Evenwichtsstoornissen bij ouderen

John
13 Min Read

Het evenwichtsverlies bij een oudere kan ernstige gevolgen hebben: duizeligheid kan leiden tot een ernstige val die op zijn beurt leidt tot een verlies van autonomie en een verslechtering van de leefomstandigheden van de senior. Het opsporen van evenwichtsstoornissen bij een oudere maakt het mogelijk stroomopwaarts te handelen.

Evenwichtsverlies bij ouderen, wat is dat?

Evenwichtsverlies bij ouderen, wat is dat?

Een evenwichtsstoornis is een veelvoorkomend probleem bij ouderen. Het wordt gematerialiseerd door een gevoel van dronkenschap en oncontroleerbare duizeligheid. Meestal treedt een verlies van evenwicht op tijdens het lopen. Je voelt je zwak, je hebt moeite om je ogen open te houden, een zwarte sluier verschijnt, je verliest het gevoel in je voeten en benen. Het tweede meest voorkomende geval doet zich bijvoorbeeld voor bij het opstaan uit een stoel of bij het overgaan van zittende naar staande positie.

Over het algemeen duurt het verlies van evenwicht bij een oudere persoon enkele seconden. Het risico op vallen en de gevolgen daarvan kunnen echter min of meer ernstig zijn.

Lees ook :- Zeurende pijn teelbal

Evenwichtsstoornissen bij ouderen : Wat zijn de oorzaken?

De oorzaken van loop- en evenwichtsstoornissen bij ouderen zijn legio. De oorsprong kan neurologisch zijn, lopen wordt dan langzamer en moeilijker, evenwicht is broos en staan wordt een uitdaging. Loop- en evenwichtsstoornissen kunnen ook worden geaccentueerd door pijn in de onderrug, heupen en voeten, maar kunnen ook worden veroorzaakt door artrose. Sommige specialisten noemen nog een factor, namelijk angst. Hier is de oorsprong van de aandoening psychisch en kan optreden na een val. Omdat de bejaarde bang is om weer te vallen, is ze niet meer zeker van haar bewegingen.

Ten slotte kunnen loop- en evenwichtsstoornissen bij ouderen in verband worden gebracht met medicatiegebruik, cardiovasculaire of ionische aandoeningen, enz.

Lees ook :- Pijn in schouder en arm s nachts

Wat zijn de symptomen van evenwichtsstoornissen?

Het belangrijkste symptoom van een evenwichtsstoornis is natuurlijk het gevoel van instabiliteit, meer of minder belangrijk afhankelijk van de persoon, en dat het risico op vallen vergroot. Dit gevoel gaat meestal gepaard met andere tekenen, de meest voorkomende zijn:

  • Duizeligheid
  • Misselijkheid of zelfs braken
  • Gehoorproblemen (verstopte oren, tinnitus)
  • Een verlies van spierkracht

De aanwezigheid van een of meer van deze symptomen hangt vooral af van de oorzaak van uw aandoening. U moet ook weten dat het verlies van evenwicht niet zonder gevolgen is voor de kwaliteit van leven van de getroffenen, met complicaties zoals:

  • Toegenomen moeite met het uitvoeren van taken van het dagelijks leven, wat leidt tot een geleidelijk verlies van autonomie
  • Moeite met lopen
  • Vallen, waarvan de gevolgen steeds ernstiger worden naarmate de leeftijd vordert
  • Verlies van zelfvertrouwen en toegenomen isolement

Gelukkig zijn deze trapsgewijze ongemakken niet onvermijdelijk; Dankzij passende medische en kinesitherapeutische ondersteuning is het op elke leeftijd mogelijk om uw evenwicht blijvend te verbeteren.

Lees ook :- Hormonale acne behandeling

Evenwichtsstoornissen: Diagnose bij ons

Dit zijn alarmsignalen:

  • duizeligheid plus braken
  • Duizeligheid gepaard gaande met wazig zien of kortademigheid
  • Evenwichtsstoornissen die optreden als onderdeel van een infectie
  • Duizeligheid die altijd optreedt bij bepaalde hoofdbewegingen
  • Duizeligheid die heeft geleid tot een val

Laten we deze symptomen zo snel mogelijk ophelderen. Wij vragen u eerst naar uw klachten en willen ook weten hoe uw algemene gezondheidstoestand is, welke medicijnen u gebruikt en andere zaken. Richtlijnen omvatten gestandaardiseerde vragenlijsten zoals de Dizziness Handicap Inventory (DHI-G) of de Vertigo Symptom Scale (VSS-G).

