Keratosis pilaris behandeling

De keratosis pilaris is een aandoening van de huid die vrij vaak voorkomt en wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van verdikking en kleine witte of rode puistjes die meestal niet gepaard gaan met jeuk. Het kan de armen, dijen, wangen en billen aantasten en verdwijnt meestal op 30-jarige leeftijd.

Wat is keratosis pilaris?

Keratosis pilaris (ook bekend als Keratosis Follicularis, Lichen Pilaris en Follicular Keratosis) is een niet-besmettelijke huidziekte.

Het is het resultaat van een overproductie van keratine die de haarzakjes blokkeert en kleine knopen vormt. Deze situatie veroorzaakt verdikking van de huid, vooral op de bovenarmen en dijen, maar ook op de billen en op het gezicht. Er verschijnen kleine puistjes en de huid wordt ruw en vlekkerig, waardoor het een “kippenvel”-uiterlijk krijgt.

Het is een genetische ziekte en vooral jonge mensen worden getroffen: de eerste symptomen van keratosis pilaris verschijnen meestal tijdens de kindertijd en ze komen heel vaak voor bij adolescenten. Keratosis pilaris kan met de jaren verdwijnen, maar het kan terugkeren.

Helaas is er geen bekende manier om er vanaf te komen, maar de symptomen kunnen worden verlicht met regelmatige huidverzorging en het gebruik van geschikte oliën, scrubs en huidcrèmes.

Lees ook :-Baarmoeder verwijderen zware operatie

Soorten keratosis pilaris

Er zijn vier hoofdtypen van keratosis pilaris:

Geatrofieerde rode keratosepilaar: voornamelijk gelokaliseerd in het gebied van de oren en wangen, die ook worden aangetast door roodheid en ontsteking.
Siemens decalvante spinulaire folliculaire keratose: dit is een zeldzame genetische ziekte die vooral mannen treft en leidt tot verdikking van de huid, haaruitval (alopecia) en wenkbrauwhaar.
Verdikking van de oogleden en keratotische conjunctivitis kunnen ook optreden in het gebied rond de ogen.
Symptomatische verworven keratosis pilaris: dit type keratose is meestal gekoppeld aan het optreden van andere vormen van inflammatoire dermatose.
Keratosepilaar kinderen: anders dan folliculitis bij kinderen – waarbij de haarzakjes onderhevig zijn aan infectie veroorzaakt door bacteriën, schimmels of virussen – komt de keratosepilaar bij kinderen meestal voor op de wangen en slapen.

Bij adolescenten en volwassenen komt keratosis pilare daarentegen vaker voor op de dijen, armen en billen en minder vaak op het gezicht.

Lees ook :-Knieschijf uit de kom

Wat zijn de oorzaken van keratosis pilaris?

Keratosis pilaris wordt veroorzaakt door overmatige productie van keratine in de haarzakjes. Keratine is een eiwit dat de huid beschermt tegen infecties en schadelijke stoffen zoals vervuiling. De oorzaak van deze overproductie is niet bekend.

Het is een milde ziekte die niet besmettelijk is maar een belangrijke genetische component heeft. Dit betekent dat als een familielid keratosis pilaris heeft, hun kinderen meer risico lopen om het te ontwikkelen.

Lees ook :-Haaruitval na zwangerschap

Symptomen van keratosis pilaris behandeling

Over het algemeen treedt het begin van keratosis pilare op na de leeftijd van vijf jaar. In veel gevallen lijkt de aandoening echter asymptomatisch te zijn en veroorzaakt daarom geen enkele zorg bij patiënten.
In elk geval hebben de keratotische gebieden een ruw en puntvormig uiterlijk, een korrelige verlenging die voelbaar is bij aanraking: in dit opzicht wordt de huidaandoening gewoonlijk “kippenhuid” genoemd.
Dit ruwe en puntige uiterlijk – typisch voor keratosis pilare – is te wijten aan de vorming van verhoornde papels met een diameter van ongeveer 1-2 millimeter, gegenereerd door de obstructie van de folliculaire openingen als gevolg van keratineproppen.
De ziekte heeft geen kwaadaardige gevolgen; het enige probleem houdt verband met de esthetiek en het psychologische misverstand van hetzelfde, zij het flauw.

Hoe kan keratosis pilaris worden behandeld?

In principe moet u voor elke huidverandering een dermatoloog raadplegen. Als de getroffen gebieden vergroot, pijnlijk, ontstoken of jeukend worden, is een bezoek aan een arts bijzonder aan te raden. Er is geen specifiek onderzoek om vast te stellen of er sprake is van een keratosis pilaris. De dermatoloog herkent de rasphuid aan het typische uiterlijk en het ruwe gevoel van de huid. Een familiegeschiedenis kan deze diagnose ondersteunen en andere huidziekten uitsluiten.

Keratosis pilaris is ongeneeslijk en gaat meestal niet helemaal weg. In veel gevallen trekt de rasphuid echter vanzelf terug zonder therapie. Er zijn een aantal aanbevelingen voor behandeling, maar er is geen specifieke methode waarvan is aangetoond dat deze effectief is. De behandeling wordt echter meestal uitgevoerd met hoornlosmakende, hydraterende en lipidenaanvullende zalven. Deze bevatten actieve ingrediënten zoals lactaat, salicylzuur of ureum. Als u deze behandeling het hele jaar door en regelmatig doet, kunnen de knobbeltjes een tijdje verdwijnen. Als u de therapie echter onderbreekt, keert de rasphuid snel terug.

