De incubatietijd is de periode tussen het binnendringen van een ziekteverwekker in het lichaam en het verschijnen van de eerste symptomen, dwz het begin van de ziekte.
Om de verspreiding van uw toch al vrij ernstige verkoudheid, griep of bronchitis te voorkomen, is het echter handig om de incubatietijd van verkoudheid, bronchitis en griep te kennen. Want als je weet wanneer je besmettelijk bent, weet je ook wanneer je anderen moet beschermen door weg te blijven. Daarom leggen we hier de incubatietijd van verkoudheid, griep en bronchitis uit.
Wat is een incubatietijd?
Voordat we kijken naar verklaringen van griep, bronchitis en koude incubatietijd, laten we eerst definiëren wat een incubatietijd is. Simpel gezegd, een incubatietijd is de tijd tussen blootstelling aan een ziekte of infectie en het begin van de symptomen van de ziekte.
De incubatietijd voor een verkoudheid/griepinfectie
Hoewel ze vaak als één en hetzelfde worden beschouwd, is er een verschil tussen de incubatietijd van verkoudheid en griep, en is er ook een verschil in de symptomen:
- verkoudheid. De incubatietijd voor rhinitis en verkoudheid ligt gewoonlijk tussen 24 en 72 uur na de eerste blootstelling. Als je verkouden bent, heb je vaak geleidelijke symptomen, zoals niezen, een verstopte neus en een zere keel.
- Griep. Hoewel de incubatietijd voor griep vergelijkbaar is, duurt het meestal twee dagen, maar soms tot vier, om de gevreesde symptomen te voelen. In tegenstelling tot verkoudheid treden griepsymptomen meestal sneller en ernstiger op. U zult waarschijnlijk dezelfde symptomen krijgen als bij verkoudheid, maar u kunt ook koude rillingen, spierpijn, hoofdpijn, koorts en een onaangenaam gevoel op de borst krijgen, wat vrij ongebruikelijk is bij verkoudheid.
Als u de symptomen vroeg kunt identificeren, kunt u erachter komen of u verkouden of griep heeft. Uw arts of apotheker kan u zo nodig helpen met medicijnen en u adviseren over de beste manier om te herstellen.
De incubatietijd bij bronchitis
Voordat we kijken naar de gemiddelde incubatietijd van bronchitis, laten we kort vermelden wat deze ziekte eigenlijk is. Bronchitis ontstaat vaak door een verkoudheid of een andere luchtweginfectie en is een ontsteking van de bronchiën. De bronchiën vervoeren lucht van en naar je longen, dus het is veilig om te zeggen dat ze behoorlijk belangrijk zijn! Bronchitis kan acuut of chronisch zijn en wordt vaak gekenmerkt door het ophoesten van verdikt of verkleurd slijm.
In tegenstelling tot een droge hoest is bronchitis veel ernstiger en duurt meestal enkele weken. De incubatietijd duurt meestal tussen de vier en zes dagen en de eerste tekenen zijn vermoeidheid, keelpijn, hoofdpijn en een loopneus. Eenmaal volledig ontwikkeld, kan het volgende optreden:
- ernstige hoest
- hijgen
- slijm
- koorts en/of koude rillingen.
Ernstigere symptomen die onmiddellijke medische aandacht vereisen, zijn onder meer:
- moeite met ademhalen
- Een temperatuur boven 38 °C
- Een hoest die langer dan drie weken aanhoudt
- Bloed ophoesten.
Incubatietijden zijn geen exacte wetenschap, dus maak je geen zorgen als je denkt dat iemand je infectie heeft opgelopen. Want zoals eerder vermeld, af en toe ziek zijn is ook maar menselijk en verkoudheid hoort gewoon bij het leven. Als je toch ziek wordt, probeer dan goed voor jezelf te zorgen en neem de tijd om te ontspannen – we worden allemaal wel eens ziek en hebben tijd, rust en herstel nodig om snel beter te worden!
Lees ook :- Hiv symptomen vrouw
Hoe lang blijf je besmettelijk?
Een besmette persoon is 10 dagen na de eerste symptomen a priori niet meer besmettelijk.
Bij Covid-besmetting wordt dan ook “een isolatie van 10 dagen vanaf de eerste symptomen” aangeraden door de Zorgverzekering. Bij geïnfecteerde en asymptomatische mensen begint de 10-daagse isolatie vanaf de dag van het positieve monster.
