Paniekaanvallen en paniekstoornis: Oorzaken en behandeling

John
17 Min Read

We spreken van “paniekstoornis” wanneer een persoon lijdt aan episodes van acute angstaanvallen (of paniekaanvallen), die een maand of langer worden herhaald, met de voortdurende angst om een nieuwe te ervaren. Deze angstaanvallen (paniek) komen spontaan voor of worden veroorzaakt door verschillende factoren (stress, depressie, enz.)

Wat zijn paniekaanvallen?

Wat zijn paniekaanvallen?

Paniekaanvallen (ook paniekaanvallen genoemd) zijn episodes van plotselinge en intense angst of een snelle escalatie van de normaal aanwezige angst.

Ze gaan gepaard met somatische en cognitieve symptomen. Bijvoorbeeld hartkloppingen, plotseling zweten, trillen, verstikkingsgevoel, pijn op de borst, misselijkheid, duizeligheid, angst om dood te gaan of gek te worden, koude rillingen of opvliegers.

Degenen die paniekaanvallen hebben meegemaakt, beschrijven ze als een vreselijke ervaring, vaak plotseling en onverwacht, althans de eerste keer. Het is duidelijk dat de angst voor een nieuwe aanval meteen sterk en dominant wordt.

De enkele episode leidt daarom gemakkelijk tot een echte paniekstoornis, meer uit angst voor angst dan uit iets anders. De persoon raakt snel verstrikt in een enorme vicieuze cirkel die vaak de zogenaamde “agorafobie” met zich meebrengt. Dit is de angst om op plaatsen of in situaties te zijn waaruit het moeilijk of gênant zou zijn om te ontsnappen, of waar geen hulp beschikbaar zou kunnen zijn, in het geval van een onverwachte paniekaanval.

Met de angst voor paniekaanvallen wordt het daarom moeilijk en angstig om alleen het huis te verlaten, met de trein, bus of auto te reizen, in een menigte of in de rij te staan, enzovoort.

Het vermijden van alle potentieel angstaanjagende situaties wordt de heersende modaliteit en de patiënt wordt een slaaf van paniek. Het dwingt vaak alle gezinsleden om zich dienovereenkomstig aan te passen, hem nooit alleen te laten en hem overal te vergezellen. Dit resulteert in een gevoel van frustratie dat voortkomt uit “big ass” zijn maar afhankelijk van anderen, wat kan leiden tot secundaire depressie.

Lees ook :- Bipolaire stoornis (bipolariteit): Oorzaken en symptomen

Oorzaken van paniekaanvallen

De oorzaken van paniekaanvallen kunnen heel verschillend zijn. Meestal vindt de eerste aanval plaats tijdens een bijzonder stressvolle periode voor het individu. Stress kan te wijten zijn aan een acute gebeurtenis of aan de aanwezigheid van tal van bijkomende factoren. De belangrijkste oorzaken van een paniekaanval kunnen zijn:

  • rouwen
  • ernstige ziekte
  • grote veranderingen in het leven (huwelijk, werk, scheidingen)
  • perioden van overwerk of gebrek aan rust
  • conflicterende relatiesituaties
  • functieveranderingen (bijv. pensionering)
  • trauma
  • financiële problemen

Na de eerste aanval ontwikkelt het individu gewoonlijk een sterke bezorgdheid en leeft in een constante staat van bezorgdheid. “Als de eerste aanval onverwacht was, kon hij zonder enige waarschuwing terugkomen”. Deze gedachte komt heel vaak voor bij mensen die last hebben van paniekaanvallen en leidt ertoe dat de proefpersonen in een staat van constante spanning blijven, in een soort anticiperende angst, van “angst voor angst”, wat leidt tot een toename van stressniveaus en daarom de toekomst bevordert. aanvallen. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel waarin de angst om ziek te zijn de angst aanwakkert. Angst wordt paniek en er komt een nieuwe aanval.

In andere gevallen worden paniekaanvallen veroorzaakt door een ernstiger aandoening. Ernstige depressie, eetstoornissen, posttraumatische stressstoornis zijn enkele van de aandoeningen die bij comorbiditeit een paniekstoornis kunnen veroorzaken.

Lees ook :- Symptomen van ziekte van meniere

Wat zijn de symptomen van paniekaanval

Tijdens een paniekaanval kunnen zowel lichamelijke als geestelijke klachten optreden. Paniekaanvallen veroorzaken intense angst die plotseling begint, vaak zonder waarschuwing. Een aanval duurt meestal 5 tot 20 minuten, maar in sommige extremere gevallen kunnen de symptomen langer dan een uur aanhouden vanwege de emotionele relatie die het symptoom versterkt.

