Ondervoeding bij ouderen

Ondervoeding op oudere leeftijd komt vaak voor en is erg gevaarlijk – maar heel weinig mensen weten ervan en het kan bijna niemand iets schelen. De statistieken zijn beangstigend:

Een op de twaalf 60-plussers is chronisch ondervoed en een op de twee ziekenhuispatiënten ouder dan 75 jaar is ondervoed. De prevalentie van ondervoeding neemt toe met de leeftijd. Helaas is ondervoeding een van de meest voorkomende ziekten op oudere leeftijd, maar ook een die volgens de voedingsadviesdienst Rijnland-Palts de minste aandacht krijgt. Onbehandelde ondervoeding kan leiden tot problematische secundaire ziekten zoals decubitus, spierzwakte, multimorbiditeit, enz.

De definitie van ondervoeding

Ondervoeding, of ondervoeding, wordt gedefinieerd als een aandoening die wordt veroorzaakt door onvoldoende opname van voedingsstoffen en energie uit voedsel. Als de toestand van ondervoeding lang aanhoudt, kan dit leiden tot meetbare veranderingen in fysieke en mentale prestaties.

In geïndustrialiseerde landen lopen vooral ouderen het grootste risico. Ongeveer 60 procent van de mensen met ondervoeding in Duitsland is ouder dan 80 jaar. Mensen met chronische ziekten van het spijsverteringsstelsel of kanker zijn ook vatbaarder voor ziektegerelateerde ondervoeding.

Lees ook :- Beknelde darm symptomen

Oorzaken van ondervoeding?

Ondervoeding op oudere leeftijd kan vele oorzaken hebben en hoeft niet altijd het gevolg te zijn van een onevenwichtige voeding. Ondervoeding bij ouderen kan worden veroorzaakt door de volgende problemen en ziekten:

• Kauw- en slikproblemen veroorzaakt door ziekten in mond en keel of slecht passend kunstgebit, die drukpunten en pijn veroorzaken, kunnen het eten bemoeilijken. Ouderen eten vaak liever niet dan de pijn te doorstaan.
• Chronische of acute ziekten zoals kanker kunnen bijdragen aan een tekort aan voedingsstoffen.
• Bijwerkingen van medicijnen kunnen de eetlust verminderen. Sommige medicijnen veroorzaken misselijkheid, wat leidt tot zo min mogelijk eten.
• De reuk- en smaakzin nemen af ​​met de leeftijd. Niets smaakt nog hetzelfde als vroeger, de eetlust neemt af. Het gevoel van honger en dorst neemt af.
• Geestelijke gezondheidsproblemen en depressie kunnen de eetlust onderdrukken. Als een partner overlijdt, kan de eenzaamheid zo ondraaglijk worden dat de achtergebleven persoon geen zin heeft om te eten. Maar ook voor ouderen kan verhuizen naar een verpleeghuis erg stressvol zijn.
• Dementie kan ook leiden tot deficiëntiesymptomen. De getroffenen vergeten te eten of herkennen het voedsel niet meer. De soms verhoogde drang om te bewegen kan ook leiden tot een verhoogde caloriebehoefte, die dan dienovereenkomstig moet worden gedekt.
• Veel ouderen vinden ook dat het niet de moeite waard is om voor één persoon te koken of dat boodschappen doen te moeilijk is en eten alleen brood in plaats van een gezonde maaltijd. Eén warme maaltijd per dag is erg belangrijk.
• Met het ouder worden verliezen veel mensen hun eetlust en worden de porties geleidelijk kleiner. Als gevolg hiervan wordt er slechts een kleinere hoeveelheid voedsel geconsumeerd – en onvermijdelijk daarmee verbonden – ook een kleinere hoeveelheid voedingsstoffen.
• Een mogelijke beperking van de mobiliteit in de armen en vingers tast de fijne motoriek aan en kan ertoe leiden dat u langzaam kunt eten. Eten wordt moeilijk en hulp van anderen accepteren wordt vaak geweigerd.
• Helaas heeft armoede op oudere leeftijd en in de zorg ook invloed op de kwaliteit en kwantiteit van voedsel. Als je overal moet sparen, bespaar je ook op eten. Overigens: onder bepaalde voorwaarden betaalt de sociale dienst subsidies voor “maaltijden op wielen” .

