Een diagnose van End-stage Renal Disease (ESRD) geeft aan dat de nierziekte het eindstadium bereikt en dat de nieren niet langer voldoende kunnen functioneren om aan de behoeften van het dagelijks leven te voldoen. De nieren zijn de organen die verantwoordelijk zijn voor het filteren van afval en overtollig water uit het bloed in de vorm van urine.
Bij patiënten die lijden aan eindstadium nierfalen, is de nierfunctie minder dan 10% van normaal, wat betekent dat de nierfunctie weinig of geen is. Nierziekte is meestal progressief; het bereikt het terminale stadium meestal pas 10-20 jaar na de diagnose van chronische nierziekte, die zich ook langzaam kan ontwikkelen.
Chronisch of acuut nierfalen?
Er zijn twee soorten nierfalen: chronische nierziekte, die gedurende vele maanden of jaren voortduurt, en acuut nierfalen, dat omkeerbaar kan zijn. ” Maar het is de eerste die echt een probleem vormt op het gebied van de volksgezondheid: de incidentie neemt toe en het wordt gecompliceerd door een hoge morbiditeit “, specificeert professor Marie-Noëlle Peraldi, nefroloog in het Saint-Louis-ziekenhuis (Parijs).
- Chronisch nierfalen
Chronisch nierfalen wordt gedefinieerd als disfunctie van de nieren gedurende ten minste drie maanden, gekenmerkt door een GFR (glomerulaire filtratiesnelheid) van minder dan 60 ml/min ten opzichte van het lichaamsoppervlak. In deze pathologie wordt de nier geleidelijk vezelig. Afhankelijk van de GFR kan de insufficiëntie worden geclassificeerd als beginnend (mild), matig, ernstig of terminaal (zie diagnose).
- Acuut nierfalen
Acuut nierfalen komt voor bij een gezonde nier. ” Dit is een omkeerbaar fenomeen dat verband houdt met een ongeval, zoals ernstige uitdroging, een staat van shock en het nemen van medicijnen zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen.”
Eindstadium nierfalen : Oorzaken
Veel soorten nieraandoeningen vallen de nefronen aan, de kleine eenheden in de nieren die feitelijk als filters fungeren. Het resultaat is dat het bloed niet goed wordt gefilterd, wat uiteindelijk leidt tot nierfalen in het eindstadium. Diabetes en hypertensie (hoge bloeddruk) zijn twee van de belangrijkste oorzaken van nierfalen in het eindstadium. Bij diabetici is het lichaam niet in staat om glucose (een suiker) goed af te breken, waarvan de niveaus in het bloed hoog blijven, en als de bloedglucosespiegel te hoog stijgt, worden de glomeruli van de nefronen beschadigd. In het geval van mensen met hypertensie (hypertensie), veroorzaakt de toename van de druk tegen de kleine bloedvaten van de nieren schade waardoor de bloedvaten hun functie van bloedfiltering niet kunnen uitoefenen.
Lees ook :-Pijn onderbuik eierstokken
Eindstadium nierfalen : Symptomen
De symptomen die nierfalen veroorzaken, zijn enerzijds afhankelijk van acuut of chronisch nierfalen. Het stadium van de ziekte heeft ook een grote invloed op welke symptomen optreden en hoe uitgesproken ze zijn. Lees hier meer over de tekenen van de verschillende soorten nierfalen.
- Acuut nierfalen
In veel gevallen begint acuut nierfalen met niet-specifieke symptomen zoals snelle vermoeidheid, slechte concentratie en misselijkheid. De urine-uitscheiding neemt af. Als de hoeveelheid uitgescheiden urine minder is dan 500 milliliter in 24 uur, spreken artsen van oligurie. Als de patiënt in dezelfde periode minder dan 100 ml urine uitscheidt, is er sprake van anurie.
De afnemende urine-uitscheiding leidt tot waterretentie in het weefsel, het zogenaamde oedeem. Ze worden voornamelijk gevormd in de benen. Later wordt het water, dat de zieke nieren niet meer kunnen uitscheiden, ook opgeslagen in andere organen, bijvoorbeeld in de longen (longoedeem), wat kortademigheid veroorzaakt.
