Aften op tong

Definitie

Een aften is een laesie van het mondslijmvlies die zich lokaliseert op de binnenwand van de mond, tong of tandvlees. Ze bereiken vaker de jonge proefpersoon en meer vrouwen. Deze laesies zijn meestal uniek, evolueren in opflakkeringen en genezen spontaan. De behandeling van een aften is gebaseerd op een goede mondhygiëne en eventueel op een plaatselijk verdovende gel om pijn te verlichten als deze te hinderlijk is.

Aftose

Het is een ernstige pathologie, waarbij aften op verschillende plaatsen kunnen verschijnen, vooral op de geslachtsdelen, op de huid of zelfs in de ogen (aanzienlijk risico op blindheid als de ziekte niet goed wordt behandeld). Soms zijn het de organen die worden aangetast, wat levensbedreigend kan zijn als de aandoening niet correct wordt gedetecteerd. Deze ziekte komt vaker voor bij mensen van mediterrane afkomst.

Lees ook :-Hoe ontstaat de hik

Waar kun je aften krijgen?

Aften verschijnen meestal op het mondslijmvlies, op de lippen, tong, binnenkant van de wangen, tandvlees, gehemelte of zelfs keel. Aften kunnen ook gelokaliseerd zijn op de geslachtsdelen (eikel bij mannen of vulva bij vrouwen). Aften zijn meestal enkelvoudig, maar soms kunnen ze verschijnen in groepen van 3 of 4, wat neerkomt op aftose.

Hoe ziet een aften eruit?

Een aften is een oppervlakkige, niet-besmettelijke zweer met een oppervlakte van enkele millimeters. Het ziet eruit als kleine witte of gelige laesies, pijnlijk en goed omlijnd door een rode lijn, als een soort felrode minikrater. Omgeven door een ontstekingszone, is deze laesie meestal gelokaliseerd in het mondslijmvlies. De aften veroorzaakt een zeer onaangenaam branderig gevoel en soms ongemak bij het kauwen, evenals hyper-speekselvloed. De pijn duurt meestal tussen de 2 en 5 dagen. De aften veroorzaakt geen koorts of bloedingen.

• Gigantische aften

Als meerdere aften zich dicht bij elkaar bevinden, kunnen ze een gigantische aften veroorzaken, die erg pijnlijk is en het eten kan verstoren. De gigantische aften heeft een diameter van 10 tot 50 millimeter. Het komt meestal voor in een enkele kopie en kan, afhankelijk van de locatie, echt een probleem zijn, vooral wanneer het zich achter in de keel bevindt en dus correct slikken verhindert. De genezing van een gigantische aften duurt veel langer dan die van een gewone aften, het kan tot een jaar duren en laat onvermijdelijk littekens achter, die soms met een kleine chirurgische ingreep moeten worden gecorrigeerd.

• Mile-zweertjes in de mond

Dit zijn kleine oppervlakkige erosies, kleiner dan 2 mm in diameter, die vaak in clusters voorkomen. Net als gewone aften zijn ze mild en genezen ze littekenvrij in één tot twee weken.

Lees ook : – Thoracic outlet syndroom

Aften op tong : Oorzaken

De exacte oorzaken die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van aften zijn nog niet bekend, maar in de loop der jaren heeft onderzoek verschillende uitlokkende en predisponerende factoren geïdentificeerd:

• genetische aanleg: kinderen van ouders die beide door aftose zijn getroffen, hebben op hun beurt vaak aften;
• gastro-enterologische ziekten gekenmerkt door intestinale malabsorptie:

coeliakie,
Ziekte van Crohn ,
colitis ulcerosa;

• functionele defecten van neutrofielen, cellen die een deel van onze witte bloedcellen vormen (cyclische neutropenie);
• tekort aan mineralen en vitamines:

ijzer,
zink,
vitamine B9 (foliumzuur),
vitamine b12,
vitamine D;

• consumptie van bepaalde voedingsmiddelen:

kaneel,
citrus vruchten,
vijgen,
ananas;

