Wat is een liesbreuk

John
10 Min Read

Inguinale hernia is een aandoening waarbij intra-abdominaal vet of een deel van de dunne darm, ook wel de dunne darm genoemd, binnenkomt via een zwakke plek in het onderste deel van de buikspieren en vervolgens verschijnt in de liesstreek, tussen de buik en de dijen .

Typische symptomen van een liesbreuk zijn:

  • een knobbel aan een of beide zijden van de lies,
  • branderig gevoel en/of pijn (die kan toenemen bij hoesten, gewichtheffen, …),
  • gevoel van testiculaire zwaarte en / of been,
  • moeite met lang staan,
  • soms zelfs spijsverteringsproblemen.

Het kan op elk moment in het leven van een patiënt optreden, van de vroege kinderjaren tot de volwassenheid, en komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen (vooral rekening houdend met aangeboren hernia’s, d.w.z. aanwezig vanaf de geboorte).

Inguinale hernia’s hebben de neiging om met het verstrijken van de tijd in volume toe te nemen en de enige definitieve therapeutische benadering is chirurgie.

Wat is een liesbreuk?

Een hernia treedt op wanneer een deel van de inwendige organen of weefsels door een zwakte in de spierwand duwt. Inguinale hernia treedt op wanneer een deel van de darm of het vetweefsel tegen de lies in het bovenbeen drukt. Het is ook het meest voorkomende type hernia.
De liesbreuk komt vaker voor bij mannen en komt in de meeste gevallen voor aan de rechterkant, hoewel het ook aan de linkerkant of in beide gebieden kan voorkomen; in het laatste geval spreken we van een bilaterale liesbreuk.

Oorzaken van liesbreuk

Oorzaken van liesbreuk

Aan de oorsprong van een liesbreuk zit een zwakte van de buikwand, juist in het lieskanaal. Deze zwakte kan aangeboren zijn en kan worden geaccentueerd door een slechte spierspanning. Anatomisch gezien zijn mannen meer vatbaar voor het verschijnen van een liesbreuk, omdat de liestunnel kwetsbaarder is, omdat deze wordt doorkruist door bloedvaten en zenuwen die zijn verbonden met de zaadbal.

Wanneer, als gevolg van overmatige intra-abdominale druk, de wand de spanningen niet kan weerstaan, duwen de darmen op de zwakkere weefsels van het lieskanaal, waardoor een wig of lekkage van materiaal ontstaat.

Bij vrouwen is het lieskanaal minder beschadigd, daarom komt de liesbreuk vaker voor bij mannen, meestal aan de rechterkant, hoewel gevallen van bilaterale hernia niet zeldzaam zijn.

Inguinale hernia risicofactoren

De risicofactoren zijn verschillend:

  • Fysiologie en slechte spierspanning van de lieswand
  • Zwaar werk inclusief het tillen van zware lasten
  • Obesitas of overmatige dunheid
  • Ernstige constipatie
  • Spierpijn
  • Chronische hoest

Lees ook :- Evenwichtsstoornissen bij ouderen

Symptomen van liesbreuk

In sommige gevallen verschijnt de liesbreuk alleen als een uitstulping van verschillende groottes die in de liesstreek verschijnt. In de regel krimpt het totdat het verdwijnt door op uw buik te gaan liggen (liggende positie). Na verloop van tijd kan de zwelling echter opzwellen en bij mannen ook de zak met de testikels (scrotum) aantasten.

De meest voorkomende aandoeningen (symptomen) veroorzaakt door een liesbreuk zijn het gevoel van gewicht, ongemak tot echte pijn die de normale dagelijkse activiteiten zoals staan, lopen en soms zelfs problemen met de spijsvertering kan verstoren.

Behandeling van liesbreuken houdt geen medische behandeling in en gezien de mogelijkheid van mogelijk ernstige complicaties, is het noodzakelijk om medische hulp in te roepen wanneer zwelling in de liesstreek wordt opgemerkt.

Lees ook :- Zeurende pijn teelbal

Diagnose van liesbreuk

Inguinale hernia’s worden vanuit chirurgisch oogpunt geclassificeerd in directe hernia’s en indirecte hernia’s: in de laatste, de meest voorkomende, dringt de herniale zak “indirect” door de binnenring van het lieskanaal lateraal naar de epigastrische vaten en kan aangeboren zijn of verworven; bij “directe” hernia’s daarentegen dringt de herniale zak rechtstreeks door de bodem van het lieskanaal en wordt vaak geassocieerd met fysieke inspanning, zwaar tillen en chronisch hoesten die de spierstructuren uitputten.

Een grondig klinisch onderzoek waarbij de chirurg-specialist de patiënt staand en liggend onderzoekt, is vaak meer dan voldoende voor de diagnose. In geval van diagnostische twijfel is echografie het belangrijkste instrumentele onderzoek, ook nuttig bij bijzonder zwaarlijvige personen bij wie het niet mogelijk is om de herniale poort met zekerheid te identificeren.