Voor contactgevallen van patiënten die besmet zijn met de Omicron-variant worden de adviezen aangepast, zoals toegelicht door de Zorgverzekering. Omdat de snelle verspreiding van Omicron suggereert dat het gemakkelijker wordt overgedragen dan andere varianten. Isolatie wordt daarom aanbevolen voor alle contactgevallen, zelfs degenen die zijn gevaccineerd: “verplichte isolatie van contactgevallen van een persoon die besmet is met de nieuwe Omicron-variant … gedurende zeven dagen (of 17 dagen als u hun huis deelt), en zelfs als u volledig gevaccineerd”.
De Wetenschappelijke Raad waarschuwde op 13 december voor het risico van “snelle groei in Frankrijk” van de Omicron-variant, waarvan de impact “in de komende weken” zou kunnen worden gevoeld. Zelfs als zijn vele onzekerheden nog steeds over zijn gevaarlijkheid zweven, herinnert dr. Benjamin Davido zich: “Vaak vergeten we het, maar het gezond verstand prevaleert: voordat je door de variant wordt getroffen, wordt iemand getroffen door covid”, en “dat zal onze strategie”.
Lees ook :- Wat is artritis
Hoe lang is de incubatietijd?
De duur van de incubatietijd is niet voor alle ziekteverwekkers hetzelfde. Elke infectieziekte wordt gekenmerkt door zijn eigen incubatietijd, die varieert van enkele uren tot enkele weken.
Sommige ziekten hebben een zeer lange incubatietijd, zelfs jaren, een voorbeeld hiervan is een HIV-infectie.
Wanneer de duur van de incubatietijd zo lang is, is de kans op een late diagnose groter en dit leidt tot complicaties, zelfs ernstige, aangezien de therapie te laat wordt gestart, te vaak wanneer de ziekte nu in een vergevorderd stadium is.
Wat is de incubatietijd van belangrijke infectieziekten?
Hier is de incubatietijd voor de meest bekende ziekten:
mazelen: 9-12 dagen
roodvonk: 1-3 dagen
bof: 12-25 dagen
waterpokken: 14-16 dagen
rubella: 14-21 dagen
mononucleosis: 28-42 dagen
koud: 1-3 dagen
griep: 1-3 dagen
dengue: 3-14 dagen
salmonellose: 6-72 uur
cholera: 1-3 dagen
Haemophilus influenzae meningitis: 2-4 dagen
legionellose: 2-10 dagen
poliomyelitis: 7-14 dagen
kinkhoest: 7-14 dagen
malaria overgedragen door P. falciparum: 7-14 dagen
malaria overgedragen door P. vivax: 8-10 maanden
pokken: 7-17 dagen
tetanus: 7-21 dagen
tuberculose: 28-84 dagen
HIV: 1-15 jaar
lepra: 1-15 jaar
De duur van de incubatietijd wordt beïnvloed:
- de betrokken ziekteverwekker;
- van de infecterende lading;
- de veerkracht van de gastheer;
- door de virulentie van de ziekteverwekker.
Lees ook :- Wat te doen tegen muggenbeten
Wat zijn de stadia van een infectieziekte?
De stadia in de cyclus van een infectieziekte omvatten:
- blootstelling , contact met de ziekteverwekker die de infectie overdraagt;
- incubatietijd: het is de tijd die verstrijkt tussen blootstelling en het verschijnen van klinische symptomen;
- prodromale periode: het is de overgangsperiode tussen de gezondheidstoestand en die van ziekte, waarin de eerste symptomen verschijnen;
- klinische ziekte: periode waarin de symptomen van de ziekte zich op een uitgesproken manier manifesteren, de ziekte is in “acute vorm”. Bij asymptomatische infectieziekten spreken we van “subklinische ziekte” of eigenlijk asymptomatisch;
- regressie: het is de periode waarin de symptomen minder intens worden. In sommige gevallen neemt het volledig af, in andere gevallen neemt de ziekte af, maar de gastheer herstelt niet volledig, en daarom wordt de ziekte chronisch of krijgt het de kenmerken van een chronische ziekte;
- herstel en genezing: in deze fase is er het volledige herstel van de functies van het organisme, dat terugkeert naar een gezondheidstoestand;
- dragerschap: dit is het geval bij ziekteverwekkers die zich nestelen in het gastheerorganisme en die, zelfs als de ziekte zich niet manifesteert, besmettelijk blijven.
Voor infectieziekten begint de periode van besmettelijkheid kort na infectie, houdt aan bij dragers en eindigt na genezing.