De ziekte van Hodgkin (Hodgkin-lymfoom) is een kwaadaardige tumor van het lymfestelsel. Het is gebaseerd op gedegenereerde witte bloedcellen in het beenmerg. Typische symptomen van de ziekte van Hodgkin zijn pijnloze, gezwollen lymfeklieren. De ziekte is een van de zeldzame vormen van kanker en komt het meest voor bij jonge volwassenen.
Hodgkin symptomen ervaringen : Definitie
Hodgkin-kanker of lymfoom, in het verleden ook wel de ziekte van Hodgkin genoemd, is een vorm van kanker die begint in de lymfeklieren, onderdelen van het lymfestelsel van het lichaam. Dit type ziekte verschilt van andere lymfomen door de aanwezigheid van een type cel genaamd de Reed-Sternberg-cel, die een overvloedig cytoplasma en een verdeelde (tweekernige) kern heeft. Als dit type cel niet aanwezig is, wordt het lymfoom geclassificeerd als non-Hodgkin-lymfoom. Hodgkin-lymfoom treedt op wanneer een cel, meestal een B-lymfocyt, verandert in een kwaadaardige cel en abnormaal groeit en zich vervolgens naar andere organen verspreidt. Volgens de histopathologische analyse van de ziekte zijn er verschillende classificaties van Hodgkin-lymfoom. De twee belangrijkste typen zijn klassiek Hodgkin-lymfoom en nodulair lymfocyt-overheersend Hodgkin-lymfoom (LHPLN).
Klassiek Hodgkin-lymfoom is onderverdeeld in typen:
– Lymfocytrijk: overheersing van lymfocyten en aanwezigheid van Reed-Sternberg-cellen. Heeft meestal een goede prognose.
– Gemengde cellulariteit: presenteert verschillende groepen cellen en een groot aantal Reed-Sternberg-cellen. In vergelijking met de andere groepen is er een grotere aanwezigheid van plasmacellen.
– Uitputting van lymfocyten: aanwezigheid van meerkernige Reed-Sternberg-cellen en enkele lymfocyten.
– Nodulaire sclerose: zeldzame aanwezigheid van Reed-Sternberg-cellen. Het belangrijkste kenmerk van dit type is de aanwezigheid van lymfoïde knobbeltjes gescheiden door bindweefsel. Nodulair lymfocyt-overheersend Hodgkin-lymfoom (LHPLN) heeft een betere prognose dan klassieke gevallen van lymfoom, omdat het vanwege de verschillende biologische kenmerken anders wordt behandeld.
Lees ook :- Rode bloedcellen in urine
Oorzaken en risicofactoren voor Hodgkin-lymf
De oorzaken van de ziekte van Hodgkin zijn onduidelijk. Hodgkin-lymfoom komt echter vooral voor bij blanke mensen.
Daarnaast hebben kinderen met bepaalde immuunziekten zoals Wiskott-Aldrich syndroom, Louis-Bar syndroom (ataxia telangiectatica) of een hiv-infectie een verhoogd risico op deze lymfeklierkanker. Mensen met bepaalde auto-immuunziekten zoals coeliakie of het syndroom van Sjögren hebben ook een licht verhoogd risico op Hodgkin-lymfoom. Er is geen familiale accumulatie.
Het Epstein-Barr-virus, dat klierkoorts veroorzaakt, lijkt ook verband te houden met de ziekte van Hodgkin. Verder wordt vermoed dat bepaalde milieutoxines zoals pesticiden een rol spelen als oorzaak.
Lees ook :- Beknelde darm symptomen
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Hodgkin?
Het typische eerste teken bij de meeste patiënten met de ziekte van Hodgkin is een langdurige (meer dan vier weken) pijnloze zwelling van de lymfeklieren. De aangetaste lymfeklieren onder de huid zijn meestal moeilijk te bewegen, hard en van een rubberachtige consistentie.
De lymfeklieren in het nekgebied worden het vaakst aangetast (in ongeveer 70 procent van de gevallen), minder vaak die in de oksels of in de liesstreek. Deze lymfeklieren zijn voelbaar – in tegenstelling tot de lymfeklieren achter het borstbeen (mediastinum), die bij hodgkinlymfoom in ongeveer zes op de tien gevallen ook gezwollen zijn.
Zwelling van deze mediastinale lymfeklieren is te zien op röntgenfoto’s en manifesteert zich vaak door belemmerde ademhaling, een gevoel van druk achter het borstbeen en een constante droge hoest.
