Wondje bilnaad

Een pijnlijke billen bij volwassenen is geen op zichzelf staande ziekte, maar is een gevolg van ziekten zoals aambeien of een anale fissuur. In vakjargon wordt de zere bodem anaal eczeem genoemd. Dit betekent dat de huid rond de anus ontstoken is door uitslag.

De uitslag is gerelateerd aan jeuk, wat leidt tot ontsteking. De geïrriteerde huid is gedeeltelijk open en reageert voornamelijk op mechanische prikkels met aanzienlijke pijn.

Bilpijn komt veel voor en is bijzonder hinderlijk in het dagelijks leven. Ze kunnen worden veroorzaakt door een aantal pathologieën, die soms moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. In sommige gevallen kan het zelfs rugpijn zijn die doortrekt naar de billen! Wat zijn de belangrijkste oorzaken van bilpijn.

De meeste mensen voelen zich ongemakkelijk bij deze billen, daarom gaan ze niet graag naar de dokter. Afhankelijk van hoe erg het ongemak en de bijbehorende jeuk. Als de symptomen echter aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd, zodat de ontsteking niet chronisch wordt.

Wondje bilnaad : Oorzaken

Ontsteking op de billen is erg ongemakkelijk. Niet alleen zuigelingen worden getroffen, maar ook bij volwassenen kunnen deze symptomen optreden. Een zere billen bij volwassenen is snel merkbaar en is erg oncomfortabel.

Als u een zere billen voelt, moet u eerst de oorzaak achterhalen, zodat u de symptomen kunt behandelen. De symptomen zijn echter sterk afhankelijk van de oorzaak van de zere bodem. Er zijn namelijk veel verschillende oorzaken en triggers voor een zere billen, zoals:

• Fecale incontinentie
• diarree
• slechte of onjuiste anale hygiëne
• aambeien
• Allergische reactie: luieruitslag of neurodermitis

Het meest voorkomende anale eczeem is irriterend-toxisch, dat wordt veroorzaakt door een anale ziekte. Hier komen afscheidingen naar voren, bijvoorbeeld uit de darm of door vergrote aambeien, die tijdens het lopen over de huid rond de anus wrijven.

Ook atopisch anaal eczeem komt veel voor, zoals eczeem. Deze huidziekte is jeukende eczeem die lang duurt om te genezen. Omdat de jeuk ook kan worden toegeschreven aan de sijpelende aambeien, maakt dit de diagnose moeilijker. In het ergste geval treden beide tegelijkertijd op, waarbij de sijpelende aambeien de ontwikkeling van eczeem bevorderen.

Een allergische reactie aan de onderkant wordt veroorzaakt door vochtig toiletpapier of vochtige doekjes, maar ook door producten die geur- en parfum bevatten. Jongeren krijgen last van anaal eczeem als ze hun intieme hygiëne overdrijven met geparfumeerde producten. Voor intieme hygiëne is water meestal voldoende of is een pH-neutrale wasgel geschikt.

Net als bij baby’s kan het dragen van luiers pijnlijke billen veroorzaken. Vooral senioren, die last hebben van incontinentie en ontlastingsincontinentie of luieruitslag, hebben vaak pijnlijke billen. De trigger is het permanent dragen van incontinentieproducten, die leiden tot een pijnlijke en ontstoken huid. Volwassenen zonder dergelijke risicofactoren hebben meestal slechts tijdelijk last van pijnlijke billen, bijvoorbeeld na diarree of bijzonder stevige ontlasting.

Lees ook :- Mee eters uit oor verwijderen

Wondje bilnaad : Symptomen

De lichaamsdelen die het meeste risico lopen op decubitus zijn de lichaamsdelen die niet worden beschermd door lichaamsvet en die in direct contact staan met een steunoppervlak, zoals een bed of rolstoel. Als een persoon bijvoorbeeld in bed geïmmobiliseerd is, kunnen doorligwonden ontstaan op het niveau van:

• schouders of schouderbladen,
• ellebogen,
• nek,
• rand van de oren,
• knieën, enkels of tenen,
• wervelkolom,
• stuitbeen (het bot aan het einde van de wervelkolom).

