Speekselklieren onder tong

De speekselklieren produceren speeksel, de vloeistof die de mond baadt. De rol van speeksel is om de slijmvliezen van het bovenste spijsverteringsstelsel te bevochtigen, om deel te nemen aan de eerste stadia van de spijsvertering en om de voortgang van voedsel van de keelholte naar de slokdarm en maag te vergemakkelijken (zelfs mogelijk als een verdedigingsmiddel). De speekselklieren zijn exocriene klieren.

Speekselklieren onder tong : Oorzaken

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen acute en chronische speekselklierontsteking. Risicofactoren zijn onder meer verminderde speekselvloed (bijv. door verminderde vochtinname of ondervoeding), immuundeficiëntie, chronische ziekten (bijv. Diabetes, hypothyreoïdie, nieraandoeningen, HIV), sommige medicijnen (anticholinergica), slechte mondhygiëne en frequent braken (bijv. B. context van boulimia of anorexia).

Acute speekselklierontsteking
Acute sialadenitis wordt meestal veroorzaakt door pathogenen, b.v. B. door bacteriën of virussen, en treft meestal de submandibulaire klier of de parotisklier. Bacteriële pathogenen die acute speekselklierontsteking veroorzaken zijn meestal stafylokokken of streptokokken, maar er kunnen ook andere bacteriën voorkomen. De infectieroute verloopt ofwel rechtstreeks via de mondholte, via de bloedbaan of via de lymfevaten. Speekselstenen en verminderde vochtinname kunnen de ontwikkeling bevorderen.

Virale pathogenen kunnen het Epstein-Barr-virus, het menselijke herpesvirus 6 of het bofvirus zijn. Deze virale pathogenen veroorzaken vaak infecties in de kindertijd en gaan vaak gepaard met andere symptomen die andere organen aantasten.

Chronische speekselklierontsteking
Chronische sialadenitis wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een langdurige irritatie. Dit kan b.v. B. ontstaan ​​wanneer een acute ontsteking van de speekselklieren lange tijd aanhoudt of wanneer het uitscheidingskanaal van de klier vernauwd is. Dit laatste is b.v. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer er een steen in het kanaal zit, of wanneer een tumor of litteken ervoor zorgt dat afscheidingen zich ophopen. Chronische ontsteking van de speekselklieren kan ook worden veroorzaakt door auto-immuunprocessen wanneer het eigen immuunsysteem de lichaamseigen structuren aanvalt. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij het syndroom van Sjögren. Ook bestraling met radioactief jodium in het kader van goedaardige (bijv. struma) of kwaadaardige schildklieraandoeningen (bijv. schildklierkanker) of bestraling in het hoofd-halsgebied kan leiden tot chronische sialadenitis.

Lees ook :- Baarmoeder verwijderen ervaringen

Speekselklieren onder tong : Symptomen

Ten eerste kunnen speekselstenen ongemak veroorzaken in het gebied direct rond de steen zelf. Het kan variëren van milde pijn tot scherpe pijn, afhankelijk van de exacte omstandigheden. In zekere zin kan dit het beste scenario zijn, omdat het u precies laat weten waar het probleem zit. Aan de andere kant kunnen speekselstenen een veel algemener gevoel van ongemak rond de kaak en het gezicht veroorzaken. De verspreide aard van het ongemak kan het erg moeilijk maken om de oorzaak van het probleem te identificeren zonder de expertise van een professional. Bovendien kunnen speekselstenen u specifieke pijn bezorgen bij het eten en werken aan uw kaak. Het kan heel moeilijk zijn om te onderscheiden van problemen met uw gebit of uw kaakbot in het algemeen. Ten slotte kunnen speekselstenen direct infecties veroorzaken. Als de klier in kwestie pus ophoopt uit de speekselsteen, kan dit leiden tot ernstige koorts en ernstige gezondheidsrisico’s als het niet wordt behandeld.

Lees ook :- Scheur in meniscus

Functie van de speekselklieren

De speekselklieren produceren de vloeistof genaamd speeksel die de mond baadt, waardoor de bevochtiging van de slijmvliezen mogelijk wordt, maar ook de eerste fase van de spijsvertering wordt verzekerd en de afdaling van voedsel naar de maag wordt vergemakkelijkt.

