Jeuk op lichaam

Jeuk is een onaangenaam symptoom dat iedereen een of meerdere keren in zijn leven kan ontwikkelen en waardoor hij herhaaldelijk aan de huid krabt: het kan zich in een specifiek deel van het lichaam lokaliseren of door het hele lichaam worden verspreid.

Het kent verschillende oorzaken en, afhankelijk van de oorsprong, kan jeuk

• licht en vluchtig
• of aanhoudend en verslechterend

vormen, in het laatste geval, de alarmbel van zelfs ernstige ziekten.

Over het algemeen is jeuk echter een gevoel dat verband houdt met een niet-ernstige huidziekte, zoals eczeem, insectenbeten of dermatose.

Sommige geleerden ondersteunen de theorie dat de jeuk uitsluitend gebaseerd is op een stimulatie van dezelfde gevoelige zenuwuiteinden waarvan de pijn ook afkomstig is, d.w.z. de zenuwvezels van het anterolaterale kanaal van het ruggenmerg, dus:

• milde stimulatie veroorzaakt jeuk,
• intensere stimulatie veroorzaakt pijn;

In feite is er waarschijnlijk een complexer mechanisme achter de jeuk dat het volgende omvat:

• niet-gemyeliniseerde zenuwvezels (C-vezels) die de huid verbinden met het ruggenmerg,
• chemische mediatoren, zoals

-histamine,
-Vasoactief intestinaal peptide (VIP),
-peptide gekoppeld aan het calcitonine-gen (CGRP),
-stof P,
-opioïden,
-protease (tryptase, chymotrypsine, kallikreïne, enz …),
-leukotrieen B4,
-prostaglandines,

• specifieke receptoren,
• en verschillende delen van de hersenen die het gevoel van jeuk herkennen, verwerken, doorgeven en onthouden.

Het geheugen is van bijzonder belang bij jeuk, in feite zijn er geen zeldzame gevallen waarin de gedachte aan jeuk voldoende is om dit gevoel op te wekken.

Jeuk op lichaam : Oorzaken

Jeuk kan door veel ziekten worden veroorzaakt. Aarzel daarom niet om een arts te raadplegen, vooral als de jeuk intens, aanhoudend of uitgebreid is.

Enkele mogelijke oorzaken van jeuk zijn:

• huiduitslag, zoals eczeem, psoriasis, waterpokken, netelroos of die veroorzaakt door schurft. Deze jeuk is gelokaliseerd en gaat gepaard met roodheid, kleine puistjes of blaren.
• beten van muggen, luizen, kwallen of planten (zoals brandnetels) zijn vaak erg irritant.
• droge huid, die het gevolg is van omgevingsfactoren zoals koud, droog weer, gebruik van centrale verwarming of airconditioning, of een groot aantal douches of baden. De huid kan in dit geval scheurtjes vertonen.
• inwendige ziekten, zoals leverziekte, nierfalen, galretentie, hematologische aandoeningen, schildklierproblemen of zelfs lymfoom. De jeuk treft dan meestal het hele lichaam. In deze gevallen vertoont de huid geen tekenen van roodheid, blaren of puistjes.
• allergische reacties op medicijnen, chemicaliën, cosmetica op de huid of bepaalde voedingsmiddelen. De jeuk is meestal gelokaliseerd, maar kan worden gegeneraliseerd in het geval van een reactie op een medicijn.
• zwangerschap: zwangere vrouwen kunnen jeuk krijgen in de borsten, dijen, armen en buik, vaak als gevolg van het uitrekken van de huid.
• ziekten die het zenuwstelsel aantasten: multiple sclerose of gordelroos kan jeuk veroorzaken

Lees ook :- Schimmel infectie huid

Wat zijn de symptomen van een jeukende huid?

De jeuk kan gepaard gaan met puistjes, rode vlekken en soms zwelling. Krabben kalmeert slechts tijdelijk en kan het ongemak zelfs verergeren. Bovendien kan het krassende laesies veroorzaken die supergeïnfecteerd kunnen raken. Schurft manifesteert zich door steeds sterkere jeuk, vooral voor het slapengaan, en galerijen zichtbaar in reliëf op de huid, die doen denken aan een rode draad van enkele millimeters lang, tussen de vingers, aan de binnenkant van de polsen, op de borsten of op de penis .

