Dunne vezel neuropathie

John
8 Min Read

Dunnevezelneuropathie (SFN) is een neurologische aandoening die voornamelijk de kleine, sensorische zenuwvezels van het perifere zenuwstelsel aantast. SFN beschadigt ofwel kleine gemyeliniseerde (Aδ) vezels of niet-gemyeliniseerde C-vezels.

Deze vezels zijn betrokken bij sensorische functies zoals thermische gevoeligheid en nociceptie (reactie van het sensorische zenuwstelsel op schadelijke stimuli). Ook worden deze vezels geassocieerd met verschillende soorten autonome en enterische functies.

SFN is voornamelijk het gevolg van het verlies of de vernietiging van kleine zenuwvezels of anders vanwege een verandering in de morfologie van kleine zenuwvezels. De exacte oorzaak van vernietiging van kleine zenuwvezels is echter nog onbekend.

Oorzaken van Dunne vezel neuropathie

De belangrijkste oorzaak van Dunne vezel neuropathie (SFN) is in verband gebracht met verschillende medische problemen. Hieronder vindt u de lijst met verschillende medische aandoeningen die verband houden met SFN:

  • Glucosedysmetabolisme bij aandoeningen zoals diabetes of prediabetes
  • Bindweefselziekte
  • Dysthyreoïdie
  • Vitamine B12-tekort
  • Paraproteïnemie of monoklonale gammopathie (een aandoening waarbij overmatige hoeveelheden paraproteïne of enkelvoudig monoklonaal gammaglobuline zich ophopen in het bloed)
  • Humaan immunodeficiëntievirus (HIV) infectie
  • Hepatitis C-virusinfectie
  • coeliakie
  • Rusteloze benen syndroom
  • Blootstelling aan neurotoxische geneesmiddelen
  • Erfelijke ziekten
  • Paraneoplastisch syndroom (een collectief symptoom van zeldzame aandoeningen die worden geactiveerd door een veranderd immuunsysteem als reactie op kanker)

De meeste van de bovengenoemde ziekten resulteren in de vernietiging van kleine zenuwvezels op een lengte-afhankelijke manier; sommige medische aandoeningen zoals de ziekte van Sjögren, coeliakie en paraneoplastisch syndroom resulteren echter in SFN op een niet-lengteafhankelijke manier.

Van al deze medische aandoeningen is de belangrijkste oorzaak een verstoord glucosemetabolisme, wat de oorzaak is van pijnlijke sensorische neuropathie bij meer dan een derde van de getroffen patiënten. Studies hebben ook een nauwe associatie van SFN met het metabool syndroom aangetoond. Het metabool syndroom is een verzameling van verschillende aandoeningen zoals hyperlipidemie, hypertensie, obesitas en een verstoord glucosemetabolisme in combinatie met insulineresistentie.

Er is waargenomen dat het risico op het ontwikkelen van SFN verdubbeld is bij personen met diabetes en metabool syndroom in vergelijking met personen met alleen diabetes. Hoewel erfelijke medische aandoeningen die verband houden met SFN zeldzaam zijn, omvatten sommige erfelijke aandoeningen die nauw verband houden met SFN, de ziekte van Fabry, de ziekte van Tanger, erfelijke sensorische autonome neuropathie en erfelijke amyloïdose.

Lees ook :-Krampen in buik

Wat zijn de symptomen?

Meestal klaagt de patiënt over ernstige, soms stekende pijn in de extremiteiten. Meestal begint het begin met de voeten, maar dan kan het ook de handen aantasten. Om te begrijpen, heeft pijn een sok- en handschoenverdeling. Het begin kan geleidelijk worden gekenmerkt door een gevoel van zand in de schoenen, koude pijn of speldenprikgevoelens in de voeten. Pijn heeft de neiging om intenser te zijn tijdens de nacht, wat resulteert in slaapstoornissen. Soms kun je het contact van de lakens op je voeten niet eens verdragen omdat het pijn veroorzaakt. Het rustelozebenensyndroom gaat ook vaak gepaard. Deze patiënten moeten hun benen blijven bewegen, vooral ’s nachts, voor verlichting. Slaap- en stemmingsstoornissen worden daarom geassocieerd met een verslechtering van de kwaliteit van leven.

Risicofactoren van Dunne vezel neuropathie

Als u een of meer van de hierboven genoemde aandoeningen heeft, loopt u mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van dunnevezelneuropathie.