• hormonale factoren: verergering van aften is aangetoond tijdens de luteale fase van de menstruatiecyclus (fase die 14 dagen duurt en ligt tussen ovulatie en menstruatie) en tijdens de menopauze;
• lokaal fysiek of chemisch trauma, bijvoorbeeld gerelateerd aan tandheelkundige procedures;
• lokale infecties die orale aftose kunnen veroorzaken of in stand houden, zijn nog steeds onderwerp van wetenschappelijk onderzoek: de rol van zowel bacteriële (Streptococcus oralis, Helicobacter pylori) als virale (herpes simplex-virus 1 en 2, cytomegalovirus, Epstein Barr-virus is besproken, menselijke immunodeficiëntie virus [HIV]);
• lichamelijke en/of psychische belasting.

Overdracht en besmettelijkheid

Bij afwezigheid van huidige infecties, die altijd moeten worden gezocht en uitgesloten in aanwezigheid van afteuze stomatitis, zijn orale en genitale aften niet besmettelijk.

Aften op tong : Symptomen

Het belangrijkste symptoom van aften is pijn. Zeer levendig, vergelijkbaar met een branderig gevoel en wordt geaccentueerd bij de minste beweging van de mond, vooral bij het eten.

In de banale vorm verschijnen aften als pijnlijke solitaire of geclusterde zweren, enkele millimeters in diameter, omgeven door een rood gebied.

Ze zijn te vinden op de lippen, tong, mondslijmvlies (binnenkant van wangen, tandvlees), mondbodem (onder de mond), gehemelte of keel.

Bij de ziekte van Behçet kunnen aften afzonderlijk of in clusters voorkomen in de mond, ogen (inflammatoire laesies), het spijsverteringskanaal (inflammatoire laesies van de darm), het centrale zenuwstelsel of de geslachtsorganen (ulceratieve laesies):

• In de mond zijn ze meestal pijnlijk, oppervlakkig of diep met een gelige achtergrond in het midden. Ze houden over het algemeen minder dan 2 weken aan en verdwijnen zonder een litteken achter te laten;
• Op het niveau van de geslachtsdelen zijn het uiterlijk en de evolutie identiek. Vaginale ulcera zijn meestal pijnloos. De uitwendige genitaliën (grote schaamlippen en kleine schaamlippen bij vrouwen, penis bij mannen) kunnen de plaats zijn van pijnlijke zweren.

Bij inflammatoire darmaandoeningen zien aften eruit als “chancres”. Bij minder dan 10% van de patiënten zijn ze aanwezig tijdens een uitbraak van de ziekte en verdwijnen ze daarna.

Lees ook :-Rode vlekken in gezicht

Aften op tong : Diagnostisch

Een aften is een pijnlijke ronde of ovale wond die optreedt bij opflakkeringen.

Om de diagnose van aften te stellen, vertrouwt de arts op verschillende kenmerken:

• de geelachtige (“verse boter”) of grijsachtige achtergrond,
• de geïnfiltreerde basis (we kunnen de aften tussen de vingers nemen en we voelen dat het hele gebied discreet verhard is),
• randen scherp en omgeven door een heldere rode halo.

Wanneer symptomen die lijken op die van mondzweren terugkeren, is het het beste om een arts te raadplegen. Hij zal een volledig medisch onderzoek doen, waardoor hij een diagnose kan stellen.

Als er naast aften ook roodheid van de ogen, gewrichtspijn, aanhoudende diarree of buikpijn aanwezig is, is het belangrijk om onverwijld te overleggen.

Kankerachtige zweren kunnen worden veroorzaakt door een chronische ziekte, zoals inflammatoire darmaandoeningen (ziekte van Crohn of colitis ulcerosa), coeliakie of de ziekte van Behçet.

Bovendien kunnen aften eruitzien als mucositis: een ontsteking van het mondslijmvlies die soms kleine laesies veroorzaakt. Mensen met een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld als gevolg van een HIV-infectie of kankerbehandeling) hebben meer kans op zweren die kunnen worden aangezien voor aften.

