Perifeer arterieel vaatlijden

Perifere slagaderziekte / Perifere slagaderziekte (PAD), of perifere vasculaire ziekte (PVD) is een veelvoorkomende aandoening waarbij de lichamelijke slagaders vernauwd raken door een opeenhoping van vette plaques (atherosclerose).

Wat is perifeer arterieel vaatlijden?

L ‘ perifere arteriële ziekte (PAD) is een probleem van de bloedsomloop dat bestaat uit obstructie van perifere slagaders (iliacale, femorale, sottogenicolari, enz.) Veroorzaakt door de aanwezigheid van vernauwing (stenose) van verschillende aard die de holte (lumen) van hetzelfde verminderen slagaders.

Obstakels veroorzaken een vermindering van de bloedstroom in een bepaald deel van het lichaam (meestal de spieren van de onderste ledematen) met als gevolg symptomen (bijv. spierpijn of claudicatio intermittens bij het lopen).

Lees ook :-Pijn in bovenrug

Wat veroorzaakt perifere arteriële ziekte?

Atherosclerose is de opeenhoping van vetafzettingen, atheromateuze plaques genaamd, binnen de wanden van belangrijke bloedvaten (slagaders), die een geleidelijke beperking van hun lumendiameters veroorzaken om het zuurstoftransport en de bloedstroom naar de stof in de loop van de tijd te beperken. PAD wordt hoofdzakelijk veroorzaakt door atherosclerose van de perifere slagaders (vooral op de belangrijke vertakkingspunten).

Atherosclerose in het hart wordt coronaire hartziekte genoemd en als het in de hersenen voorkomt, wordt het cerebrovasculaire ziekte genoemd, inclusief beroerte en vasculaire dementie. PAD verwijst naar atherosclerose van andere delen van het lichaam, zoals in de voeten en benen. PAD treft naar schatting meer dan 200 miljoen mensen wereldwijd, en de prevalentie neemt toe met het ouder worden.

Lees ook :-Pijn in voet zijkant

Symptomen van perifere arteriële ziekte

Doorgaans veroorzaakt perifere arteriële ziekte claudicatio intermittens, die bestaat uit pijn, vernauwing, krampen, ongemak of vermoeidheid in de onderste ledematen die optreedt tijdens het lopen en verdwijnt met rust. Claudicatio komt meestal voor in de kuiten, maar kan de voeten, dijen, heupen, billen of, zelden, de armen aantasten. Claudicatio is, net als angina pectoris, het symptoom van reversibele ischemie veroorzaakt door inspanning. Naarmate perifere arteriële ziekte vordert, neemt de afstand die kan worden gelopen zonder symptomen af ​​en kunnen patiënten met ernstige perifere arteriële ziekte pijn ervaren in rust, een teken van onomkeerbare ischemie. Pijn in rust is meestal distaal erger, wordt verergerd door het optillen van de ledemaat (vaak met nachtelijke pijn tot gevolg) en krimpt als de benen schuin staan ​​ten opzichte van het hart. De pijn kan brandend, vernauwend of pijnlijk zijn, hoewel deze bevinding niet-specifiek is.

Ongeveer 20% van de patiënten met perifere arteriële ziekte is asymptomatisch, soms omdat de activiteit van de persoon niet voldoende is om ischemie van de ledematen te veroorzaken. Sommige patiënten hebben atypische symptomen (bijv. niet-specifieke inspanningsintolerantie, pijn in de heup of andere gewrichten).

Milde perifere arteriële ziekte veroorzaakt vaak geen symptomen. Matige of ernstige perifere arteriële ziekte veroorzaakt in het algemeen vermindering of afwezigheid van perifere pulsen (knieholte, achterste scheenbeen, dorsale voet); Doppler-echografie kan de aanwezigheid van stromen detecteren wanneer de polsen niet kunnen worden gepalpeerd.

Wanneer de ledemaat schuin staat, onder het niveau van het hart, kan de voet donkerrood lijken (erytheem declinatie). Bij sommige patiënten kan het verdwijnen van het erytheem en de verergering van de ischemische pijn worden opgemerkt wanneer de voet wordt opgetild; wanneer de voet wordt neergelaten, wordt de veneuze vultijd verlengd (>15 seconden). Er is meestal geen oedeem, tenzij de patiënt het been onbeweeglijk in een hellende positie heeft gehouden om pijn te verlichten. Mensen met perifere arteriële ziekte kunnen een dunne, bleke (atrofische) huid hebben met verdunning of volledig haarverlies. De distale delen van de benen en voeten kunnen koud zijn. Het aangedane been kan overmatig zweten en cyanotisch worden, mogelijk als gevolg van overactiviteit van het sympathische zenuwstelsel.