Indien beperkt tot een rolstoel, betreft het risico:

• zitvlak,
• arm,
• poten,
• heup.

Artsen gebruiken verschillende beoordelingssystemen om de ernst van zweren te classificeren, maar de meest voorkomende is die ontwikkeld door het European Pressure Ulcer Advisory Panel (EPUAP). Hoe hoger de categorie, hoe ernstiger de schade aan de huid en onderliggende weefsels.

• Categorie I: Groepeert de meest oppervlakkige zweren. Het aangetaste deel van de huid lijkt gevlekt; bij blanken is de huid rood, terwijl deze bij zwarte mensen paars of blauw is. Categorie I-zweren worden niet wit bij druk. De huid blijft intact, maar kan pijnlijk of jeukend zijn. Het kan ook warm en sponsachtig of hard aanvoelen.
• Categorie II: Een deel van het buitenoppervlak van de huid (de epidermis) of de diepere laag (de dermis) is beschadigd, met huidverlies tot gevolg. De zweer ziet eruit als een open wond of blaar.
• Categorie III: Bij zweren van categorie III is het huidverlies volledig dik. Ook het onderliggende weefsel wordt beschadigd, terwijl spieren en botten intact blijven. De zweer heeft het uiterlijk van een diepe, holte-achtige wond.
• Categorie IV: Dit is de categorie die de meest ernstige decubitus groepeert. De huid is ernstig beschadigd en het omliggende weefsel begint af te sterven (weefselnecrose). Spieren en botten kunnen ook worden aangetast. Een persoon met een zweer van categorie IV loopt een hoog risico op levensbedreigende infecties.

Lees ook :- Puist tussen billen

Wondje bilnaad : Diagnose

Doorligwonden worden in de vroege stadia gemakkelijk herkend, maar uw arts zal waarschijnlijk bloedonderzoeken laten uitvoeren om uw algemene gezondheid te controleren. Afhankelijk van de omstandigheden moet u mogelijk andere tests uitvoeren.

Als u een laesie heeft die niet geneest, zelfs niet op intensieve zorg, of als u lijdt aan chronische decubitus, kan uw arts besluiten om een klein stukje huidweefsel te nemen dat zal worden gekweekt voor bacteriën of schimmels; daarnaast kunnen tumorsymptomen worden benadrukt, wat helaas mogelijk is bij patiënten die lijden aan huidletsels die niet genezen.

Lees ook :-Zweetklieren oksel

Wondje bilnaad : Behandeling

De diagnostische fase is de belangrijkste: uw osteopaat zal, dankzij zijn verhoor en zijn klinisch onderzoek inclusief medische tests, op zoek gaan naar de etiologie die verantwoordelijk is voor de pijn.

• Pathologieën van traumatische en viscerale oorsprong, evenals ernstige pathologieën (verlammende ischias, cauda-equinasyndroom, enz.) vallen in eerste instantie niet onder de verantwoordelijkheid van osteopathie. Als uw osteopaat een van deze pathologieën vermoedt, zal hij u zo nodig doorverwijzen naar uw arts of naar de eerste hulp. Anderzijds kan hij ingrijpen in de nasleep van chirurgische en/of medische behandelingen of in therapeutische begeleiding.
• In geval van tendinitis (gluteus medius of piriformis) zal osteopathie direct inwerken op de oorzaken van spiercontractuur en peesontsteking. Het maakt het namelijk mogelijk om de spierketens opnieuw in evenwicht te brengen en om de mechanische aandoeningen van het bewegingsapparaat te behandelen die de spanning op de spier en de pees kunnen verhogen. Zo werkt de osteopaat aan de mechanica van de lendenen, het bekken en de onderste ledematen om de houding te verbeteren en de spanningen op de gluteus medius of de piriformis-spier te reguleren. Osteopathie verhoogt de kans op genezing van tendinitis aanzienlijk en voorkomt mogelijke herhaling.
• In geval van ischias zal de osteopaat de precieze oorzaak bepalen dankzij zijn anamnese en zijn klinisch onderzoek. Hij kan bijkomende onderzoeken vragen om de diagnose te verfijnen, in het bijzonder als hij een specifieke pathologie vermoedt die verantwoordelijk is voor de pijn (hernia, artrose, enz.). Als de oorzaken die medisch advies vereisen zijn uitgesloten, zal de osteopaat een echte positieve invloed hebben op ischias; anders zal hij zijn patiënt heroriënteren. De osteopathische behandeling van ischiaspijn is in wezen gebaseerd op het vrijgeven van de belangrijkste gebieden van de doorgang van de zenuw, dat wil zeggen de plaatsen waar het mechanisch geïrriteerd kan zijn. De osteopaat zal er daarom voor zorgen dat lumbale blokkades, gewrichts- en ligamentstoornissen in het bekken worden opgeheven,