Lees ook :- Aften in je mond

Jeuk op lichaam : Diagnose

Iedereen die klaagt over plaatselijke of wijdverbreide jeuk in het hele lichaam, vooral als deze aanhoudt, moet altijd contact opnemen met zijn huisarts of dermatoloog voor een controle en om de exacte oorsprong en de beste behandeling vast te stellen.

De arts verzamelt eerst de medische geschiedenis en medische geschiedenis van de patiënt, en stelt met name vragen over:

• de kenmerken van de jeuk (duur, intensiteit, lokalisatie, nacht / dag),
• leeftijd en leefgewoonten,
• aanwezigheid van huidziekten of andere bekende pathologieën,
• bekendheid.

De huid moet in zijn geheel zorgvuldig worden onderzocht om te zoeken naar laesies die verantwoordelijk zijn voor jeuk, zoals:

• striemen,
• bubbels,
• blaasjes,
• uitslag,
• erytheem,
• schilferende gebieden,

die moet worden onderscheiden van eventuele krabletsels die door de patiënt zelf worden veroorzaakt door jeuk.

Een algemeen lichamelijk onderzoek van het hele lichaam moet ook zorgvuldig worden gedaan, in het bijzonder moeten ze worden geïnspecteerd en gepalpeerd

• de lymfeklieren,
• de nek,
• de buik
• en onderste ledematen.

Het is ook essentieel om andere mogelijke tekenen en symptomen in overweging te nemen, naast jeuk, die tot een specifieke ziekte kunnen leiden. Bijvoorbeeld de aanwezigheid van:

• koorts ,
• pijn,
• brandend,
• neurologische veranderingen (paresthesie, tintelingen, tactiele hallucinaties),
• angst, depressie, stress,
• urinewegaandoeningen,
• vergrote lymfeklieren,
• gastro-intestinale aandoeningen,
• oedeem van de onderste ledematen,
• prurigo (jeukende bultjes, meestal in de armen en benen),
• associatie van jeuk met externe uitlokkende factoren (contact met water, temperatuurwisselingen, strakke kleding, …).

De arts kan, vooral als hij vermoedt dat een niet-huidziekte die de jeuk veroorzaakt, een bloedmonster vragen met bijzondere aandacht voor de volgende parameters die kunnen worden gewijzigd:

• compleet bloedbeeld met aantal bloedplaatjes,
• totale bilirubine dosering, direct en indirect,
• leverenzymen (AST, ALT, GGT),
• alkalische fosfatase ,
• uremie,
• glycemie en geglycosyleerde hemoglobine,
• dosering van schildklierhormonen (TSH, FT3 en FT4),
• sideremia,
• transferrine,
• ferritine,
• testen op voedsel- en/of medicijnallergieën.

Om de diagnose te voltooien, alleen in specifieke en geselecteerde gevallen, kan het daarom nuttig zijn om een beroep te doen op radiologie voor afbeeldingen

• echografie,
• computertomografie (CT),
• magnetische resonantie .

Lees ook :- Overmatig zweten hoofd

Jeuk op lichaam : Behandelingen

De behandelingen om jeuk te verlichten zijn gevarieerd en zijn in wezen afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Ze omvatten actuele behandelingen, zoals:

• verzachtende en vochtinbrengende crèmes op basis van hyaluronzuur, aloë vera, haver, kamille, calendula of andere natuurlijke stoffen die op de rode huid moeten worden aangebracht, na de huid met warm water te hebben gedept,
• lokale anesthetica in spray of crème, zoals lidocaïne, polidocanol of benzocaïne,
• zalven op basis van cortisone of corticosteroïden, in de meest vervelende en hardnekkige gevallen, en in ieder geval alleen voor korte therapeutische cycli. Ze hebben een ontstekingsremmende werking en mogen NOOIT worden gebruikt bij jeuk door mycose;
• fungicide poeder in aanwezigheid van mycose jeuk,
• immunomodulatoren, zoals tacrolimus of pimecrolimus, in geval van seborrheic of atopische dermatitis
• menthol,
• capsaïcine, in geval van chronische jeuk (bijvoorbeeld bij ouderen, bij jeuk van postherpetische neuralgie of diabetische neuropathie),
• actueel salicylzuur (vooral in aanwezigheid van lichen simplex).

