Iedereen die zich gedurende een langere periode constant moe en lusteloos voelt, kan bloedarmoede hebben, d.w.z. bloedarmoede. Daar zijn veel redenen voor: het kan bijvoorbeeld een eenvoudig ijzertekort zijn, of het kan een ernstige ziekte zijn.
Om ervoor te zorgen dat onze organen functioneel blijven, hebben ze zuurstof nodig. Dit komt via de longen in onze bloedbaan, meer bepaald de rode bloedcellen. Omdat ze verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstof. Ze bevatten een molecuul, het zogenaamde hemoglobine, dat de zuurstof bindt en later weer afgeeft aan de organen. Men spreekt van bloedarmoede als er te weinig rode bloedcellen in het lichaam zijn, of als er te weinig hemoglobine is.
Veel oorzaken van bloedarmoede
De meest voorkomende oorzaak van bloedarmoede is bloedarmoede door ijzertekort. Vooral vrouwen hebben hier last van. IJzer is naast vitamine B12 en foliumzuur een belangrijke bouwsteen voor de vorming van rode bloedcellen. dr. Nicola Fritz is huisarts die in haar dagelijkse praktijk regelmatig met bloedarmoede te maken heeft.
Lees ook :- Hartfalen fase 4 symptomen
Wat zegt de hemoglobinewaarde?
Onze organen hebben zuurstof nodig om te kunnen functioneren. Deze zuurstof wordt in het bloed vervoerd door de rode bloedcellen die erytrocyten worden genoemd. Erytrocyten bestaan voor 90 procent uit rood bloedpigment, hemoglobine. Hemoglobine bevat ijzer, dat zuurstof bindt. Als er te weinig hemoglobine is, geeft dit aan dat er niet genoeg rode bloedcellen in het lichaam circuleren. Hierdoor is ook de zuurstoftoevoer naar de organen gebrekkig, wat zich uit in verschillende lichamelijke klachten. Dit wordt dan bloedarmoede genoemd.
Wanneer is het hemoglobinegehalte te laag?
De hemoglobinewaarde (Hb) kan eenvoudig worden bepaald met een bloedonderzoek. De bepaling van de Hb-waarde is onderdeel van het zogenaamde kleine bloedbeeld dat de huisarts uitvoert. Volgens de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) valt de Hb-waarde onder de norm als deze lager is dan 13 gram per deciliter (g/dl) bij mannen en lager dan 12 g/dl bij vrouwen. Symptomen treden meestal alleen op als de waarde aanzienlijk wordt onderschreden. Een Hb-waarde van minimaal 11,0 g/dl wordt lichte bloedarmoede genoemd (bij vrouwen en mannen). Milde bloedarmoede is meestal asymptomatisch en is niet gevaarlijk, tenzij de oorzaak een ernstige aandoening is. Zelfs lichte bloedarmoede, vooral bij oudere mensen, kan echter leiden tot symptomen zoals lichamelijke zwakte of verwardheid. Dit kan zijn eigen risico’s hebben.
Bij zwangere vrouwen wordt milde bloedarmoede ook als ongevaarlijk beschouwd. Het is normaal dat de Hb-waarde bij zwangere vrouwen iets daalt. Voor het kind in de baarmoeder zijn geen gevolgen te verwachten van lichte bloedarmoede.
Lees ook :- Hoe krijg je diabetes
Wanneer wordt een laag hemoglobine gevaarlijk?
Matige bloedarmoede is aanwezig wanneer het Hb-niveau tussen 8,0 en 10,9 g/dl ligt, en ernstige bloedarmoede begint wanneer het Hb-niveau lager is dan 8,0 g/dl. Bij bloedarmoede krijgt het lichaam niet genoeg zuurstof. Als de bloedarmoede langere tijd aanhoudt, wordt het hart vooral gestrest. Het probeert het gebrek aan zuurstof in de weefsels te compenseren door sneller te kloppen. Ook de ademhaling versnelt. Het lichaam kan deze aandoening een tijdje compenseren. Op de lange termijn kan bloedarmoede echter leiden tot hartinsufficiëntie. Matige of ernstige bloedarmoede moet daarom zonder mankeren worden behandeld.
Ernstige bloedarmoede tijdens de zwangerschap kan het risico op vroeggeboorte en een laag lichaamsgewicht bij het kind verhogen.
Lees ook :- Albumine in urine
Wie wordt het meest getroffen?
Als de Hb-waarde daalt, wat te verklaren is door een tekort, zijn er bepaalde groepen mensen met een verhoogd risico op bloedarmoede.
Te weinig ijzerinname komt vaak voor bij (kleine) kinderen en vegetariërs. IJzer zit niet alleen in vlees, vooral peulvruchten hebben een hoog ijzergehalte. Mensen die bepaalde (dierlijke) voedingsmiddelen mijden, moeten ervoor zorgen dat ze de voedingsstoffen die ze bevatten uit andere producten halen. Een andere risicogroep zijn mensen met darmziekten. De ijzerabsorptie in de darm kan bij deze patiënten verminderd zijn. Bovendien hebben zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven een verhoogde behoefte aan ijzer. Gedurende deze tijd moet u ook bijzondere aandacht besteden aan ijzerrijke voedingsmiddelen.