Dit hangt samen met verschillende diagnostische mogelijkheden die gebruikt kunnen worden om de oorzaken van de evenwichtsstoornissen op te helderen en om welke vorm van duizeligheid het gaat:

Romberg-test en Unterberger-test voor evenwichtsstoornissen

Er zijn twee veelgebruikte balanstestmethoden: de eerste, de Romberg-test, vereist dat de proefpersoon rechtop staat met hun benen bij elkaar – eerst met hun ogen open, dan met hun ogen gesloten. Als het fluctueert, wordt dit beschouwd als een indicatie van een verstoring in het vestibulaire systeem. Dit kan ook worden gecontroleerd met de tweede methode, de Unterberger-test: de getroffen persoon loopt ter plaatse, de armen zijn naar voren gestrekt, de ogen gesloten. Als het vestibulaire systeem niet goed functioneert, draait de getroffen persoon zich bijvoorbeeld om.

Nystagmus-test met Frenzel-bril

Nystagmus, d.w.z. onvrijwillig trillen van de ogen, is ook een indicatie van een verstoring van het vestibulaire systeem. De bevingen vormen zich als reactie op de valse signalen die naar de hersenen worden gestuurd. Wanneer de blik echter gefixeerd is, kan de tremor niet worden gezien. Een Frenzel-bril helpt hier. Het neemt enorm toe. Door deze krachtige vergrootglazen is het voor de getroffen persoon onmogelijk om iets nauwkeurig vast te stellen en kunnen we oogtrillingen zien.

Opslagtest en thermische irritatie

  • Positietest: De getroffen persoon zit op de onderzoeksbank en moet dan, soms met onze hulp, verschillende, snel wisselende houdingen aannemen. Dit kan bijvoorbeeld worden gebruikt om goedaardige positieduizeligheid te diagnosticeren.
  • Thermische stimulatie: Bij thermische stimulatie brengen we warm en daarna koud water in het oor. Als het vestibulaire systeem goed functioneert, leidt deze calorische test tot nystagmus.

Verder onderzoek naar evenwichtsstoornissen

Indien nodig kunnen aanvullende onderzoeken worden uitgevoerd om de functies van de verschillende organen die verband houden met ons evenwichtsgevoel te controleren, zoals:

  • Gehoor- en zichttesten
  • Computertomografie (CT)
  • Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)
  • Elektro-encefalografie (EEG)
  • bloedtesten
  • Hersenwateronderzoek (drankpunctie)
  • orthostatische test
  • Functionele balanstest (bijv. tandemstandtest, Tinneti-test of bergbalansweegschaal)

Hoe wordt een evenwichtsstoornis behandeld?

Het eerste dat een arts zal doen om een evenwichtsstoornis te behandelen, is bepalen of de duizeligheid van de patiënt wordt veroorzaakt door een medische aandoening of door het nemen van medicijnen. Als deze factoren worden gevonden, zal de arts de aandoening dienovereenkomstig behandelen of de patiënt een ander medicijn voorstellen.

De behandeling van de verschillende soorten evenwichtsstoornissen die hierboven zijn beschreven, zal afhangen van de specifieke evenwichtsstoornis. Sommige behandelingsopties omvatten het nemen van medicatie, vestibulaire revalidatietherapie, hoofd-, lichaams- en oogoefeningen, evenals aanpassingen aan huishoudelijke apparaten om het huis veiliger te maken (bijvoorbeeld het aanbrengen van leuningen in het huis).

Wat zijn de oplossingen bij evenwichtsverlies?

Afhankelijk van de oorzaak van duizeligheid moeten passende oplossingen worden geïmplementeerd:

  • Begeleid de bejaarde zodat hij samen met een arts een otoneurologisch onderzoek kan uitvoeren om gehoor- en evenwichtsstoornissen op te sporen. Deze onderzoeken maken het mogelijk een diagnose te stellen voor ouderen die lijden aan gehoorverlies, duizeligheid of tinnitus, allemaal factoren die duizeligheid kunnen veroorzaken.
  • Controleer bij een oogarts of de oogcorrectie voldoende is.
  • Moedig de oudere aan om matig en onder toezicht aan lichaamsbeweging te doen.
  • Revalidatie uitvoeren met een fysiotherapeut indien nodig.
  • Pas de medicamenteuze behandeling aan zodat deze geen duizeligheid veroorzaakt.
  • Installeer een hulpsysteem op afstand met een valdetector om zo snel mogelijk te handelen en de hulpdiensten snel te waarschuwen, ook als de oudere bewusteloos is. Hulp op afstand maakt het ook mogelijk om senioren gerust te stellen, die weten dat ze 7 dagen per week, 24 uur per dag worden begeleid en daardoor niet meer bang zijn om zich te verplaatsen, thuis of buitenshuis.

