Jeuk tussen tenen

Mycose van de voeten of “voetschimmel” wordt veroorzaakt door een schimmel in de huid. Het komt meestal voor tussen de tenen, op de vingernagels of onder de voetzolen.

Jeuk tussen tenen : Definitie

“Atleetvoet” is een bijzondere vorm van schimmelinfectie van de voeten tussen de tenen. Deze oppervlakkige huidinfectie veroorzaakt door een schimmel kan de voetzolen, nagels en andere delen van de huid buiten de voeten aantasten. Het kan de toegangspoort zijn tot andere infecties, vooral bacteriële (erysipelas). Warmte en vochtigheid zijn factoren die bevorderlijk zijn voor de ontwikkeling van de schimmel.

Lees ook :- Cyste op eierstok

Jeuk tussen tenen : Oorzaken

Jeukende voeten zijn een indicatie van de aanwezigheid van veel huidziekten, maar niet alleen. Vaak hangt dit symptoom af van triviale oorzaken, die gemakkelijk kunnen worden verholpen met de juiste voorzorgsmaatregelen, zoals bijvoorbeeld kan gebeuren in het geval van uitdroging van de huid of de steek van een mug in de zomer.

Andere keren zijn jeukende voeten echter een teken van belangrijkere ziekten, die niet mogen worden onderschat.

Dermatologische ziekten

Jeukende voeten worden vaak veroorzaakt door primaire huidziekten of huidziekten secundair aan andere ziekten (zoals in het geval van bijvoorbeeld diabetes, leverziekte of allergieën).

De meest voorkomende oorzaken zijn:

• Droge huid (xerose);
• Punctie van een insect (bijv. Muggen, zandvliegen of tunga penetrans, of de “zandvlo”);
• Overmatig zweten;
• Dyshidrose (ordyshidrotisch eczeem);
• Plantaire wratten.

Ernstige jeuk gelokaliseerd in beperkte delen van de voeten, geassocieerd met andere huidsymptomen, kan wijzen op de aanwezigheid van:

• Zonne-erytheem;
• Atopische dermatitis;
• netelroos;
• psoriasis;
• Tinea pedis (of voetschimmel) en andere schimmelinfecties van de huid (dermatofytose).

De huid van de voeten kan ook jeuken bij contactdermatitis, een ontsteking veroorzaakt door de interactie met irriterende stoffen of allergenen:

• Irritatieve contactdermatitis (secundair aan herhaald contact met een irriterend middel, zonder de immunologische reactie te activeren; stoffen die dit soort reacties kunnen veroorzaken zijn: nikkel, kobalt, lokaal toegepaste medicijnen, wasmiddelen, weefsels en cosmetische producten);
• Allergische contactdermatitis (veroorzaakt door blootstelling aan een allergeen dat een immuunreactie kan veroorzaken bij eerder gesensibiliseerde personen).

Jeukende voeten kunnen ook afhankelijk zijn van gegeneraliseerde allergische verschijnselen: voedselallergieën of geneesmiddelenreacties kunnen huidverschijnselen veroorzaken, inclusief het betreffende symptoom.

Andere dermatologische ziekten die zich kunnen manifesteren als jeukende voeten en onderste ledematen zijn onder meer:

• Chronische lichen simplex (of neurodermitis);
• Bulleus pemfigoïd;
• psoriasis;
• schurft;
• Exanthemateuze ziekten (bijv. Waterpokken).

Systemische pathologieën

Als de jeukende voeten bijzonder hardnekkig zijn, kan dit te wijten zijn aan systemische ziekten, met of zonder bijbehorende huidverschijnselen.

Een van de meest voorkomende oorzaken zijn:

• Allergische reacties (op medicijnen, voedsel, dierenbeten en insectenbeten);
• cholestase;
• Nierfalen ;
• Leverziekte ;
• Leverinsufficiëntie.

Andere systemische oorzaken van jeukende voeten zijn onder meer:

• Schildklierdisfuncties (hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie, enz.)
• suikerziekte;
• Herpetiforme dermatitis;
• Bloedarmoede door ijzertekort.

Jeukende voeten die gepaard gaan met een zwaar gevoel en tintelingen in de benen kunnen daarentegen de manifestatie zijn van een stoornis in de bloedsomloop (bv. veneuze insufficiëntie, trombose, enz.) en bloeddrukproblemen. Zelfs winterhanden kunnen beginnen met jeuk en een branderig gevoel in de tenen; deze aandoening vertegenwoordigt schade aan bloedvaten als gevolg van blootstelling aan kou.

Minder vaak voorkomende oorzaken van jeukende voeten zijn:

• Invriezen ;
• Hodgkin-lymfoom;
• Echte polycytemie.

Jeukende voeten tijdens de zwangerschap

Jeukende voeten kunnen ook optreden tijdens de zwangerschap, vooral in het laatste trimester.

Als dat het geval is, kan het jeukende gevoel te wijten zijn aan drie hoofdvoorwaarden:

• Cholestase van zwangerschap;
• Herpes gestationis (of pemphigoid gravidarum);
• Polymorfe dermatitis van zwangerschap.

