Kwaadaardige tumor: Definitie, symptomen, diagnose, …

Een tumor is een abnormale massa of knobbel die zich in elk deel van het lichaam kan ontwikkelen. Sommige tumoren zijn goedaardig, terwijl andere kwaadaardig zijn, wat betekent dat ze kanker kunnen zijn. Kwaadaardige tumoren zijn een ernstige zorg voor de gezondheid en moeten worden behandeld om te voorkomen dat ze zich naar andere delen van het lichaam verspreiden.

Wat zijn kwaadaardige tumoren?

Een kwaadaardige tumor is een massa of knobbel die is samengesteld uit abnormale cellen. Deze cellen groeien en delen zich ongecontroleerd en kunnen nabijgelegen weefsels binnendringen. Kwaadaardige tumoren kunnen zich ook via het lymfestelsel of de bloedbaan naar andere delen van het lichaam verspreiden.

Hoewel goedaardige tumoren geen kanker zijn, kunnen ze toch ernstige problemen veroorzaken als ze groot genoeg worden om omliggende weefsels samen te drukken of te beschadigen. Over het algemeen zijn kwaadaardige tumoren agressiever dan goedaardige tumoren en kunnen ze moeilijker te behandelen zijn. Beide soorten tumoren kunnen echter levensbedreigend zijn als ze niet goed worden gediagnosticeerd en behandeld.

Kwaadaardige wekedelentumoren zijn een zeldzame vorm van kanker die slechts 1% (of minder) van alle kankers vertegenwoordigt. Deze langzaam groeiende, soms levensbedreigende tumoren verschijnen in zachte bindweefsels zoals die rond botten en spiergroepen; ze kunnen ook voorkomen wanneer cellen ongecontroleerd groeien in de buurt van vitale structuren zoals zenuwen of bloedvaten, wat ze bijzonder gevaarlijk maakt omdat ze zich snel in je lichaam kunnen verspreiden zonder opgemerkt te worden totdat het te laat is! Benieuwd wat deze zachte weefsels zijn? Alsjeblieft-

• Spieren
• Ligamenten
• Vet
• Aderen
• Kraakbeen
• Pezen
• Lymfevaten

Lees ook :- Voorbode van parkinson : Symptomen en behandelingen

Oorzaken van kwaadaardige tumor

Net als andere kwaadaardige gezwellen is ook tongkanker het gevolg van een langzame accumulatie van genetische mutaties in het DNA van een van de cellen waaruit het aangetaste orgaan bestaat (in dit geval de tong).
Deze mutaties zijn verantwoordelijk voor dat ongecontroleerde proces van deling en groei dat aanvankelijk werd genoemd en dat typerend is voor neoplasmata.
Ondanks talloze onderzoeken over dit onderwerp, hebben artsen de precieze oorzaken van de genetische mutaties in kwestie nog niet geïdentificeerd; ze zijn er echter vrij zeker van dat factoren zoals:

• Tabaksconsumptie in al zijn vormen. Sigaretten, sigaren, pijpen, pruimtabak enz. zijn dus gunstig voor het ontstaan van tongkanker;
• Het misbruik van alcohol;
• Infecties met humaan papillomavirus (of HPV, van het Engelse humaan papillomavirus);
• Een dieet met weinig groenten en fruit;
• slechte mondhygiëne;
• Gevorderde leeftijd. Volgens sommige statistische studies komt tongkanker beslist vaker voor bij personen ouder dan 60 jaar;
• Voortdurende blootstelling aan stof, dampen en giftige stoffen, en hun daaropvolgende en onvermijdelijke inademing. Het is een risico dat mensen die in fabrieken of industriële vestigingen werken lopen.

Kwaadaardige tumor symptomen

U moet weten dat er verschillende soorten kanker zijn. Het hangt allemaal af van de aard van het weefsel waarin de kwaadaardige tumoren zich ontwikkelen. Dus voor carcinomen ontwikkelen de cellen zich in het weefsel dat de interne (orgaanbekledingsweefsel) of externe (huid) oppervlakken bedekt. Voor sarcomen ontwikkelen de cellen zich in de ondersteunende weefsels: bot, vet, spieren. Ten slotte groeien voor hematopoëtische kankers cellen in het bloed of lymfoïde organen.

De symptomen kunnen daarom verschillen, afhankelijk van het gebied van het lichaam dat is aangetast. Kanker kan zich echter manifesteren door middel van verschillende vrij algemene symptomen. Deze zijn niet noodzakelijkerwijs een teken van ziekte, maar zouden de patiënt ertoe moeten brengen zijn arts te raadplegen.

Het is :

• onverklaarbare pijn die niet overgaat;
• ademhalingsproblemen;
• mondzweren, kortademigheid, aanhoudende hoest;
• spijsverterings- of urineproblemen;
• fysieke veranderingen: wijziging van de vorm van de borst, gewichtsverlies, wijziging van een moedervlek, verschijning van een knobbeltje, enz.

Lees ook :- Oorzaken en symptomen van multiple sclerose

Diagnose kwaadaardige tumor

Onderzoeken om kanker te diagnosticeren als gevolg van een kwaadaardige tumor hebben tot doel de ziekte te bevestigen bij een patiënt die suggestieve symptomen vertoont. Er zijn verschillende soorten onderzoeken die kunnen worden uitgevoerd: klinisch, biologisch of beeldvormend onderzoek.

Als de onderzoeken de aanwezigheid van kanker bevestigen, zal een evaluatie het mogelijk maken om de mate van evolutie en de ernst van de ziekte te karakteriseren.

