Herpes simplex virus

John
14 Min Read

Herpes simplex-virussen – beter bekend als herpes – zijn onderverdeeld in twee typen: herpes type 1 (HSV-1 of orale herpes) en herpes type 2 (HSV-2 of genitale herpes). Meestal veroorzaakt herpes type 1 zweren rond de mond en lippen (soms koortsblaasjes of koortsblaasjes genoemd). HSV-1 kan genitale herpes veroorzaken, maar de meeste gevallen van genitale herpes worden veroorzaakt door herpes type 2. Bij HSV-2 kan de geïnfecteerde persoon zweren rond de geslachtsdelen of het rectum hebben. Hoewel HSV-2-zweren op andere locaties kunnen voorkomen, worden deze zweren meestal onder de taille gevonden.

Herpes simplex-virus: Wat zijn het?

Herpes simplex-virus: Wat zijn het?

Herpes simplex-virussen zijn een lid van de familie Herpesviridae en zijn onderverdeeld in twee soorten:

  • Herpes simplex type 1 (HSV-1): is het virus dat verantwoordelijk is voor koortslippen, voornamelijk overgedragen door oraal contact, maar, zij het in mindere mate, kan het ook genitale herpes en andere aandoeningen veroorzaken, waaronder herpetische keratitis. herpetische encefalitis en herpetische patereccio.
  • Herpes simplex type 2 (HSV-2): is verantwoordelijk voor de seksueel overdraagbare aandoening die 80-90% van de gevallen van genitale herpes veroorzaakt. De overige gevallen kunnen worden ondersteund door Herpes simplex type 1, hetzelfde virus dat verantwoordelijk is.

Lees ook :- Blauwe aders zichtbaar

Ziekten veroorzaakt door het herpes simplex-virus

Ziekten omvatten:

  • Mucocutane infectie (meest voorkomende), inclusief genitale herpes
  • Ooginfectie (inclusief herpes keratitis)
  • Centrale zenuwstelsel (CZS) infectie
  • Neonatale herpes

HSV veroorzaakt zelden fulminante hepatitis bij afwezigheid van huidlaesies.

Bij patiënten met een HIV-infectie kunnen herpesinfecties bijzonder ernstig zijn. Progressieve en aanhoudende oesofagitis, colitis, perianale ulcera, longontsteking, encefalitis en meningitis kunnen voorkomen.

HSV-uitbraken kunnen worden gevolgd door erythema multiforme, mogelijk veroorzaakt door een immuunreactie op het virus.

Eczema herpeticum is een complicatie van een HSV-infectie waarbij zich een ernstige herpesziekte ontwikkelt in huidgebieden met eczeem.

Mucocutane herpes simplex-infectie

Laesies kunnen overal op de huid of het slijmvlies voorkomen, maar komen het meest voor op de volgende locaties:

  • Mond of lippen (periorale infectie)
  • Geslachtsdelen
  • Conjunctiva en hoornvlies

Over het algemeen verschijnen na een prodromale periode (meestal < 6 uur bij terugkerende HSV-1) van tintelend ongemak of jeuk, clusters van kleine, gespannen blaasjes op een erythemateuze basis. Clusters variëren in grootte van 0,5 tot 1,5 cm, maar kunnen samenvloeien. Laesies op de neus, oren, ogen, vingers of geslachtsdelen kunnen bijzonder pijnlijk zijn.

Blaasjes blijven meestal een paar dagen aanhouden, scheuren dan en drogen, en vormen een dunne, geelachtige korst.

Genezing vindt over het algemeen plaats binnen 10 tot 19 dagen na het begin van een primaire infectie of binnen 5 tot 10 dagen bij een terugkerende infectie. Laesies genezen meestal volledig, maar terugkerende laesies op dezelfde plaats kunnen atrofie en littekens veroorzaken. Huidlaesies kunnen secundaire bacteriële infectie ontwikkelen. Bij patiënten met een verminderde celgemedieerde immuniteit als gevolg van een HIV-infectie of andere aandoeningen, kunnen langdurige of progressieve laesies weken of langer aanhouden. Gelokaliseerde infecties kunnen zich verspreiden, vooral – en vaak dramatisch – bij immuungecompromitteerde patiënten.

Acute herpetische gingivostomatitis is meestal het gevolg van een primaire infectie met HSV-1, meestal bij kinderen. Herpetische faryngitis kan zowel bij volwassenen als bij kinderen voorkomen. Af en toe, door oraal-genitaal contact, is de oorzaak HSV-2. Intraorale en gingivale blaasjes scheuren, meestal binnen enkele uren tot 1 of 2 dagen, om zweren te vormen. Koorts en pijn komen vaak voor. Moeite met eten en drinken kan leiden tot uitdroging. Na resolutie verblijft het virus sluimerend in het semilunaire ganglion.

Herpes labialis is meestal een herhaling van HSV. Het ontwikkelt zich als zweren (koortsblaasjes) op de vermiljoenkleurige rand van de lip of, veel minder vaak, als zweren van het slijmvlies van het harde gehemelte.