Als de rasphuid zwak is, kunnen peelings en massages nuttig zijn. U moet uw huidverzorging regelmatig en permanent doen. U dient uw huid één of twee keer per dag te reinigen met een pH-neutrale zeep om uitdroging te voorkomen. Let er bij het schoonmaken op dat u niet te hard schrobt en in geen geval krassen maakt op de ruwe plekken! Dit laat littekens achter die nog moeilijker te verwijderen zijn.

Wat zijn de mogelijke complicaties?

Keratosis pilaris is een milde ziekte die kinderen en adolescenten treft en na verloop van tijd verdwijnt. In sommige gevallen is het levenslang aanwezig.

Meestal verspreidt het zich niet en treft het alleen de armen, dijen, billen en meer zelden het gezicht.

Afgezien van het esthetische ongemak en het jeukende gevoel, is het een ziekte zonder ernstige complicaties.

Hoe kan een rasphuid behandeld worden met microneedling?

Als er geen verbetering is door middel van zalven of peelings, kan microneedling helpen. Bij microneedling behandelt de arts de verhoornde poriën met een Dermapen of Dermaroller, die talrijke kleine en delicate naalden hebben.

Deze puncties stimuleren de vorming van nieuwe en gezonde cellen diep in de huid. Bovendien lossen dode huidcellen sneller op en wordt het ingesloten talg afgebroken. De microneedling trekt vervolgens de huidporiën samen tot een normale grootte. Het effect van de behandeling kan worden vergroot als u vooraf een peeling doet. Je huid zal waarschijnlijk behoorlijk rood zijn na microneedling, maar dit is een volkomen normale reactie. Verzorg daarna de behandelde plekken intensief en gebruik natuurlijke oliën als verzorging voor de gevoelige of droge huid. De volgende behandeling moet echter op zijn vroegst twee weken na de eerste worden uitgevoerd, omdat uw huid tijd nodig heeft om te regenereren.

Hoe werkt lasertherapie voor keratosis pilaris?

Artsen gebruiken een gepulseerde kleurstoflaser of een CO2-laser als onderdeel van een laserbehandeling. Tijdens deze behandeling brengt de deskundige een verdovende crème aan op het betreffende gebied en beweegt de laserkop langzaam over de huid.

Door korte impulsen wordt de bovenste laag van het weefsel verwijderd en wordt de collageenvorming geactiveerd. De gehele behandeling duurt tussen de 15 en 45 minuten, afhankelijk van de ernst en grootte van het gebied. In veel gevallen is slechts één behandeling voldoende om de teint van uw huid aanzienlijk te verbeteren. Hoeveel behandelingen in uw geval nodig zijn, komt u te weten tijdens het consult met uw arts.

Wanneer contact opnemen met uw arts met keratosis pilare?

Keratosis pilare is meestal geen ernstig probleem, maar een arts kan specifieke behandelingen voorstellen waarvoor een recept nodig is.

Zelfmedicatie en huismiddeltjes voor Keratosis pilaris

Zelfhulpmaatregelen thuis zijn nuttig bij de behandeling van keratosis pilaris, hoewel ze de aandoening mogelijk niet volledig genezen of voorkomen. Hieronder volgen enkele handige tips:

• Gebruik milde zepen en vermijd zeep of lichaamswassing die agressieve chemicaliën bevat. Ze maken de huid droog.
• Scrub zachtjes of verwijder dode cellen van de aangetaste huid met een washandje.
• Vermijd hete baden, omdat deze natuurlijke oliën van de huid verwijderen en deze aanzienlijk droger maken. Gebruik warm water en verkort ook de badtijd.
• Vermijd krachtig schrobben, wat de huid irriteert en ook de symptomen kan verergeren.
• Maak de huid na het wassen niet helemaal droog schoon; dep zachtjes op de huid en laat wat vocht achter.
• Gebruik direct na het baden een goede vochtinbrengende crème. Vrij verkrijgbare moisturizers die lanoline, vaseline (petroleumgelei) of glycerine bevatten, zouden ideaal zijn. Deze ingrediënten houden vocht vast en verzachten de huid. Gebruik deze moisturizer vele malen per dag op de aangetaste huid.
• Bij koud weer is de luchtvochtigheid laag, waardoor de huid overmatig droog wordt. Gebruik een draagbare luchtbevochtiger voor thuis om wat vochtigheid aan de binnenlucht toe te voegen.
• Vermijd het dragen van strakke kleding. Wrijving door strakke, grove kleding kan de symptomen verergeren door de huid te irriteren.

Andere therapieën, waaronder lokale corticosteroïden, lasers, fotodynamische therapie, dermabrasie en chemische huiden, kunnen ook worden toegepast. Deze worden echter zelden overwogen en sommige, bijvoorbeeld fotodynamische en lasertherapie, leveren zeer beperkt bewijs van werkzaamheid.