Afhankelijk van het geval, het nemen van orale medicatie zoals:

• antihistaminica,
• ontstekingsremmend,
• antidepressiva,
• opioïden,
• colestyramine,
• gabapentine.

Als de jeuk allergisch van aard is, veroorzaakt door een bepaald medicijn of voedsel, moet dit uiteraard worden uitgesloten.

Ontspanningstechnieken, zoals yoga, vechtsporten, meditatie of psychologische / psychotherapeutische ondersteuning kunnen worden voorgesteld in gevallen van algemene jeuk als gevolg van bepaalde stressvolle omstandigheden of in de aanwezigheid van zenuwaandoeningen.

Fototherapie (met UVA, UVB en smalband-UVB) is geïndiceerd bij dermatose jeuk of jeuk bij ouderen, vooral wanneer farmacologische therapieën niet mogelijk zijn.

Wat helpt tegen jeuk bij een droge huid?

Naast de genoemde huid- en systemische ziekten is een droge huid een veel voorkomende en relatief onschuldige oorzaak van jeuk. Naast medisch specialistische zorg zijn er voor de getroffenen verschillende mogelijkheden en vermijdingsstrategieën om jeuk bij een droge huid te verlichten of te voorkomen:

• Voorkom uitdroging van de huid met de juiste huidverzorging: Met hydraterende lotions zorg je voor de dringend benodigde lipiden en vocht. Vooral producten die ureum, omega-6-vetzuren (ter versterking van de huidbarrière) en licochalcone A (om de huid te kalmeren) bevatten, zijn bij uitstek geschikt om aan de behoeften van een droge, jeukende huid te voldoen. Hiervoor raden wij de UreaRepair PLUS Lotion 5% aan. Bij acute jeuk kan de AtopiControl Anti-Jeuk Spray snel verlichting bieden.
• Als je het prettig vindt, masseer dan zachtjes het jeukende gebied.
• Vermijd koffie, pittig eten, alcohol of een dieet met veel histamine.
• Draag ademende en comfortabele kleding.
• Drink regelmatig en voldoende zodat de huid niet uitdroogt. Afhankelijk van het lichaamsgewicht en de grootte moet dit minimaal 1,5-2 liter per dag zijn.
• Vermijd te warme baden of te lange douches: ze drogen de huid uit omdat de hydraterende huidoliën door de open poriën en de gezwollen huid kunnen ontsnappen.
• Installatie van een kamerbevochtiger (in de stookperiode) om droge verwarmingslucht te verminderen.
• Het verminderen van boosheid en stress (bijvoorbeeld door ontspanningsoefeningen).
• ’s Nachts katoenen handschoenen dragen (om de huid te beschermen tegen krabaanvallen).
• Als het erg jeukt, probeer er dan niet aan te krabben.

In het geval van een sterk gestresste, jeukende huid, moet u de regeneratie ondersteunen met intensieve verzorging. Eucerin Aquaphor Protect & Repair Zalf beschermt de gestreste huid tegen uitdroging en irritatie.

Wat zijn de oplossingen om jeuk te verlichten?

Wanneer de huid jeukt, is de eerste reflex om te krabben. Maar behalve dat het voor een beperkte tijd verlichting biedt, kan krabben de jeuk verergeren en leiden tot een risico op superinfectie, met name bij Staphylococcus aureus, dit wordt impetigo genoemd. Hoe meer een persoon krabt, hoe groter de kans dat hij zijn huid blootstelt en blootstelt aan ziektekiemen. Het is raadzaam om geschikte behandelingen te gebruiken, of in ieder geval om jezelf te ontlasten met de palm van de hand (niet met de nagels) om korte en schone nagels te hebben, vooral voor de kleintjes.

De jeuk en de fysieke gevolgen die ermee gepaard gaan (roodheid, puistjes, blaren, enz.) kunnen ook hinderlijk zijn en een psychologische impact hebben op de getroffen persoon. Aanhoudende jeuk kan ernstig invaliderend zijn.