Andere factoren kunnen bijdragen aan jeukende voeten, zoals hoge transaminasen tijdens de zwangerschap, hormonale veranderingen, vochtretentie of levergestosis.

Drugs en andere iatrogene oorzaken

Jeukende voeten kunnen worden veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen die een allergische reactie kunnen veroorzaken of direct de afgifte van histamine kunnen induceren.

Een oorzaak van dergelijke symptomen zijn meestal morfine, aspirine, barbituraten, penicilline, antischimmelmiddelen, chemotherapeutische middelen en sommige intraveneuze intraveneuze toediening van contrastmiddelen.

Andere oorzaken van jeukende voeten

In sommige gevallen kunnen jeukende voeten neuropathisch zijn, d.w.z. verbonden met pathologieën van het CZS of het perifere zenuwstelsel, zoals in het geval van:

• Multiple sclerose ;
• Herpes zoster (of gordelroos).

Sommige mensen die bijzonder “gevoelig” zijn voor het ritme van het leven, voelen het verlangen om te krabben, zelfs als ze niet worden beïnvloed door bepaalde problemen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij jeukende voeten die samen met andere lichamelijke klachten optreden tijdens bijzonder stressvolle periodes vanuit fysiek en psychisch oogpunt.

Bovendien kunnen jeukende voeten worden geassocieerd met psychiatrische stoornissen of ziekten, zoals:

• Depressie;
• Ongerustheid ;
• Hypochondrie;
• Schizofrenie;
• Obsessief-compulsieve stoornis ;
• Verschillende vormen van psychose.

Jeuk tussen tenen : Symptomen

De ziekteverwekkers van de voetschimmel zijn te klein om met het blote oog te zien. Betrouwbaar bewijs wordt echter geleverd door de klachten die ze veroorzaken. Vooral de hardnekkige jeuk tussen de tenen – het meest typische symptoom. Later wordt de huid tussen de tenen rood en schilferig. Naarmate de huid vordert, wordt de rand van de geïnfecteerde huid een beetje donkerder en vormen zich daar kleine puisten of blaasjes.

Hoe verder de schimmelziekte gevorderd is, hoe groter de huiddeeltjes en schilfers die loskomen van het besmette gebied. Eronder verschijnt rood, geïrriteerd weefsel en de huid ziet er verzacht uit. Er verschijnen kleine scheurtjes, wat de penetratie van verdere ziektekiemen en vooral bacteriële pathogenen bevordert. De pijnlijke scheuren verschijnen niet alleen tussen de tenen, maar in ernstige gevallen over de hele voet.

Een speciale vorm van voetschimmel tast vooral de voetzolen aan en breidt zich langzaam uit naar de randen van de voet en de achterkant van de voet. Het wordt daarom ook wel mocassin-mycose genoemd. De eerste symptomen zijn fijne, droge schilfers op een ontstoken huid. In het verdere verloop kunnen dikke lagen van het hoornvlies en pijnlijke scheuren ontstaan, vooral op de bijzonder belaste hielen. Vaak wordt deze vorm door de getroffenen niet herkend als voetschimmel, maar geïnterpreteerd als een bijzonder droge huid.

Lees ook :-Zeurende pijn onderrug

Jeuk tussen tenen : Diagnose

De diagnose van jeukende voeten wordt gesteld door uw huisarts of dermatoloog. Een analyse van de kenmerken en eventuele bijbehorende symptomen is nodig om deze manifestatie te interpreteren, de oorsprong en de ernst ervan te begrijpen.

Om de oorzaken van dit symptoom te onderzoeken, stelt de arts eerst een reeks vragen met betrekking tot de symptomatologie en persoonlijke klinische geschiedenis, en vraagt ​​dan de patiënt om de stoornis en de correlatie met andere bijkomende manifestaties duidelijk te beschrijven.

Zodra de anamnestische gegevensverzameling is voltooid, wordt een zorgvuldig lichamelijk onderzoek uitgevoerd. Artsen onderzoeken de huid van de voeten om te controleren op eventuele veranderingen of tekenen die wijzen op een dermatologische aandoening.

Lichamelijk onderzoek kan de diagnose verder begeleiden door te focussen op:

• Tijdstip van aanvang;
• Type en locatie van de laesies.

De resultaten van de anamnese en lichamelijk onderzoek helpen beslissen of verdere tests nodig zijn om de oorsprong van jeukende voeten vast te stellen.

Soms zijn jeukende voeten echter een uiting van ziekten die al zijn gediagnosticeerd, zoals in het geval van allergieën, nierfalen of hematologische ziekten. Medische controle moet vooral worden uitgevoerd in geval van zwangerschap of in aanwezigheid van ziekten zoals diabetes en leverziekte.

Lees ook :-Moeite met slikken

Wanneer naar een dokter gaan?

De meeste mensen kunnen huidpeeling tussen de tenen thuis behandelen. Soms kan het echter nodig zijn om een arts te raadplegen.

