Rusteloze benen oorzaak

Wie last heeft van “rusteloze benen” krijgt ’s nachts nauwelijks rust. Restless Legs Syndrome, of kortweg RLS, is een neurologische aandoening. Vertaald betekent het ziekte van de rusteloze, rusteloze of rusteloze benen. Er is niet veel bekend over deze ziekte. Het enige dat tot nu toe duidelijk is, is dat de oorzaak van de zenuwziekte genetisch is. Bepaalde factoren zoals ijzertekort, stress of medicatie kunnen de ziekte bevorderen.

De drang om de benen te bewegen, minder vaak de armen, treedt vooral op in rust – vooral ’s avonds en ’s nachts. Dit gaat vaak gepaard met ongemak in de benen.

Wat zijn rusteloze benen?

De term “rusteloze benen” betekent “rusteloze benen”. Het syndroom wordt vooral geassocieerd met een sterke drang om te bewegen, die zijn naam gaf aan het rustelozebenensyndroom (RLS). Het is een sensomotorische aandoening die ook bekend staat als de ziekte van Willis-Ekbom (WED).

Het schijnbaar rusteloze ronddwalen van de getroffenen verlicht symptomen zoals ongemak in de benen of pijn, die vaak de slaap verstoren. De oorzaken van de ziekte zijn in sommige gevallen nog onduidelijk en een volledige genezing is nog niet mogelijk.

Volgens de classificatie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is het rustelozebenensyndroom een ​​”slaap-waakstoornis”. In een oudere, nog steeds geldige versie classificeerde de WHO het als “restless leg syndrome G25.81” onder “Andere extrapiramidale ziekten en bewegingsstoornissen”.

Volgens schattingen wordt vijf tot tien procent van de blanke bevolking van Europa en Noord-Amerika getroffen. Vrouwen twee keer zo vaak als mannen. Kinderen worden slechts zelden getroffen en het syndroom treedt meestal op rond de leeftijd van 30 jaar.

Lees ook :- Vitamine a zwanger

Rusteloze benen syndroom : Oorzaken

Bij het rustelozebenensyndroom worden signalen in het zenuwstelsel waarschijnlijk verkeerd doorgegeven. De precieze redenen hiervoor zijn nog niet definitief opgehelderd.

Aangenomen wordt dat bij mensen met het rustelozebenensyndroom de stofwisseling van de neurotransmitter dopamine in de hersenen verstoord is. Deze neurotransmitter speelt een belangrijke rol bij het doorgeven van signalen van de ene zenuwcel naar de andere.

Er lijkt ook een erfelijke component te zijn, aangezien veel patiënten andere familieleden met het rustelozebenensyndroom in de familie hebben. Studies tonen aan dat bepaalde genvarianten vaker voorkomen bij mensen met rusteloze benen. In hoeverre deze daadwerkelijk verband houden met de ziekte is echter nog niet opgehelderd.

Experts onderscheiden twee vormen van het rustelozebenensyndroom. In de eerste en meest voorkomende vorm zijn de exacte oorzaken onbekend (idiopathisch rustelozebenensyndroom). In de tweede vorm zijn rusteloze benen het gevolg van een andere ziekte (secundair rustelozebenensyndroom).

Enkele van de mogelijke oorzaken van secundair rustelozebenensyndroom zijn:

• Nierfalen waarvoor dialyse nodig is (nierfalen)
• ijzertekort
• zwangerschap
• Polyneuropathie, diabetische neuropathie
• Parkinson
• multiple sclerose
• Vitamine B12-tekort
• foliumzuur tekort
• Overactieve of te trage schildklier
• Reumatoïde artritis
• inflammatoire darmaandoeningen zoals coeliakie, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa

Lees ook :- Blaren in mond

Wat zijn de symptomen van rusteloze benen?