Acuut nierfalen verandert de samenstelling van de bloedzouten (bloedelektrolyten). Vooral de stijging van de kaliumspiegels is belangrijk: deze zogenaamde hyperkaliëmie kan levensbedreigende hartritmestoornissen, duizeligheid en kort bewustzijnsverlies veroorzaken.
De oorzaak van acute nierzwakte kan de symptomen beïnvloeden: Prerenaal nierfalen veroorzaakt bijvoorbeeld symptomen van uitdroging zoals dorst, lage bloeddruk, droge slijmvliezen en slecht gevulde nekaders. Sommige patiënten ervaren ook misselijkheid, braken en/of diarree. Daarentegen wordt postrenaal nierfalen voornamelijk gekenmerkt door koliekachtige pijn in de onderbuik.
- Chronisch nierfalen
Het beloop van chronisch nierfalen (chronisch nierfalen) hangt voornamelijk af van de onderliggende ziekte (zoals diabetes of hoge bloeddruk). De secundaire ziekten die het gevolg zijn van de nierzwakte vormen de symptomen in latere stadia.
Beginstadium
In het begin veroorzaakt chronisch nierfalen lange tijd geen symptomen: zolang de nierfunctie slechts in geringe mate is aangetast, merkt de patiënt dit meestal niet. Sommige patiënten klagen over onkarakteristieke klachten zoals slechte prestaties en vermoeidheid. Een ander vroeg teken van chronisch nierfalen kan frequent urineren zijn, waarbij de urine erg licht en slecht geconcentreerd is.
Vergaand stadium
Naarmate het vordert, gaat chronisch nierfalen vaak gepaard met de volgende symptomen:
- Hoge bloeddruk (hypertensie) – treedt voor het eerst op of wordt steeds moeilijker aan te passen
- kleine hoeveelheden urine (minder dan een halve liter per dag – normaal is ongeveer anderhalve liter per dag)
- soms roodgekleurde urine (door afbraakproducten van het rode bloedpigment)
- schuimende urine bij het plassen (bewijs van eiwit in de urine)
- Ophoping van vocht (oedeem) in het lichaam, vooral in de benen en oogleden
- verhoogde vatbaarheid voor infecties
- Bloedarmoede (nieranemie) en de daarbij behorende vermoeidheid, zwakte, concentratieproblemen, verminderde lichamelijke fitheid en bleekheid of café-au-lait verkleuring van de huid (vuilgele huidskleur)
- Bot pijn
- spierpijn
- Jeuk en branderig gevoel in de benen
- Misselijkheid en overgeven
- diarree
De progressie van chronische nierzwakte beschadigt geleidelijk bijna alle organen en orgaansystemen in het lichaam – artsen noemen dit uremisch syndroom. Het leidt tot pathologische veranderingen in het cardiovasculaire systeem, het bloedvormende systeem, het maagdarmkanaal, het zenuwstelsel, het endocriene systeem en de huid en botten. De symptomen worden steeds ernstiger naarmate de nieren hun functie verliezen. Bij terminaal nierfalen treden symptomen op zoals ernstige kortademigheid, onregelmatige hartslag, slaperigheid, slaperigheid, krampen en coma.
Eindstadium nierfalen : Diagnose
Artsen kunnen de diagnose ESRD stellen door middel van lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek om de werking van de nieren te controleren.
Wanneer en wie raadplegen?
De nefroloog is de nierspecialist. Het is deze arts die moet worden geraadpleegd bij vermoeden van nierziekte en voor follow-up. De Haute Autorité de Santé beveelt aan dat iedereen met een glomerulaire filtratiesnelheid van minder dan 60 ml / min minstens één keer een nefroloog raadpleegt. Soms, met de leeftijd, is er in wezen nierveroudering, maar meestal is nefrologische behandeling noodzakelijk met de volgende doelstellingen:
- Perfecte controle van arteriële hypertensie.
- Behandel alle complicaties van chronische nierziekte.
- Maar vooral om de progressie van de ziekte te vertragen om de tijd van dialyse zoveel mogelijk uit te stellen.
