Welke antibiotica bij abces

Een tandabces is een zeer pijnlijke infectie die het tandvlees en de tand aantast. Als u een abces heeft, moet u dit onmiddellijk behandelen, maar pas op voor zelfmedicatie! Zelfbehandeling van een tandabces met antibiotica wordt niet aanbevolen. Het medisch team van Qare legt u uit waarom en in welk geval een arts u een antibioticakuur kan voorschrijven.

Definitie abces

De term “abces” verwijst naar een opeenhoping van etterend exsudaat (of pus), dat wordt verzameld in een huidzakje: de ophoping van bacteriën, plasma, celresten en witte bloedcellen veroorzaakt een ontsteking van het beschadigde weefsel, vaak vergezeld van lysis van hetzelfde. Sommige abcessen zijn volledig asymptomatisch en ongevaarlijk (bv. geelpuntige puistjes), andere zijn gevaarlijk en pijnlijk (denk maar aan een tandabces).

Wat zijn de oorzaken?

• Gevorderde parodontitis
• Diepe cariës of tandbreuk
• Onjuiste wortelkanaalbehandeling
• Vreemde lichamen in het tandvlees
• Verstandskiezen onder het tandvlees

Tandimplantaten bij peri-implantitis kunnen ook abcessen veroorzaken.

Classificatie:

• parodontaal abces
• periapicaal abces
• tandvlees abces

• Parodontaal abces

Dit type abces komt vaak voor bij patiënten met parodontitis, omdat de kans op het ontwikkelen van een infectie met pus in een vergevorderde parodontale pocket erg groot is.

Dit vormt een tandvleesabces dat een etterende en ontstoken zak is die zich op de weefsels vormt.

• Periapicaal abces

Ernstige diepe cariës kan betrekking hebben op de tandpulp, het gedeelte met vaten en zenuwen dat zich in de tand bevindt en kan leiden tot necrose daarvan.

De bacteriën migreren voorbij de apex van de tand en kunnen een chronisch ontstekingsproces veroorzaken dat een granuloom wordt genoemd.

Als de bacteriële belasting erg hoog is, kan een acute exacerbatie optreden met het vrijkomen van pus, wat het eigenlijke abces is.

Het periapicale abces kan fistelen of zich verspreiden in de zachte weefsels van de wang.

Als een tand waarop al een wortelkanaalbehandeling is uitgevoerd, is gedevitaliseerd en de behandeling niet correct is uitgevoerd, vormt zich vaak een periapicaal granuloom. Wanneer bacteriële virulentie een bepaalde drempel overschrijdt en het immuunsysteem niet in staat is de infectie te beheersen, kan deze verergeren door een periapicaal abces te creëren.

• Gingivaal abces

Dit type niet-parodontaal abces is een minder ernstige vorm van abces, maar heeft nog steeds controle en vaak medische behandeling nodig. Vaak is het te wijten aan weefselbeschadigingen als gevolg van onjuiste mondhygiënemanoeuvres, prothetische artikelen die niet correct zijn uitgevoerd.

In de Verenigde Staten noemen ze het een popcornabces omdat het vaak voorkomt dat iemand, terwijl hij geniet van een goede film, een klein stukje popcorn in de kauwgom steekt.

Sterker nog: visgraten, zaden, popcorn kunnen in de tandvleesrand terechtkomen en een acute etterende ontsteking veroorzaken.

Symptomen: Zo herken je een abces

Abcessen kunnen slechts enkele millimeters groot zijn en lijken op een puistje, maar ze kunnen ook veel grotere afmetingen aannemen. Een abces ontwikkelt zich meestal in de huid. Alle delen van het lichaam kunnen worden aangetast, zoals het gezicht, de nek, het bovenlichaam, armen of benen. De kook kan zich echter ook op minder voor de hand liggende plaatsen vormen, zoals de neus, mond (tandvlees), geslachtsdelen of anus (anaal abces). Abcessen die zich op en in de organen ontwikkelen, bijvoorbeeld in de klieren, lever, botten, hersenen, darmen, borst en longen, zijn bijzonder gevaarlijk. Dan is de kans op bloedvergiftiging (sepsis) groot. Het orgel kan ook blijvende schade oplopen.

