdaling, bijvoorbeeld bij het opstaan. Aanvallen van draaiduizeligheid komen hier zelden voor.

Wat zijn de effecten van paracetamol?

Het exacte werkingsmechanisme van paracetamol is nog niet volledig opgehelderd. Het medicijn bereikt vermoedelijk de hersenen via de bloed-hersenbarrière en remt daar de vorming van prostaglandinen. Deze boodschappersubstanties spelen een centrale rol bij het ontstaan van pijn en ontstekingen. Toch vertoont paracetamol nauwelijks ontstekingsremmende effecten en is de pijnstillende werking ook minder uitgesproken dan bijvoorbeeld ibuprofen of acetylsalicylzuur (ASA). Paracetamol blokkeert ook de effecten van stoffen die inwerken op het temperatuurregulatiecentrum in de hersenen, waardoor koorts wordt verminderd.