Wat is een infectie

We spreken van infectie wanneer micro-organismen, zoals bacteriën, schimmels of virussen het lichaam binnendringen en zich vermenigvuldigen.

Als de infectie onder controle wordt gehouden door het immuunsysteem en geen duidelijke schade veroorzaakt, wordt er gesproken van een latente infectie.

Infectie : Definitie

Een infectie duidt de invasie aan en vervolgens de vermenigvuldiging van micro-organismen in een orgaan van het levende lichaam. Deze micro-organismen kunnen virussen zijn (bijvoorbeeld die van de griep) of bacteriën zoals (streptokokken of stafylokokken bij huidinfecties, Escherichia Coli bij urineweginfecties). Een infectie kan ook worden veroorzaakt door parasieten zoals protozoa die bijvoorbeeld toxoplasmose veroorzaken) of door schimmels of mycosen zoals bijvoorbeeld een candida albicans-infectie. “Om met deze agressie om te gaan, zal het lichaam verdedigingsprocessen opzetten om het ongewenste micro-organisme uit te roeien”, legt Dr. Patrick Aubé uit. Het is de rol van het immuunsysteem die twee verdedigingssystemen zal opzetten:

• een snelle en aangeboren immuunrespons, die geen immuungeheugen produceert, door de productie van afweercellen die tot taak hebben microbiële aanvallers te fagocyteren. Deze cellen zijn granulocyten, monocyten, mestcellen, macrofagen, dendritische cellen.
• een vertraagde immuunrespons, bekend als adaptief, die een immuungeheugen produceert, afhankelijk van een verscheidenheid aan witte bloedcellen, de lymfocyten, die antilichamen zullen produceren die bedoeld zijn om aanvallende ziektekiemen te bestrijden.

De eerste resultaten van deze reactie op microbiële agressie zullen zich manifesteren door ontstekingsverschijnselen: koorts, roodheid, hitte, pijn, vermoeidheid.

Lees ook :- Antibiotica en ontstekingsremmers

Infectie : Oorzaken

Slechts enkele micro-organismen zijn pathogeen, d.w.z. in staat om een ziekte te veroorzaken, maar in sommige omstandigheden kunnen zelfs de kiemen die de microbiële populatie vormen die normaal in het organisme aanwezig is (commensale micro-organismen), infecties veroorzaken.

De mate van individuele vatbaarheid voor infecties wordt beïnvloed door leeftijd, voedingstoestand, algemene gezondheid, eventuele behandelingen die het afweersysteem van het lichaam kunnen verzwakken (immuunsysteem).

De meeste infecties worden van mens op mens overgedragen (van zieke of gezonde dragers) maar kunnen ook worden overgedragen door besmette dieren (in dit geval spreken we van zoönose) of vanuit de omgeving. Het vermogen van micro-organismen om te overleven in de externe omgeving kan ook belangrijk zijn.

Overdracht kan plaatsvinden voor:

• direct contact, bijvoorbeeld door geslachtsgemeenschap, besmet bloed, beten, besmette wonden
• indirect contact, door de aanwezigheid van ziektekiemen in de speekseldruppels, of in de lucht (deze overdracht vindt voornamelijk plaats in gesloten omgevingen), in water, in voedsel of door overdracht via insecten
• aangeboren overdracht, door directe passage, door de placenta, van de moeder naar de foetus

De ontwikkeling van de infectie hangt af van de kenmerken van de micro-organismen die ervoor verantwoordelijk zijn: het vermogen om infecties te veroorzaken (infectiviteit), om ziekten te ontwikkelen (virulentie), om weefsels te beschadigen (pathogeniteit), zelfs met het vrijkomen van specifieke toxines (toxiciteit).

In ziekenhuizen zijn er veel situaties die gunstig zijn voor het ontstaan van infecties (ziekenhuisinfecties): de fragiele gezondheidstoestand van gehospitaliseerde mensen, het gebruik van geneesmiddelen die het immuunsysteem verzwakken (immunosuppressiva), blootstelling aan bacteriën die aanwezig zijn in de omgeving ziekenhuis, vaak resistent aan antibiotica.

Lees ook :- Rusteloze benen oorzaak

Infectieziekten: Symptomen

De symptomen van een infectie hangen vooral af van welke ziekteverwekker erachter zit en welke lichaamsstructuren het aanvalt. Veel voorkomende symptomen worden niet veroorzaakt door de ziekteverwekker zelf, maar zijn te wijten aan de reactie van het immuunsysteem. Typische algemene symptomen van infectieziekten zijn:

• uitputting, vermoeidheid
• Snelle uitputting, zwakte
• Koorts (lichaamstemperatuur boven 38,3-38,5°C) en koude rillingen
• Pijn (vooral hoofdpijn en pijn in het lichaam)
• verlies van eetlust, malaise

Infecties veroorzaken meestal ontstekingsreacties. Daarom behoren tekenen van ontsteking ook tot de klassieke symptomen van een infectieziekte:

• Roodheid (bijv. rode keel bij faryngitis)
• Zwelling (zoals gezwollen amandelen bij tonsillitis)
• Lokale pijn (bijv. buikpijn met een gastro-intestinale infectie)
• Oververhitting (bijv. merkbaar warme huid met erysipelas)
• Beperkingen van het aangetaste orgaan (bijv. kortademigheid bij longontsteking)

Naast algemene tekenen van infectie zijn er symptomen die alleen typisch zijn voor bepaalde infecties. Ze worden ook wel specifieke symptomen genoemd. Sommige van deze symptomen zijn zo specifiek dat ze alleen al wijzen op de ziekte in kwestie, zoals de typische huidveranderingen die gepaard gaan met waterpokkeninfectie (jeukende knobbeltjes, blaren en korstjes).