De ervaring van iedereen met een paniekaanval is anders en de symptomen kunnen variëren. Een van de meest voorkomende vinden we:

  • Zich bang en nerveus voelen
  • Pijn op de borst
  • Fame d’aria
  • Hoge hartslag
  • hoofdpijn
  • Buikpijn
  • Duizeligheid
  • Zweten of rillen
  • Angst om dood te gaan, de controle te verliezen of gek te worden, zich licht in het hoofd te voelen
  • Gevoel van onwerkelijkheid en vreemdheid in de perceptie van iemands lichaam
  • Gevoel van onwerkelijkheid ten opzichte van omringende dingen
  • Gevoel van verwarring.

Een van de meest verontrustende symptomen is vaak de perceptie van gebrek aan lucht, wat in veel gevallen leidt tot de neiging om nog dieper of sneller te ademen, wat de symptomen echter verergert.

Als je langdurig hyperventileert, is de kans groot dat je ook last krijgt van deze symptomen:

  • Duizeligheid
  • Misselijkheid
  • Gevoel van moeite met ademhalen
  • Gevoel van benauwdheid, gewicht of pijn op de borst
  • Spier verlamming
  • Verhoogde vrees en gevoel van alarm, leidend tot angst dat er iets vreselijks gaat gebeuren, zoals een hartaanval, hersenbloeding of zelfs de dood.

Gevolgen van paniekaanvallen

Over het algemeen ontwikkelen degenen die aan paniekaanvallen lijden psychologische gevolgen, zowel op cognitief en emotioneel niveau als op gedragsniveau. Er kunnen zorgen ontstaan over hun lichamelijke gezondheid (patiënten kunnen denken dat de aanvallen het gevolg zijn van een ernstige, levensbedreigende ziekte) of ze kunnen problemen krijgen op sociaal gebied en in persoonlijke onafhankelijkheid.

Sommige proefpersonen kunnen de bezorgdheid uiten dat ze tijdens een aanval alleen zijn (ze vermijden bijvoorbeeld het gebruik van de auto) en daarom niemand hebben om hulp te vragen. Ze hebben daarom de neiging om situaties waarin ze gedwongen worden om alleen te zijn, te verminderen en te vermijden. Of, omgekeerd, kunnen ze zich zorgen maken over paniekaanvallen in situaties en contexten waar veel mensen zijn, uit angst om negatief beoordeeld te worden door anderen, dus hebben ze de neiging zichzelf te isoleren en het huis niet te verlaten.

Lees ook :- Testosteron tekort ervaringen

Paniekaanvallen diagnosticeren

De diagnose is meestal gebaseerd op de symptomen die de patiënt aan zijn arts heeft beschreven wanneer de episode voorbij is. In feite zijn er na een enkele aanval nauwelijks symptomen die de arts kan analyseren om een diagnose te stellen.

In sommige gevallen realiseert de patiënt die een paniekaanval krijgt die gepaard gaat met somatische symptomen zoals die in het bovenstaande hoofdstuk worden genoemd, mogelijk niet wat er gebeurt en denkt in plaats daarvan dat hij lijdt aan ernstige pathologieën, bijvoorbeeld respiratoire, cardiale of cerebrale pathologieën. Dergelijke gedachten kunnen de patiënt ertoe aanzetten om hulp te zoeken bij de arts of de spoedeisende hulp; in zo’n situatie kan het echter voorkomen dat de diagnose paniekaanval niet juist wordt gesteld door te focussen op de gepresenteerde somatische symptomen.

Diagnose van paniekstoornis

Wat de diagnose paniekstoornis betreft, verandert het verhaal echter. In feite kan deze stoornis pas worden gediagnosticeerd nadat de aanwezigheid van andere organische stoornissen is uitgesloten en alleen als de door de patiënt gemanifesteerde symptomen voldoen aan de diagnostische criteria die zijn vastgesteld door de DSM-5, d.w.z. de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders.

