Wat is dotteren

Angioplastiek (PTA = percutane transluminale angioplastiek) is een behandelmethode voor het verwijden van vernauwde of verstopte bloedvaten. De arts gebruikt een speciale katheter die hij in het vaatstelsel inbrengt. De bekendste vorm is percutane transluminale angioplastiek van de kransslagaders (PTCA). Hier leest u alles wat u moet weten over dotteren, hoe het werkt en wat de risico’s zijn.

Wat is een angioplastiek?

Angioplastiek is een behandeling om kleine vernauwingen in bloedvaten te verwijden die worden veroorzaakt door verharding van de bloedvaten (arteriosclerose) of bloedstolsels.

Angioplastiek wordt zelden uitgevoerd via open chirurgie met directe toegang tot de bloedvaten, maar meestal als percutane transluminale angioplastiek (PTA) in de vorm van ballonexpansie (ballondilatatie).

Een flexibele plastic buis (katheter) wordt door de huid in een bloedvat ingebracht en in het vat naar het smalle punt opgevoerd. Met een kleine ballon die zich aan het uiteinde van de katheter bevindt en kan worden opgeblazen, wordt de vaatvernauwing verwijd. Dit zal de bloedstroom herstellen.

Volledige vaatafsluitingen kunnen ook weer worden geopend met de ballonkatheter als ze te lang (weken tot maanden) niet bestaan. Tegenwoordig wordt de procedure uitgevoerd voor vernauwingen in de been-, bekken-, nier-, darm- en kransslagaders (kransslagaders). De ballonexpansie van de kransslagaders bij coronaire hartziekte wordt percutane transluminale coronaire angioplastiek (PTCA) genoemd.

Lees ook :- Symptomen hartklachten stress

Hoe wordt een angioplastiek uitgevoerd?

Voorbereiding op een angioplastiek
Dit gebaar van angioplastiek wordt uitgevoerd na coronaire angiografie, een onderzoek dat visualisatie van de te behandelen kransslagaders mogelijk maakt.

Voorafgaand aan de procedure worden een elektrocardiogram, een stresstest en bloedonderzoek uitgevoerd. De arts vertelt u met welke medicijnen u moet stoppen, vooral bloedverdunners.

Angioplastiek in de praktijk
U keert 24 tot 48 uur voor de ingreep terug naar het ziekenhuis om alle onderzoeken uit te voeren. Ongeveer 5 uur van tevoren mag u niet meer eten of drinken. Je neemt een betadine-douche. Voor de ingreep neemt u een tablet die bedoeld is om u te ontspannen.

Angioplastiek met of zonder stentplaatsing wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving in een interventionele cardiologiekamer. U blijft wakker en de arts kan u tijdens de procedure vragen uw adem in te houden, te hoesten, uw hart beter te zien of uw hartslag te verhogen.

Een sonde met een opblaasbare ballon aan het uiteinde wordt ingebracht vanuit de slagader van een been of een arm.

Na injectie van een contrastmiddel wordt de sonde geleidelijk in de verstopte kransslagader gebracht. De ballon wordt vervolgens opgeblazen, waardoor de atheroma-plaque wordt verpletterd en de slagader wordt ontstopt. Er wordt een stent op de ballon gemonteerd als er een stent moet worden geplaatst. Bij het opblazen van de ballon kunt u tijdelijk pijn voelen in uw borst, arm of kaak. Meld het aan de dokter. Na plaatsing van de stent wordt de katheter verwijderd en wordt de arteriële inlaat samengedrukt met een compressieverband of sluittang.

Deze interventie duurt in totaal één tot twee uur.

Lees ook :- Hartkloppingen na eten

Waar kan angioplastiek worden uitgevoerd?

Elk stenotisch vat kan angioplastiek ondergaan: de meest voorkomende plaatsen van toediening zijn de kransslagaders, de slagaders van de onderste ledematen, de nierslagaders en de halsslagaders.

Angioplastiek: Hoe bereid je je voor op de procedure?

Behalve in noodgevallen vereist een dotterbehandeling een specifieke voorbereiding.
Het is namelijk de gewoonte dat de interventionistische arts (d.w.z. de arts die de procedure moet uitvoeren) enkele dagen voor de uitvoering ervan de patiënt ontmoet, hem onderwerpt aan een reeks klinische tests en hem informeert over alle gedragingen en te nemen voorzorgsmaatregelen. adopteren op de dag van de operatie en in de uren ervoor.