Diabetes is de meest voorkomende risicofactor voor deze aandoening. Onderzoek suggereert dat ongeveer 50 procent van de mensen met diabetes tijdens hun leven een diabetische neuropathie zal ontwikkelen. Hoewel dunnevezelneuropathie minder vaak voorkomt dan andere soorten diabetische neuropathieën, is het nog steeds een punt van zorg.

Studies hebben ook aangetoond dat mensen met idiopathische dunnevezelneuropathie een hogere prevalentie van verminderde glucosetolerantie hebben dan de algemene bevolking. Verminderde glucosetolerantie wordt geassocieerd met prediabetes. Dunnevezelneuropathie kan een van de eerste tekenen van prediabetes zijn.

Leeftijd is een andere risicofactor. Dunnevezelneuropathie wordt vaker gezien bij 65-plussers dan bij jongere personen. Het kan ook vaker voorkomen bij mannen.

Diagnose van Dunne vezel neuropathie

Zenuwgeleidingsonderzoeken en elektromyografie worden vaak gebruikt om gemyeliniseerde sensorische en grote motorvezels te evalueren, maar zijn niet effectief bij het diagnosticeren van kleine vezelneuropathieën. Deze testen geven namelijk een negatief resultaat, wat resulteert in de norm.

De kwantitatieve sensorische test (QST) evalueert de functie van kleine vezels door temperatuur en vibratiegevoel te meten. Abnormale QST-resultaten kunnen worden toegeschreven aan een disfunctie van het centrale zenuwstelsel. Bovendien wordt QST beperkt door de subjectieve ervaring van de patiënt met pijnsensatie. De Quantitative Sudomotor Axon Reflex Test (QSART) meet de respons op zweet op lokale lichaamslocaties om de kleine zenuwvezels te evalueren die de zweetklieren innerveren.

Lees ook :- Non hodgkin lymfoom

Wat zijn de therapieën?

De therapie is nog steeds niet bevredigend en momenteel zijn ze alleen symptomatisch. Er zijn enkele eerste keus medicijnen zoals antidepressiva en anticonvulsiva. Ik gebruik persoonlijk een tricyclisch antidepressivum als mijn eerste keus medicijn. Bovendien is de relatie met de patiënt fundamenteel, we moeten de patiënt altijd uitleggen dat we hem niet als depressief beschouwen, maar dat deze medicijnen kunnen inwerken op neuropathische pijn.

Lees ook :- Syndroom van horner

Op welk punt is de zoektocht naar nieuwe behandelingen?

De kennis over pathogenetische mechanismen is toegenomen. Onlangs toonde een studie die ook door Italiaanse collega’s werd uitgevoerd, aan dat bij sommige patiënten idiopathische dunnevezelneuropathie geassocieerd is met natriumkanaalmutaties. Deze studies hebben een mogelijk farmacologisch doelwit geïdentificeerd en in de toekomst zal het mogelijk zijn om nieuwe klassen geneesmiddelen te ontwikkelen voor een betere behandeling en mogelijke preventie van neuropathische pijn.

Dunne vezel neuropathie video :-

Wat zijn de symptomen van neuropathie?

Symptomen

gevoelloosheid, tintelingen of branderig gevoel in de handen of voeten.
matige of ernstige pijn.
ongewone sensaties zoals warmte of een branderig gevoel wanneer u iets kouds aanraakt.

Kan neuropathie worden behandeld?

Behandeling voor neuropathie omvat het aanpakken van de oorzaak of het verlichten van de pijn als dat niet mogelijk is. In het geval van diabetische neuropathie: Verlaag hoge bloedsuikerspiegels (door bijvoorbeeld insuline te injecteren) om zenuwbeschadiging te voorkomen.

Hoe neuropathie van de voeten te behandelen?

De Mayo Clinic stelt voor om niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) pijnstillers te nemen om uw milde symptomen te verlichten. Andere medicijnen zoals anticonvulsiva en antidepressiva kunnen worden voorgeschreven om zenuwpijn te minimaliseren.

Hoe perifere neuropathie te genezen?

Er is geen behandeling die de symptomen van perifere neuropathie adequaat kan verlichten of de veroorzaakte zenuwbeschadiging kan herstellen. De effectiviteit van de aangeboden behandelingen varieert namelijk sterk van patiënt tot patiënt. Zo kunnen verschillende supplementen overwogen worden: Vitamine B.

Share This Article
Leave a comment