Gezwollen lymfeklieren in de buik zijn ook mogelijk. Indicaties hiervoor zijn meestal pijn en een drukkend gevoel in de buik en onduidelijke diarree.
Soms doen aangetaste delen van de lymfeklieren pijn kort na het drinken van zelfs de kleinste hoeveelheden alcohol. Deze zogenaamde alcoholpijn is heel kenmerkend voor de ziekte van Hodgkin, maar komt maar bij heel weinig mensen voor. Het exacte mechanisme hierachter is nog onbekend.
Lees ook :- Ondervoeding bij ouderen
Hodgkin symptomen ervaringen : Diagnose
Excisiebiopsie van een verdachte lymfeklier wordt gebruikt voor de histologische diagnose van Hodgkin-lymfomen.
Om de enscenering uit te voeren, is een reeks instrumentele onderzoeken voorzien:
- echografie speelt een essentiële rol bij het bestuderen van verdachte lymfeklieren en kan worden gebruikt om hun evolutie op korte afstand opnieuw te evalueren, zonder het gebruik van straling;
- thoraxfoto maakt een snelle beoordeling van mediastinale betrokkenheid mogelijk;
- Positronemissietomografie (PET) is in staat om de lymfeklieren en extra lymfeklieren van de ziekte nauwkeurig weer te geven;
- Computertomografie (CT) met contrastmiddel van nek, thorax, buik en bekken geeft belangrijke informatie over enkele mogelijke locaties (zoals longparenchym, borstwand, pleura en hartzakje).
In het geval van diepe thoracale of abdominale massa’s, bij patiënten bij wie een chirurgische benadering niet mogelijk is, kan een “kernbiopsie” worden beoordeeld door middel van monstername met een snapnaald, onder CT of echografie.
Wat is de behandeling van de ziekte van Hodgkin?
De therapie van de ziekte van Hodgkin wordt individueel aangepast aan elke patiënt. Voor aanvang van de therapie legt de behandelend arts de patiënt uitgebreid en volledig uit over de geplande behandeling, de effecten en eventuele bijwerkingen. Voor zover mogelijk biedt hij ook aan om deel te nemen aan klinische studies. De arts verduidelijkt ook of de kankerpatiënt psychologische ondersteuning nodig heeft (psycho-oncologische ondersteuning).
chemotherapie en radiotherapie
De meeste Hodgkin-lymfoompatiënten krijgen chemotherapie en bestralingstherapie. Er zijn verschillen afhankelijk van het stadium van de ziekte en de leeftijd van de patiënt.
andere therapieën
In bepaalde gevallen van de ziekte van Hodgkin zijn andere behandelingsopties beschikbaar. Hier zijn enkele voorbeelden.
Als de gebruikelijke behandeling met chemotherapie en radiotherapie niet is gelukt of als er een recidief optreedt, bestaat de mogelijkheid van een autologe stamceltransplantatie. De arts verwijdert eerst gezonde bloedstamcellen bij de patiënt (waaruit onder andere de lymfocyten ontstaan). Vervolgens gebruikt hij een hoge dosis chemotherapie om het hele beenmerg van de patiënt te vernietigen, inclusief eventuele aanwezige kankercellen.
De patiënt krijgt dan de eerder verwijderde bloedstamcellen terug, die vervolgens zorgen voor nieuwe bloedvorming met gezonde cellen. Bloedstamcellen van een donor worden zelden gebruikt voor de stamceloverdracht (allogene stamceltransplantatie).
In het artikel stamceltransplantatie leest u meer over de exacte procedure en mogelijke risico’s van een stamceltransplantatie.
Gerichte therapie met de werkzame stof brentuximab vedotin is al enkele jaren beschikbaar voor geselecteerde patiënten met de ziekte van Hodgkin. Het is een kunstmatig geproduceerd antilichaam dat is geladen met een chemotherapeutisch middel.
Het antilichaam hecht zich aan een specifiek oppervlakte-eiwit van de kankercellen, waarna het wordt geabsorbeerd in het celinterieur. Daar komt het chemotherapeutische middel vrij zodat het effect kan hebben – de kankercel deelt zich niet meer en sterft af. Deze behandeling is echter alleen mogelijk voor mensen van wie de tumorcellen het genoemde oppervlakte-eiwit hebben.