Naarmate ischemie verergert, kunnen zweren optreden (meestal op de tenen of hielen en soms op het been of de voet), vooral na lokaal trauma. Zweren zijn meestal omgeven door zwartachtig necrotisch weefsel (droog gangreen). Ze zijn meestal pijnlijk, maar mensen met gelijktijdige perifere neuropathie als gevolg van diabetes of alcoholisme kunnen asymptomatisch zijn. Infectie van ischemische ulcera (nat gangreen) treedt gemakkelijk op, wat resulteert in snel progressieve cellulitis.

Het niveau van arteriële occlusie beïnvloedt de locatie van symptomen. Perifere aorto-iliacale arteriële ziekte veroorzaakt claudicatio van de billen, dijen of kuiten; heuppijn; en, bij mannen, erectiestoornissen (syndroom van Leriche). Bij femoropopliteale perifere arteriële ziekte treft claudicatio meestal de kuit; de pulsen onder de dijbeenslagader zijn zwak of afwezig. In het geval van perifere arteriële ziekte van de meer distale slagaders, kunnen de femoropopliteale pulsen aanwezig zijn, maar de tibiale en pedideale pulsen zijn afwezig.

Arteriopathie treft af en toe de armen, met name de proximale linker subclavia-slagader, met vermoeidheid van de bovenste ledematen na inspanning en, af en toe, embolisatie van de handen.

Lees ook :-Trillende spieren in rust

Wat zijn de risicofactoren voor perifeer arterieel vaatlijden?

• Roken – de grootste risicofactor voor PAD is roken, waarbij rokers gemiddeld een populaire 10x grotere kans hebben op het ontwikkelen van PAD.
• Diabetes – Diabetische patiënten hebben gemiddeld een populaire 2-4x toename van het risico op het ontwikkelen van PAD.
• Hypertensie – hypertensie verhoogt het risico op het ontwikkelen van PAD met 2,5-4%
• Hoog cholesterolgehalte in het bloed – dyslipidemie / hyperlipidemie verhoogt het risico op atherosclerose – de primaire oorzaak van PAD
• Sedentaire levensstijl – gebrek aan fysieke activiteit of lichaamsbeweging

Andere geïdentificeerde risicogroepen die mogelijk een verhoogd risico hebben, zijn:

• PAD-familiegeschiedenis of hart- / hart- en vaatziekten
• Bepaalde etnische afkomst / Afro-Amerikaanse mensen van etnische afkomst bijvoorbeeld,

Perifeer arterieel vaatlijden : Diagnose

Het cardiologische bezoek stelt u in staat om de aanwezigheid van perifere arteriële ziekte te vermoeden wanneer:

• visueel zijn er huidgebieden met een andere kleur, van rood tot blauwachtig, in vergelijking met de omringende;
• met palpatie wordt de vermindering of afwezigheid van een puls gewaardeerd (d.w.z. de pulsatie van de femorale, popliteale, pedidale arterie, enz.)
• bij auscultatie is er een vasculair geruis (geluid), een teken van turbulente bloedstroom als gevolg van arteriële vernauwing.

Arteriële echocolordoppler

Het is een niet-invasief onderzoek dat, door middel van echografie, de structuur van de slagader bepaalt en dankzij de kleuren-Doppler het mogelijk maakt om versnellingen van de bloedstroom te detecteren die, boven een bepaalde limiet, wijzen op een pathologische arteriële vernauwing.

MRI Angio (magnetische resonantie angio)

Het is een niet-invasief radiografisch onderzoek dat, dankzij de exploitatie van magnetische velden, toelaat om de anatomie van een arterieel district en eventuele vernauwingen te bepalen.

Angio TAC (Berekende Angio Tomografie)

Het is een niet-invasief radiografisch onderzoek waarmee, dankzij de injectie van contrastmiddel, de anatomie van een arterieel district met mogelijke vernauwingen kan worden bepaald.

