Hoe ontstaat de hik

Hiccups are an uncontrollable respiratory reflex, which causes a succession of very characteristic sound “hiccups”. It can be acute or chronic.

Wat zijn hikken?

De hik wordt veroorzaakt door onwillekeurige samentrekkingen, krampachtige en gecoördineerde alle inademingsspieren (diafragma- en intercostale spieren), geassocieerd met sluitingglottis . Het resulteert in repetitief, soms luidruchtig schudden.

Het nut ervan wordt nog steeds niet begrepen, maar hikken is een complexe ademhalingsbeweging die mensen delen met alle gewervelde dieren!

De gebruikelijke hik is meestal triviaal en niet ernstig. Maar als het chronisch wordt, is een medisch consult noodzakelijk.

Lees ook :-Ziekte van scheuermann

Oorzaken en risicofactoren van hikken

Er zijn twee soorten hikken:

• De hik in Benin, ook wel acute of gebruikelijke hik genoemd, duurt enkele seconden tot 48 uur. Het houdt spontaan op. De oorsprong is meestal darm (opgeblazen gevoel, alcoholgebruik, inname van hete of irriterende stoffen);
• De chronische hik is er een die meer dan 48 uur aanhoudt of springt. Het komt ofwel uit verstoringen van het centrale zenuwstelsel, of stofwisselingsstoornissen, een irritatie van de slokdarm. Het beïnvloedt de middenrifzenuw, de nervus vagus of de hersenstam.

Vaak wordt de oorzaak van de hik nooit gevonden. Tijdens langdurige of terugkerende aanvallen wordt soms een oorzaak benadrukt:

• Stimulatie van afferente zenuwen: inslikken van hete of irriterende stoffen;
• Pleurale effusie, longontsteking;
• Nierfalen ;
• alcoholisme;
• Zwangerschap ;
• Chirurgische ingrepen aan de buik;
• Buikaandoeningen: maag, slokdarm, darm, pancreas, lever, galblaas …
• Tumoren van de achterste fossa (stimulatie van bulbaire zenuwcentra) …

De hik kan ook ontstaan in een bepaalde sociale setting: tegelijk lachen, praten, eten en drinken (vooral alcohol) lijkt een risicofactor te zijn. Het kan ook worden bevorderd door de inname van irriterend voedsel of vloeistoffen.

Lees ook :- Wat te doen tegen aften

Ziekten met dit symptoom

Lees hier over de ziekten die het symptoom kunnen veroorzaken:

• Achalasie
• alcoholisme
• Alcoholvergiftiging
• Korsakov-syndroom
• Maagzweer
• Ontsteking van het maagslijmvlies
• refluxziekte
• Wernicke encefalopathie

Wanneer moet u uw arts raadplegen?

De meeste bronnen zijn het erover eens dat de verwijzing naar de arts uiterlijk na 48 uur aanhouden van het symptoom wordt aanbevolen.

Lees ook :-Galstenen verwijderen met appelsap

Hoe ontstaat de hik : Diagnose

De diagnose “hik” is aanvankelijk klinisch, door dezelfde patiënt die dit fenomeen meldt, met een min of meer chronische frequentie en die duidelijk de neiging heeft om zichzelf niet op te lossen.

In dit geval is het de verantwoordelijkheid van de arts om, door dezelfde patiënt en zijn anamnestische geschiedenis zorgvuldig te onderzoeken, om verdere onderzoeken te verzoeken:

• thoraxfoto laat in eerste instantie toe om de belangrijkste thoracale structuren te analyseren,
• abdominale echografie bij verdenking van pancreas-, lever- of maagziekte,
• oesofageale pH in geval van vermoede reflux.,
• bloedchemieanalyses om onderliggende inflammatoire / infectieuze processen te onderzoeken,
• eventueel neurologisch onderzoek, in geval van vermoede pathologie van het zenuwstelsel (zowel centraal als perifeer).

Behandeling van hik

De beste manier om de hik te behandelen, is door de onderliggende aandoening aan te pakken. Zo worden antibiotica gegeven voor longontsteking en protonpompremmers voor gastro-oesofageale refluxziekte.

Korte afleveringen van hikken

In bijna alle gevallen verdwijnen de hik met of zonder behandeling. Er zijn verschillende huismiddeltjes geprobeerd als onderdeel van de behandeling van kortstondige hik. De meeste werken echter niet of hebben slechts een minimale effectiviteit. Omdat ze echter over het algemeen veilig en eenvoudig zijn, kan het geen kwaad om ze te proberen. Verschillende methoden omvatten een verhoging van het kooldioxidegehalte in het bloed, bijvoorbeeld:

• Houd de adem in
• Adem diep in een papieren (geen plastic) zak

Andere methoden zijn gericht op het stimuleren van de nervus vagus, die van de hersenen naar de maag loopt, met behulp van de volgende strategieën:

• Snel water drinken
• Slik droog brood, kristalsuiker of ijschips
• Trek voorzichtig aan de tong
• Braken opwekken (bijvoorbeeld met een vinger in de keel)
• Wrijf zachtjes over de oogbollen

Aanhoudende hik

Bij aanhoudende hik is behandeling nodig, vooral wanneer de oorzaak niet eenvoudig kan worden verholpen. Er zijn verschillende medicijnen geprobeerd met wisselend succes. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, chloorpromazine, baclofen, metoclopramide en gabapentine.

Als medicamenteuze therapie niet werkt, kunt u kiezen voor een blokkering van de middenrifzenuwen, die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van de samentrekkingen van het middenrif. De zenuw kan worden geblokkeerd door kleine hoeveelheden procaïne, een plaatselijke verdoving, te injecteren. Als de zenuwblokkade werkt maar de hik opnieuw optreedt, kan de zenuw operatief worden doorgesneden (phrenicotomie), maar zelfs deze procedure is niet in alle gevallen succesvol.

Huismiddeltjes voor de hik

Mensen gebruiken een aantal remedies voor het genezen van kortdurende hik. Sommige hiervan zijn nuttig, maar andere niet.

Hier zijn enkele die kunnen helpen:

• Houd de adem voor een korte tijd vast.
• Trek de knieën naar de borst en leun naar voren.
• Adem in een papieren zak.
• Neem een paar slokjes ijskoud water.
• Proef van citroen of azijn.
• Slik een beetje kristalsuiker door.
• Drink een glas water, dat stimuleert de neus en keel.
• Houd een koud kompres tegen het gezicht.
• Ervaar een plotselinge schrik.

Voorkomen van hoe ontstaat de hik

Heel vaak is het moeilijk om deze pathologieën te voorkomen; wanneer de hik verband houdt met een voorbijgaande uitzetting van de maagholte, zal de patiënt zorgvuldig de hoeveelheid ingenomen maaltijden en vloeistoffen moduleren (om herhaling van het probleem in de toekomst te voorkomen). Een correct dieet moet gebaseerd zijn op een groter aantal maaltijden, maar het verminderen van de geïntroduceerde hoeveelheid (vermijd de zogenaamde “binges”).

In het geval van meer ernstige en langdurige pathologieën is het noodzakelijk om het begin van de hik en vooral de duur ervan in de loop van de tijd nauwlettend te volgen. Wanneer het de neiging heeft om chronisch terug te komen, mag dit nooit worden onderschat. Neem contact op met de arts die zal beslissen of verder diagnostisch onderzoek nodig is.

Hoe ontstaat de hik video :-