Volgens deze handleiding ervaren patiënten met een paniekstoornis terugkerende paniekaanvallen (hoewel de frequentie niet wordt gespecificeerd) waarbij een of meer aanvallen worden gevolgd door een of beide van de volgende aandoeningen gedurende een periode van een maand of langer:

  • Aanhoudende bezorgdheid over het ervaren van meer paniekaanvallen of zorgen over de gevolgen die kunnen volgen
  • Onaangepaste gedragsreactie (het individu kan bijvoorbeeld sociale situaties, plaatsen, activiteiten enz. vermijden die het begin van nieuwe aanvallen zouden kunnen bevorderen, waardoor hij zichzelf isoleert).

Zorg en therapie paniekaanvallen

Behandeling voor paniekaanvallen en stoornissen is meestal zeer effectief en het doel is om alle symptomen die met de episodes gepaard gaan te elimineren.

De eerste essentiële stap is om de symptomen aan uw arts bloot te stellen, die de patiënt zal onderzoeken en de medische geschiedenis zal reconstrueren, om er zeker van te zijn dat er geen fysieke problemen zijn die de symptomen veroorzaken. Verwijzing naar een GGZ-specialist, dat wil zeggen een psychiater of psycholoog, kan daarom aangewezen zijn

Paniekstoornis wordt over het algemeen behandeld met psychotherapie, medicijnen of een combinatie van beide benaderingen, maar er moet worden opgemerkt dat de weg naar oplossing niet altijd noodzakelijkerwijs lang en pijnlijk is, omdat niet alle “behandelingen” langere tijdschema’s in de tijd voorzien of vereisen.

Psychotherapie

Psychotherapie kan u helpen de oorzaken van paniekaanvallen en stoornissen te begrijpen en manieren te vinden om ermee om te gaan.

De benadering die cognitieve gedragspsychotherapie wordt genoemd, is vooral nuttig bij paniekstoornis als eerstelijnsbehandeling; de patiënt leert alternatieve manieren van denken, gedragen en reageren op de gewaarwordingen die gepaard gaan met de paniekaanval. De aanvallen zullen beginnen te verdwijnen zodra u verschillende manieren leert om te reageren op de fysieke gewaarwordingen van angst en angst die ze kenmerken.

Geneesmiddelen

Er zijn verschillende families van medicijnen beschikbaar om paniekaanvallen te behandelen, waaronder:

  • antidepressiva:
  • bètablokkers ,
  • benzodiazepinen.

SSRI- en SNRI-medicijnen, meestal gebruikt bij de behandeling van depressie, blijken ook nuttig te zijn bij symptomen van paniekstoornis. Het kan enkele dagen duren voordat ze volledig effect hebben en kunnen, zoals bij alle geneesmiddelen, bijwerkingen veroorzaken, zoals

Over het algemeen zijn de bijwerkingen niet ernstig, vooral als de therapeutische dosis geleidelijk wordt bereikt, beginnend met een lage dosis. Bijwerkingen moeten echter aan de arts worden gemeld.

Onder de meest voorkomende moleculen noemen we bijvoorbeeld

  • SSRI’s
  • SNRI-extensie

Bij sommige patiënten is het mogelijk om hun toevlucht te nemen tot oudere antidepressiva, die bijvoorbeeld behoren tot de familie van tricyclische antidepressiva of MAO-remmers.

Een andere familie van medicijnen, bètablokkers, kan helpen bij het beheersen van sommige lichamelijke symptomen die verband houden met een paniekstoornis, zoals een snelle hartslag. Hoewel artsen ze gewoonlijk niet voor dit doel voorschrijven, kunnen ze nuttig zijn bij sommige patiënten die hartsymptomen ervaren.

Benzodiazepinen, een categorie medicijnen met een kalmerend effect, zijn zeer effectieve moleculen om de symptomen van een paniekaanval snel te verminderen, maar ze veroorzaken tolerantie en afhankelijkheid als ze continu worden gebruikt. De arts kan ze dus alleen voor korte periodes voorschrijven en alleen als het echt nodig is.

Onder de meest gebruikte noemen we:

  • alprazolam (Xanax®) ,
  • clonazepam (Rivotril®),
  • lorazepam (Tavor®, Control®),
  • bromazepam (Lexotan®).

Het is van het grootste belang om de therapie niet te snel te staken, ongeacht de gekozen aanpak. Zowel psychotherapie als medicamenteuze behandeling hebben enige tijd nodig om effectief te zijn.

Een gezonde levensstijl kan ook helpen bij het bestrijden van paniekaanvallen:

  • voldoende slapen,
  • deelnemen aan regelmatige lichaamsbeweging,
  • eet goed ,
  • vertrouwen op vertrouwde familie en vrienden.

