Vergrote prostaat operatie : Symptomen en behandeling

Goedaardige prostaathyperplasie of -hypertrofie (BPH), gewoonlijk vergrote prostaat genoemd, is een veel voorkomende ziekte, vooral bij vijftigplussers, een leeftijd waarop de mannelijke klier tussen de urethra en de blaas de neiging heeft op te zwellen en zeer vervelend te worden.

Hoewel medicamenteuze therapie heeft bijgedragen tot het verminderen van de noodzaak van een operatie, zijn er nog steeds gevallen waarin een operatie de enige remedie is.

Hoe ontstaat de prostaatvergroting?

De prostaat (prostaatklier) ligt onder de blaas en omringt de urethra. De klier produceert een afscheiding die samen met het sperma wordt verdreven tijdens de ejaculatie. Goedaardige vergroting van de prostaat komt vaak voor bij toenemende leeftijd. Erfelijke aanleg, het mannelijk geslachtshormoon en vooral leeftijd spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van deze vergroting. Ongeveer 40% van de mannen van 50 jaar heeft er al last van en tegen de leeftijd van 80 is dat zelfs meer dan 90%.

Lees ook :- Ontsteking in neusgat : Symptomen en behandelingen

Wanneer wordt een prostaatoperatie uitgevoerd?

De meest voorkomende indicaties voor prostaatchirurgie zijn:

Prostatisme inclusief urinaire frequentie, dysurie of pijnlijk urineren, urinaire urgentie.

• Acute retentie van urine.
• Chronische retentie van urine waarbij de resturine meer dan 200 ml is.
• Complicaties zoals hydro-ureter, wat urineretentie is in de buis die urine van de nier naar de blaas transporteert; Hydronefrose, een aandoening waarbij er sprake is van overmatige ophoping van urine in de nieren als gevolg van nierontsteking, steenvorming, frequente infecties, bloed in de urine.
• Afgezien van deze omvatten enkele van de veel voorkomende symptomen.
• Brandende pijn tijdens het plassen
• Moeite met plassen.
• Bloed in urine of sperma.
• Meer plassen ’s nachts.
• Pijnlijke of moeilijke ejaculatie.
• Pijn in bekken en benen.
• bot pijn.

Wat zijn de symptomen van een vergrote prostaat?

De symptomen van een ontstoken of vergrote prostaat (BPH), of beter gedefinieerde goedaardige prostaathyperplasie, treden op wanneer de prostaat verhardt en een verlies aan elasticiteit veroorzaakt. Het komt vaak voor als een complicatie bij terugkerende prostatitis of kan, indien vergroot, de urinestroom beginnen te belemmeren, wat de patiënt voelt als een gezwollen blaas. Urologen gebruiken de term “symptomen van de lagere urinewegen” of LUTS (symptomen van de lagere urinewegen) om de reeks symptomen te beschrijven die BPH kan veroorzaken. Aanvankelijk kunnen patiënten moeite hebben met urineren. Vervolgens kan het ook worden opgevat als onvolledige lediging, vergezeld van de wens om op korte termijn weer te plassen. Slechte lediging leidt ertoe dat de patiënt vaker moet plassen (pollakiurie), zelfs 10-15 keer per dag, vaak ’s nachts (nycturie), waardoor de kwaliteit van het persoonlijke leven en die van samenwonenden aanzienlijk wordt verminderd. Bovendien wordt de drang om te plassen urgenter met een onaangenaam gevoel van onmiddellijk urineverlies (urge-incontinentie). Er kan ook een infuus van urine zijn na het plassen.

Lees ook :- Dunne darm klachten :Functies, symptomen en behandeling

Hoe herken je een goedaardige prostaatvergroting?

Goedaardige prostaatvergroting wordt gediagnosticeerd (benigne prostaathyperplasie, BPH) op basis van de symptomen, de medische geschiedenis en met behulp van onderzoeken. De vergrote prostaat kan via de endeldarm worden gepalpeerd (digitaal rectaal onderzoek). Met een echografisch onderzoek kan de exacte grootte van de prostaat worden bepaald. Bloedonderzoek (PSA-waarde) en urineonderzoek geven verdere aanwijzingen voor een vergrote prostaat. Als prostaatkanker wordt vermoed, wordt een prostaatbiopsie (weefselverwijdering) uitgevoerd.

Operatie voor goedaardige prostaathypertrofie (BPH)

BPH is een zeer frequente pathologie in de bevolking en treft ongeveer 25% van de mannen ouder dan 85 jaar. Het is een proliferatie van fibro-klierweefsel waarvan de oorzaken niet helemaal duidelijk zijn: er is waarschijnlijk een disbalans tussen sommige hormonen in de bloedsomloop, met name testosteron en oestrogeen, wat zou leiden tot het terugroepen van ontstekingscellen in de prostaat.

Chirurgie voor de behandeling van goedaardige prostaathypertrofie wordt geëvalueerd wanneer conservatieve en/of farmacologische behandeling niet voldoende is om een aanvaardbare kwaliteit van leven voor de patiënt mogelijk te maken, om symptomen te verbeteren zoals:

• moeite met beginnen met plassen,
• zwakke stroom,
• frequente en dringende behoefte om te plassen
• ’s nachts moeten opstaan om te plassen (nycturie),
• onvermogen om de blaas volledig te ledigen.

De meest gebruikelijke benadering voor de chirurgische behandeling van goedaardige prostaathypertrofie is het gebruik van de TURP-techniek (transurethrale resectie van de prostaat), op voorwaarde dat het prostaatvolume niet groter is dan 70-75 cc en de blaas een regelmatig contractievermogen heeft behouden (een specialistisch onderzoek zoals een urodynamisch onderzoek kan nodig zijn om dit te begrijpen).