Arteriografie

Het is een invasief onderzoek dat onder plaatselijke verdoving wordt uitgevoerd. Arteriografie biedt arteriële toegang door directe punctie van de slagader in de femorale, radiale, humerus, enz., gevolgd door het opvoeren van een katheter naar de te visualiseren plaats waar het contrastmiddel dat trekt wordt geïnjecteerd in de arteriële anatomie en eventuele vernauwingen die wordt weergegeven op de monitor voor de operator.

Perifeer arterieel vaatlijden : Behandeling

Behandeling van de PAD voordat deze vordert, is belangrijk om de complicaties en mogelijk verwoestende gevolgen die kunnen optreden te minimaliseren. Deze omvatten risicofactoren, levensstijl en modificatiebehandelingen voor atherosclerose, diabetes, hypertensie en dyslipidemie, enz.

De meest voorkomende manieren om het risico op verslechtering van het lager te minimaliseren, zijn:

• Stop met roken
• Verhoogde niveaus van fysieke activiteit en lichaamsbeweging (30-45 minuten 3 of 4 keer per week gedurende ten minste 12 weken) kunnen claudicatio aanzienlijk verbeteren
• Verbetering van het dieet om de inname van verzadigd vet / hoog cholesterolgehalte te verminderen (om hypercholesterolemie / obesitas te bestrijden) en het verminderen van zoutrijke en suikerrijke voedingsmiddelen bij de bestrijding van hypertensie en diabetes
• Beheer van hypercholesterolemie door statines te nemen om het cholesterolgehalte te verlagen en antibloedplaatjesgeneesmiddelen (zoals dagelijkse aspirine) om de vorming van bloedstolsels te verminderen

Chirurgische ingrepen kunnen zijn:

• Angioplastiek – een operatie die wordt uitgevoerd om de smalle of geblokkeerde slagaders te openen door een opblaasbare ballon in te brengen om de plaque plat te maken. Dit wordt meestal gevolgd door het inbrengen van een stent om arteriële restrictie in de toekomst te minimaliseren.
• Bypass-operatie – een ander functioneel bloedvat of kunstvat wordt operatief geplaatst om de bloedstroom van de geblokkeerde slagader af te leiden en een ‘bypass’-weg rond de blokkade te vormen.

Samengevat is perifeer arterieel vaatlijden (PAD) atherosclerose (ophoping van vette plaques en vernauwing van de slagaders) van de perifere slagaders, bijvoorbeeld in het been. Symptomen treden meestal later in de ziekte op, vaak gekenmerkt door claudicatio intermittens – pijn bij lichamelijke inspanning, naast het aangetaste gevoel van een kouder gebied en een lagere pols / bloeddruk. PAD kan worden behandeld voordat weefselsterfte (necrose) optreedt door verschillende fysieke, farmacologische en chirurgische ingrepen, maar indien onbehandeld kan dit leiden tot gangreen en amputatie noodzakelijk.

Perifeer arterieel vaatlijden : Complicatie

Als perifere arteriële ziekte wordt veroorzaakt door een opeenhoping van vette plaques (atherosclerose) in de bloedvaten, kunt u last krijgen van:

• Ischemie van de ledematen, een ziekte die begint met open zweren die niet genezen of met een verwonding of infectie van de voeten of benen gevolgd door weefselsterfte (gangreen); soms vereist gangreen amputatie van de ledemaat
• Beroerte en hartaanval, de atherosclerose die aandoeningen van perifere arteriële ziekte veroorzaakt, is niet beperkt tot alleen de slagaders van de benen en armen. In feite hopen cholesterolafzettingen zich ook op in de slagaders die het hart en de hersenen van bloed en zuurstof voorzien.

Perifeer arterieel vaatlijden : Preventie

Het voorkomen van PAOD betekent het voorkomen van aderverkalking. Dat betekent in principe niets anders dan gezond leven. Dit vermindert het risico op het ontwikkelen van problemen zoals hoge bloeddruk, diabetes en stoornissen in de vetstofwisseling aanzienlijk. Een gezonde levensstijl sluit roken uit en voorkomt ook risicofactoren als overgewicht en te weinig bewegen.

