Voetschimmel, technisch tinea pedis genoemd, is een besmettelijke huidinfectie die wordt veroorzaakt door een schimmel die tussen 15 en 30 procent van de bevolking treft, volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift BMJ Clinical Evidence. Het kan worden opgelopen door op blote voeten te lopen in een gedeelde douche of openbaar zwembad, door een pedicure te ondergaan met hulpmiddelen die niet goed zijn ontsmet, of door dezelfde handdoek of hetzelfde bed te gebruiken als een geïnfecteerde persoon. Het behandelen van voetschimmel lijkt misschien moeilijk (plaatselijke of systemische schimmelmedicijnen worden meestal gebruikt), maar er zijn enkele natuurlijke remedies voor voetschimmel die de situatie kunnen helpen verbeteren.
Wat is voetschimmel?
Voetschimmel (wiens medische naam tinea pedis is) is de algemene term voor infectie van de voeten of tenen die wordt veroorzaakt door een groep schimmels die dermatofyten worden genoemd. Deze paddenstoelen gedijen goed in warme, vochtige omgevingen zoals kleedkamers, douches, schoenen en sokken, dus ze bewonen stilletjes voeten waar de omstandigheden vergelijkbaar zijn. Voetschimmel komt meestal voor tussen de tenen, maar het kan ook de onderkant en zijkanten van de voet aantasten.
Hoewel de schimmel op de huid de belangrijkste oorzaak van de infectie is, kunnen andere gisten en bacteriën toenemen en andere symptomen veroorzaken, zoals zweetvoeten.
Voetschimmel is zeer besmettelijk en verspreidt zich gemakkelijk door huidcontact of door contact met besmette oppervlakken en voorwerpen. Als u iemand met deze aandoening aanraakt en vergeet uw handen te wassen, kunt u gemakkelijk een soortgelijke infectie krijgen. Door dezelfde handdoeken, lakens of kleding te gebruiken, kan de infectie zich gemakkelijker verspreiden. Openbare douches, zwembaden en kleedkamers zijn plaatsen waar voetschimmel gemakkelijker kan worden opgelopen.
Voetschimmel is zo besmettelijk dat het zich door het hele lichaam kan verspreiden en andere schimmelinfecties kan veroorzaken, zoals tinea cruris.
Lees ook :- Wat is een melanoom
Oorzaak van voetschimmelinfecties
Normaal gesproken is onze huid goed gewapend tegen aanvallen. Je zuurmantel en huidflora, een beschermende laag van bacteriën, weren aanvallen meestal met succes af. Maar als de huid beschadigd is, kunnen schimmels deze beschermende laag overwinnen en met hun celdraden, de hyfen, de hoornlaag binnendringen en zich verspreiden. Met toenemende leeftijd worden mensen over het algemeen vatbaarder voor voetschimmel – en mannen worden vaker getroffen dan vrouwen. Ook bij een verzwakt immuunsysteem of doorbloedingsstoornissen in de voeten, bijvoorbeeld als gevolg van diabetes, functioneert de huidbarrière vaak niet meer goed. Dan kunnen draadschimmels, maar ook gist-, kiem- en schimmelschimmels zich makkelijker vestigen.
Paddestoelen houden van warm en vochtig. Vocht hoopt zich op in sokken van ongeschikt materiaal en sneakers. Dit creëert ideale leefomstandigheden voor schimmels, vooral in de ruimte tussen de tenen. Dit is de reden waarom atleten en mensen die veel zweten vaak worden getroffen. Pijnlijke drukpunten of voetmisvormingen met overvolle tenen zijn ook risicofactoren.
De schimmel schuilt overal waar veel mensen op blote voeten lopen, zoals in het zwembad, de sauna, de kleedkamer en op hoteltapijten.
Lees ook :- Uitslag in nek
Voetschimmel symptomen
Symptomen van de infectie zijn voornamelijk:
- jeuk en branderigheid tussen de vingers;
- jeuk en branderig gevoel op de voetzolen;
- blaren op de voeten die jeuk veroorzaken;
- gebarsten huid op de voeten, vooral tussen de tenen;
- droge huid onder de voeten of aan de zijkanten;
- vingernagels die verkleurd of schilferend zijn of uit het nagelbed komen.