Het belangrijkste symptoom van het Restless Legs Syndroom (RLS) is de onbedwingbare bewegingsdrang die patiënten voelen. Daarnaast zijn er abnormale sensaties in de benen, soms ook in de armen. Deze manifesteren zich op verschillende manieren: sommige patiënten klagen over trekken of scheuren, anderen over tintelingen (spelden en naalden) of drukpijn.

Wat ze allemaal gemeen hebben is dat de klachten meestal diep in het been komen. Lichaamsbeweging, opstaan of rondlopen verlicht hen voor een korte tijd.

Patiënten houden te allen tijde controle over hun bewegingen, in tegenstelling tot andere obsessief-compulsieve bewegingsstoornissen. Afhankelijk van de intensiteit van het ongemak, varieert de drang om te bewegen – van simpelweg je voeten bewegen tijdens het zitten tot sporten.

Problemen in het dagelijks leven

Symptomen ontstaan meestal of verergeren in rust. Een boek lezen, naar de bioscoop gaan, autorijden of lang zitten op het werk zijn mogelijke triggers voor het ongemak en dwingen de getroffenen om te bewegen. Dit beperkt de kwaliteit van leven van mensen met rusteloze benen ernstig.

Verstoorde slaap

Vooral ’s avonds of ’s nachts is het moeilijk. De klachten verstoren de slaap van de patiënten. Veel van de getroffenen hebben overdag last van vermoeidheid, slechte concentratie of slechte prestaties. Niet zelden zijn dit de symptomen die de patiënt motiveren om naar de dokter te gaan.

Periodieke bewegingen

De periodieke beenbewegingen die patiënten onvrijwillig maken terwijl ze slapen of wakker zijn, worden periodieke ledematenbewegingen (PLM) genoemd. In tot 80 procent van de gevallen zijn het tekenen van het rustelozebenensyndroom. Ze komen echter ook voor bij andere ziekten op oudere leeftijd.

De symptomen variëren sterk van persoon tot persoon in termen van ernst en frequentie van voorkomen. Er zijn bijvoorbeeld getroffenen die een drang voelen om te bewegen, maar geen last hebben van enig ongemak in hun benen.

Symptomen worden in de loop van de tijd erger

De ziekte is chronisch progressief. Dit betekent dat het sluipend vordert en de symptomen geleidelijk verergeren. In het begin van de ziekte verschijnen de rusteloze benen vaak in opflakkeringen, tussen de opflakkeringen zijn de getroffenen dan symptoomvrij.

Rusteloze benen syndroom: Evolutie

Het syndroom heeft de neiging om met de leeftijd te verergeren. Symptomen die aanvankelijk in de kuiten werden gevoeld, kunnen zich bijvoorbeeld uitbreiden naar de dijen en vaker voorkomen.

Bij meer ernstige vormen van de ziekte kunnen ook de armen worden aangetast. Sommige mensen slagen erin het syndroom heel goed onder controle te krijgen door hun levensstijl te veranderen. Er zijn gevallen van spontane remissie beschreven.

Lees ook :- Myasthenia gravis levensverwachting

Hoe wordt het rusteloze benen syndroom gediagnosticeerd?

De diagnose rustelozebenensyndroom is voornamelijk gebaseerd op de typische symptomen, waar de arts in een uitgebreid gesprek naar vraagt. Bloedonderzoek sluit dan externe oorzaken zoals ijzertekort of nierzwakte uit.

Als er geen externe oorzaak is, kan de arts andere tests doen om het vermoeden van rustelozebenensyndroom te versterken. Voor de dopaminetest nemen patiënten een eenmalige dosis van 100-200 milligram van de werkzame stof L-Dopa, die ook wordt gebruikt om de ziekte te behandelen. In 90 procent van de RLS-gevallen verbeteren de symptomen dan. Echter niet bij alle patiënten, wat betekent: Als L-Dopa niet werkt, kan de arts niet uitsluiten dat het om het rustelozebenensyndroom gaat.