Preventieve maatregelen tegen vallen

Vallen gaat vaak gepaard met gevolgen. Preventieve maatregelen zijn des te belangrijker om deze zoveel mogelijk te voorkomen. Omdat ongevallen een negatief effect hebben op deelname aan het actieve leven en in het ergste geval leiden tot isolement en tot depressie leiden. Daarom zijn voorzorgsmaatregelen belangrijk.

Veiligheidsmaatregelen beginnen met fundamentele zaken zoals voldoende licht. In dit opzicht is een gemakkelijke toegang tot de lichtschakelaars voordelig. Een andere bron van gevaar zijn tapijten en vloerkleden, die kunnen wegglijden. Dit soort struikelgevaar moet ten koste van alles worden vermeden. Door duizeligheid op oudere leeftijd kunnen deze alledaagse dingen leiden tot ernstige ongelukken en vallen. Als alternatief kunnen tapijten worden vastgezet om uitglijden te voorkomen. Kabelbomen van elektronische apparaten mogen niet op loopafstand zijn en moeten idealiter ook worden vastgemaakt. Het zicht verslechtert met de leeftijd, dus het is nodig om signaalkleuren te gebruiken om stappen en eventuele verhogingen te identificeren. Vanwege plotselinge symptomen van duizeligheid zijn handgrepen essentieel en van formatieve relevantie. Deze kunnen zowel in de badkamer als in andere kamers worden geïnstalleerd. Daarnaast is het gebruik van loophulpmiddelen een andere effectieve preventieve maatregel om het risico op vallen te verkleinen. Goed schoeisel zal een extra bijdrage leveren aan de veiligheid. Duizeligheid op oudere leeftijd kan daarom worden overwonnen door de grote verscheidenheid aan opties die beschikbaar zijn en tijdig kunnen worden geïmplementeerd.

Wat zijn de remedies voor het verlies van evenwicht?

Soms is het verlies van evenwicht een tijdelijke verstoring. Andere keren is het nodig om iets te doen aan het gezondheidsprobleem dat de aandoening veroorzaakt. Daarom is het belangrijk om een arts te raadplegen, omdat het nodig kan zijn om de inname van sommige medicijnen te veranderen, of het kan nuttig zijn om het dieet, fysiotherapie of oefeningen thuis te veranderen om het risico op letsel te verminderen . Andere keren is het nodig om het probleem op te lossen door medicijnen te nemen (bijvoorbeeld antibiotica voor een infectie, medicijnen tegen misselijkheid of corticosteroïden voor duizeligheid).
Ten slotte kan een operatie nodig zijn die bijvoorbeeld nodig kan zijn als u lijdt aan het syndroom van Ménière.

Wat is het belangrijkste gevolg van evenwichtsverlies bij een oudere persoon?

Het verlies van evenwicht bij een bejaarde kan ernstige gevolgen hebben: duizeligheid kan leiden tot een ernstige val die op zijn beurt leidt tot een verlies van autonomie en een verslechtering van de leefomstandigheden van de senior.

Hoe de balans bij ouderen te verbeteren?

Ga zitten of staan en laat uw vingertoppen op de rugleuning van een stoel rusten voor ondersteuning. Til vervolgens je rechtervoet iets van de grond en draai hem langzaam 10 keer naar rechts. Keer de richting om en draai de voet nog 10 keer. Herhaal met de linkervoet.

Waarom verliezen ouderen hun evenwicht?

Op oudere leeftijd heeft duizeligheid de neiging multifactorieel te zijn en is daarom zowel perifeer als centraal: ouderen zijn vaak drager van vaat-, hart- en hersenaandoeningen en stoornissen in de bloedsomloop kunnen de functionaliteit van het binnenoor en het vestibulaire apparaat beïnvloeden.

Waar komen evenwichtsstoornissen op oudere leeftijd vandaan?

Vooral veel voorkomende oorzaken van duizeligheid en onvaste gang op oudere leeftijd zijn sensorische gebreken zoals bilaterale vestibulopathie, polyneuropathie en visuele stoornissen, evenals goedaardige positieduizeligheid en centrale aandoeningen zoals cerebellaire ataxie of hydrocephalus met normale druk.

Share This Article
Leave a comment