Genitale herpes is de meest voorkomende ulceratieve seksueel overdraagbare infectie in ontwikkelde landen. Genitale HSV kan worden veroorzaakt door HSV-1 of HSV-2.

  • Herpes simplex keratitis
    Herpes simplex keratitis (HSV-infectie van het hoornvliesepitheel) veroorzaakt pijn, tranen, fotofobie en hoornvlieszweren die vaak een vertakkingspatroon hebben.
  • Herpetische whitlow
    Herpetic whitlow, een gezwollen, pijnlijke, erythemateuze laesie van de vinger, is het gevolg van inoculatie van HSV door de huid en komt het meest voor bij zorgverleners.
  • Neonatale herpes simplex
    Neonatale HSV-infectie ontwikkelt zich bij pasgeborenen, inclusief degenen van wie de moeder geen suggestie heeft voor een huidige of vroegere herpesinfectie. Het wordt meestal tijdens de geboorte overgedragen door contact met vaginale afscheidingen die HSV bevatten en omvat meestal HSV-2.
  • Neonatale HSV-infectie ontwikkelt zich meestal tussen de 1e en 4e week van het leven, waarbij vaak mucocutane blaasjes of betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel worden veroorzaakt. Het veroorzaakt grote morbiditeit en mortaliteit.
  • Herpes simplex CZS-infectie
    Herpes encefalitis komt sporadisch voor en kan ernstig zijn. Meerdere vroege aanvallen zijn kenmerkend.
  • Virale meningitis kan het gevolg zijn van HSV-2. Het is meestal zelflimiterend.
  • Lumbosacrale myeloradiculitis, meestal veroorzaakt door HSV-2, kan optreden tijdens primaire infectie of reactivering van HSV-2-infectie en kan leiden tot urineretentie of obstipatie.

Lees ook :- Soa in mond

Wat zijn de symptomen van herpes simplex?

Symptomen van herpes simplex-virus verschijnen meestal als een blaar of als meerdere blaren op of rond de getroffen gebieden – meestal de mond, geslachtsdelen of rectum. De blaren breken en laten gevoelige zweren achter.

Herpes simplex: Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose herpes simplex wordt meestal door de arts vastgesteld door het getroffen gebied tijdens de acute fase te observeren. Symptomen zijn echter niet altijd aanwezig, vooral niet bij recidieven.

In verdachte gevallen is het daarom mogelijk om de aanwezigheid van de infectie te bevestigen door middel van een bloedtest om antilichamen op te sporen die zijn gericht tegen het herpes simplex-virus (de aanwezigheid van IgM duidt op een primaire actieve infectie, die van IgG op een eerdere infectie). Bovendien kan directe isolatie van het virale middel in celculturen en amplificatie van viraal DNA door PCR (Polymerase Chain Reaction) worden gebruikt.

Lees ook :- 1e graads brandwond

Herpes simplex virus : Mogelijke complicaties

  • HSV-2 en HIV-infectie
    HSV-2-infectie verhoogt het risico op het krijgen van een hiv-infectie met ongeveer een factor drie. Bovendien hebben mensen met zowel HIV- als HSV-2-infectie meer kans om HIV naar anderen te verspreiden. HSV-2-infectie is een van de meest voorkomende infecties bij mensen met hiv.
  • Ernstige ziekte
    Bij immuungecompromitteerde mensen, inclusief mensen met een gevorderde HIV-infectie, kan herpes ernstigere symptomen en frequentere recidieven hebben. Zeldzame complicaties van HSV-2 zijn meningo-encefalitis (herseninfectie) en gedissemineerde infectie. In zeldzame gevallen kan HSV-1-infectie leiden tot ernstigere complicaties zoals encefalitis (herseninfectie) of keratitis (ooginfectie).
  • Neonatale herpes
    Neonatale herpes kan optreden wanneer een baby tijdens de bevalling wordt blootgesteld aan HSV. Neonatale herpes is zeldzaam en komt voor bij naar schatting 10 op de 100.000 geboorten wereldwijd. Het is echter een ernstige aandoening die kan leiden tot blijvende neurologische invaliditeit of overlijden. Het risico op neonatale herpes is het grootst wanneer een moeder in de late zwangerschap voor het eerst HSV krijgt.

Behandeling van HSV-infecties

Antivirale medicijnen
Geen enkele huidige antivirale behandeling kan HSV-infectie uitroeien, en behandeling van een eerste orale of genitale infectie voorkomt chronische infectie van zenuwen niet. Echter, tijdens recidieven kunnen antivirale middelen zoals aciclovir, valaciclovir of famciclovir het ongemak enigszins verlichten en de symptomen een dag of twee eerder helpen verdwijnen (zie tabel Enkele antivirale middelen voor herpesvirusinfecties). De behandeling is het meest effectief als deze vroeg wordt gestart, meestal binnen een paar uur nadat de symptomen zijn begonnen, bij voorkeur bij de eerste tekenen van tintelingen of ongemak, voordat blaren verschijnen. Voor mensen die frequente, pijnlijke aanvallen hebben, kan het aantal uitbraken worden verminderd door elke dag voor onbepaalde tijd antivirale middelen te gebruiken (suppressieve therapie genoemd). Het gebruik van antivirale geneesmiddelen verhindert echter niet noodzakelijk dat geïnfecteerde mensen de infectie overdragen. De meeste antivirale middelen zijn alleen op recept verkrijgbaar.