De speekselklieren zijn exocriene klieren, die speeksel afscheiden. Speeksel bestaat uit water (99%), anorganische verbindingen (ionen), organische verbindingen (glucose, ureum, hormonen) en spijsverteringsenzymen (amylase, lipase, lysozyme…). Naast zijn rol bij de spijsvertering, heeft speeksel ook een antiseptische werking, die met name de tanden beschermt tegen gaatjes.

Per dag wordt meer dan een liter speeksel uitgescheiden, waarvan de helft buiten de maaltijden. Speekselafscheiding is een reflex die wordt begunstigd door de aanwezigheid van voedsel in de mond, of door geuren of emoties.

Lees ook :- Frozen shoulder fases

Speekselklieren onder tong : Complicaties

Als de ontsteking langer aanhoudt, kan zich een abces vormen, dat wil zeggen een ingekapselde verzameling pus. Dit kan scheuren en zich naar buiten verspreiden door de huid of in nabijgelegen weefsels in de nek. Dit kan leiden tot een algemene infectie en zelfs tot levensbedreigende sepsis (bloedvergiftiging).

Chronische ontsteking van de speekselklieren leidt tot littekens en atrofie van het weefsel. Er wordt dan nauwelijks speeksel geproduceerd en de klier is dan als een ruwe knoop te voelen.

Diagnose van ziekten van de speekselklieren

• biopsie
• Endoscopie
• Beeldvormende onderzoeken
• Voor infectie, kweek van pus uit het speekselklierkanaal

Er zijn geen goede tests om de speekselproductie te meten. Door echter in de speekselklieren te knijpen, kan men de speekselstroom visualiseren die de kanalen verlaat.

Verstopte speekselklierzwelling wordt gediagnosticeerd door de pijn te koppelen aan het eten of drinken van een drankje dat de speekselvloed stimuleert. Andere oorzaken van zwelling kunnen door de tandarts of arts worden vastgesteld met behulp van een biopsie om een ​​monster speekselklierweefsel onder een microscoop te onderzoeken. Andere oorzaken van obstructie kunnen worden geïdentificeerd door nieuwere technieken die gebruik maken van zeer kleine kijksondes (endoscopen) die in de kanalen van de speekselklieren kunnen worden ingebracht.

Als artsen de diagnose niet kunnen stellen tijdens lichamelijk onderzoek, kunnen ze ook bepaalde beeldvormende tests doen, zoals computertomografie (CT), echografie en sialografie. Sialografie is een vorm van radiologie die wordt uitgevoerd na het injecteren van een kleurstof die zichtbaar is op röntgenfoto’s in de speekselklieren en -kanalen.

Als een infectie wordt vermoed, controleren artsen op ontstekingen met beeldvormende tests, zoals computertomografie (CT), echografie of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI). Als de arts de pus uit het kanaal van de aangetaste klier kan afvoeren, wordt het gekweekt (verzonden naar het laboratorium om daar bacteriën te kweken).

Hoe wordt een ontsteking van de speekselklieren behandeld?

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak en individuele omstandigheden. In het geval van een virale infectie kan de arts ontstekingsremmende medicijnen en pijnstillers aanbevelen. In het geval van een bacteriële infectie, aanvullende antibiotica.

Kortom, een grondige mondhygiëne versnelt de genezing. Het gebruik van zogenaamde speekseloplossers en een regelmatige kliermassage kan ook helpen – met mate. Speeksellokmiddelen zijn bijvoorbeeld suikervrije snoepjes of kauwgom, die de speekselvloed stimuleren.

Kleinere stenen die de afvoer belemmeren, kunnen soms worden verdreven door de klieren te masseren. Grotere stenen kunnen eventueel extern worden gebroken met behulp van schokgolven (extracorporele schokgolftherapie). Een andere methode is verwijdering door middel van een endoscopische procedure. Ook kunnen eventuele knelpunten in het proces worden vergroot. “De aangetaste speekselklier hoeft alleen verwijderd te worden als een speekselklier herhaaldelijk ontstoken is of als er een tumor wordt vermoed”, zegt KNO-arts Zenk.

Speekselklieren onder tong : Preventie

Op basis van de gegevens die vandaag beschikbaar zijn, is het niet mogelijk om een effectieve preventiestrategie tegen speekselkliertumoren vast te stellen. Het vermijden van blootstelling aan straling, gevaarlijke stoffen zoals siliciumpoeders, rubber of nikkellegeringen en het eten van een dieet rijk aan groenten en fruit kan nog steeds helpen het risico te verminderen.