Lees ook :- Pijn in schouder en arm s nachts

Hoe een liesbreuk behandelen?

“Er is maar één oplossing: opereren. Er is geen medicijn om de zwelling te verminderen en de compressieverbanden werken niet”, legt professor Collet uit. Het is dan een kwestie van de viscerale inhoud in de buik terugplaatsen en vervolgens de buikwand verstevigen, eventueel met een prothese. De ingreep, die maximaal 30 minuten duurt, wordt over het algemeen onder algehele narcose uitgevoerd. Afhankelijk van het type hernia kunnen twee verschillende chirurgische technieken worden gebruikt: laparoscopie en laparotomie is een grotere incisie in de buik.

  • Laparoscopie bestaat uit het opereren via zeer kleine incisies in de buikwand, met behulp van een minicamera. Het maakt verkenning van de buik mogelijk, terwijl de opening van de buikwand wordt beperkt om de omvang van de littekens en de bijwerkingen die kunnen worden veroorzaakt door een meer serieuze chirurgische ingreep te verminderen. Dit is de eerste methode die wordt overwogen, omdat het postoperatieve beloop eenvoudig is en het herstel vrij snel. De ingreep wordt uitgevoerd na het injecteren van lucht in de buik. De beoefenaar brengt een glasvezelbuis en zijn instrumenten door 2 of 3 openingen. Met laparoscopie kunt u zeer snel een normaal leven hervatten en vermijdt u te grote littekens die een bron van complicaties zijn. Deze interventie.
  • Wanneer de hernia te groot is of de wurging te groot, wordt eerder een laparotomie, dat wil zeggen een bredere incisie in de buik, overwogen. De ingreep bestaat uit het verkleinen en re-integreren van de hernia of de eventratie om vervolgens de opening van de hernia of de eventratie met een prothese te blokkeren. De prothese, die over het algemeen goed wordt verdragen, versterkt de lieswand. Deze procedure wordt meestal poliklinisch uitgevoerd.

Ernstige complicaties van liesbreuk

De belangrijkste complicatie van een liesbreuk is wurging, die ernstig kan zijn.

Een deel van de darm raakt bekneld en kan niet meer handmatig in de buik worden teruggeplaatst. De opgesloten hernia kan rood, paars of erg donker worden. Aanzienlijke pijn verschijnt, evenals misselijkheid en braken. De darmtransit werkt niet meer.

Wanneer een deel van de darm niet meer goed wordt geïrrigeerd door blokkering van de bloedcirculatie (wat herniale wurging wordt genoemd), kan darmweefsel necrotisch worden. Intestinale obstructie of peritonitis kan optreden. Een snelle operatie is nodig. Een medisch consult moet daarom zo snel mogelijk worden ingepland.

Kan het worden voorkomen?

Het vermijden van overmatige druk in de buik, veroorzaakt door inspanning tijdens ontlasting of urineren, of het vermijden van het dragen en verplaatsen van zware lasten kan het risico op liesbreuken verminderen, hoewel veel hernia’s onvermijdelijk kunnen zijn omdat ze geen duidelijke oorzaak hebben. Stress op de buikspieren kan worden verminderd door een gezond gewicht te behouden, een vezelrijk dieet te volgen en te stoppen met roken.

Welke problemen kan de liesbreuk veroorzaken?

pijn en ongemak in de lies. branderig gevoel en gevoel van gewicht of vreemd lichaam. pijn uitgebreid tot de testikels, scrotum en been. moeite met staan.

Hoe kan een liesbreuk worden behandeld?

De buik- of liesbreuk kan niet vanzelf genezen, net zoals er geen medicijn is dat de pathologie kan oplossen. De enige juiste en definitieve manier om hernia te genezen is een chirurgische behandeling.

Hoe te genezen van een liesbreuk zonder operatie?

Niet-chirurgische remedies voor liesbreuken, wanneer de pathologie niet zorgwekkend is, zijn: rust, specifieke fysieke oefeningen en een aangepast dieet (gebaseerd op een licht dieet dat constipatie en indigestie niet bevordert).

Hoe lang kun je leven met een liesbreuk?

De meeste patiënten herstellen volledig binnen 6 weken, hoewel in veel gevallen autorijden en activiteiten met weinig impact binnen 2 weken kunnen worden hervat.

Wat te eten voor een liesbreukoperatie?

In de 6 uur voorafgaand aan de operatie niets eten (zelfs geen kauwgom, snoep, enz.) en geen vloeistof drinken, behalve enkele slokjes heldere vloeistof (water, kamille, thee) tot 3 uur vóór . Drink geen alcohol of rook gedurende de 12 uur voorafgaand aan de operatie.

Share This Article
Leave a comment