De symptomen ontstaan voornamelijk waar de ziekteverwekkers de cellen infecteren. Bij verkoudheidsinfecties zijn dit bijvoorbeeld:

• Hoesten
• snuffelt
• Keelpijn
• pijn bij het slikken
• heesheid

In het geval van infectieziekten van het maagdarmkanaal daarentegen zijn de volgende kenmerkend:

• buikpijn
• Buikkrampen
• Diarree
• misselijkheid
• Braaksel

Als de infectie de urinewegen aantast, kunnen de volgende symptomen optreden:

• Branden bij het plassen
• Aandrang om te plassen, kleine hoeveelheden urine
• Pijn in de onderbuik (suprapubische pijn)
• Pijn in de flank (vooral bij een nierbekkeninfectie)
• bloed in de urine

Bij sommige infectieziekten zwellen ook de lymfeklieren, zoals glandulaire koorts. Vooral chronische ontstekingen worden vaak geassocieerd met gewichtsverlies.

Lees ook :- Vitamine a zwanger

Diagnose en behandeling van infectie

De diagnose van veelvoorkomende virale infecties kan gebaseerd zijn op observatie van symptomen. Voor andere ziekten, zoals hepatitis en aids, is een bloedonderzoek nodig om antistoffen op te sporen en de viral load te bepalen. Ten slotte vereisen papillomavirusinfecties van de baarmoederhals een weefselmonster en daaropvolgend cytologisch onderzoek.

Wat betreft de behandeling van virale ziekten, generieke ondersteunende therapie die nuttig is bij alle soorten infecties – vertegenwoordigd door de toediening van koortswerende middelen, ontstekingsremmers en goede hydratatie – is het in sommige gevallen mogelijk om toevlucht te nemen tot specifieke geneesmiddelen ( antivirale geneesmiddelen ) voor de specifieke micro-organisme dat de infectie in stand houdt.

De meeste antivirale middelen kunnen oraal worden toegediend: ze kunnen werken door te interfereren met de replicatie van het virus, zoals in het geval van geneesmiddelen die worden gebruikt tegen het hiv- of hepatitis C-virus, of door de immuunrespons tegen virale infectie te versterken. De meeste antivirale middelen zijn gericht tegen slechts één virus.

Antibiotica hebben daarentegen geen effect op virale infecties, maar kunnen worden toegediend om verdere bacteriële infectie te voorkomen, waarvan het ontstaan ​​kan worden vergemakkelijkt door de verzwakking van de afweer veroorzaakt door de virale infectie. De keuze voor het nemen van antibiotica is in ieder geval aan de arts.

Voor sommige infectieziekten (zoals mazelen, bof, rubella) is het mogelijk om profylaxe te gebruiken door middel van vaccinatie, serotherapie of chemoprofylaxe.

Bij bacteriële infecties worden specifieke antibiotica en chemotherapie gebruikt, die kunnen worden geïdentificeerd door een specifieke laboratoriumtest, het antibiogram. Antibiotica moeten daarom noodzakelijkerwijs worden voorgeschreven door een arts. Schimmelinfecties worden ook behandeld met specifieke chemotherapie.

In geselecteerde gevallen (zoals na een operatie) worden aan gezonde personen antibiotica voorgeschreven voor profylactische doeleinden, d.w.z. om eventuele infecties te voorkomen.

Preventie is in het algemeen een factor van groot belang voor de bestrijding van infecties, die moet worden bereikt door, indien mogelijk, de “reservoirs” van infectie (bijvoorbeeld van muggen), de isolatie van besmettelijke patiënten, desinfectie en sterilisatie van besmette voorwerpen.

Handen wassen is ook een eenvoudige maar zeer effectieve manier om de directe overdracht van infectieuze micro-organismen te voorkomen en de verspreiding van ziekten te verminderen.

Wanneer moet u uw arts raadplegen?

Wanneer u wordt geconfronteerd met een infectie die niet duidelijk triviaal is, zoals een verkoudheid, is het raadzaam om medische hulp in te roepen.

Infectie : Preventie

Preventie speelt een beslissende rol bij de beheersing van infecties, vooral in gevallen waarin medicamenteuze therapie niet kan worden gebruikt (antibiotica-resistente infecties, veel virale infecties, opkomende infecties).

Vaccins, indien beschikbaar, zijn een krachtig wapen tegen virussen en bacteriën door het voorkomen van infectieziekten die fataal kunnen zijn of die na verloop van tijd ernstige gevolgen kunnen hebben, te verminderen.

Het gebruik van geldige hygiëneregels (vooral handen wassen) en correct gedrag en levensstijl spelen ook een rol bij het voorkomen van infecties.