Worm in ontlasting

Het vinden van wormen in de ontlasting is een nogal weerzinwekkende gebeurtenis, maar zeker niet ongewoon. In feite wordt geschat dat wormen (zoals deze parasieten wetenschappelijk worden genoemd) ongeveer drie miljard mensen in de wereld infecteren. De meest voorkomende op onze breedtegraden zijn ongetwijfeld de wormen van kinderen ( Enterobius vermicularis ), ook wel pinworms genoemd, waarvan de prevalentie bij pediatrische leeftijden varieert tussen 30 en 70%. Kinderen zijn vatbaarder voor deze besmetting, zowel vanwege de onvolgroeidheid van het afweersysteem als vanwege de gewoonte om met modder te spelen en hun handen voor hun mond te houden zonder ze te hebben gewassen. Bij deze besmetting verschijnen de wormen in de ontlasting als zeer kleine, witte, draadvormige, mobiele strips. De vrouwtjes meten namelijk gemiddeld acht tot dertien millimeter (0,8 – 1,3 cm), terwijl de mannetjes – kleiner – niet groter zijn dan 5 mm. Naast het macroscopisch onderzoek van de ontlasting, kan de aanwezigheid van draadwormen worden aangetoond door een sterke nachtelijke jeuk in het anale en perianale gebied; de vrouwtjes migreren in feite vanuit de darm naar deze plek om hun eieren te leggen. Het resulterende krabben en de gewoonte om de handen naar de mond te brengen, zoals je gemakkelijk kunt raden, bevorderen zelfbesmetting.

Het analyseren van iemands ontlasting, hoe walgelijk het ook mag lijken, kan helpen om de aanwezigheid van darmwormen aan het licht te brengen. Niet altijd, zoals in het geval van draadwormen, zijn de parasieten echter groot genoeg om gemakkelijk met het blote oog te kunnen worden geïdentificeerd. Aan de andere kant, wanneer de grootte van de wormen belangrijk wordt, wordt het scenario nog walgelijker. De wormen hebben in feite zeer variabele afmetingen en zijn in sommige gevallen ruim een ​​meter lang. Dit is het geval bij lintwormen, een gesegmenteerde platworm (cestode), die 8-9 meter hoog kan worden. Over het algemeen wordt in dit geval niet zozeer de hele worm in de ontlasting gevonden, maar een deel op de witgele segmenten, vergelijkbaar met stukjes tagliatelle en gedefinieerde proglottiden. Bijbehorende symptomen kunnen afwezig zijn of beperkt zijn tot misselijkheid, longontstekingen en buikpijn. Het belangrijkste voertuig van overdracht wordt vertegenwoordigd door de inname van rauw of onvoldoende verhit vlees dat door de larven is geïnfecteerd.

Andere wormen van aanzienlijke omvang, rondwormen genaamd ( Ascaris lumbricoides ), bepalen de meest voorkomende geohelminthiasis in ons land. In de rest van de wereld is ascaridiase ook een alomtegenwoordige en vrij wijdverbreide plaag. De term geoelmentiasis verklaart de modaliteiten van overdracht van deze organismen; kortom, de mens elimineert de eieren in de grond, waar ze worden geëmbryoneerd en het vermogen krijgen om andere mensen te besmetten. De eieren worden daarom niet onmiddellijk besmet zoals die van draadwormen, maar moeten enige tijd in de grond blijven om te “rijpen”. Het gebrek aan sanitaire voorzieningen of het gebruik van zwart water om de velden te irrigeren, dragen bij aan de verspreiding van de plaag, typisch – maar niet exclusief – voor landelijke gebieden. Ascaris lumbricoides bereiken een lengte van 40 cm voor een gewicht van ongeveer 9 gram. Naast de visuele bevinding van deze roomwitte of roze wormen in de ontlasting, kan ascaridiase worden gekenmerkt door symptomen van respiratoire of gastro-intestinale aard (afhankelijk van het ontwikkelingsstadium van de specimens). De eersten die verschijnen – ter gelegenheid van de migratie van de larven door de longen – zijn de luchtwegen, met irriterende hoest, ademnood en bloedsporen in het sputum. In de darm zijn de symptomen echter vaak specifiek of beperkt, gekenmerkt door buikkrampen, misselijkheid en braken. Vooral in ontwikkelingslanden kan ascaridiase potentieel ernstige, zo niet levensbedreigende complicaties veroorzaken.