Penciclovir-crème, die elke 2 uur tijdens de wakkere uren wordt aangebracht, kan de genezingstijd en duur van symptomen van een koortslip met ongeveer een dag verkorten. Crèmes zonder recept die docosanol bevatten (vijf keer per dag aangebracht) kunnen enige verlichting bieden. Aciclovir, valaciclovir of famciclovir die tot enkele dagen via de mond worden ingenomen, kunnen de meest effectieve behandeling zijn voor terugkerende koortsblaasjes.

Ernstige HSV-infecties, waaronder herpes-encefalitis en infecties bij pasgeborenen, worden behandeld met intraveneuze toediening van aciclovir. Als het virus resistent wordt tegen aciclovir, wat zeer zeldzaam is, kan foscarnet intraveneus worden toegediend.

Mensen met herpes simplex keratitis kunnen trifluridine oogdruppels krijgen. Een oogarts moet toezicht houden op de behandeling.

Andere behandelingen
Voor mensen die minimaal ongemak hebben, is de enige behandeling die nodig is voor terugkerende herpes van de lippen of geslachtsdelen om het geïnfecteerde gebied schoon te houden, bijvoorbeeld door voorzichtig te wassen met water en zeep. Het aanbrengen van ijs kan rustgevend zijn en zwelling verminderen.

Het toepassen van plaatselijke of niet-voorgeschreven plaatselijke anesthetica, zoals benzocaïne, kan de pijn helpen verlichten. Als de mond veel zweren bevat, kan de mond worden gespoeld met lidocaïne. Deze anesthetica mogen niet worden ingeslikt. Topische anesthetica mogen alleen worden ingenomen zoals voorgeschreven. Als ze vaker worden ingenomen dan voorgeschreven, kunnen deze medicijnen schadelijke bijwerkingen hebben.

Tegen pijn kunnen pijnstillers worden ingenomen.

Herpes simplex virus : Preventie

Mensen met symptomen van orale herpes moeten oraal contact met anderen (inclusief orale seks) vermijden en voorwerpen delen die speeksel hebben aangeraakt. Personen met symptomen van genitale herpes moeten zich onthouden van seksuele activiteit terwijl ze symptomen ervaren. Zowel HSV-1 als HSV-2 zijn het meest besmettelijk als er zweren aanwezig zijn, maar kunnen ook worden overgedragen als er geen symptomen worden gevoeld of zichtbaar.

Voor seksueel actieve mensen is consistent en correct condoomgebruik de beste manier om genitale herpes en andere soa’s te voorkomen. HSV-infectie kan echter nog steeds optreden door contact met genitale of anale gebieden die niet door het condoom worden bedekt. Medische besnijdenis bij mannen kan levenslange gedeeltelijke bescherming bieden tegen HSV-2-infectie, evenals tegen HIV en humaan papillomavirus (HPV).

Mensen met symptomen die wijzen op genitale herpes moeten een hiv-test worden aangeboden.

Zwangere vrouwen met symptomen van genitale herpes moeten hun zorgverleners informeren. Het voorkomen van een HSV-2-infectie is vooral belangrijk voor vrouwen in de late zwangerschap, wanneer het risico op neonatale herpes het grootst is.

Hoe krijg je een herpesvirus?

Herpes wordt gemakkelijk verspreid door huid-op-huidcontact met iemand die het virus heeft. U kunt het krijgen wanneer uw geslachtsdelen en/of mond hun geslachtsdelen en/of mond raken – meestal tijdens orale, anale en vaginale seks.

Wat is de belangrijkste oorzaak van herpes?

Herpesinfecties worden veroorzaakt door herpes simplex-virus (HSV) type 1 en 2. Deze virussen zijn besmettelijk en worden van de ene persoon op de andere overgedragen via huid-op-huidcontact. Kussen of aanraken is de belangrijkste oorzaak van HSV-1-overdracht en seksueel contact is de belangrijkste oorzaak van HSV-2-overdracht.

Kan het herpesvirus worden genezen?

Er is geen remedie voor genitale herpes. Dagelijks gebruik van antivirale middelen kan uitbraken echter voorkomen of verkorten. Antivirale geneesmiddelen kunnen ook de kans op verspreiding naar anderen verkleinen.

Wat is de beste behandeling voor herpes?

Er zijn drie belangrijke geneesmiddelen die vaak worden gebruikt om genitale herpessymptomen te behandelen: aciclovir (Zovirax), famciclovir (Famvir) en valaciclovir (Valtrex). Deze worden allemaal in pilvorm ingenomen. Ernstige gevallen kunnen worden behandeld met het intraveneuze (IV) geneesmiddel aciclovir.

Share This Article
Leave a comment