Ziekte van scheuermann

John
11 Min Read

Definities

De ziekte van Scheuermann is de meest voorkomende oorzaak van niet-posturale kyfose (gebogen rug). Deze pathologie wordt gekenmerkt door plaatselijke veranderingen van sommige rugwervels, die een verkeerde uitlijning van de wervelkolom en chronische rugpijn veroorzaken.

De ziekte van Scheuermann manifesteert zich vanaf de adolescentie en is daarom typerend voor de ontwikkelingsleeftijd. De etiologie en pathogenese zijn nog steeds onzeker, maar de ziekte van Scheuermann heeft waarschijnlijk een genetisch-erfelijke oorsprong (de aandoening lijkt af te hangen van de wijziging van sommige genen die ook worden gevonden bij het Marfan-syndroom en osteogenesis imperfecta).

De ziekte kan ook worden bevorderd door herhaald microtrauma en osteochondritis van de bovenste en onderste kraakbeenwervelplaten.

Bij de ziekte van Scheuermann accentueert de vervorming van de wervellichamen de dorsale kyfose en wordt geassocieerd met een compenserende lumbale hyperlordose en soms een gedeeltelijke scoliotische afwijking van de wervelkolom.

Daarom hebben de meeste patiënten een houding met de schouders naar voren gebogen (diffuse of lokale hyperkyfose) en een milde maar aanhoudende rugpijn.

In sommige gevallen zien mensen met de ziekte van Scheuermann er hetzelfde uit als mensen met het Marfan-syndroom, dat wil zeggen dat ze een onevenredige lengte van de romp en ledematen hebben.

De röntgenfoto’s van de kolom bevestigen de diagnose en tonen een voorwaartse wigvorming van de wervellichamen, meestal in de lagere dorsale en lumbale superieuren. In de gevorderde stadia zijn de wervelplaten onregelmatig, met golvende oppervlakken, verminderde schijfruimten en reactieve sclerose (chronische procesindex).

In atypische gevallen moeten gegeneraliseerde skeletdysplasieën en spinale tuberculose worden uitgesloten door computertomografie of magnetische resonantie beeldvorming.

Het verloop van de ziekte van Scheuermann is traag en kan meerdere jaren aanhouden. Zodra een toestand van rust is bereikt, blijft een onbeduidende afwijking van de wervelkolom vaak bestaan.

De behandeling van milde en niet-progressieve gevallen kan het verminderen van mogelijk overgewicht omvatten, in rugligging op een stijf bed rusten en zich onthouden van intense fysieke activiteiten. Wanneer kyfose ernstiger is, kan stabilisatie en chirurgische correctie van de vervorming geïndiceerd zijn.

Lees ook :- Wat te doen tegen aften

Ziekte van scheuermann : Oorzaak

De oorzaak van de ziekte van Scheuermann is onduidelijk. Meestal wordt het geassocieerd met een grote gestalte en een houdingsstoornis.

De ziekte komt ook vaker voor bij jonge sporters die de wervelkolom zwaar belasten in een gebogen houding (skiracers, skispringers, floorballspelers).

Verhoogde spanning op de voorkant van de wervelkolom leidt tot schade aan de verbindingen tussen de tussenwervelschijf en het wervellichaam. De groeizone aan de randen van de wervellichamen is beschadigd, waardoor de voorkant van de wervellichamen langzamer en wigvormig groeit. Dit leidt tot een gebogen rug of bultvorming in de thoracale wervelkolom.

De ziekte begint meestal op het moment van de puberale groeispurt van de rug bij meisjes tussen 11 en 15 jaar en bij jongens tussen 12 en 17 jaar.

Lees ook :-Galstenen verwijderen met appelsap

Ziekte van scheuermann : Symptoms

De ziekte van Scheuermann kan heel verschillende vormen aannemen. Soms veroorzaakt het in eerste instantie geen merkbaar ongemak en is het slechts een incidentele bevinding. In meer ernstige gevallen lijden de getroffenen daarentegen aan:

  • een uitgesproken bult of ronde rug. De schouders vallen meestal ook naar voren.
  • Bewegingsbeperkingen, vooral bij het draaien van het bovenlichaam.
  • Pijn, waar ongeveer een vijfde van de jongeren over klaagt. De symptomen ontwikkelen zich vaak pas in het verdere verloop.
  • sterke psychologische stress vanwege het esthetische aspect.

Als vervormingen van de wervelkolom leiden tot een sterk gebogen houding, kan de ziekte van Scheuermann ook ademhalingsproblemen veroorzaken. Langetermijneffecten van de ziekte kunnen pijn en houdingsproblemen omvatten, evenals neurologische symptomen zoals abnormale sensaties in bepaalde delen van het lichaam. Deze ontstaan door druk op de zenuwbanen die verantwoordelijk zijn voor de sensatierapporten. Patiënten met de ziekte van Scheuermann zijn ook vatbaarder voor hernia’s in het gebied van de lumbale wervelkolom. Deze complicaties die later optreden, worden samengevat onder de term “Post-Scheuermann-syndroom”.

Lees ook :-Ziekte van hirschsprung

Ziekte van scheuermann : Diagnose

Over het algemeen komt de patiënt onder de aandacht van de arts wanneer de bult wordt uitgesproken en er pijn in de rug is.

Vertebrale osteochondritis kan ook in verband worden gebracht met scoliose, maar voorover buigen op het moment van het specialistische bezoek zal de aanwezigheid ervan uitsluiten of niet.