Voorbereiding op angioplastiek: De beoordelingsexamens

De klinische tests die vóór een angioplastiek vereist zijn, omvatten, canoniek, bloedonderzoek, een nauwgezet lichamelijk onderzoek (inclusief meting van vitale parameters en soms een elektrocardiogram) en een diepgaande studie van de klinische geschiedenis; dit laatste is met name bedoeld om de algemene gezondheidstoestand van de patiënt te verduidelijken, als deze een medicamenteuze behandeling volgt, als hij allergisch is voor medicijnen, kalmerende middelen, enz. en als u zwanger bent (uiteraard in het geval van een vrouw in de vruchtbare leeftijd).

Klinische tests die voorafgaan aan een dotterbehandeling worden gebruikt om vast te stellen of er contra-indicaties zijn voor de procedure of bepaalde risico’s en of de patiënt geschikt is om de operatie te ondergaan.

Lees ook :- Hartritmestoornissen bij vrouwen

Angioplastiek: Wat te doen voor de operatie?

Op de dag van een angioplastiek wordt over het algemeen verwacht dat de patiënt ten minste 6-8 uur heeft gevast; dit betekent dat, als de procedure voor de ochtend is ingesteld, de laatst toegestane maaltijd die van de vorige avond is.

Verder:

• Als de patiënt een of andere antistollingstherapie ondergaat, is het waarschijnlijk dat de interventie-arts hem, gezien de dotterbehandeling, zal vragen de behandeling tijdelijk te staken en alleen op zijn advies te hervatten.
• Als de patiënt dagelijks andere farmacologische therapieën volgt dan de vorige, wordt hij uitgenodigd om de verschillende medicijnen mee te nemen naar het ziekenhuis, voor de dag of dagen van ziekenhuisopname die op de interventie zouden kunnen volgen.
• De patiënt moet zijn terugkeer naar huis organiseren en hulp vragen aan een familielid of een vriend, omdat hij zich na de operatie misschien verzwakt voelt.

Angioplastiek: De gebruikte instrumenten

Tijdens angioplastiekprocedures worden de volgende gebruikt:

• Een apparaat voor röntgenscanning, inclusief een radiologisch bed (bedoeld voor de patiënt) en een monitor die reproduceert wat door de scan wordt gegenereerd.
• Een dunne en flexibele metalen draad, een voerdraad genaamd, die, eenmaal ingebracht op vasculair niveau, dient om de diagnostische katheter, de ballonkatheter en eventueel de stent naar de gewenste locatie (d.w.z. waar de vernauwing aanwezig is) te leiden.
• Een katheter genaamd diagnostisch , waarvan het doel is om, eenmaal uitgevoerd op de plaats van de vernauwing, een contrastmiddel te verspreiden dat zichtbaar is op röntgenfoto’s.
• Een katheter uitgerust met een opblaasbare ballon, waarvan het opblazen op de vernauwingsplaats het mogelijk maakt om een bepaalde vasculaire doorgankelijkheid te herstellen.
• Een stent, een kleine uitzetbare cilinder met metalen mazen die speciaal zijn gemaakt om de effecten van de ballonkatheter te versterken.
• Kalmerende middelen, lokale anesthetica, anticoagulantia, canule-naalden en instrumenten voor het bewaken van vitale functies (druk, hartslag, etc.).

Angioplastiek: Hoe wordt de procedure uitgevoerd?

Er zijn in wezen zes opvallende momenten van een generieke angioplastiek; hier zijn ze kort in chronologische volgorde:

• Positionering en sedatie van de patiënt, en monitoring van zijn vitale functies;
• Creatie van een vasculair toegangspunt en inbrengen van een voerdraad voor de diagnostische katheter;
• Inbrengen en positioneren van de diagnostische katheter en injectie van het contrastmiddel;
• Geleiding op de plaats van obstructie / vernauwing van de ballonkatheter;
• De ballon opblazen en soms een stent aanbrengen
• Extractie van de katheters en voerdraad en afsluiting van de procedure.

Positionering van de patiënt
Ten eerste moet de patiënt zich uitkleden en een speciaal voor hem gemaakte toga aantrekken; samen met de kleding moet hij ook eventuele brillen, horloges, verschillende juwelen, enz.

Nadat hij het schort heeft aangetrokken, krijgt hij van de medische staf de opdracht om op de röntgentafel te gaan zitten, waarop de interventie-arts vervolgens de dotter zal uitvoeren.

Sedatie
Kalmerende middelen worden toegediend via een naaldcanule die gewoonlijk op de onderarm van de patiënt wordt ingebracht.
De pijn bij het inbrengen van de naaldcanule is minimaal, soms onmerkbaar.

Sedatie dient alleen ter bevordering van de ontspanning van de patiënt; de laatste blijft daarom bij bewustzijn, zelfs als hij slaperig is, gedurende de gehele duur van de procedure.