• In het geval van een lumbale hernia kan osteopathie ingrijpen wanneer de hernia geen chirurgische behandeling vereist en wanneer medisch onderzoek geen contra-indicaties voor osteopathische behandeling aan het licht brengt. Vaak is het alleen niet voldoende om pijn aanzienlijk te verminderen en kan het worden gebruikt als aanvulling op een medische behandeling. De osteopaat maakt het mogelijk om de spanningen op de tussenwervelschijf te verminderen door dichtbij en veraf te werken, met grote zorgvuldigheid in de omgang. Hij zal mechanische onevenwichtigheden in de lumbopelvische sfeer die verantwoordelijk is voor abnormale spanning op de schijf opsporen en behandelen, met als doel spanning en pijn te verminderen. Deze onevenwichtigheden in het bekken en de onderrug kunnen van gewrichts-, ligament- of spieroorsprong zijn,
• In het geval van pudendale neuralgie, zal uw osteopaat alle spanningen in het lumbopelvische gebied identificeren en loslaten die de zenuw kunnen verstoren, in het bijzonder de elementen die in nauwe anatomische verbinding met de zenuw staan ​​of de verschijningen ervan: het heiligbeen, het iliacale bot en het staartbeen , piriformis-spier en obturator internus, sacro-ischiatische ligamenten, het kanaal van Alcock en bekkenbodemspieren.
• Bij pijn gerelateerd aan een musculoskeletale en/of weefselaandoening staat osteopathie voorop en blijkt deze zeer effectief te zijn. Zoals we hebben gezien, veroorzaken sommige MSD’s pijn in de bil, soms vergelijkbaar met ischias. In dit geval is het de rol van de osteopaat om de spanningen die de pijn veroorzaken los te laten. Hij zal daarom eerst onderzoeken en vrijgeven:
• blokkades van de lumbale gewrichten en het lumbosacrale scharnier,
• articulaire en ligamentische disfuncties van het bekken, met name de sacro-ischiatische ligamenten,
• ernstige contracturen van de bekkenspier, vooral in de piriformis-spier,
• viscerale spanningen van het kleine bekken en MSD’s van de onderste ledematen.

Osteopathie is een holistische therapie, het houdt rekening met de patiënt als geheel en is van mening dat elke mechanische onbalans op één plaats gevolgen kan hebben voor het hele lichaam.

Er kunnen dus mechanische beperkingen op afstand zijn, die via een aanpassingssysteem een ​​indirecte invloed zullen hebben op de spanningstoestand van de lumbopelvische bol. Vandaar het belang van uw osteopaat om alle onevenwichtigheden in het lichaam te reguleren die abnormale spanningen in de lendenen en het bekken kunnen veroorzaken. Zo kunnen intense spanningen in de thorax gevolgen hebben voor de buik en de lumbale regio: eerdere spanningen in de thorax kunnen ervoor zorgen dat deze naar voren rolt (achterovergebogen), wat abdominale hypertensie en bekken- en lumbale spanning veroorzaakt. Door deze mobiliteitsbeperkingen in de thorax te corrigeren, kan de schadelijke invloed van deze laatste op de lumbopelvische sfeer worden verminderd.