Andere veel voorkomende darmwormen zijn Ancylostoma duodenale en Necator americanus, verantwoordelijk voor haakwormen. Er is altijd sprake van een geohelminthiasis, waarbij de larven echter – in plaats van te worden ingeslikt – door de huid dringen die contact maakt met de verontreinigde grond. Deze licht gebogen aaltjes bereiken een lengte van 6-12 mm (0,6-1,2 cm). Dankzij het specifieke buccale apparaat zijn ze stevig verankerd in het duoedeno-jejunale slijmvlies en nemen ze aanzienlijke hoeveelheden bloed op. De patiënt kan daarom bloedarmoede krijgen, bleekheid, zwakte, dyspneu en broze nagels vertonen.

Bij triocephalosis bereikt de parasiet (Trichuris trichiura) een lengte van 3-5 cm en lijkt op een zweep, met de kopse punt dun en cilindrisch, en de achterste gehurkt en roze van kleur.

Het vinden van een worm in de ontlasting is zeker geen prettige ervaring, maar de gevolgen voor de gezondheid van het slachtoffer zijn over het algemeen mild. Veel erger is bijvoorbeeld om besmet te zijn met hele kleine organismen, zoals sommige virussen of bacteriën. Bovendien, als de parasiet eenmaal is geïdentificeerd, is het over het algemeen mogelijk om hem gemakkelijk uit te roeien, met een korte medicamenteuze behandeling. Preventie is in wezen gericht op het respecteren van elementaire hygiëneregels, zoals zorgvuldige en frequente reiniging van de handen, het zorgvuldig wassen van voedsel dat rauw moet worden gegeten en het royaal koken van vlees (vooral gehakt varkensvlees). Wees extra voorzichtig als je naar onderontwikkelde landen gaat (let ook op blootsvoets lopen en zwemmen).

Worm in ontlasting : Oorzaken

Darmwormen zijn allemaal verschillend in hun vorm en manier van besmetting. In het algemeen kan besmetting plaatsvinden door verontreinigd water (drinken of een verontreinigde rivier bij het baden), door slecht gewassen groenten en fruit of zelfs door blootsvoets te lopen of schoenen die niet goed sluiten ter hoogte van de voet.

Wormen

Pinworms zijn aanwezig in ongewassen groenten en fruit, evenals op vuile voorwerpen. Hun consumptie veroorzaakt besmetting door draadwormen.
– Omdat kinderen de neiging hebben om alles in hun mond te stoppen of te stoppen, zijn zij de belangrijkste slachtoffers van draadwormen. Dan is er sprake van zelfbesmetting, omdat de draadwormen ernstige jeuk veroorzaken aan de anus (waar het vrouwtje de eieren legt). De eieren komen terecht onder vingernagels, maar ook in ondergoed en beddengoed, waar ze wachten om in de mond te worden gestopt voor een nieuwe besmetting.

Ascaris

Besmetting door ascaris vindt plaats door de consumptie van vuil water (zelfs als het water drinkbaar is, kan het besmet zijn), evenals door de consumptie van slecht gewassen, rauwe groenten.