Complicaties van aften op tong

Als uw aften enkele weken of langer onbehandeld blijft, kunt u andere, meer ernstige complicaties krijgen, zoals:

• ongemak of pijn tijdens het praten, tandenpoetsen of eten
• vermoeidheid
• zweren die zich buiten uw mond verspreiden
• koorts
• cellulitis

Raadpleeg uw arts als uw aften u ondraaglijke pijn veroorzaakt of uw leven verstoort, en thuisbehandelingen niet werken. En neem contact op met uw arts, zelfs als deze complicaties optreden binnen een week of twee van de ontwikkeling van de pijn. Bacteriële infecties kunnen zich verspreiden en ernstigere problemen veroorzaken, dus het is belangrijk om een mogelijke bacteriële oorzaak van een aften snel te stoppen.

Waar zijn de behandelingen voor Aften op tong ?

De behandeling van tongkanker is er altijd op gericht om de tumor zo volledig mogelijk te verwijderen en alle kankercellen in het lichaam te elimineren. Als het gaat om de behandeling van tumoren in het mond- en kaakgebied, zijn er momenteel drie methoden beschikbaar voor artsen. Vaak combineren ze echter meerdere kankertherapieën met elkaar om de kans op herstel te optimaliseren.

Operatie

Afhankelijk van de grootte en omvang van de tumor stelt de arts uw individueel behandelplan op. Een operatie maakt meestal deel uit van een dergelijk behandelplan. Artsen proberen zowel de kwaadaardige tumor in de tong als eventuele uitzaaiingen te verwijderen. Hoe kleiner de kanker, hoe zachter de operatie en de artsen hoeven maar een klein deel van de tong te verwijderen.

Wanneer de kanker echter verder gevorderd is, worden chirurgen gedwongen grotere delen van de tong te verwijderen. De chirurg verwijdert tijdens deze procedure ook lymfeklieren in het nekgebied – soms voor de zekerheid, ook als er geen vermoeden is van uitzaaiingen.

Dit komt omdat dergelijke kanker zich vaak verspreidt via het lymfestelsel en uitzaaiingen in andere delen van het lichaam. In sommige gevallen verwijdert de arts niet alleen de cervicale lymfeklieren, maar ook het omliggende weefsel, inclusief zenuwen en spieren, als onderdeel van een zogenaamde “nekdissectie”.

Dankzij de modernste procedures is het nu voor chirurgen mogelijk om het kwaadaardige weefsel precies uit te snijden en de functie van het orgaan toch zo goed mogelijk te behouden. Dus idealiter kunt u na de procedure ook eten, slikken of spreken, wat een grote winst in kwaliteit van leven is voor de getroffenen in vergelijking met eerdere methoden.

Bestralingstherapie

Tongkanker kan ook worden behandeld met bestralingstherapie. Radiologen, d.w.z. artsen die gespecialiseerd zijn in bestralingstherapie, richten hoogenergetische ioniserende röntgenstralen direct op het gedegenereerde tumorweefsel.

De therapie werkt doordat de stralen het genetisch materiaal van de kankercellen zo beschadigen dat ze zich niet meer kunnen vermenigvuldigen en afsterven. Na een operatie wordt vaak bestralingstherapie toegepast, zodat de arts eventuele resterende tumorcellen kan vernietigen.

In andere gevallen wil de arts de tumor ook graag verkleinen voor een operatie, zodat hij zachter kan opereren en grotere delen van de tong kunnen behouden. Als uw tongkanker verder gevorderd is en uitgezaaid is naar andere delen van het lichaam, kan uw arts u niet langer alleen lokaal behandelen.

Chemotherapie

Chemotherapie kan helpen omdat het door het hele lichaam werkt. Een oncoloog zal u medicijnen geven die werken als celtoxines en zo voorkomen dat de kankercellen zich delen en vermenigvuldigen en ervoor zorgen dat ze afsterven. Voor de zekerheid beginnen artsen meestal met chemotherapie nadat alle zichtbare tumorfoci zijn verwijderd. Net zoals het mogelijk is om operatie en bestraling te combineren, kan uw arts ook besluiten tot een combinatie van bestraling en chemotherapie.