Lees ook :- Lichtflitsen in oog

Vroege herkenning van symptomen van ondervoeding op oudere leeftijd

Gezien de ingrijpende gevolgen is het belangrijk om in een vroeg stadium te letten op tekenen van ondervoeding en ondervoeding. Vooral familieleden van ouderen moeten de maaltijden en hun fysieke conditie in de gaten houden. Voedingstekorten kunnen vaak worden vastgesteld vóór een aanzienlijk gewichtsverlies. De eerste tekenen van ondervoeding op oudere leeftijd kunnen de volgende zijn:

• verlies van eetlust
• maaltijden en drankjes overslaan en weigeren
• vermoeidheid en uitputting
• lichamelijke zwakte, “zwakke benen”
• duizeligheid
• huidveranderingen
• onverschilligheid
• Ongemak door fysieke beperkingen of pijn die het eten en drinken verstoort (bijvoorbeeld moeite met kauwen en slikken)

Lees ook :- Baarmoederhals symptomen ervaringen

Wat zijn de risicofactoren voor ondervoeding bij ouderen?

Verschillende risicofactoren bevorderen ondervoeding bij ouderen. Het is belangrijk om te weten hoe u ze kunt herkennen:

• orale problemen;
• slikstoornissen;
• constipatie ;
• consumptie van meer dan 3 medicijnen per maaltijd;
• depressie, eenzaamheid, weduwschap;
• laag inkomen;
• verlies van 2 kilo in de voorgaande maand of 4 kilo in het laatste semester;
• albuminegehalte lager dan 35 g/l of cholesterol lager dan 1,6 g/l;
• aanwezigheid van een ernstige ziekte.

Wat zijn de gevolgen van ondervoeding bij ouderen?

Ondervoeding resulteert in een algehele verzwakking van het lichaam en een immuundeficiëntie met:

• Een hoger risico op infectie, met name het risico op nosocomiale infectie, is veel groter voor gehospitaliseerde mensen die lijden aan ondervoeding.
• Een wijziging van de verschillende essentiële fysiologische functies: gespierd, immuunsysteem, genezing.
• Een verlies van spiermassa. De spieren worden onvoldoende voorzien van eiwit-energie voedingsstoffen en verzwakken. Er treedt een toestand van algemene lichamelijke zwakte op, die leidt tot evenwichtsstoornissen en in sommige gevallen tot vallen.

Deze staat van zwakte kan snel leiden tot een situatie van verlies van autonomie voor de gebaren van het dagelijks leven. Dit verlies van autonomie is zelf de oorzaak van vallen, een verandering in de kwaliteit van leven en een situatie die de reeds aanwezige ondervoeding verergert. Er ontstaat een vicieuze cirkel.

Hoe ondervoeding wordt behandeld

Ondervoeding moet zeker worden behandeld door een arts. Het is belangrijk om bij voedingstekorten een passende voedingstherapie te starten. Hoe eerder ondervoeding wordt ontdekt, hoe beter de prognose.

Ondervoeding is meestal omkeerbaar. Om ondervoeding adequaat te kunnen behandelen, moet eerst worden vastgesteld hoe ernstig de aandoening is. Hiervoor wordt het gewicht en de body mass index (BMI) met leeftijd, geslacht en bewegingsgedrag van de betrokkene geraadpleegd. Het is ook belangrijk om de oorzaak van de ontoereikende voeding te vinden.

Als de oorzaak psychisch is, bijvoorbeeld (dementie, depressie, etc.), kan aanvullende psychologische zorg nodig zijn. Hierdoor wordt er een behandelplan opgesteld dat rekening houdt met de individuele behoefte van de betrokkene. Ook een reguliere maaltijdbezorgservice kan in veel gevallen een verademing zijn. Omdat ouderen en vooral alleenstaanden vaak de motivatie missen om zelf te koken of boodschappen te doen en zelf koken is problematisch.

Het is in ieder geval belangrijk om deskundigen zoals artsen, verpleegkundigen en voedingsdeskundigen te raadplegen. Als de ondervoeding al ver gevorderd is, kan energierijk speciaalvoer worden gegeven. In ernstige gevallen van ondervoeding kan een klinische behandeling met voeding via een maagsonde ook noodzakelijk zijn.

Hoe ondervoeding bij ouderen voorkomen?

Het voorkomen van ondervoeding bij ouderen is essentieel voor een hogere kwaliteit en levensverwachting.

De belangrijkste voorzorgsmaatregelen zijn:

• Garandeer de inname van eiwitten van goede biologische waarde die essentiële aminozuren bevatten die nuttig zijn voor het behoud van spiermassa;
• Controleer of de inname van koolhydraten niet overdreven is met het risico dat de energie-voedingsbalans in gevaar komt;
• Stimuleer de consumptie van verse groenten en fruit met een rijk rantsoen aan vitamines; wateroplosbaar, sporenelementen, antioxidanten, water en voedingsvezels;
• Zorg ervoor dat de inname van essentiële vetzuren binnen de minimumvereisten blijft, aangezien omega 3 bij ouderen bijdraagt aan de gezondheid van het centrale zenuwstelsel;
• Beperk de consumptie van alcoholische dranken;
• Bevorder het waterverbruik.