Haakwormen

Haakwormen worden door contact op mensen overgedragen. Door op blote voeten te lopen, gaan mijnwormen door de huid en komen in de bloedbaan naar de longen. Vanuit de longen gaan haakwormen door de longblaasjes en komen via de keelholte bij het spijsverteringsstelsel.
– De vrouwelijke haakworm legt tot 10.000 eieren per dag. Deze worden via de ontlasting uitgestoten. De ontwikkeling van eieren kan gemakkelijk buiten het menselijk lichaam worden gedaan.
– De gunstige omgevingen voor de ontwikkeling van mijnwormen zijn het tropische en subtropische klimaat, evenals in mijnen en tunnels. In het geval van mijnen en tunnels hebben profylactische hygiënemaatregelen deze parasiet uit westerse landen uitgeroeid.

Zweepwormen

Zweepwormen worden op mensen overgedragen via de mond, door het eten van vuile rauwe groenten en fruit of door onreine vingers. Overdracht vindt plaats via zweepwormeieren.
– Eenmaal aangekomen in de dunne darm laten de eitjes een larve vrij die zich in de dikke darm zal ontwikkelen.

Spineless Taenia – Gewapende Taenia

Zodra de taenia-eieren in de ontlasting zijn geëlimineerd, kunnen ze terechtkomen in hun tussengastheren van rundvlees en varken. Ze volgen een cyclus die ervoor zorgt dat ze zich hechten aan de spieren van deze dieren.
– Besmetting door taenia bij mensen is het gevolg van de consumptie van rauw of onvoldoende verhit vlees van deze dieren. We kunnen dan denken aan steak tartaar of specialiteiten uit verschillende landen met rauw varkensvlees (loempia’s in Vietnam, China). Het is belangrijk om niet te verwarren met loempia’s die loempia’s aanduiden, die goed gaar zijn!

Botriocephala

– Een Botriocephala-besmetting vindt plaats door de inname van rauw of onvoldoende verhit visvlees. Zo kan Japans eten de bron zijn.

Lees ook :- Vitamine b12 tekort gewichtstoename

Wat zijn de symptomen en hoe raakt het besmet?

Intestinale worminfectie kan zich als volgt voordoen:

• Aanhoudende jeuk in het anale of genitale gebied
• Mogelijke buikpijn en algemeen ongemak;
• Mogelijke rusteloosheid en intermitterende slaap.

Wormen in ontlasting zijn kleine darmparasieten (pinworms), met een draadachtig, witachtig uiterlijk. Hun lengte is niet meer dan een centimeter, ze zijn erg dun en moeilijk te zien met het blote oog. Een infectie duidt niet op een slechte hygiëne, heeft geen ernstige gevolgen en is goed te behandelen.

Wormen zijn wijdverbreid aanwezig in de omgeving waarin we leven, waar ze over het algemeen worden verspreid door huisdieren of door reeds geïnfecteerde mensen. Besmetting vindt plaats door fecaal-orale overdracht, dwz door het opnemen van de eieren van deze organismen; dit kan bijvoorbeeld gebeuren door de handen naar de mond te brengen na het aanraken van de ontlasting van geïnfecteerde personen of besmette oppervlakken.

Vanuit de mond gaan de eieren naar de darm, waar ze uitkomen. Vanuit de darm gaan de pinworm vrouwtjes naar de anus, waar ze hun eieren leggen. Bij vrouwen en meisjes kunnen de eitjes ook naar de vagina reizen, wat een ontsteking van de uitwendige genitaliën veroorzaakt.

Lees ook :- Bloedprop in been

Wormen in de ontlasting: Wat te doen?

Wat helpt tegen wormen in de ontlasting? Medicatie is het belangrijkste medicijn dat beschikbaar is voor behandeling. Ze doden de volwassen parasieten. De behandeling omvat ook strikte hygiënemaatregelen. Dit moet enerzijds besmetting van andere mensen voorkomen en anderzijds herhaalde zelfbesmetting.

Wat zijn de behandelingen voor darmwormen?

Tegen draadwormen is het noodzakelijk om een ontwormingskuur toe te dienen. Het is zonder recept verkrijgbaar en bestaat in de vorm van tabletten of orale suspensie, meer geschikt voor jonge kinderen. Deze medicijnen werken alleen bij volwassen wormen. Het is daarom noodzakelijk om de behandeling na 2 of 3 weken te hernieuwen om een nieuwe besmetting door de eieren die ondertussen zijn uitgekomen te voorkomen. Het wordt aanbevolen om het hele gezin te behandelen.