De zogenaamde radiochemotherapie wordt vooral toegepast bij carcinomen die al vergevorderd zijn en niet meer opereerbaar zijn. Op deze manier kan de arts de kanker toch in bedwang houden en stoppen.

Immunotherapie

Naast deze drie mogelijkheden streeft het onderzoek onophoudelijk naar nieuwe methoden om kanker te behandelen. Een veelbelovende aanpak is immunotherapie. Zoals de naam al doet vermoeden, begint deze behandeling bij het immuunsysteem en niet bij de kankercellen zelf. De nieuwe medicijnen (zogenaamde checkpoint-remmers) zorgen ervoor dat de afweer van het lichaam optimaal presteert en het immuunsysteem zelf actie onderneemt tegen de gedegenereerde cellen.

Immunotherapie wordt in de praktijk al toegepast bij andere vormen van kanker: bijvoorbeeld longkanker of zwarte of witte huidkanker. Er is hoop dat de methode binnenkort zal worden gebruikt om kanker van de tong te behandelen.

In onderzoeken naar de effectiviteit van immunotherapie bij patiënten met plaveiselcelcarcinoom kon de behandeling de ziekte stoppen en in sommige gevallen ging de tumor zelfs achteruit. Een andere vraag die de onderzoekers bezighoudt, is of deze positieve effecten kunnen worden versterkt door een combinatie met bestraling of radiochemotherapie.

Een tweede onderzoekslijn betreft de ontwikkeling van gerichte geneesmiddelen die zich richten op bepaalde kenmerken van kankercellen of die de bloedtoevoer naar de tumor afsnijden (“gerichte therapie”). Dergelijke antilichamen kunnen ook worden gebruikt bij verschillende vormen van kanker, zoals long- of borstkanker.

Aften op tong : Preventie

De eerste methode om aften te voorkomen is een goede mondhygiëne. Het is noodzakelijk om uw tanden meerdere keren per dag te poetsen met een tandpasta zonder natriumlaurylsulfaat, een schuimmiddel dat in de meeste tandpasta’s aanwezig is en dat het optreden van aften bij gevoelige mensen bevordert. Bepaalde voedingsmiddelen moeten ook worden vermeden, zoals noten, appels, Gruyère-kaas, aardbeien, kruiden en schaaldieren. Bepaalde slechte gewoonten, zoals te hard bijten of tandenpoetsen, bevorderen het ontstaan van aften. Een slecht geplaatst kunstgebit kan ook plaatselijk aften veroorzaken.

Handige tips om de symptomen van aften op de tong te verlichten

Zoals verschillende keren in de loop van het artikel is herhaald, zijn aften op de tong een zeer vervelende aandoening die – naast het veroorzaken van pijn – verschillende ongemakken kan veroorzaken bij de patiënt die eraan lijdt. Daarom zijn hier enkele tips die nuttig kunnen zijn om de symptomen van aften op de tong onder controle te houden of op zijn minst te verlichten.

• Eet mals en gemakkelijk door te slikken voedsel;
• Vermijd het nemen van te hete of kokende dranken en voedingsmiddelen, maar geef de voorkeur aan koele (niet bevroren) dranken en lauwe voedingsmiddelen;
• Vermijd het gebruik van voedsel of dranken die bijzonder zure stoffen bevatten (zoals citrusvruchten en daaruit verkregen sappen);
• Vermijd het eten van gekruid voedsel totdat de aften op de tong zijn genezen;
• Raak de aften op de tong niet aan met uw vingers, tandenborstel of andere voorwerpen van welke aard dan ook;
• Vermijd trauma van aften op de tong en vermijd ze vrijwillig te breken.

Als aften op de tong, ondanks het bovenstaande advies, pijnlijk zijn en de normale inname van eten en drinken belemmeren, de neiging hebben om moeilijk te genezen en/of vaak terugkeren, is het noodzakelijk om hulp van uw arts te zoeken.