Bij sommige mensen proberen artsen Hodgkin-lymfoom te behandelen met immunotherapie met checkpointremmers (anti-PD1-antilichamen), zoals nivolumab. Hodgkin-lymfoom activeert gedeeltelijk bepaalde controlepunten van het immuunsysteem die immuunreacties vertragen (immuuncontrolepunten). Dit beschermt de tumor tegen een aanval door de afweer van het lichaam. Checkpointremmers laten deze “remmen” weer los, waardoor het immuunsysteem kanker kan bestrijden.
Prognose en levensverwachting bij de ziekte van Hodgkin
De prognose voor Hodgkin-lymfoom hangt voornamelijk af van of het een initiële ziekte of een recidief (recidief) is. Over het algemeen zijn de kansen op herstel echter goed.
Als bij u voor het eerst de ziekte van Hodgkin wordt vastgesteld, is de prognose dankzij moderne therapieën zeer goed. Meer dan negen op de tien patiënten kunnen volledig worden genezen. Deze goede prognose is onafhankelijk van het stadium van de ziekte.
Hodgkin-lymfoom komt terug bij ongeveer elf procent van de kinderen en adolescenten. Als het recidief meer dan een jaar na de eerste ziekte optreedt, is de kans op herstel ook erg goed en is de 10-jaarsoverleving 90 procent. Alleen als het Hodgkinlymfoom terugkeert binnen het eerste jaar na het einde van de therapie voor de initiële ziekte, is de kans op herstel iets groter. De 10-jaarsoverleving ligt dan tussen de 50 en 75 procent.
Hodgkin symptomen ervaringen : Preventie
Omdat de factoren die verband houden met Hodgkin-lymfoom nog niet goed worden begrepen, is het moeilijk om strategieën te definiëren om de ziekte te voorkomen. Enkele algemene tips kunnen echter voorkomen dat tumoren verschijnen:
Vermijd blootstelling aan giftige chemicaliën zoals pesticiden, herbiciden en meststoffen. Draag beschermende maskers en accessoires als u op een boerderij of met chemische oplosmiddelen werkt.– Vermijd blootstelling aan ioniserende straling, omdat dit mutaties in het DNA veroorzaakt.– Gezond eten: het eten van fruit, groenten, granen en groenten helpt bij het bestrijden van vrije radicalen die de cel beschadigen DNA en mutaties veroorzaken.– Sporten: fysieke activiteit verwijdert gifstoffen en schadelijke componenten uit de cellen.
- Vermijd blootstelling aan giftige chemicaliën zoals pesticiden, herbiciden en meststoffen. Draag beschermende maskers en accessoires als u op een boerderij of met chemische oplosmiddelen werkt.
- Vermijd blootstelling aan ioniserende straling omdat dit mutaties in het DNA veroorzaakt.
- Een gezond voedingspatroon handhaven: Het eten van fruit, groenten, granen en groenten helpt bij het bestrijden van vrije radicalen die het cel-DNA beschadigen en mutaties veroorzaken.
- Sporten: lichamelijke activiteit verwijdert gifstoffen en schadelijke componenten uit de cellen.
Vooral in het nekgebied kunnen vergrote lymfeklieren worden gevoeld als een stevige, rubberachtige structuur en zijn ze vaak het eerste teken van de ziekte van Hodgkin. Andere kenmerkende symptomen zijn: verlies van eetlust en ongewenst gewichtsverlies. koortsaanvallen van onbekende oorsprong die in perioden voorkomen.
Als Hodgkin-lymfoom wordt vermoed, moet een weefselmonster van een aangetaste lymfeklier worden onderzocht om de diagnose te bevestigen. Hiervoor wordt de grootste lymfeklier van een goed bereikbare groep lymfeklieren, bijvoorbeeld in de nek, liezen of oksel, operatief verwijderd.
bloed Test. Bloedanalyses maken ook deel uit van de diagnose van vermoedelijke ziekte van Hodgkin. Het bloedbeeld van patiënten vertoont vaak tekenen van ontsteking, zoals een toename van de bloedsedimentatiesnelheid (bloedcelsedimentatiesnelheid, ESR), die niet alleen optreedt bij de ziekte van Hodgkin.
Het bloedbeeld (laboratorium) laat een toename zien van de bloedbezinkingssnelheid (BKS), de ontstekingswaarde C-reactief proteïne (CRP) en het aantal eosinofiele granulocyten (eosinofielen), en het aantal lymfocyten in het bloed is verlaagd (lymfopenie ).