In dit perspectief zal uw osteopaat naast het lumbopelvische gebied, de onderste ledematen, de gehele wervelkolom, de cervicale en bovenste ledematen, de buik, de thorax en tenslotte de schedel onderzoeken. Het zal dus de mechanische conflicten daarin losmaken om de bewegingsvrijheid van het hele lichaam te herstellen, met als doel de verdeling van spanningen in het gebied van het bekken en het lumbale gebied te optimaliseren.

Wondje bilnaad : Preventieve maatregelen

Verander de positie van de patiënt

Een van de eenvoudigste en meest effectieve maatregelen is om de houding van de patiënt vaak te veranderen.

• Als de patiënt niet in staat is om zelf van houding te veranderen, moeten zorgverleners en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg helpen.
• Bedlegerige mensen moeten minstens om de twee uur van houding veranderen.
• Rolstoelgebruikers moeten ten minste elke 15-30 minuten van houding veranderen.

Als de decubitus zich al heeft gevormd, is het belangrijk om geen extra druk uit te oefenen, vaak van houding te veranderen of anti-decubitushulpmiddelen te gebruiken. Dit geeft de wond de beste kans op genezing.

Volg een gezond en uitgebalanceerd dieet

Een gezonde en evenwichtige voeding met voldoende eiwitten, vitamines en mineralen helpt huidbeschadigingen te voorkomen en bevordert een snellere wondgenezing. Indien nodig kan de patiënt worden doorverwezen naar de diëtist die een gepersonaliseerd dieet gaat ontwikkelen.

Verzorg de huid

Het is belangrijk om de huid die risico loopt dagelijks te controleren. Een spiegel kan worden gebruikt om delen van het lichaam te observeren die moeilijk te zien zijn, bijvoorbeeld de billen en hielen. Als u veranderingen, huidverkleuringen (blijvende roodheid, bruinachtige kleur) opmerkt, neem dan contact op met uw zorgverlener, uw huisarts of plaatselijke verpleegkundige als u thuis bent, of een van de verpleegkundigen als u in het ziekenhuis of verpleeghuis ligt.

Wondje bilnaad : Huismiddeltjes

Als de huid ontstoken is, kan de arts tijdelijk een cortisonezalf voorschrijven, maar u mag deze niet langer gebruiken dan de arts heeft voorgeschreven. Probeer verschillende vrij verkrijgbare zalven van de apotheek die voornamelijk jeuk verlichten, zoals zinkzalf. Als alternatief kunt u vaseline of penaatcrème gebruiken om de gebarsten en droge huid te verzorgen, maar deze zalven zijn niet ontstekingsremmend. Onthoud dat genezing tijd kost.

Ook kunt u bij uw apotheek terecht voor zalven die de jeuk stoppen door middel van plaatselijke verdoving (plaatselijke verdoving) en die de werkzame stof lidocaïne bevatten.

Bovendien verlicht het desinfecteren van heupbaden jeuk, omdat ze ontstekingsremmend werken. Sitz-baden zijn vrij verkrijgbaar bij apotheken en bevatten badadditieven met kamille, extract van eikenschors, toverhazelaar en kaliumpermanganaat.

Een goede en vooral zorgvuldige anale hygiëne kan veel van de symptomen verlichten of de vorming van wondoppervlakken voorkomen. Milde reinigingsmiddelen en het gebruik van schoon water en katoenen handdoeken voor het reinigen zorgen voor aanzienlijke verlichting. Daarnaast kunt u heupbaden proberen. Schrap geen hard toiletpapier, maar ook geurende en geparfumeerde verzorgingsproducten uit je routine. Een vermindering van hete kruiden, zoals chili of knoflook, kan ook helpen, omdat heetheid ook anaal eczeem bevordert.