Eindstadium nierfalen : Risico’s
CRI is geassocieerd met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.
De richtlijnen definiëren CRI als nierinsufficiëntie of afname van de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) van minder dan 60 ml/min/1,73 m2 gedurende ten minste 3 maanden. Wat de onderliggende etiologie ook is, zodra het verlies van nefronen en de vermindering van functionele niermassa een bepaald punt bereiken, beginnen de resterende nefronen een proces van onomkeerbare sclerose dat leidt tot een progressieve afname van GFR.
Perparathyreoïdie is een van de pathologische manifestaties van CRI.
Eindstadium nierfalen : Behandeling
Eindstadium nierfalen kan op twee manieren worden behandeld: met dialyse of een niertransplantatie.
Dialyse
Voor degenen die dialyse ondergaan, zijn er twee mogelijkheden: de ene is hemodialyse, een procedure waarbij een machine wordt gebruikt die het bloed ‘reinigt’, het afval filtert met een bepaalde oplossing en het schone bloed opnieuw in het lichaam brengt. Deze behandelmethode wordt meestal drie keer per week gedaan en duurt elke keer 3-4 uur. De arts kan ook peritoneale dialyse voorschrijven, die bestaat uit het inbrengen van een oplossing in de buikholte die vervolgens via een katheter wordt verwijderd.
Niertransplantatiechirurgie houdt in dat de nieren worden verwijderd en vervangen door een orgaan van een donor. Omdat slechts één nier volledig voldoende is, zijn donoren vaak levende mensen omdat ze een van hun nieren kunnen doneren zonder functionele problemen te ervaren. In de Verenigde Staten is nierchirurgie een van de meest uitgevoerde transplantaties.
Andere strategieën om de ziekte te beheersen
Diabetici en mensen met hypertensie moeten hun toestand onder controle houden. In beide gevallen kunnen geneesmiddelen zoals angiotensine-converterend enzym (ACE)-remmers of angiotensine-receptorblokkers (ARB’s) een grote hulp zijn.
Een dieet met weinig zout, kalium en andere elektrolyten kan nodig zijn, samen met een vermindering van de vochtinname. Het is ook mogelijk dat u de verbruikte calorieën moet verhogen en tegelijkertijd de consumptie van eiwitten moet verminderen.
Eindstadium nierfalen : Preventie
In sommige gevallen is de ziekte niet te voorkomen. De twee belangrijkste oorzaken zijn echter diabetes (type 1 en 2) en hoge bloeddruk. Een goede beheersing van deze ziekten vermindert het risico op nierfalen aanzienlijk. Een gezonde levensstijl kan echter helpen de risico’s te verminderen.
- Volg nauwgezet de behandelingen die door uw arts worden aanbevolen als u een chronische ziekte heeft, zoals diabetes, lupus of hoge bloeddruk.
- Laat regelmatig uw bloeddruk of uzelf meten.
- Vermijd het misbruik van alcohol, drugs en medicijnen, inclusief medicijnen die zonder recept worden verkocht, zoals aspirine, paracetamol of ibuprofen.
- Krijg meteen een behandeling als u een urineweginfectie of een andere urinewegaandoening heeft.
Volgens de VFG ‘nierfalen (progressieve ziekte of chronische nierziekte) is het opgedeeld in 5 verschillende stadia van ernst, in volgorde van toenemende ernst.
De belangrijkste maatregelen die moeten worden genomen, hebben betrekking op: het handhaven van de bloeddruk op een normaal niveau, het dieet, de regelmatige inname van de medicijnen die nodig zijn om de onevenwichtigheden veroorzaakt door nierinsufficiëntie te minimaliseren, de planning en monitoring van medische en diagnostische controles.
Eiwitvrije voedingsmiddelen die speciaal zijn geproduceerd zonder eiwitten, die de smakelijkheid van het dieet kunnen verbeteren, zoals brood, pasta, rijst, meel, crackers, beschuit, koekjes, en meer acceptabele porties van gerechten die dierlijke eiwitten bevatten, mogelijk maken. Deze voedingsmiddelen zijn ook verkrijgbaar in supermarkten.
