Cyste oksel

Het verschijnen van kleine balletjes onder de oksel is gebruikelijk. De oorzaken kunnen infectieus zijn of verband houden met zwelling van een knoop of lymfadenopathie. Het aanhouden van een massa in de oksel moet aanleiding geven tot een medische controle.

Waar kunnen cysten ontstaan?

Cysten kunnen zich bijna overal in het lichaam vormen. Ze komen relatief vaak voor in de huid, bijvoorbeeld op de pols of op de rug. Cysten kunnen zich ook in het lichaam vormen. De meeste worden aangetroffen in de inwendige organen van de buik, voornamelijk de nieren en de lever.

Cysten in de borst zijn ook typisch. Ze treffen vooral vrouwen tussen de 30 en 40 jaar en ontstaan ​​wanneer borstklierweefsel een melkkanaal vernauwt. Er zijn zogenaamde functionele cysten op de eierstokken, die zich ontwikkelen tot de eisprong plaatsvindt en meestal spontaan verdwijnen.

Cysten op het hoofd kunnen in de hersenen voorkomen en bestaan ​​soms jarenlang – zonder dat de getroffen persoon er iets van merkt. Kaakcysten kunnen ongemakkelijk worden als ze vanaf een bepaalde grootte op de kaak en tanden drukken. In de meeste gevallen leidt de ontstoken wortelpunt van een tand naar deze holte. Kaakcysten kunnen zich echter ook ontwikkelen op verstandskiezen die nog niet in de mondholte zijn doorgebroken.

Cysten kunnen zich in de longen vormen als onderdeel van cystische fibrose. Daarnaast zijn er cysten die het bewegingsapparaat aantasten. In de cyste van een bakker duwt een effusie van het kniegewricht een met vloeistof gevulde holte naar de achterkant van de knie.

Wat zijn de belangrijkste oorzaken van okselcysten?

Het is niet ongewoon om een knobbel onder de oksel te zien. Dit kan overeenkomen met een kleine kook, dat wil zeggen een infectie in een haarzakje. Het kan worden bevorderd door ontharing. Het kan ook een cyste zijn die spontaan in omvang kan afnemen.

Ten slotte is een van de oorzaken van het verschijnen van een kleine knobbel onder de oksel een lymfeklier die ofwel verband houdt met een regionale infectie of te wijten is aan een naburige kanker. Het is, bij vrouwen, meestal borstkanker aan dezelfde kant.

Lees ook :- Abces oksel

Welke beoordeling moet worden gemaakt bij een aanhoudende massa in de oksel?

Wanneer een massa in de oksel aanhoudt, is het noodzakelijk om een controle te doen. Ten eerste zal een echografie van de axillaire fossa het mogelijk maken om de laesie te visualiseren en te bepalen of het een abces, een cyste of een lymfadenopathie is. Als het een abces of een cyste is, is lokale behandeling meestal voldoende, hetzij met lokale antibiotica of door een klein gebaar van chirurgische verwijdering.

Als de massa een lymfeklier is, kan een bloedonderzoek en mammogram nodig zijn om borstkanker met lymfekliermetastase uit te sluiten.

Symptomen van cyste oksel

De talgcyste geeft bijna nooit klachten, dus je gaat alleen naar je huisarts als je een kleine, zachte, beweeglijke zwelling onder de huid opmerkt. Het kan zich in elk deel van het lichaam ontwikkelen, met uitzondering van de voetzolen en de handpalmen (waar geen talgklieren zijn), maar over het algemeen zijn de meest getroffen gebieden:

• hoofdhuid,
• nek,
• gezicht,
• oren,
• schouders,
• rug,
• oksels,
• arm,
• billen en anale regio,
• geslachtsorganen (vooral het scrotumgebied bij mannen),
• anders,
• buik.

Dit kan een enkele cyste zijn of er kunnen meerdere cysten bij dezelfde patiënt zijn.

De talgcyste is bijna nooit pijnlijk, behalve wanneer deze ontstoken is.

Indien groot en/of gelokaliseerd in het gezicht of de hals, kan het niettemin een gevoel van druk of gevoeligheid geven, maar ook min of meer onooglijk zijn.

Lees ook :- Onderhuidse pukkel

Cyste oksel : Wat te doen als het barst

Wrijven over de weefsels, het gebruik van deodorants of crèmes kan een ontsteking van de talgcyste veroorzaken, met pijn, zwelling en roodheid tot gevolg. In sommige gevallen kunnen deze symptomen ook gepaard gaan met koorts en kan het getroffen gebied verharden.

