De ziekte van Lyme (of borreliose) is een infectieziekte van bacteriële oorsprong. Het wordt veroorzaakt door Borrelia burgdorferi en wordt door teken op mensen overgebracht. De naam is afkomstig van de stad Lyme, Connecticut, waar zich vanaf 1975 een epidemie voordeed. In feite begon men een toenemende incidentie van gevallen van artritis op te merken, vooral in de kindertijd. In 1982 slaagde bacterioloog Willy Burgdorfer erin het naar hem vernoemde micro-organisme te isoleren.
Verloop en symptomen van borreliose
Het ziektebeeld van borreliose is zeer divers. Daarom is het niet altijd gemakkelijk om de ziekte te diagnosticeren. De cursus kan worden onderverdeeld in drie fasen. Hoe eerder de therapie begint, hoe groter de kans op herstel. Borreliose wordt behandeld met antibiotica. Tussen de 98 en 99 procent van de mensen die al in fase 1 worden behandeld, heeft aan het einde van de therapie geen klachten. Als borreliose niet wordt gediagnosticeerd of als de behandeling onvoldoende is, kan dit blijvende schade veroorzaken.
Borreliose: stadium 1
Na de tekenbeet vormt zich een cirkelvormige roodheid rond de angel. Dit symptoom wordt ook wel “target” erytheem genoemd. In tegenstelling tot normale onschadelijke maar jeukende roodheid, veroorzaakt erytheem van het doelwit geen jeuk of pijn. In sommige gevallen gaat het gepaard met griepsymptomen zoals koorts en gewrichtspijn.
Borreliose: stadium 2
15 van de 100 geïnfecteerde mensen bereiken de 2e fase. Over het algemeen vindt de tweede fase plaats na een paar maanden. Op dit punt heeft de borreliose zich van de huid naar andere organen verspreid:
- Huid: bulten, roodblauwe vlekken
- Zenuwstelsel: pijn, verlamming
- Hart: tachycardie, pijn op de borst
Borreliose: stadium 3
Stadium 3 van borreliose treedt meestal pas maanden of jaren later op. Het klinische beeld kan zijn:
- Bacteriële gewrichtsontsteking: gewrichtspijn en zwelling
- Huidveranderingen: blauwachtige kleur, dunne en gerimpelde huid
- Chronische aandoening van het zenuwstelsel: depressies, slaapstoornissen, concentratiestoornissen, spierverlamming
Ook als er geen actieve ziekteverwekkers meer in het lichaam aanwezig zijn, kunnen symptomen als vermoeidheid, hoofdpijn en depressies blijven optreden. In dit geval spreken we van post-Lyme syndroom of chronische borreliose.
De symptomen van de derde fase zijn niet altijd toe te schrijven aan borreliose. Ze worden vaak geassocieerd met andere ziekten zoals artrose, reuma, multiple sclerose of burn-out.
Lees ook :- Rode hond ziekte
Verloop ziekte van lyme : Diagnose
Sommigen zeggen dat de ziekte van Lyme moeilijk te diagnosticeren is omdat de aanvankelijke griepachtige symptomen lijken op die van andere veel voorkomende infecties. Bovendien ervaren sommige geïnfecteerde patiënten de uitslag niet. Bovendien herinneren veel patiënten zich vaak niet dat ze door een teek zijn gebeten, omdat de angel misschien onopgemerkt blijft, omdat tekennimfen zo klein zijn dat patiënten zich misschien niet realiseren dat ze gebeten zijn. In feite, als u zorgvuldige waarnemers bent, zou het raadzaam zijn om de hypothese van de ziekte van Lyme te evalueren wanneer u zich bevindt in de aanwezigheid van vaak intermitterende artritis die aanvankelijk in de knieën gelokaliseerd is en niet kan worden verklaard door andere diagnoses.
De Amerikaanse National Health Institutes raden artsen daarom aan om hun diagnose niet te baseren op het al dan niet herinneren van een tekenbeet, maar op de symptomen die hij ervaart (de mogelijke aanwezigheid van koorts helpt in die zin) en op het zorgvuldig uitsluiten van andere pathologieën die aanleiding kunnen hebben gegeven tot deze symptomen.
Lees ook :- Huisstofmijt allergie symptomen
Verloop ziekte van lyme : Behandeling en preventie
Behandeling met antibiotica gericht op het elimineren van het micro-organisme is de therapie bij uitstek in het geval van de ziekte van Lyme. Doxycycline wordt meestal vroeg gegeven. In de late fase wordt in plaats daarvan Ceftriaxon gebruikt. Antibioticatherapie geeft goede resultaten in elk stadium van de ziektebehandeling. Het is duidelijk dat hoe eerder de diagnose en het starten van de therapie is, hoe beter de cursus zal zijn. In het geval van een late fase die niet eerder is behandeld en verwaarloosd, is het raadzaam om meerdere antibioticakuren, eventueel intraveneus, toe te dienen. NSAID’s kunnen ook worden gebruikt om symptomen te verlichten. Sommige bronnen raden antibiotische behandeling af in de periode voor het begin van de symptomen. Borrelia-infectieHet geeft geen immuniteit, dus de ziekte van Lyme kan meerdere keren worden opgelopen.
Om borreliose-infectie te voorkomen, moet u proberen te voorkomen dat u door teken wordt gebeten. Daarom wordt het nuttig geacht om enkele voorzorgsmaatregelen te nemen als u zich in besmette gebieden bevindt:
- geef de voorkeur aan dichte schoenen, hoge sokken en een lange broek
- loop in het midden van de paden en vermijd hoog gras
- draag lichtgekleurde kleding, zodat eventuele teken beter herkenbaar zijn
- controleer bij terugkomst op teken
Als je toch bent aangevallen door het dier, verwijder het dan niet door alcohol, lucifers, olie of andere stoffen te gebruiken die de kans op oprispingen in het bloed vergroten. Voor de extractie moet je een pincet gebruiken om de teek vast te pakken op het punt dat zich het dichtst bij de huid bevindt, waardoor je een lichte opwaartse tractie maakt. Bij problemen tijdens de extractie kunt u contact opnemen met een arts.
De ziekte van Lyme, of Lyme-borreliose, wordt overgedragen door een tekenbeet die is geïnfecteerd met bacteriën uit de spirocheetfamilie. De infectie is vaak zonder symptomen, maar kan in sommige gevallen leiden tot een soms slopende ziekte (langdurige gewrichtspijn, gedeeltelijke verlamming van de ledematen, enz.).
De ziekte van Lyme is meestal goed te genezen met antibiotica. Indien niet snel behandeld, kan de ziekte de gewrichten en het zenuwstelsel aantasten.
De ziekte van Lyme wordt behandeld met antibiotica. Therapeutische behandeling (keuze antibioticum, dosering, duur van de behandeling) is afhankelijk van de leeftijd en de aanwezige schade, vandaar het belang van een volledig lichamelijk onderzoek inclusief een neurologisch onderzoek. De effectiviteit van de behandeling wordt klinisch beoordeeld.
De olijfboom (en in het bijzonder het olijfblad) is een plant waarvan de naam heel vaak wordt genoemd om de ziekte van Lyme op natuurlijke wijze te behandelen. Hetzelfde geldt voor samento, oregano, guaiac-hout en kruidnagel.