Bewaking van vitale functies
Na de sedatie is een assistent van de specialistische arts verantwoordelijk voor het aansluiten van de patiënt op medische instrumenten die worden gebruikt voor het meten en bewaken van bloeddruk, hartslag en bloedzuurstofsaturatie.

Het monitoren van de bovengenoemde vitale parameters dient om eventuele problemen die kunnen optreden tijdens dotteren tijdig op te sporen.

Aanmaken van het toegangspunt
Het toegangspunt is een kleine perforatie gemaakt in een slagader en gegarandeerd door een soort naaldcanule, die dient om op vasculair niveau de voerdraad, de diagnostische katheter en de ballonkatheter in te brengen.
Bij een angioplastiek kan het ingangspunt zich bevinden op de dijbeenslagader ter hoogte van de lies of op de armslagader.

Opgemerkt moet worden dat, voordat het toegangspunt wordt beoefend, de interventionele arts, met zijn medewerkers, het interessegebied zal wassen en desinfecteren en vervolgens een plaatselijke verdoving zal injecteren (om het ongemak veroorzaakt door het boren van de procedure te verminderen).

De voerdraad inbrengen
Zodra het toegangspunt is gemaakt, brengt de interventie-arts een zeer dunne en flexibele metalen draad in, eenvoudig een geleidingsdraad genoemd; daarna start hij de röntgeninstrumentatie en leidt hij, met ondersteuning van de door deze geleverde beelden, de begeleidingsdraad in de buurt van de obstructie/vernauwing.
Het doel van de voerdraad is om te fungeren als een soort spoorbaan waarop de diagnostische katheter nabij het vasculaire obstakel wordt getransporteerd.

Wat zijn de risico’s van angioplastiek?

Angioplastiek is nu een routineprocedure en is een veilige procedure wanneer deze wordt uitgevoerd door een gekwalificeerde en ervaren arts. Zoals bij elke medische ingreep kunnen er echter bijwerkingen en complicaties optreden. Waaronder:

• Gevoel van spanning, lichte pijn nadat de verdoving is uitgewerkt
• Blauwe plekken (hematoom) op de prikplaats
• allergische reacties op het contrastmiddel, anestheticum of pijnstillers (zoals misselijkheid, jeuk, huiduitslag), uiterst zelden ernstige allergische reacties zoals hart- en vaatziekten, ademhalingsstoornissen, krampen
• Vorming van bloedstolsels, mogelijk met afsluiting van een volgend deel van het vat (embolie)
• zeer zelden hevige bloeding of secundaire bloeding op de prikplaats
• uiterst zeldzame ontsteking van de prikplaats
• zeer zelden schade aan bloedvaten, zenuwen of weke delen

Bij mensen met een overactieve schildklier (hyperthyreoïdie) kan dotteren de functie van de schildklier verstoren. Bij diabetici die geneesmiddelen gebruiken die metformine bevatten, kan een stofwisselingsstoornis ontstaan.

De angioplastiek van de kransslagaders, de PTCA, kan leiden tot hartritmestoornissen en in het ergste geval tot een hartinfarct.

Angioplastiek: Wanneer is het gecontra-indiceerd?

Er zijn geen absolute contra-indicaties voor dotteren, maar alleen relatieve contra-indicaties; de laatste zijn in het bijzonder:

• Acuut nierfalen;
• De zwangerschap;
• Een ernstige allergie voor het contrastmiddel;
• De aanwezigheid van een ernstige lichamelijke handicap waardoor de patiënt niet kan gaan liggen;
• De aanwezigheid van stollingsziekten;
• Ernstige obesitas.

Opgemerkt moet worden dat, afhankelijk van het type angioplastiek, andere, meer specifieke kunnen worden toegevoegd aan de hierboven genoemde contra-indicaties.

Waar moet voor en na de behandeling rekening mee worden gehouden?

Voor de behandeling zijn meestal geen speciale voorbereidingen nodig. U dient een paar uur van tevoren niets te eten en alleen een beetje vloeistof te drinken. De meeste medicijnen kunnen gewoon worden ingenomen.

Antistollingsmedicatie moet echter enkele dagen na overleg met de arts worden gestaakt. Doseringen van medicijnen tegen diabetes en de insulinedosis voor diabetici worden vooraf door de arts bepaald. Speciale voorbereiding onder leiding van een arts is vereist voor de behandeling van mensen die lijden aan schildklieraandoeningen en allergieën.

Na de behandeling dient u thuis tot de volgende ochtend bedrust te houden en dient u gedurende enkele dagen zware lichamelijke inspanning te vermijden. Als zich in de volgende maanden opnieuw hartproblemen (angina pectoris) voordoen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd, omdat een hernieuwde vernauwing te verwachten is. Regelmatige cardiologische controles zijn altijd noodzakelijk na een katheterexpansie.