De mogelijke breuk of barst van de cyste veroorzaakt lekkage van de vloeistof die erin zit en de daaruit voortvloeiende deflatie. In dit geval is het voldoende om het aangetaste deel te reinigen en te desinfecteren met steriel gaas en vervolgens contact op te nemen met een chirurg voor een meer diepgaande evaluatie.

Lees ook :- Slaapapneu gevaarlijk?

Wat te doen als de cyste niet barst?

Als de talgcyste niet scheurt, is het raadzaam om een arts te raadplegen om te evalueren welke behandeling u moet overwegen. In sommige gevallen zal zelfs een eenvoudige zalf zoals ichthyol of een antibioticumcrème de ontsteking helpen omkeren en ervoor zorgen dat de cyste resorbeert.

In de acute fase van ontsteking moet de chirurg een zodanige incisie maken dat de pus kan ontsnappen en de cyste kan worden geresorbeerd, zelfs als dit geleidelijk gaat. De incisie wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving: er wordt een kleine snee in de huid gemaakt om pus en talgmateriaal te laten ontsnappen en ontstekingen te verminderen; in veel gevallen is het noodzakelijk om herhaaldelijk verbanden uit te voeren om de weefsels goed te laten genezen.

Zodra de ontsteking is verdwenen, moet de verwijderingsoperatie worden geprogrammeerd waarbij de cyste met het hele kapsel wordt verwijderd om te voorkomen dat deze zich opnieuw vormt.

Lees ook :- Ontstoken talgklier schaam

Waarom heb ik een bult in mijn oksel?

In 80% van de gevallen zijn deze hobbels te wijten aan heel normale factoren waar u zich geen zorgen over hoeft te maken. De belangrijkste oorzaken van deze formaties zijn drie:

• Folliculitis

De meest voorkomende oorzaak van een bult in de oksel is folliculitis. Dit is een infectie van de klier die zweet produceert en wordt bijna altijd veroorzaakt door een ingegroeide haar.

Als er een infectie aan de gang is, kan het zweet niet ontsnappen en hopen bacteriën zich op, waardoor een min of meer grote en behoorlijk pijnlijke bult ontstaat.

Hoewel ongevaarlijk, kan het erg vervelend zijn. Vaak verdwijnen deze bultjes vanzelf, maar soms moeten ze goed worden behandeld.

Vraag uw arts om advies, die zal geschikte antibiotica voorschrijven. Als het probleem niet lijkt te verminderen, kunt u een kleine ingreep ondergaan.

Sommige mensen hebben een aanleg om aan dit probleem te lijden, dat kan terugvallen. Wat kunt u doen om okselfolliculitis te voorkomen?

• Gebruik specifieke antiseptische crèmes.
• Besteed veel aandacht aan ontharing: juist bij haargroei ontstaat dit probleem.
• Was de oksels consequent.
• Scrub om de poriën te openen.
• Vermijd agressieve of chemische deodorants die dit gevoelige gebied kunnen irriteren.

• Ontsteking van de lymfeklieren

Nogmaals, je hoeft niet bang te zijn. Talloze lymfevaten vertakken zich in de oksels, voeren lymfe naar het bloed, zuiveren het, filteren het en bestrijden infecties.

Soms, wanneer we een beetje zwakker zijn of wanneer een bepaald type virus ons treft, raken de lymfeklieren ontstoken en gezwollen. Het wordt lymfadenitis genoemd en het presenteert zich met een bult in de oksel. Lymfadenitis wordt voornamelijk veroorzaakt door huidinfecties of infecties veroorzaakt door bacteriën.

Wat kunt u doen als u ontdekt dat u een ontstoken lymfeklier heeft? Vertel het eerst aan uw arts. Ze kunnen aanbevelen dat u een lymfatische vloeistoftest doet om te bepalen welk type bacterie de ontsteking heeft veroorzaakt. Ze zullen een eenvoudige punctie uitvoeren op de bult in de oksel, onder plaatselijke verdoving.

• Lymfoom

Wanneer een bult in de oksel verschijnt, kan lymfoom een van de mogelijke oorzaken zijn. Een lymfoom is een vorm van kanker die ervoor zorgt dat de lymfeklieren ontstoken en opgezwollen raken. Er zijn twee hoofdcategorieën van lymfomen:

• non-Hodgkin-lymfoom (NHL): omvat ongeveer 90% van de gevallen.
• Hodgkin-lymfoom (HL)

De behandeling kan een combinatie van chemotherapie, bestraling, gerichte therapie en chirurgie inhouden, maar elke persoon is een uniek geval en niet iedereen heeft dezelfde behandeling nodig.