• Afzien van sigaretten: Nicotine verhoogt het risico op hoge bloeddruk, arteriosclerose, beroertes, hartaanvallen, PAD, hartritmestoornissen en andere ziekten. De rook van sigaretten, sigaren en pijpen bevat zo’n 4.000 andere stoffen die veel gezondheidsrisico’s verhogen, zoals die voor longziekten (bijv. COPD), voor de keelholte, strottenhoofd, slokdarm, long-, maag-, nier-, blaas- en alvleesklierkanker.
• Detectie en behandeling van diabetes, hoge bloeddruk en verhoogde bloedlipideniveaus: Veel mensen kennen hun bloeddruk, bloedsuikerspiegel en bloedlipidenwaarden niet. Vanaf de leeftijd van 35 moeten deze waarden echter bekend zijn, d.w.z. regelmatig worden gemeten. Want mensen met hoge waarden merken er lange tijd niets van. De getroffenen moeten proberen verhoogde waarden te normaliseren. Alleen een passende therapie en een gezonde levensstijl kunnen hieraan bijdragen. Normale waarden verminderen het risico op veel ziekten, waarvan sommige levensbedreigend zijn.
• Overgewicht verliezen: het lichaamsgewicht moet binnen het normale bereik liggen. Het is meer dan raadzaam om overtollig gewicht te verliezen. Wie gezond eet en regelmatig beweegt, is op de goede weg.
• Voldoende en regelmatig bewegen: regelmaat brengt meer dan hoge intensiteiten. Voor hart en bloedsomloop kun je beter vier keer per week 30 minuten trainen met matige, gelijkmatige belasting dan één keer twee uur op volle kracht. De inspanning moet passen bij de individuele veerkracht. Er zijn veel manieren om lichaamsbeweging in het dagelijks leven op te nemen.
• Pas op voor alcohol, koffie, drugs: terughoudendheid is geboden als het om alcohol gaat. Recente studies hebben zelfs bij kleine hoeveelheden nadelen voor hart en bloedvaten gevonden. Twee kopjes koffie per dag worden over het algemeen als veilig beschouwd. Wetenschappers discussiëren nog steeds over de vraag of grotere hoeveelheden schadelijk zijn. Er zijn geen zinvolle onderzoeken naar cannabisproducten (hasj, marihuana). Maar de rook wordt beschouwd als rijker aan condensaten dan tabaksrook en is daarom zeer waarschijnlijk schadelijker voor de longen en bloedvaten. Cocaïne verdubbelt het risico op een beroerte. Amfetaminen (stimulantia) en chemisch verwante stoffen (bijvoorbeeld ecstasy, kristal) kunnen het ontstaan ​​van hart- en vaatziekten mogelijk ondersteunen of verergeren.
• Gezonde voeding: Uitgebalanceerde, gevarieerde gerechten dienen geserveerd te worden in hoeveelheden die niet tot overgewicht leiden. Veel industrieel bewerkte voedingsmiddelen (bijvoorbeeld kant-en-klaarmaaltijden) zijn problematisch. In kleine hapjes zitten vaak veel calorieën. Bovendien bevatten dergelijke gerechten meestal veel onverzadigde vetzuren en veel verborgen suiker of verborgen zout. Frisdranken en energiedranken verhogen ook het risico op obesitas, diabetes en hart- en vaatziekten. Het is beter om veel vers voedsel te gebruiken (bijvoorbeeld fruit, groenten, volkoren granen, vis, mager vlees, magere zuivelproducten). Verzadigde vetzuren in voedsel moeten worden vervangen door onverzadigde. Vet zou minder dan 30 procent van de calorieën in voedsel moeten uitmaken. Voor mensen met hoge bloeddruk wordt het aanbevolen
• Stress vermijden of verminderen: Hoge werkdruk, pesten, angsten, zorgen, slaapgebrek, lawaai en vele andere omstandigheden kunnen stressvol zijn. Op de lange termijn beschadigt dit vaak het hart en de bloedvaten. Stress kan de slaap verstoren, het immuunsysteem verzwakken, de hoeveelheid ontstekingsstoffen in het bloed verhogen en leiden tot verhoogde afzettingen op de bloedvatwanden. Als stress niet kan worden vermeden, moet men proberen om alledaagse stressvolle situaties samen met andere deelnemers (bijv. collega’s, familie, partner) te verzachten. Ontspanningstechnieken zijn bijvoorbeeld geschikt om stress te verminderen.