Als deze symptomen aanwezig zijn, kan een arts voetschimmel bezoeken en diagnosticeren. Uiteindelijk kan hij of zij een huidlaesietest met kaliumhydroxide (KOH) voorschrijven, de meest gebruikte diagnostische test voor dit type schimmelinfectie.
Lees ook :- Wat is herpes
Diagnose van voetschimmel
Als er symptomen optreden, dienen de getroffenen onmiddellijk een dermatoloog of podotherapeut (specialist in voetziekten) te raadplegen. De arts herkent de infectie meestal aan het ziektebeeld, maar zal voor microscopisch onderzoek wat huidschilfers meestal met een spatel of scalpel verwijderen (dit doet geen pijn). Bij twijfel kan hij op een kweekmedium een schimmelcultuur maken om nauwkeuriger te bepalen om wat voor soort schimmel het gaat en de therapie daarop afstemmen.
Voetschimmel: Hoe te behandelen?
Zelfbehandeling met actuele antischimmelmiddelen kan worden ondernomen om de infectie te bestrijden. Als er aan het einde van de behandeling geen verbetering zichtbaar is of als de infectie verergert, raadpleeg dan een arts.
Als de symptomen u duidelijk lijken, kunt u het beste overleggen. Naast medicamenteuze behandeling is het belangrijk om de hygiënemaatregelen toe te passen die worden beschreven in het hoofdstuk Preventie.
Als de infectie niet erg ernstig is, gebruik dan een actueel antischimmelmiddel dat vrij verkrijgbaar is in de apotheek, in de vorm van een zalf, lotion, poeder of spray op basis van clotrimazol (Lotrimin®), ketoconazol (Nizoral®) of tolnaftaat (Desenex®, Tinactin®).
In Frankrijk worden doorgaans ciclopirox (Mycoster®) of azolen (Fongamil®, Amycor®, Fonx®, enz.) gebruikt. Vraag eventueel een apotheker.
De duur van de behandeling varieert van 2 tot 4 weken. Het is essentieel om de behandeling gedurende de gehele aangegeven duur toe te passen, zelfs als de symptomen verdwenen zijn. Deze antischimmelmiddelen veroorzaken genezing in 70% tot 80% van de gevallen.
In het algemeen moet bij een recidief de behandeling worden hervat en de duur verdubbeld. Daarnaast is het belangrijk om de hygiënemaatregelen zoals beschreven in het hoofdstuk Preventie in acht te nemen.
Als de voethygiëne na de behandeling onvoldoende is, is de kans groot dat de infectie terugkeert. Soms roeien antischimmelmiddelen de infectie niet volledig uit. Schimmels kunnen dan weer gaan woekeren, zeker als de voeten vaak nat zijn.
Als de rigoureuze toepassing van plaatselijke behandelingen en hygiënemaatregelen de voetschimmel niet geneest, raadpleeg dan een arts. Uw arts kan een andere plaatselijke behandeling voorstellen of een oraal antischimmelmiddel voorschrijven, zoals itraconazol (gedurende 14 dagen), fluconazol (gedurende 4 tot 6 weken) of terbinafine (gedurende 14 dagen).
Sommige orale antischimmelmiddelen kunnen ernstige bijwerkingen veroorzaken (darmproblemen, allergische reactie, smaakverlies (ageusie), hepatitis enz.). Het is noodzakelijk om uw arts te raadplegen.
Als er sprake is van bacteriële superinfectie, zoals aangegeven door sijpelende zweren tussen de tenen, koorts of een gezwollen voet, moet de bacteriële infectie worden behandeld met lokale of zelfs orale antibiotica, terwijl de schimmelinfectie wordt bestreden.
Hoe voetschimmel te voorkomen?