Symptomen lijst:

• rood, gezwollen en pijnlijk tandvlees
• fistels met pus
• zwelling van het gezicht
• pulsatie
• drukgevoelige tand
• tandheelkundige mobiliteit
• halitose
• Moeite met slikken
• koorts
• gezwollen lymfeklieren in de nek

Lees ook :- Inverse psoriasis anus

Abcesbehandeling met antibiotica

Antibiotica helpen de bacteriële infectie te bestrijden. De keuze van de remedie hangt onder andere af van de ziekteverwekker. De locatie van het abces en de kleur en geur van de pus geven een indicatie van het type kiem. Op basis van deze factoren kan de arts de mogelijke ziekteverwekkers relatief goed inschatten.

Een bacterie kan duidelijk worden geïdentificeerd door het analyseren van monstermateriaal van het abces dat de arts verzamelt tijdens de abcesoperatie. Deze analyse duurt enkele dagen.

Veelgebruikte antibiotica bij de behandeling van abces zijn clindamycine, penicillines, cefalosporines, doxycycline of vancomycine. Bij ernstig zieke patiënten kan de behandeling met carbapenems of linezolid worden verlengd.

In zeldzame gevallen worden abcessen niet veroorzaakt door bacteriën maar door parasieten zoals amoeben. Andere medicijnen worden dan gebruikt om het abces te behandelen, zoals metronidazol of paromomycine.

Wanneer antibiotica nodig zijn

Bij tandabces kunnen verschillende antibiotica worden voorgeschreven (amoxicilline, azithromycine, metronidazol, claritromycine of zelfs roxitromycine en clindamycine).

Verre van een absolute noodzaak, is het voorschrijven van antibiotica alleen nodig in bepaalde zeer specifieke gevallen, namelijk:

• als het tandabces etterig is,
• als er een reëel risico is op tandvlees- of kaakinfectie,
• als pus uit de mondholte ontsnapt.

Gebruik een antibioticum nooit opnieuw voor een ander gezondheidsprobleem dan waarvoor het is voorgeschreven en geef uw overgebleven antibioticakuur niet aan iemand anders.

Beste antibioticum voor tandabces

Een van de meest voorgeschreven medicijnen is amoxicilline (zoals Zimox of Velamox), een antibioticum op basis van amoxicilline dat geschikt is voor volwassenen, kinderen en vrouwen die borstvoeding geven. Amoxicilline wordt via de mond ingenomen op een lege maag of na het eten. Bijwerkingen?

Misselijkheid, braken en diarree behoren tot de meest voorkomende reacties bij behandeling met amoxicilline. Het gebruik ervan kan huidreacties veroorzaken die niet noodzakelijk verband houden met allergie voor pennicillines.

Het op één na meest gebruikte antibioticum bij tandabces met veel zwelling van de wang is Augmentin, dat aan de werking van amoxicilline die van clavulaanzuur toevoegt.

Antibioticum zonder recept

Patiënten, in een situatie van acute pijn waarin het nodig is om het lijden snel te doorstaan, hebben de neiging om te vertrouwen op doe-het-zelf en nemen willekeurig antibiotica. Zonder onderzoek en zonder recept omdat ze op internet worden aanbevolen. Is het beter om zo te bewegen als je het gevoel hebt dat je gek wordt van de pijn?

Deze praktijk kan schadelijk zijn, in de eerste plaats omdat het ongeschikte antibioticum mogelijk niet de gewenste effecten heeft en daarom de pijn aanhoudt, en vervolgens omdat een onjuiste dosering het medicijn ook onbruikbaar kan maken of erger kan maken voor het lichaam, met bijwerkingen tot gevolg. soms ernstig.