De arts begint met een klinisch onderzoek. Dit maakt het mogelijk om de aanwezigheid van een tumor te diagnosticeren, maar ook om eventuele uitzaaiingen te identificeren. Dit eerste onderzoek maakt het ook mogelijk om de toestand van de patiënt te meten.

Biologische onderzoeken maken het mogelijk om de algemene gezondheidstoestand van de patiënt te meten. Deze test maakt het ook mogelijk om eventuele tumormarkers te meten.

Medische beeldvormende onderzoeken zoals radiografie, PET-scan, scintigrafie, echografie, scanner of MRI maken het mogelijk om beelden van de inwendige delen van het lichaam te verkrijgen. Artsen kunnen zo de aanwezigheid van een tumor controleren, maar ook de grootte, vorm, exacte locatie, enz. Zo kan met name worden bepaald welke behandeling moet worden ingesteld.

Ten slotte is de biopsie een verplicht onderzoek om kanker te diagnosticeren. Het maakt het mogelijk om de aard van de kankerlaesie te specificeren. Hiervoor neemt de arts een monster van verdacht weefsel om het te onderzoeken. De tumor kan goedaardig of kwaadaardig zijn.

Lees ook :- Bipolaire stoornis: Betekenis, symptomen, behandeling

Wie te raadplegen voor een tumor?

Zodra u een verdacht gezwel voelt, wacht dan niet en ga naar uw arts die u aanvullende onderzoeken zal doen en u indien nodig zal doorverwijzen naar een oncoloog. Voor kwaadaardige tumoren, die kanker veroorzaken, geldt: hoe eerder de diagnose wordt gesteld, hoe lichter de behandelingen en hoe groter de kans op herstel. Het belang van een vroege diagnose is dus om betere zorg te bieden, maar ook om de gevolgen van bepaalde behandelingen te beperken.

Kwaadaardige tumor behandeling

De behandeling van een kwaadaardige tumor hangt altijd af van het type kanker, de locatie en de verspreiding ervan. Artsen houden ook rekening met de leeftijd en de algemene gezondheid van de patiënt. Waar mogelijk is het doel van de behandeling van kanker om de getroffen persoon te genezen. Artsen spreken hier van curatieve therapie.

De belangrijkste behandelingsopties zijn:

Chirurgie: een chirurg verwijdert het kankerweefsel terwijl hij probeert zoveel mogelijk gezond weefsel te behouden.

Bestralingstherapie : Bestraling wordt extern (extern) of intern (intern) uitgevoerd met behulp van radioactief materiaal. Radiotherapie beschadigt de tumorcellen en hun genetisch materiaal. Dit is hoe ze sterven.

Chemotherapie: Artsen dienen speciale medicijnen (cytostatica) toe om de kanker te behandelen. Ze werken voornamelijk op snel delende cellen – zoals tumorcellen. Wanneer artsen ze proberen te genezen, combineren ze vaak een operatie met chemotherapie:

• Neoadjuvante chemotherapie vóór de operatie, met als doel de kankerfocus te verkleinen
• Adjuvante chemotherapie na een operatie om resterende kankercellen te doden en te voorkomen dat deze terugkomen (recidief).

Beenmerg- of stamceltherapie: de patiënt wordt getransplanteerd met gezonde stamcellen. De procedure wordt met name gebruikt bij leukemie, maar ook bij sarcomen of kiemceltumoren. Uit de gezonde stamcellen ontwikkelen zich dan normale bloedcellen. Artsen onderscheiden:

• Autologe stamceltransplantatie: de cellen zijn afkomstig van de betrokkene
• Allogene stamceltransplantatie: de stamcellen zijn afkomstig van een gematchte donor

Gerichte therapie : Artsen geven medicijnen die gericht zijn op eigenschappen die alleen de respectievelijke tumorcellen hebben. De gedegenereerde cellen sterven af, gezonde cellen blijven over.

Immunotherapie: deze behandeling tast afweermechanismen aan. Speciale medicijnen voorkomen dat de kanker zich kan verschuilen voor het immuunsysteem en stimuleren het tot op zekere hoogte ook zodat het in actie komt tegen de kankercellen.

CAR-T-celtherapie: deze methode is een vrij nieuwe vorm van kankerimmunotherapie. Alleen geselecteerde klinieken gebruiken ze. Bepaalde afweercellen, de T-cellen, worden bij de patiënt weggenomen en zodanig genetisch gemodificeerd dat ze zich richten op bepaalde oppervlaktestructuren van de kankercellen. De dokters geven de aangepaste T-cellen als infuus terug aan de patiënt. Idealiter vermenigvuldigen de immuuncellen zich vervolgens in het lichaam en vallen ze de kanker aan.

Hormoontherapie: Artsen gebruiken het voornamelijk voor geslachtsspecifieke kankers, zoals prostaatkanker of borstkanker. De medicijnen remmen de hormoongestuurde groei van kankercellen.

Pijnbestrijding: Kanker veroorzaakt pijn. Vaak kunnen alleen medicijnen zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s, bijv. Ibuprofen) en opiaten hier helpen. Soms verlichten koude of warmtetoepassingen ook de symptomen.

Preventie kwaadaardige tumor

Rook niet of stop met roken, gebruik geen alcohol of drink helemaal niet, eet elke dag fruit en groenten, zorg voor uw mondhygiëne en tot slot, bescherm uzelf adequaat tegen het humaan papillomavirus zijn de belangrijkste regels die door artsen worden aanbevolen ter voorkoming van tongkanker.