Naast ijzertekort hebben vegetariërs en veganisten ook een verhoogd risico op vitamine B12-tekort en de daaruit voortvloeiende bloedarmoede. Vitamine B12 komt vooral voor in dierlijke producten (vlees, zuivelproducten en eieren). Bovendien lopen patiënten met bepaalde maagaandoeningen het risico op bloedarmoede. Zodat vitamine B12 door het lichaam kan worden opgenomen, is het gebonden aan een molecuul dat in de maag wordt aangemaakt (de zogenaamde ‘intrinsieke factor’). Maagaandoeningen kunnen de productie van intrinsieke factor verstoren. Een vitamine B12-tekort kan echter pas later merkbaar worden: de lever heeft een voorraad van deze vitamine die tot drie jaar aanhoudt.
Foliumzuurtekort kan optreden bij ondervoeding. Een andere reden is een toegenomen vraag, b.v. B. tijdens de zwangerschap.
Is bloedarmoede gevaarlijk?
Als de snelheid van deze bloedcellen laag is, worden ze ofwel niet genoeg geproduceerd, wat kan wijzen op een beenmergziekte (leukemie, lymfoom, enz.)
of Hoe bloedarmoede snel te genezen? De 5 essentiële punten van het anti-bloedarmoededieet:
- Voldoende dierlijke producten consumeren (rood vlees)
- Zorg voor een goede inname van vitamine C.
- Verhoog de consumptie van fruit en groenten (minimaal 5 groenten en fruit per dag)
- Beperk je thee- en koffieconsumptie
Welke kanker veroorzaakt bloedarmoede? Bepaalde soorten kanker: Beenmergkanker, waaronder leukemie en lymfoom, kan leiden tot bloedarmoede. Overmatige bloeding: deze aandoening kan optreden na een operatie of als een tumor inwendige bloedingen veroorzaakt.
Dus, wat is ernstige bloedarmoede? Definitie van de term Ernstige bloedarmoede: – Bloedarmoede: uitputting van rode bloedcellen of hemoglobine.
Wat zijn de complicaties van bloedarmoede?
Bij kwetsbare patiënten op cardiovasculair niveau kan elke anemie echter tekenen geven van lijden aan slecht geoxygeneerde organen, vooral wanneer het hemoglobinegehalte lager is dan 8 g/dL. Voorbeeld: angina pectoris of zelfs myocardinfarct met betrekking tot het hart.
Welke voedingsmiddelen te vermijden bij bloedarmoede? Pas op voor bepaalde voedingsmiddelen
- Fytinezuur aanwezig in volkoren granen (vooral tarwe en bruine rijst) en peulvruchten (vooral bonen en linzen)
- Met name het oxaalzuur dat aanwezig is in gekookte spinazie, bieten, snijbiet, rabarber en cacao,
Welke voedingsmiddelen om rode bloedcellen te verhogen? Preventie van bloedarmoede: eet evenwichtig en regelmatig
De inname van foliumzuur (vitamine B9) wordt verhoogd door de consumptie van rundvlees, biergist, bruine rijst, dadels, spliterwten, zalm. Bronnen van vitamine B12 zijn kazen, peulvruchten, gevogelte en spinazie.
Welke vitamine tegen bloedarmoede? De toevoer van ijzer, vitamine B9 of B12 maakt het mogelijk om, in het geval van een tekort aan een van hen, de reserves van het organisme te herstellen en het merg in staat te stellen reticulocyten te synthetiseren (bloedarmoede wordt dan regeneratief) totdat het aantal circulerende rode bloedcellen en het hemoglobinegehalte.
Wat zijn de oplossingen voor bloedarmoede?
De behandeling van bloedarmoede hangt af van de reden waardoor het is ontstaan:
als er een tekort aan foliumzuur is, vul dan de afwezige vitamine oraal aan
als er een tekort aan vitamine B12 is, omvat de behandeling intramusculaire injecties van dezelfde vitamine
Voor ijzertekort of bloedarmoede door ijzertekort (die waarbij, dat wil zeggen, het gebrek aan hemoglobine hangt af van lage ijzergehalten in het bloed ) is het noodzakelijk om toevlucht te nemen tot de toediening van ijzerzouten, meestal oraal, hoewel bij sommige mensen het kan beter zijn ijzerzouten intramusculair of intraveneus toe te dienen (komt vooral voor bij orale malabsorptie)
Bloedtransfusies worden gebruikt bij zeer ernstige bloedarmoede of zijn voorbehouden aan bloedarmoede die niet aan andere soorten behandelingen kan worden onderworpen.
In aanwezigheid van patiënten met ondergewicht of overgewicht kan de oorzaak van bloedarmoede worden veroorzaakt door een onregelmatig dieet. In deze situatie bestaat de eerste therapeutische maatregel uit het corrigeren van verkeerde eetgewoonten.
Het vormt nauwelijks rijpe bloedcellen. Dit is een bloedziekte. Deze ziekte ontwikkelt zich pas in de loop van het leven. Indien onbehandeld, kan de ziekte levensbedreigend zijn voor de patiënt.
Aplastische anemie is een zeldzame ziekte die optreedt wanneer het beenmerg niet langer voldoende bloedstamcellen aanmaakt. Er is dus niet alleen een tekort aan rode bloedcellen, maar ook aan witte bloedcellen en bloedplaatjes.
Als dit niveau onder de drempelwaarden ligt (13 g/dL voor een man, 12 g/dL voor een vrouw en 10,5 g/dL voor een zwangere vrouw) dan is de aanwezigheid van bloedarmoede aangetoond. Andere onderzoeken worden dan voorgeschreven om de oorsprong van de bloedarmoede te bepalen, in het bijzonder de MCV (gemiddeld corpusculair volume).
Bloedarmoede kan daarom verband houden met een nierziekte; slechte werking van het beenmerg, het botweefsel waar rode bloedcellen en hemoglobine worden gevormd. Dit beenmergfalen kan worden veroorzaakt door een toxisch product of een medicijn.