Elke keer dat we een antibioticum nemen, wordt een antibioticaresistentie vastgesteld, dus na verloop van tijd wordt het ineffectief. Een antibiogram kan worden uitgevoerd om de gevoeligheid van een bacterie voor een of meer antibiotica te testen.

Als je je afvraagt ​​hoeveel dagen je antibiotica moet nemen, onthoud dan dat als je eenmaal bent begonnen met het innemen ervan, het nooit gepast is om te stoppen om ten minste twee goede redenen, de eerste is dat je het risico loopt de therapie te frustreren en niet alle bacteriën uit te roeien, de tweede is dat door de behandeling te vroeg te onderbreken, de overlevende bacteriën afweer zouden kunnen genereren tegen de antibiotica zelf (antibioticaresistentie).

Wanneer antibiotica gebruiken in de tandheelkunde?

Naast het tandabces worden ook preventief antibiotica voorgeschreven als pre- of postoperatieve profylaxe, waardoor de hele tak van de kaakchirurgie wordt aangetast. Een bijzonder geval van antibiotische profylaxe in de tandheelkunde betreft cardiopathische patiënten, patiënten met aangeboren hartafwijkingen.

Hetzelfde geldt voor mensen met kunstmatige kleppen. In deze gevallen schrijft de tandarts antibiotische therapie voor om bacteriële endocarditis te voorkomen die kan optreden na een ablatie van tandsteen.

Welk medicijn heeft de voorkeur en hoe te kiezen? De aanschaf van een antibioticum in plaats van een ander hangt voornamelijk af van het type bacterie dat de infectie heeft veroorzaakt, de ernst ervan, de aanwezigheid van andere pathologieën of allergieën bij de patiënt en een mogelijke zwangerschapstoestand.

Lees ook :-Fistel oor verwijderen

Welke antibiotica bij abces : Medicijnen

Hoewel het buitengewoon verleidelijk is, is het uitbreken van gele puistjes (die, laten we niet vergeten, abcessen zijn) verboden, zeker niet omdat het pijnlijk is, maar eerder om te voorkomen dat de infectie zich naar diepere weefsels verspreidt, wat grotere schade aanricht. Voor deze ongevaarlijke vormen van abcessen wordt aanbevolen om meerdere keren per dag warme kompressen op de huid aan te brengen, zodat ze hun gang kunnen gaan.
Voor ernstige abcessen, zoals die in de tanden of die diep in de huid gaan, moet een andere spraak worden aangepakt. Allereerst moet nogmaals het belang worden benadrukt van een correcte tand- en lichaamshygiëne om het ontstaan ​​van abcessen te voorkomen; desondanks lijden soms gevoelige patiënten – vooral die met veranderingen van het immuunsysteem – terwijl ze perfecte lichaamshygiëne toepassen, ze lijden aan abcessen, die ook ernstig kunnen zijn.
Behandeling van abcessen omvat in de meeste gevallen de toediening van antibiotica om de ziekteverwekker te verwijderen en, mogelijk, de chirurgische incisie, uitgevoerd onder plaatselijke verdoving, om het geïnfecteerde weefsel te verwijderen.
In het geval van een tandabces is het soms nodig om de tand te verwijderen en over te gaan tot drainage van het gebied om de infectie te verwijderen.

Hieronder volgen de klassen van geneesmiddelen die het meest worden gebruikt bij de therapie van abces, en enkele voorbeelden van farmacologische specialiteiten; het is aan de arts om de meest geschikte werkzame stof en dosering voor de patiënt te kiezen, op basis van de ernst van de ziekte, de gezondheidstoestand van de patiënt en zijn reactie op de behandeling:

• Amoxicilline (bijv. Augmentin, Klavux, Velamox): voor de behandeling van tandabces wordt over het algemeen aanbevolen om 2-3 g geneesmiddel per dag in te nemen, dit om de 8 uur te herhalen.
• Metronidazol (bijv. Metronid, Deflamon, Flagyl): voor de dosering wordt aanbevolen de instructies van de arts te volgen. Het medicijn wordt vaak intraveneus ingenomen; toediening is gereserveerd voor ernstige abcessen. Verleng de therapie met 7-21 dagen, afhankelijk van de ernst van de aandoening.
• Doxycycline (bijv. Doxycicl, Periostat, Miraclin, Bassado): het medicijn behoort tot de farmacologische klasse van tetracyclines en kan worden gebruikt bij de behandeling van abcessen. Als richtlijn wordt aanbevolen om één tablet van 100 mg per dag oraal in te nemen, tenzij anders aangegeven door de arts.
• Piperacilline-natrium (bijv. Limerik , Picilline, Ecosette): het medicijn is een semi-synthetische penicilline , met een breed werkingsspectrum, geïndiceerd voor bacteriële infecties in de context van ernstig abces. Voor de dosering: raadpleeg uw arts.
• Rokitamicin (bijv. Rokital, Paidocin): het antibioticum behoort tot de klasse van macroliden. Als indicatie, voor de behandeling van het abces, neem tweemaal daags 1 tablet van 400 mg, bij voorkeur tussen de maaltijden. Ga door met de antibiotische therapie gedurende de gehele door de arts vastgestelde periode.

Geneesmiddelen om de koorts geassocieerd met het abces te verlagen: Toediening van paracetamol is geïndiceerd bij hoge koorts in het kader van het abces. Het is duidelijk dat de toediening van dit medicijn alleen is geïndiceerd voor de controle van een symptoom (veranderde lichaamstemperatuur) en op geen enkele manier nuttig is voor het genezen van de onderliggende ziekte (abces).

Paracetamol of paracetamol (bijv. Tachipirina, Efferalgan, Sanipirina): aanbevolen om pijn te minimaliseren en koorts te verminderen in de context van het abces. Oraal ingenomen in de vorm van tabletten, siroop, bruistabletten of zetpillen, wordt het medicijn over het algemeen toegediend in een dosering van 325-650 mg elke 4-6 uur, gedurende 6-8 opeenvolgende dagen, om de koorts te verlagen. Als de koorts, vooral als deze hoog is, lange tijd aanhoudt, medische hulp inroepen.

Pijnstillers om pijn geassocieerd met abces te beheersen:

• Ibuprofen (bijv. Brufen, Moment, Subitene): voor middelmatige tot matige pijn in de context van abces, wordt aanbevolen om elke 4-6 uur na maaltijden, indien nodig. Neem niet meer dan 2,4 gram per dag. In gevallen van zeer ernstige pijn is intraveneuze toediening van het geneesmiddel geïndiceerd (bijv. Pedea).
• Naproxen (bijv. Aleve, Naprosyn, Prexan, Naprius): het wordt aanbevolen om het medicijn in te nemen in een dosering van 550 mg tweemaal daags (één capsule om de 12 uur, tenzij anders voorgeschreven door de arts), indien nodig, voor pijnbestrijding geassocieerd met het abces.

Lees ook :- Blokker laserontharing

Kun je een abces voorkomen?

Een abces kun je bijna niet voorkomen. De volgende tips verminderen echter het risico op het ontwikkelen van een abces:

• Behandel kleine verwondingen, zoals snijwonden door een scheerbeurt of schaafwonden door een val, adequaat. Als je de wond desinfecteert, hebben bacteriën minder kans om door de huid te dringen.
• Draag geen kleding die te strak zit en de huid vernauwt. Constant schuren en wrijven op de huid verhoogt ook het risico op ontstekingen en abcessen.
• Eet een vezelrijk dieet dat bijvoorbeeld beschermt tegen constipatie. Spijsverteringsproblemen zijn vaak een risicofactor voor anale abcessen.
• Als u herhaaldelijk abcessen heeft, moet u een arts om advies vragen – deze kunnen wijzen op diabetes mellitus.
• Als je je immuunsysteem versterkt, hebben bacteriën en andere ziekteverwekkers het minder makkelijk. Een gezonde voeding met veel vitamines en mineralen en voldoende beweging versterken het immuunsysteem.