Een persoon moet met een arts spreken als de eerste behandeling niet werkt of als de volgende symptomen optreden:

• de huid tussen de tenen wordt zwart
• er verschijnen rode strepen op de voeten
• voeten voelen warm aan
• koorts of koude rillingen optreden
• een uitslag tussen de tenen begint vloeistof te lekken

Jeuk tussen tenen : Behandeling

• Bij vroege vormen van voetschimmel is medische behandeling zonder recept mogelijk. Het is voldoende om op de laesies een actueel antischimmelmiddel aan te brengen, dat zonder recept in de apotheek wordt verkocht. Het komt in de vorm van crème, lotion, poeder of spuitbus. De duur van de behandeling varieert van 2 tot 4 weken. Het is essentieel om de behandeling gedurende de gehele aangegeven duur toe te passen, zelfs als de symptomen verdwenen zijn. Deze antischimmelmiddelen leiden in 70% tot 80% van de gevallen tot herstel.

Houd er rekening mee dat lokale antischimmelbehandelingen niet mogen worden gebruikt als:

• U twijfelt over de aard van de infectie;
• De voetzolen of de schimmelinfecties worden aangetast door de schimmelinfectie;
• De huid van de voeten is vochtig en geeft een vieze geur af;
• Symptomen houden aan en verergeren;
• Je bent diabetespatiënt;
• De betrokkene is een kind jonger dan 12 jaar;
• De laesies van de mycose zijn gemacereerd.

Bij lokale antischimmelbehandeling is een terugval echter mogelijk, vooral als er naast de behandeling geen specifieke hygiënemaatregelen zijn genomen. Het is dan mogelijk om dezelfde behandeling te hervatten door de duur ervan te verdubbelen, maar de effectiviteit ervan is alleen mogelijk als deze gepaard gaat met onberispelijke hygiëne.

• Als de behandeling niet effectief is of als de voetschimmel in een verder gevorderd stadium is, is het absoluut noodzakelijk om een arts te raadplegen. Deze laatste kan een andere lokale antischimmelbehandeling voorstellen of een oraal antischimmelmiddel voorschrijven waarvan de duur varieert tussen 2 en 6 weken.
• Als er sprake is van bacteriële superinfectie, moet een antibioticabehandeling worden gecombineerd met een antischimmelbehandeling.

Jeuk tussen tenen : Risicofactoren

• mensen van wie de voeten onderhevig zijn aan overmatig zweten
• vaak natte sokken of strakke schoenen dragen;
• het delen van persoonlijke bezittingen zoals handdoeken of kleding;
• blootsvoets lopen in openbare ruimtes waar de infectie zich kan verspreiden, zoals kleedkamers, sauna’s, zwembaden, gemeenschappelijke badkamers en douches.
• aanwezigheid van auto-immuunziekten, diabetes en gebrek aan immuunafweer

Jeuk tussen tenen : Preventie

De belangrijkste strategie tegen voetschimmel is gerichte preventie:

• Extreme voorzichtigheid is geboden waar veel mensen op blote voeten lopen: badschoenen zijn handig in openbare baden en sauna’s. Hetzelfde geldt voor hotelkamers.
• Houd uw voeten en tenen altijd droog. Gebruik een aparte handdoek om je af te drogen, vooral na een bezoek aan het zwembad of de sauna. Want een schimmel kan bijzonder goed in de vochtige, verzachte huid doordringen. De ruimtes tussen de tenen kun je het beste föhnen met een föhn op een lage stand.
• Wissel regelmatig handdoeken. Was handdoeken, badmatten, sokken en beddengoed bij temperaturen boven de 60 graden; koken is nog beter.
• Draag goed passende en comfortabele schoenen. Afwisselen tussen hogere en platte hakken is nuttig om teenvervorming, aderproblemen en spierproblemen bij de kuiten te voorkomen. Een ademend materiaal is net zo belangrijk als de juiste pasvorm – dit betekent dat voetvocht snel weer wordt afgevoerd. Draag daarom schoenen met een ademend bovenmateriaal zoals leer of moderne microvezels. Draag sneakers alleen voor de tijd van de sport. Kies indien mogelijk elke dag andere schoenen, zodat de afzonderlijke paren kunnen drogen. Gebruik sokken gemaakt van natuurlijke materialen en verwissel ze dagelijks.
• Regelmatige controle van de tenen, de ruimte tussen de tenen en de voetzolen – zo kan voetschimmel vroeg worden gedetecteerd. Minstens één keer per week zou u zich meer in detail aan de voetverzorging moeten wijden.
• Zorg er altijd voor dat uw voeten goed van bloed worden voorzien en warm zijn. Afwisselend baden en douchen, evenals dijbaden stimuleren de bloedcirculatie in de voeten.
• Het is essentieel om diabetes dienovereenkomstig te laten behandelen en te zorgen voor een goede bloedsuikerspiegel – dit voorkomt complicaties! Aangezien diabetici bijzonder risico lopen op bepaalde voetziekten en voetschimmel, moeten ze hun voeten goed verzorgen en regelmatig laten controleren.