Om de diagnose te bevestigen zal beeldvormend onderzoek nodig zijn waarbij de abnormale, wigvormige vorm van ten minste drie aaneengesloten wervels moet worden blootgelegd om van de ziekte van Scheuermann te kunnen spreken.

Wanneer de ziekte van Scheuermann vroeg wordt gediagnosticeerd, is het succes van conservatieve behandelingen aanzienlijk: chirurgie wordt niet vaak gebruikt, alleen bij zeer uitgesproken kyfotische krommingen (> 70 °).

Ziekte van scheuermann : Risicofactoren

De zithouding met gebogen rug dient zoveel mogelijk te worden vermeden. De persoon die aan de ziekte lijdt, moet dus de voorkeur geven aan een niet-zittend beroep. Sport is niet te mijden, maar is een verzwarende factor als het gewelddadig en traumatisch is voor het lichaam in het algemeen en de rug in het bijzonder. Het is noodzakelijk om de voorkeur te geven aan zachte sporten zoals zwemmen of wandelen.

Ziekte van scheuermann : Behandelingen

De behandelingen voor deze pathologie zijn:

  • Fysiotherapie: manuele technieken en corrigerende gymnastiek
  • Medicamenteuze behandeling (NSAID)
  • Orthopedische behandeling (Milwaukee buste)
  • Chirurgische behandeling

Van de vier hierboven genoemde behandelingselementen is fysiotherapie degene die altijd geïndiceerd is voor patiënten die lijden aan de ziekte van Scheuermann.

Het therapeutisch traject bestaat uit het gebruik van manuele technieken, therapeutische oefeningen en houdingen die tot doel hebben de kyfotische misvorming van de wervelkolom zoveel mogelijk in te dammen en de best mogelijke functionaliteit van de wervelkolom en het hele lichaam te garanderen. De fysiotherapeut zal door middel van specifieke revalidatietrainingen werken aan het behouden en verbeteren van het evenwicht en de proprioceptie van het lichaam, met als doel de best mogelijke kwaliteit van bewegen en leven voor de patiënt te bereiken.

Vanuit een puur biomechanisch oogpunt is het doel om te werken aan de uitbreiding van het dorsale kanaal, voordat de structurele kyfose excessief is. Dit komt omdat de afwijking van de kyfotische curve ook de lumbale en cervicale wervelkolom zal beïnvloeden. Aangezien dit specifieke fysiotherapiecycli zijn, erg lang en in de loop van de jaren herhaald moeten worden, is het voor patiënten met dit syndroom moeilijk om in kleine fysiotherapiecentra te worden behandeld.

Normaal gesproken worden deze mensen behandeld in centra die zijn aangesloten bij het nationale gezondheidssysteem en gespecialiseerd zijn in de behandeling van dit soort aandoeningen. Soms om de pijnlijke symptomen te verminderen, gaat het fysiotherapieproces gepaard met een farmacologische behandeling die bestaat uit het nemen van NSAID-pijnstillende medicijnen. Om de misvormingen van de romp in bedwang te houden, kiest de orthopedist voor orthesen zoals de Milwaukee torso, die mechanisch de verandering van de dorsale kyfotische curve voorkomen.

In gevallen van ernstige structurele verandering moet een operatie worden uitgevoerd om de wervellichamen opnieuw uit te lijnen. Dankzij de zorgvuldige controle van kinderartsen komt het tegenwoordig zeer zelden voor dat de patiënt in zo’n ernstige toestand komt dat hij een operatiekamer nodig heeft. Uiteraard willen we verduidelijken dat, net als bij ernstige scoliotische vormen, zelfs bij het syndroom van S. als de kyfotische curve een kritische hoek overschrijdt, de patiënt naast het melden van bewegingsproblemen ook de kwaliteit van het correct functioneren in gevaar brengt van anderen. vitale systemen voor het lichaam, zoals het cardio-respiratoire systeem.

Ziekte van scheuermann video :-

Is de ziekte van Scheuermann ernstig?

Ernstige schade is zeldzaam, maar het is mogelijk dat de ziekte van Scheuermann zich zodanig ontwikkelt dat het ruggenmerg of inwendige organen worden beschadigd. Als de longen bijvoorbeeld worden samengedrukt door een ernstige voorwaartse houding, kan dit leiden tot ademhalingsproblemen.

Kun je de ziekte van Scheuermann genezen?

De ziekte van Scheuermann wordt meestal niet erger als het individu is gestopt met groeien. Voor volwassenen met Scheuermann-kyfose is de behandeling meestal observatie, ontstekingsremmende medicijnen (zoals NSAID’s). Reconstructieve chirurgie kan echter worden overwogen als de symptomen ernstig en invaliderend zijn.

Bent u geboren met de ziekte van Scheuermann?

Net als scoliose is de ziekte van Scheuermann een erfelijke aandoening, maar het is multifactorieel, dus er is geen duidelijk overervingspatroon. Er zijn twee hoofdtypen van Scheuermann-kyfose, één met een apex op mid-thoracaal niveau (T7-T9) en één type met de apex op de thoracolumbale overgang (T11-T12).

Is de ziekte van Scheuermann erfelijk?

De analyse van afzonderlijke stambomen suggereert dat de ziekte van Scheuermann een autosomaal dominante overerving heeft [21, 22]. De ziekte van Scheuermann wordt echter nog steeds algemeen beschouwd als een erfelijke aandoening van onbekende etiologie [23].

Share This Article
Leave a comment