Een andere mogelijkheid voor diagnose is een bezoek aan het slaaplaboratorium, ongeveer 80 procent van de getroffenen vertoont terugkerende bewegingen van de benen tijdens de slaap. Deze beenbewegingen tijdens de slaap komen echter ook voor bij mensen zonder RLS en worden niet bij elke vijfde RLS-patiënt gevonden.

Hoe het rusteloze benen syndroom te behandelen?

Genetische RLS kan niet causaal worden behandeld. Als een onderliggende ziekte verantwoordelijk is voor de RLS, is er een reeks verschillende medicijnen beschikbaar, die vaak erg nuttig zijn.

Deze medicijnen zijn enerzijds L-Dopa met een decarboxlaseremmer. Met andere woorden, er wordt gepoogd een vermoed dopaminetekort te corrigeren. Als de levodopa daarentegen niet meer het gewenste effect heeft, kunnen werkzame stoffen worden toegediend die de lichaamseigen aanmaak van dopamine ondersteunen (dopamine-agonisten) of de lichaamseigen afbraak remmen.

Deze medicijnen worden meestal goed verdragen met zorgvuldige, “kruipende” doseringen. Natuurlijk kunnen er ook vervelende bijwerkingen optreden, zoals misselijkheid, problemen met de bloedsomloop, slaperigheid en vele andere. De behandeling wordt echter zelden stopgezet vanwege bijwerkingen.

In uitzonderlijke gevallen kan het ook voorkomen dat de medicatie de symptomen verergert. Men spreekt dan van augmentatie. Dus als de toediening van L-Dopa ervoor zorgt dat de symptomen verergeren, zal de arts een dopamine-agonist gebruiken. Als augmentatie ook wordt veroorzaakt door het nemen van dopamine-agonisten, moeten andere stoffen worden geprobeerd.

De belangrijkste voorwaarden voor een succesvolle behandeling zijn inzicht in de ziekte, vertrouwen in de behandelend arts en geduld met betrekking tot de behandeling en eventuele bijwerkingen. Het is niet ongebruikelijk dat het “juiste” medicijn pas na een paar pogingen wordt gevonden.

Preventie: Vermijd rustelozebenensyndroom

Om het uiterlijk te vermijden, is het beter om een gezonde levensstijl te hebben.

• Spannende drankjes zoals koffie of thee, maar ook alcohol kun je beter vermijden.
• De voorkeur geven aan ontspanningsmethoden (yoga, stretching, tai-chi, enz.) die vooral ’s avonds moeten worden beoefend, kan de symptomen verminderen en tegelijkertijd een goede nachtrust bevorderen.
• Vermijd slapen in een oververhitte kamer.

Rusteloze benen syndroom: Huismiddeltjes

Als de symptomen veroorzaakt door het rustelozebenensyndroom nogal mild zijn, kunnen huismiddeltjes of eenvoudige, niet-medicamenteuze maatregelen helpen. De getroffenen moeten zelf uitproberen wat in individuele gevallen het beste helpt tegen rusteloze benen.

Huismiddeltjes zoals beenmassages, warme of koude voetbaden en contrastdouches voor de benen kunnen een rustgevend effect hebben op het rustelozebenensyndroom. Sommige patiënten vinden rekoefeningen voor de benen ook gunstig.

Regelmatige matige lichaamsbeweging kan over het algemeen een positief effect hebben op rustelozebenensymptomen, maar mag niet vlak voor het slapengaan plaatsvinden.

Er is geen speciaal dieet dat helpt tegen het rustelozebenensyndroom. Over het algemeen wordt echter een uitgebalanceerde, voedzame voeding aanbevolen.

De getroffenen moeten enkele uren voor het slapengaan stimulerende, stimulerende dranken (zoals koffie, zwarte of groene thee, cola-frisdranken of energiedranken) vermijden, net als alcohol.

Magnesium lijkt te helpen in sommige gevallen van het rustelozebenensyndroom, maar dit effect is niet wetenschappelijk bewezen.