Jeuk aan de anus kan enkele dagen aanhouden na inname van het medicijn zonder dat dit aangeeft dat de behandeling heeft gefaald.

Flubendazol (FLUVERMAL), pyrantel (COMBANTRIN en generieke geneesmiddelen) en albendazol (ZENTEL) kunnen worden gebruikt bij de behandeling van draadwormen en rondwormen.

Albendazol is de gouden standaardbehandeling voor lintwormen.

Lees ook :- Voetenbad azijn eelt

Worm in ontlasting : Preventie

Hier zijn enkele algemene tips om darmwormen te voorkomen (lees ook onze serum-infographic hierboven).

Was altijd goed je handen
– Bijt niet op je nagels
– Zorg voor uitstekende persoonlijke hygiëne
– Loop niet op blote voeten
– Drink alleen gefilterd, eerder gekookt of gebotteld water (tenminste in landen waar het water niet drinkbaar is)

Door de wijze van overdracht van de verschillende soorten darmwormen te kennen, is het mogelijk om jezelf te beschermen.

Wormen
– Om een besmetting met draadwormen te voorkomen, moet u een gezonde levensstijl volgen: was altijd uw handen voor het eten. Het is noodzakelijk om regelmatig onder de nagels te wassen, waar de draadwormen zich kunnen nestelen. Wanneer rauwe groenten of fruit besmet zijn, is het essentieel om ze goed te wassen en indien mogelijk te schillen.
– Bij kleine kinderen die alles in hun mond stoppen is besmetting met draadwormen moeilijker te voorkomen.

Ascaris
– Om besmetting door ascaris te voorkomen, is het belangrijk om je groenten goed te wassen of te schillen. Vermijd ook het drinken van besmet water, zelfs als het drinkbaar is.

Haakwormen
– Bij vakanties in subtropische gebieden is het aan te raden schoenen te dragen. Contaminatie moet dus worden beperkt door blootsvoets op besmette grond te lopen – haakwormen die door de huid gaan.

Zweepwormen
– Om een zweepwormplaag te voorkomen, is het raadzaam om uw handen goed te wassen, evenals eventuele groenten en fruit. Besmetting vindt plaats door het eten van groenten en fruit die besmet zijn met zweepwormeieren.

Taenia inerme – Taenia gewapend
– Om besmetting door taenia te voorkomen, wordt het niet aanbevolen om rauw of onvoldoende verhit rundvlees of varkensvlees te consumeren. Het is dus beter om het te doen zonder steak tartaar of rundercarpaccio, evenals blauw gekookte biefstuk.

Wormen in de ontlasting: Huismiddeltjes

Zijn er huismiddeltjes voor wormen in de ontlasting? Sommige huismiddeltjes zijn bedoeld ter ondersteuning van de medicamenteuze behandeling van worminfecties. Huismiddeltjes kunnen de parasieten echter niet doden en zijn daarom niet geschikt voor behandeling alleen.

Er is weinig wetenschappelijk bewijs dat huismiddeltjes werken tegen wormen in de ontlasting. Aangezien de meeste huismiddeltjes voedingstips zijn, kunnen ze geen kwaad.

Knoflook zou bijvoorbeeld effectief zijn tegen parasieten. Wanneer ze worden geconsumeerd, komen de ingrediënten in de maag en darmen terecht. Daar zouden ze een werking hebben tegen virussen, bacteriën, schimmels en parasieten. Als er een worminfectie is, kun je meer knoflook op het menu zetten. Dit kan helpen bij de darmgezondheid.

Pompoenpitten zouden ook helpen tegen lintwormen en rondwormen. Ze bevatten de gezondheidsbevorderende bitterstof cucurbitine. Eet dagelijks een klein handje pompoenpitten.