Waar is zelfonderzoek voor?

Je lichaam goed kennen is essentieel. Regelmatige zelfonderzoeken, vooral van de borst, oksels en testikels, zijn belangrijk, zodat u weet wat normaal is en u zich geen zorgen maakt. Het stelt u ook in staat om een afwijking zo snel mogelijk op te sporen, wat ertoe zou moeten leiden dat u een arts moet raadplegen.

Cyste oksel : Behandeling en remedies

Talgcyste vereist niet altijd medische behandeling:

• in sommige gevallen kan het spontaan worden geresorbeerd,
• andere patiënten vertegenwoordigen misschien niet eens een esthetisch of functioneel ongemak, vooral als het een cyste is

-heel klein,
-uniek,
-zich op een onopvallend deel van het lichaam bevinden (weg van het gezicht, de nek of gevoelige gebieden zoals de lies).

Wanneer een cyste licht ontstoken is, kan deze behandeld worden met corticosteroïden en/of antibiotica in crème om plaatselijk aan te brengen of oraal in te nemen.

Een drainage van de cyste (door incisie) kan worden geadviseerd wanneer de ontsteking zodanig is dat de huid boven de cyste aanzienlijk dunner is geworden, zodat spontane perforatie zeer waarschijnlijk is. In deze gevallen zal een drainage, hoewel het probleem niet definitief wordt opgelost, het infectieuze abces verminderen.

Als de ontsteking aanhoudt, of als de talgcyste bijzonder pijnlijk wordt of de neiging heeft om groter te worden, is het raadzaam om een ​​dermatoloog te raadplegen om een ​​operatie te overwegen.

De specialist beoordeelt allereerst de toestand van de cyste en de omliggende huid: als de ontsteking ernstig is, wordt meestal een therapie met cortisone en antibiotica voorgeschreven om zwelling en roodheid te verminderen. Een bijzonder ontstoken cyste mag nooit door de chirurg worden aangeraakt vanwege het hoge risico op verergering van de ontsteking of het veroorzaken van een breuk van het cystische kapsel, wat kan leiden tot een mogelijke infectie.

De operatie omvat een kleine incisie in de huid, gemaakt onder plaatselijke verdoving, met als gevolg verwijdering van de hele cyste, inclusief het kapsel: het is belangrijk dat het kapsel in zijn geheel wordt ingenomen, omdat een gebrek aan integriteit ervan de patiënt kan blootstellen aan mogelijke toekomstige terugval. Een stukje capsule dat in de huid achterblijft, kan in feite verantwoordelijk zijn voor de vorming van een nieuwe cyste.

Na de operatie heeft de operatiewond ongeveer tien dagen nodig om te genezen, tijd waarin de patiënt preventieve antibioticatherapie en periodieke verbanden van het getroffen gebied moet ondergaan, die bedekt en steriel moeten blijven.

Het is goed om het litteken in de 6-12 maanden na de operatie te beschermen tegen de zonnestralen om te voorkomen dat het een blijvende roodachtige kleur krijgt, met een onaangenaam esthetisch resultaat: als de cyste zich in een duidelijk zichtbaar gebied van de het lichaam, is het noodzakelijk om blootstelling op de heetste uren van de dag te vermijden en een zeer hoge zonbescherming (50+) te gebruiken.

Een alternatief voor chirurgie is niet-ablatieve elektrochirurgie met PLEXR; deze techniek maakt gebruik van een elektromedisch hulpmiddel waarmee u in deskundige handen de talgcyste kunt verdampen en dat verschillende voordelen heeft:

• afwezigheid van schade aan de omliggende huidweefsels,
• vereist geen voorafgaande injectie-anesthesie (een crème-anesthesie is voldoende, voor patiënten met een lagere pijndrempel),
• veroorzaakt geen bloeding in het behandelde gebied,
• het vereist geen steken.

Het behandelde gebied zal in de 2-3 dagen na de behandeling meer gezwollen zijn en er zal zich een korst vormen die niet mag worden aangeraakt, omdat deze binnen een week spontaan zal afvallen, waardoor de onderliggende huid een roze kleur krijgt.

Na behandeling met PLEXR is het belangrijk:

• was het behandelde gebied alleen met water en neutrale zeep,
• breng het door de arts aanbevolen ontsmettingsmiddel aan, zonder gaas of katoen te gebruiken,
• bedek het behandelde gebied niet met pleisters of cosmetica,
• gebruik geen andere lokale geneesmiddelen, tenzij aangegeven door de arts,
• bescherm de huid tegen zonlicht.