Het wordt normaal gesproken niet uitgevoerd op basis van noodgevallen.

Voorbereiding

Het is noodzakelijk dat de patiënt de operatie nuchter ondergaat (minstens 6-8 uur), terwijl tijdens het anesthesiebezoek voorafgaand aan de operatie indicaties worden gegeven over eventueel gebruikte medicijnen (vervanging van eventuele anticoagulantia door subcutaan toe te dienen heparine).

Chirurgie

TURP is een operatie die wordt uitgevoerd via de urethra, het kanaal waaruit urine normaal gesproken wordt uitgestoten, met behulp van een zeer dun endoscopisch instrument dat is uitgerust met een camera, licht en chirurgische instrumenten die nodig zijn voor de resectie van de klier. Er zijn dus geen chirurgische insnijdingen nodig zoals bij open chirurgie.

Het duurt ongeveer een uur.

De gebruikte anesthesie is van het spinale type, daarom is inslapen met algemene anesthesie over het algemeen niet vereist, terwijl de absolute afwezigheid van pijn voor de patiënt wordt gegarandeerd.

Zodra de endoscoop door de urethra is ingebracht, gaat de chirurg verder met het verwijderen van het overtollige prostaatweefsel

• cauterisatie (verwijdering van weefsel door middel van warmte)
• of dissectie

om weer effectief te kunnen plassen; het verwijderde deel van de prostaat zal worden onderworpen aan histologisch onderzoek om de aanwezigheid van tumorpathologieën uit te sluiten.

Ten slotte wordt aan het einde van de operatie een blaaskatheter geplaatst die minstens 2 dagen op zijn plaats blijft, zodat eventuele resten van de blaas correct kunnen worden gewassen.

Na de operatie

Vervolgens wordt de patiënt overgebracht naar de afdeling waar hij de hele dag zal blijven liggen.

De mogelijke symptomen die u zult ervaren, houden in eerste instantie verband met de verdoving (die tot 6 uur duurt) en bestaan voornamelijk uit hoofdpijn, maar al de dag na de operatie kunt u weer normaal lopen en eten. De afscheiding vindt, indien er geen problemen zijn, plaats 2 dagen na de operatie, na evaluatie van de urineproductie en het urineresidu door middel van suprapubische echografie.

De twee dagen ziekenhuisopname houden verband met de noodzaak om het herstel van de patiënt te evalueren, evenals de noodzaak om de blaas en urethra regelmatig te spoelen met een fysiologische oplossing via de blaaskatheter.

Afhankelijk van de leeftijd en de algemene gezondheidstoestand is het normaal dat u zich na de operatie een beetje vermoeid voelt, wat een paar weken tot een paar maanden kan aanhouden.

Lees ook :- Maag darm infectie

Nadelen van een operatie

Ongeacht de gebruikte techniek (gekozen op basis van de grootte van de prostaat), het grootste nadeel van de operatie is retrograde ejaculatie (het sperma gaat de blaas in in plaats van via de penis naar buiten). Bovendien, als aan de andere kant de kwaliteit van seksuele relaties meestal weinig veranderd is, zijn de mogelijkheden tot voortplanting sterk verminderd.

Wat zijn de risico’s van prostaatoperaties?

Complicaties geassocieerd met prostaatchirurgie kunnen vergelijkbaar zijn met die van elke andere grote chirurgische ingreep. Ze zijn bedoeld voor de meest voorkomende complicaties die bij elke operatie worden gezien, zoals overmatig bloedverlies, reactie op anesthesie enz., evenals voor de organen rond de plaats van de operatie, zoals blaas, urethra, de buisachtige structuur die bestaat uit specifieke complicaties. Er komt urine uit de blaas. Kortom, er zijn veelvoorkomende complicaties.

is aan het bloeden.

• Bloedstolsels in de benen.
• Vorming van bloedstolsels in het bekkengebied, het gebied tussen de buik en de dijen.
• Longembolie, dit zijn bloedstolsels die van de benen naar de longen gaan. (Lees meer – Wat is longembolie?)
• Infectie op de plaats van de operatie.
• Urine-incontinentie, wat betekent dat u de urine niet onder controle kunt houden.
• erectiestoornis of impotentie (ED)
• urineweginfectie.
• Een vernauwing genaamd strictuurvorming van de urethra.
• Vernauwing van de hals van de blaas.

Naast de genoemde complicaties zijn er enkele meer specifieke gerelateerd aan TURP.

• Waterintoxicatie, een toename van de hoeveelheid water in het lichaam die leidt tot vochtophoping, resulterend in congestief hartfalen. Dit wordt het Turp-syndroom genoemd.
• Hypotriëmie of een afname van het natriumgehalte van het lichaam.
• Blaasperforatie of blaasletsel.
• Vernauwing van de urethra, de vernauwing van de buis als gevolg van littekens.
• Retrograde ejaculatie die ejaculatie of stroom van sperma in de tegenovergestelde richting is, d.w.z. in de blaas.

Preventie vergrote prostaat

Leefstijlfactoren die mogelijk kunnen beschermen tegen prostaatvergroting zijn tot nu toe weinig onderzocht. Er zijn veel aanwijzingen dat het vermijden van zwaarlijvigheid en regelmatige lichaamsbeweging het risico verminderen. Dieet lijkt ook invloed te hebben op het risico op ziekte: veel groenten en matige hoeveelheden alcohol lijken het risico te verminderen. Het lijkt toe te nemen met een vetrijk dieet en de consumptie van rood vlees.