Om de blootstelling aan ziekteverwekkers te beperken, is het raadzaam om geen handdoeken, beddengoed of schoenen met andere mensen te delen en niet op blote voeten te lopen, vooral op zeer drukke plaatsen zoals zwembaden, kleedkamers van sportscholen of openbare douches: in al deze gevallen moeten pantoffels altijd wees gewaarschuwd. . Regelmatig gebruik van natuurlijke antischimmelmiddelen bij het bezoeken van zwembaden of sportscholen kan een goede remedie zijn. Dan helpen eenvoudige hygiëneregels deze mycose te voorkomen:
- droog je voeten altijd goed af na het wassen,
- verwijder schoenen waar mogelijk, vooral thuis
- was regelmatig je voeten en bewaar een aparte handdoek
- draag ademende katoenen sokken, maak elke dag schoon
- draag geen schoenen waar je voeten van sijpelen
De beste huismiddeltjes voor voetschimmel
De volgende huismiddeltjes voor voetschimmel kunnen helpen:
- Bakpoeder: U kunt meerdere keren per dag puur bakpoeder op uw voeten aanbrengen, vooral tussen uw tenen. Het houdt de voet droog en berooft de schimmel van het broodnodige vocht.
- Voetenbad: Het voetenbad is misschien wel de gemakkelijkste manier om de schimmel te bestrijden. Een dagelijks bad in zout water kan je al helpen. U kunt het voetenbad als volgt uitvoeren: Doe ongeveer vijf eetlepels zout in een kom met een liter warm water. Je kunt je voeten er 15 tot 20 minuten in laten weken en daarna aan de lucht laten drogen.
- Appelciderazijn: Appelciderazijn is de alleskunner onder de huismiddeltjes en mag niet ontbreken in dit lijstje. Dit komt vooral doordat appelciderazijn een antibacteriële werking heeft en zo de te bestrijden micro-organismen doodt. Als huismiddeltje voor voetschimmel kun je appelciderazijn rechtstreeks op de aangetaste plekken aanbrengen met een wattenstaafje of een paar druppels toevoegen aan je voetenbad.
- Honing: Honing is een echt wonderwapen van voedingsstoffen. Het bevat niet alleen vitamines en mineralen, maar ook enzymen en polyfenolen. Over het algemeen heeft honing ontstekingsremmende en helende eigenschappen.
- Etherische oliën: De oliën kunnen door hun schimmeldodende werking voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Vooral lavendel, eikenschors, thee (tea tree olie) en mirre worden aanbevolen. Je kunt de oliën verdund of puur (een paar druppels) aanbrengen met een wattenstaafje. Wees echter voorzichtig, gebruik op gevoelige zal infecties verergeren. Gebruik in dit geval altijd verdunde mengsels.
- Knoflook: Knoflook bevat ook ontstekingsremmende ingrediënten. Het bevat ook de stof allicine – dit geeft knoflook niet alleen zijn karakteristieke geur, het zou ook verschillende positieve gezondheidseigenschappen hebben. Het heeft onder andere een antimicrobiële werking en kan daarom een nuttig huismiddeltje zijn voor voetschimmel.
- Citroen: Net als appelciderazijn bevat citroen ontstekingsremmende en kiemdodende ingrediënten en kan daarom helpen tegen voetschimmel. Dit huismiddeltje is ook het beste in de vorm van citroensap dat op een watje wordt gedruppeld en op de getroffen gebieden wordt aangebracht.
Zelfs een dagelijks bad in warm zout water kan de symptomen snel verlichten: los vijf tot zes eetlepels zout op in een bak met warm water en laat je voeten daarin 15 tot 20 minuten weken. Wees voorzichtig – laat je voeten aan de lucht drogen en stop ze niet meteen in je sokken.
Voetschimmel gaat nooit vanzelf weg zonder behandeling. Medicijnen tegen voetschimmel, zogenaamde antimycotica, zijn zonder recept verkrijgbaar in uw apotheek. De crèmes, sprays, gels of poeders bevatten actieve ingrediënten zoals clotrimazol, bifonazol, terbinafine of ciclopirox, die de groei van de schimmels remmen.
Degenen die beweren de voetschimmel met azijn te hebben genezen, raden appelciderazijn of azijnessentie aan. Beide moeten meerdere keren per dag met een wattenschijfje onverdund op de geïnfecteerde huid worden aangebracht. Als alternatief kan een voetenbad met azijn worden bereid.
Indien onbehandeld, kan voetschimmel zich uitbreiden naar een nagel en leiden tot nagelschimmel. Slechts zelden verspreidt de infectie zich naar andere delen van de huid, zoals de handen. Zeer zelden en alleen bij een uitgesproken voetschimmel kan een bacteriële infectie optreden.