Wat te doen tijdens een paniekaanval?

Een paniekaanval wordt gekenmerkt door lichamelijke klachten, zoals

  • agitatie,
  • gedesoriënteerd voelen,
  • misselijkheid,
  • snelle en onregelmatige hartslag,
  • droge mond ,
  • kortademigheid,
  • zweten
  • en duizeligheid.

De symptomen zijn even onschadelijk als beangstigend voor degenen die ze ervaren, en wekken de angst op voor een hartaanval of zelfs de doodsangst.

De meeste episodes duren enkele minuten tot een half uur, maar zelfs een relatief korte tijd kan voor de getroffen patiënt eindeloos lijken.

Het belangrijkste aspect wanneer u een paniekervaring ervaart, is uzelf te dwingen voor uzelf te herhalen dat de symptomen die u ervaart niet gevaarlijk zijn en in plaats daarvan uitsluitend en uitsluitend worden veroorzaakt door angst; het is erg belangrijk om je niet te laten beheersen door angst en gefocust te blijven op rationaliteit en helderheid van denken.

Veel specialisten adviseren om angst onder ogen te zien, te accepteren, uit de eerste hand te ontdekken en te ervaren dat er niets vreselijks zal gebeuren.

Het is in deze gevallen nuttig om een vertrouwenspersoon naast je te hebben, alsook om ontspanningstechnieken toe te passen (yoga, autogene training, …) waar ook een adequate ademhalingstechniek bij hoort; laten we in feite niet vergeten dat het bevorderen van een toename van de ademhalingsfrequentie hyperventilatie en een toename van de bloedoxygenatie kan veroorzaken, met als gevolg een verergering van de symptomen, in plaats daarvan is het beter om te proberen uw ademhaling te vertragen.

Hoe kun je een paniekaanval voorkomen?

Een paniekaanval is niet altijd te voorkomen. Er zijn echter enkele stappen die u kunt nemen om een aanval te voorkomen.

  • Zoek professionele en deskundige ondersteuning van een psychiater, psychotherapeut of steungroep als uw angst uw dagelijks leven verstoort.
  • Vermijd constante spanning. Probeer af en toe een pauze te nemen, ook in het dagelijks leven. Hiervoor zijn ademhalingsoefeningen, progressieve spierontspanning of meditatie geschikt.
  • Doet u regelmatig aan sport.
  • Zorg dat je voldoende slaapt.
  • Eet regelmatig kleinere maaltijden om hypoglykemie te voorkomen.
  • Verminder cafeïne en alcohol.
  • Vermijd zoveel mogelijk nicotine en andere drugs.
Wat veroorzaakt een paniekaanval?

Wat veroorzaakt paniekstoornissen? Het optreden van angstaanvallen zou het gevolg zijn van een combinatie van genetische, biologische en psychologische factoren. Erfelijkheid lijkt een rol te spelen. Bij de meerderheid van de getroffenen ervaren ook andere familieleden paniekaanvallen.

Wat is het verschil tussen een paniekaanval en een angstaanval?

Het belangrijkste onderscheid tussen een angstaanval en een paniekaanval is gebaseerd op de intensiteit van de aanval. Angstaanvallen komen relatief vaak voor. Iedereen kan angstaanvallen krijgen. Paniekaanvallen zijn meestal zeldzaam of zelfs uniek.

Zijn paniekaanvallen te genezen?

De behandeling van een acute angstaanval bestaat uit het verwijderen van de persoon uit de angstwekkende situatie. Als de paniekaanval ernstig is, kan hij medicijnen voor angst voorschrijven. Paniekstoornis vereist langdurige psychotherapie en zelfs medicamenteuze behandeling.

Wanneer heb je last van paniekaanvallen?

De paniekaanval komt als een donderslag bij heldere hemel, plotseling. Mensen kunnen er niet achter komen wat er met hen gebeurt en zijn bang dat ze de controle verliezen, flauwvallen, gek worden, sterven. Paniekaanvallen hebben altijd een trigger, ook als je ze niet als zodanig kunt herkennen.

Hoe kom je van een paniekaanval af?

Leer ademhalingsoefeningen : om de fysieke reactie op een paniekaanval te verminderen, de hartslag te normaliseren en angstgevoelens te verminderen. Focus afleiden: wanneer de episode zich voordoet, helpt het om je beter te voelen door de focus op het moment van paniek te verminderen.

Share This Article
Leave a comment